Η Βρετανία αφήνει την "Ευρωπαϊκή Ένωση", στα κρύα του λουτρού και την οδηγεί στην εντατική, σε ημικωματώδη κατάσταση. (House of Commons : Hard Brexit is going on. Με ψήφους 432 - 202 απερρίφθη η Συμφωνία της Theresa May, με την "Ε.Ε.").

Αυτές τις ημέρες οι Βρετανοί γράφουν Ιστορία. Η Βρετανία αφήνει την "Ευρωπαϊκή Ένωση", χωρίς πολλές κουβέντες. Την εγκαταλείπει, κυριολεκτικά, στα κρύα του λουτρού. Και όλα αυτά συμβαίνουν, παρά την προπαγανδιστική παραφιλολογία, που θέλει να κρατήσει όρθια την έωλη ελπίδα των "ευρωπαϊστών", που αποσκοπούν, στο να βρουν μια μικρή, έστω, χαραμάδα φωτός, που θα επιτρέψει την αντιστροφή και την ανατροπή της απόφασης της πλειοψηφίας του βρετανικού λαού, για έξοδο από την "Ε.Ε.", έτσι όπως αυτή η απόφαση εκφράστηκε, στο δημοψήφισμα της 23/6/2016.

Μάταιος κόπος. Η βρετανική ελίτ, στην πλειοψηφία της, δεν είναι έτοιμη και δεν είναι διατεθειμένη, στην παρούσα φάση, να παραδώσει την εθνική της κυριαρχία, την αυτοκυβέρνησή της, στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών και στην μπατιροτραπεζοκρατία της Φραγκφούρτης, Πολύ περισσότερο, μάλιστα, το Λονδίνο, σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται να δεχθεί να τεθεί κάτω από ένα γερμανικό dominium. Οι νικητές δύο παγκοσμίων πολέμων δεν πρόκειται να δεχθούν τους κανόνες της οικονομικής διαχείρισης του Βερολίνου και να τεθούν κάτω από την την πολιτική κυριαρχία των ηττημένων.

Δεν είναι ότι η κυβέρνηση της Theresa May έχασε την χθεσινή ψηφοφορία, στην βουλή των κοινών ανθρώπων (και όχι των κοινοτήτων, όπως κάκιστα, μεταφράζεται στην χώρα μας). Αυτό ήταν κάτι το αναμενόμενο. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο, ήταν το τεράστιο εύρος αυτής της ήττας, αφού, μόλις 202 ψήφισαν υπέρ της συμφωνίας, που η πρωθυπουργός υπέγραψε με τους "ευρωενωσιακούς", ενώ 432 την καταψήφισαν, χωρίς να αφήνουν πολλά περιθώρια κινήσεων, στην συντηρητική κυβέρνηση. Αυτοί οι 202 ψήφοι, που πήρε η συμφωνία της Theresa May, είναι πολύ λίγοι, σε σχέση, με τους 318 βουλευτές, που έχουν, στο κοινοβούλιο, οι Tories και τους 328 βουλευτές, που στηρίζουν την κυβέρνηση, συνυπολογιζόμενων και των 10 βουλευτών του βορειοϊρλανδικού κόμματος DUP. Και φυσικά, αυτό το αποτέλεσμα δένει, πλήρως, τα χέρια της πρωθυπουργού, αφού δεν της επιτρέπει οποιαδήποτε υποχώρηση, στις απαιτήσεις των "ευρωενωσιακών" και όσων, μέσα στην ίδια την Βρετανία, υποστηρίζουν την παραμονή της χώρας, στην "Ευρωπαϊκή Ένωση".

Αλλά αυτή η εξέλιξη δεν είναι, μόνο, ένα δυνατό χαστούκι, στην Theresa May. Αποτελεί ένα, πολύ δυνατότερο και ηχηρότατο χαστούκι, στην ίδια την σειόμενη παράγκα της "Ευρωπαϊκής Ένωσης", στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών, στην μπατιροτραπεζοκρατία της Ε.Κ.Τ., στην οποία η Τράπεζα της Αγγλίας εξακολουθεί να παραδίδει μαθήματα ορθόφρονης πρακτικής τραπεζιτικής πολιτικής, στην κυβέρνηση του Βερολίνου, αλλά και την κυβέρνηση του Παρισιού, το οποίο, ακολουθώντας την δωσιλογική πολιτική του μπατιροτραπεζίτη Emmanuel Macron, υπηρετεί, σαν πιστό σκυλί, τις επιταγές του γερμανικού ηγεμονισμού, έτσι όπως αυτός θεμελιώθηκε, με τις Συνθήκες, που δημιούργησαν την τοξική ευρωζώνη.

Οι "ευρωενωσιακές" ελίτ αυτό, που έχουν να κάνουν, από εδώ και πέρα, είναι να συμμαζέψουν τα συντρίμμια τους. Και αυτό δεν πρόκειται να το καταφέρουν, σε καμμία περίπτωση, διότι, όποιον δρόμο και να ακολουθήσουν τα συντρίμμια της βρετανικής εξόδου, από την "Ένωση", θα είναι, πάντοτε, μπροστά τους.

Από την μια πλευρά, εάν οι "ευρωενωσιακοί" υποχωρήσουν και δεχθούν μια νέα διαπραγμάτευση, με την Βρετανία, στο τέλος, θα υποχρεωθούν να δεχθούν τους όρους της βρετανικής πλευράς, γεγονός το οποίο θα δημιουργήσει ένα πολύ κακό προηγούμενο, με δεδομένο, ήδη, το γεγονός ότι, στις διεθνείς σχέσεις, η "Ευρωπαϊκή Ένωση" αντιμετωπίζεται, ως παρίας. Ο παρίας αυτός, από εδώ και πέρα, θα αντιμετωπίζεται, ως ετοιμοθάνατος, αφού όλοι θα περιμένουν την έξοδο του επόμενου μέλους και των επόμενων μελών. Και αυτές οι έξοδοι, όσο και να καθυστερήσουν, όσο και να αργήσουν, θα έλθουν.

Από την άλλη πλευρά, εάν συνεχίσουν να καμώνονται τους σκληρούς, οι "ευρωενωσιακές" ελίτ - δηλαδή η γερμανική και η γαλλική ελίτ και οι κυβερνήσεις τους - θα βρεθούν αντιμέτωπες, με ένα hard Brexit, δηλαδή με μια σκληρή και άτακτη έξοδο της Βρετανίας, από την "Ε.Ε.". Κάτι τέτοιο, βέβαια, είναι, μεσοπρόθεσμα, διαχειρίσιμο, αλλά δημιουργεί, βραχυπρόθεσμα, μεγάλα προβλήματα. Και το κυριότερο είναι ότι δημιουργεί τεράστια προβλήματα, μεσομακροπρόθεσμα, διότι το επιτυχές άνοιγμα της Βρετανίας, στην παγκόσμια οικονομία, με τον απαραίτητο εθνικό προστατευτισμό και τις διμερείς συμφωνίες, που πρόκειται να συνάψει το βρετανικό κράτος, με τις Η.Π.Α. και τις άλλες οικονομικές δυνάμεις και ενότητες του πλανήτη μας, θα παραδειγματίσει και θα οδηγήσει σε σκέψεις όλους όσους θα πάρουν σειρά, στο ξήλωμα του πουλόβερ της "Ευρωπαϊκής Ένωσης".

Σε κάθε περίπτωση, ό,τι και να συμβεί, όποια εκδοχή και όποια επιλογή του Brexit και αν ακολουθήσουν οι δύο πλευρές, το αποτέλεσμα θα είναι, περίπου, το ίδιο. 

Η "Ευρωπαϊκή Ένωση" έχει εισέλθει στην εντατική, σε ημικωματώδη κατάσταση. Και φυσικά, θα ακολουθήσει, όπως και η ομογάλακτη αδελφή της, η αείμνηστη "Σοβιετική Ένωση", τον δρόμο, προς το νεκροταφείο της Ιστορίας.

Αν και είναι, ακόμη, πολύ νωρίς, ας της ευχηθούμε "καλό κατευόδιο".  

Δεν πρόκειται να κλάψουμε, ούτε να λυπηθούμε, για την ζοφερή τύχη της...