14/4/2018 : Mission not accomplished. Ο αμερικανορωσικός συμβιβασμός και οι άνευ ουσίας και σημασίας βομβαρδισμοί των Δυτικών στην Συρία. (Τα σκουπίδια της Δύσης οδεύουν, αργά, βασανιστικά, αιματηρά, αλλά και πολύ διασκεδαστικά, προς τον σκουπιδότοπο της Ιστορίας).

Donald Trump - Theresa May : Μπαλωθιές, για το θεαθήναι, στην Συρία. Μετά από προσυνεννόηση, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος, για χάρη του Αμερικανού προέδρου, τους άφησε ανοικτή την πόρτα μιας "αξιοπρεπούς" διαφυγής, πραγματοποίησαν πυραυλικές επιθέσεις και κενά κτίρια και εγκαταστάσεις. Και φυσικά, όλα αυτά ήσαν άνευ ουσίας και σημασίας, ανάμεσα στα άλλα και επειδή η κατάσταση και οι επικρατούσες ισορροπίες, στο έδαφος της Συρίας παραμένουν - προς λύπη των Δυτικών και παρά τις υστερικές κραυγές της Nikki Haley -, ως έχουν αμετάβλητες, με την Ρωσία, το Ιράν και την Χεζμπολλάχ να κυριαρχούν...



Όπως ήταν, λίγο - πολύ, αναμενόμενο, στην Συρία, η Ουάσινγκτων ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Έριξε κάποια πυρά, μετά από προσυνεννόηση, με την Μόσχα, σε ορισμένες και συγκεκριμένες τοποθεσίες, που είχαν, από ημέρες, εγκαταλειφθεί, από τις συριακές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες είχαν ειδοποιηθεί από τους Ρώσους και από εκεί και πέρα, ο Donald Trump διακήρυξε την επιτυχία και το τέλος της - ας την πούμε έτσι - αεροναυτικής επιχείρησης, με την ρήση "Mission accomplished".  

Δεν έχω σκοπό το να καταμετρήσω, το πόσοι από τους 103 πυραύλους, που εκτόξευσαν οι Δυτικοί, βρήκαν τους στόχους τους και πόσοι αποκρούστηκαν, από την απαρχαιωμένη αντιπυραυλική άμυνα του συριακού στρατού. Μπορεί τα αντιαεροπορικά πυρά να μην κατέρριψαν ούτε έναν πύραυλο, όπως λέει το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας, ή να απέκρουσαν το 20% των πυραύλων, που εξαπέλυσαν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί, όπως υπολόγισαν οι συριακές ένοπλες δυνάμεις, ή να καταρρίφθηκαν 71 πύραυλοι, όπως αναφέρει το ρωσικό υπουργείο Άμυνας. Μπορεί, από στατική άποψη, να έχει ένα ενδιαφέρον, το ποσό λειτούργησε η, σοβιετικής κατασκευής, αεράμυνα των Σύρων, αλλά δεν είναι αυτό, που έχει σημασία. 

Αυτό, που έχει σημασία, είναι αυτό, που έρχεται, ως αποτέλεσμα της "εικονικής", της, για την τιμή των όπλων, επίθεσης των Δυτικών. Και τα μαντάτα, γι' αυτούς, είναι αποκαρδιωτικά και εξαιρετικά, δυσάρεστα.

Στην ουσία, οι Δυτικοί υπέστησαν έναν, περίπου, τέλειο εξευτελισμό και μόνο, χάρη, στην στάση του Βλαντιμίρ Πούτιν μπόρεσαν να κρατήσουν κάποια προσχήματα, τα οποία χρησιμοποιούν, ως φύλλο συκής, προκειμένου να κρύψουν την γύμνια τους, αφού αυτή η πολεμική επιχείρηση αποτελεί μια πολύ σημαντική καμπή, στην σύγχρονη Ιστορία, σηματοδοτώντας το τέλος των πλανητικών παλικαρισμών των Η.Π.Α. και των Δυτικών τους συμμάχων, που, στο σύνολό τους, πλέον, δεν μπορούν να δρουν, κατά το δοκούν, όπως στο παρελθόν.

Στην πραγματικότητα, όπως, έχουμε γράψει, [δείτε το πρόσφατο δημοσίευμα, σε αυτό εδώ το μπλογκ, με τίτλο : Προς αμερικανορωσική πολεμική αντιπαράθεση, στην Συρία (με guest star την Κίνα); Καθόλου απίθανο, αλλά και δύσκολα, πιθανό. (Τί έχουν να αντιμετωπίσουν οι Αμερικανοί, εάν πράξουν αυτό, που δεν πρέπει να πράξουν. Όλα του γάμου δύσκολα κι' η νύφη γκαστρωμένη)], ο πραγματικός στόχος της Ουάσινγκτων ήταν και είναι η ανατροπή του μπααθικού καθεστώτος του Μπασάρ αλ Ασάντ και η εκδίωξη των Ρώσων και των Ιρανών και αυτός ο στόχος είναι εκείνος, που είχε τεθεί, στο τραπέζι του αμερικανικού πολιτικοστρατιωτικού επιτελείου, όταν έγινε, στις 8 του μηνός, η επίθεση (πραγματική, ή υποτιθέμενη), με χημικά όπλα, στην Ντούμα, στο ανταρτοκρατούμενο προάστιο της Δαμασκού. 

Αυτό το σενάριο ήταν, που υποστήριζε ο John Bolton και η σκληρή πτέρυγα του αμερικανικού επιτελείου και αυτό ήταν, που προωθούσαν, ως επιλογή, στον Donald Trump. Η πτέρυγα αυτή υπολόγιζε, στο ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν ευρισκόμενος ενώπιον μιας ολοκληρωτικής επίθεσης των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και των αντίστοιχων δυνάμεων του ΝΑΤΟ, στην Συρία, θα οπισθοχωρούσε, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι υπολογισμοί της ήσαν εσφαλμένοι.

Προφανώς, ο παλαιός καγκεμπίτης, που λαμβάνει τις αποφάσεις, στο Κρεμλίνο, δεν ήταν και δεν είναι διατεθειμένος να προβεί, σε καμμία παραχώρηση, στους Δυτικούς, τους οποίους, άλλωστε, αντιμετωπίζει, με λελογισμένη ρητορική και υπολογισμένη αποφασιστικότητα. Και φυσικά, δεν προτίθεται, σε καμμία περίπτωση να αφήσει την Συρία, στα χέρια τους. 

Όπως φαίνεται, ο Ρώσος ηγέτης και το επιτελείο του δεν πρόκειται να πράξουν τα σφάλματα των Μιχαήλ Γκορμπατσώφ και Μπόρις Γέλτσιν και δεν θα εγκαταλείψουν τους συμμάχους τους - όποιοι και αν είναι αυτοί, όποια και αν είναι η ποιότητά τους. "Καλή", ή "κακή". 

Και αυτό η ρωσική ηγεσία θα το πράξει διότι έχει σκοπό και στόχο να σύρει τις Η.Π.Α. και την Δύση, σε μια νέα διαπραγμάτευση, δηλαδή, σε μια ριζική επαναδιαπραγμάτευση των πλανητικών ισορροπιών, που προέκυψαν, μετά την εθελούσια και βλακώδη επιλογή της ύστερης "σοβιετικής" ηγεσίας να διαλύσει το στρατόπεδο του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και την "Ε.Σ.Σ.Δ.".

Η Ρωσία έχει στρογγυλοκαθίσει, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή και δεν σκοπεύει να φύγει, από εκεί. Αντιθέτως, μάλιστα, θα μείνει και θα αποτελέσει έναν καίριο και καθοριστικό παράγοντα των εξελίξεων, στην περιοχή, στηριζόμενη, στην στρατηγική της συμμαχία, με το Ιράν, αλλά και στις όποιες άλλες - τακτικές και λοιπές - συμμαχίες, που σχηματίζει, ή θα σχηματίσει, στον χώρο αυτόν.  

Ως εκ τούτου, δεν υπήρχε περίπτωση ο Βλαντιμίρ Πούτιν να οπισθοχωρήσει και να αφήσει την Συρία, στα χέρια των Αμερικανών. Βέβαια, ο Ρώσος πρόεδρος, πράττοντας ορθότατα, απέφυγε την προσωπική έκθεση και ο ίδιος δεν τοποθετήθηκε, δημόσια, αφήνοντας τους, πάσης φύσεως, υφιστάμενους του, τους οποίους καθοδήγησε, σύμφωνα, με όσα επιθυμούσε, να ξεκαθαρίσουν το τί επρόκειτο να πράξει, εάν οι Δυτικοί είχαν υπερφίαλους στόχους, σε αυτό, που ήθελαν να πράξουν, ως απάντηση, στην υποτιθέμενη (και πιθανότατα, πραγματική) χρήση χημικών όπλων (αερίων χλωρίου), στην Ντούμα.

(Αναφέρω ότι η επίθεση με χημικά όπλα, στην Ντούμα, είναι πιθανότατα, πραγματική και έτσι στενοχωρώ κάποιους φίλους, αλλα, παρά τα όσα λέγονται, η χρήση των αερίων χλωρίου, από τον συριακό στρατό, έχει μια σαφή στρατιωτική λογική. Οι εντόπιοι αντάρτες, στην Ντούμα, δεν δέχονταν να παραδοθούν, ή να αποχωρήσουν, με αποτέλεσμα η στρατιωτική επιχείρηση να πρέπει να αποκτήσει πολύ μεγάλη έκταση, σε βάθος χρόνου και να είναι πολυαίμακτη, για τον συριακό στρατό. Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο να συντομευθεί και να υποχρεωθούν οι αντάρτες της Ντούμα να αποδεχθούν την ήττα τους και να φύγουν. Τα αέρια χλωρίου, που θα τους υποχρέωναν να φύγουν από τα υπόγεια καταφύγια τους, αφού τα αέρια αυτά προτιμούν να κατευθύνονται, στο βάθος των υπόγειων κτιρίων και σπηλαίων, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, για την επίτευξη του στόχου αυτού. Και πράγματι, μετά την υποτιθέμενη χρήση αυτών των όπλων χημικού πολέμου, οι εντόπιοι αντάρτες της Ντούμα αποδέχτηκαν την ήττα τους και κατέφυγαν, με τις οικογένειές τους, στο ανταρτοκρατούμενο Ιντλίμπ, στην βόρεια Συρία. Άλλωστε, όπως έχουμε, πολλές φορές γράψει, η χρησιμοποίηση χημικών όπλων, από το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασάντ, δεν γίνεται, στο κενό. Η ρωσική ηγεσία έχει πλήρη γνώση των ενεργειών του συριακού στρατού και επιτρέπει την χρήση των χημικών όπλων, κατά των ανταρτών και δυστυχώς και του άμαχου πληθυσμού, όχι, μόνο, για καθαρά, στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά και ως ένα σαφές μήνυμα - για το ότι είναι διατεθειμένη να φθάσει στα άκρα, ως προς τα μέσα, που είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει, προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς της -, προς τους Αμερικανούς και τους Δυτικούς αντιπάλους της, όπως έχει, έμπρακτα, αποδείξει, στις περιπτώσεις της δηλητηρίασης, με το ραδιενεργό πολώνιο, του Αλεκσάντρ Λιτβινένκο και με τον νευροπαραλυτικό παράγοντα νόβιτσοκ, του Σεργκέϊ Σκριπάλ και της κόρης του Γιούλια).

Έτσι, αυτό, που διαμήνυσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν ότι θα έπραττε, εάν οι Δυτικοί αποσκοπούσαν, στο να διώξουν τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, από την Συρία, ήταν ότι ο πόλεμος θα γίνει ολοκληρωτικός και χωρίς έλεος. Οι αεροναυτικές δυνάμεις των Δυτικών θα πλήττονταν, από τους Ρώσους, που βρίσκονται, στην Συρία, αλλά και από το ίδιο το ρωσικό έδαφος, με άμεσο αποτέλεσμα την επέκταση του πολέμου και την γενίκευση του.

Αυτό ήταν που, εμμέσως, αλλά και σαφώς, διαμήνυσε ο Ρώσος πρεσβευτής, στον Λίβανο Αλεκσάντρ Ζασίπκιν, με την συνέντευξή του, στο al Manar TV, το τηλεοπτικό δίκτυο της Χεζμπολλάχ, δια της οποίας συνέντευξης δημοσιοποίησε τις προθέσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν. Έτσι, ο Ρώσος πρόεδρος αποκάλυψε αυτό που σκόπευε να πράξει.

Το αμερικανικό επιτελείο δεν είχε, πλέον, πολλά περιθώρια.  Είχε δύο επιλογές, τις οποίες ήθελε να τις βλέπει με διαφορετικό μάτι, την καθεμία, από αυτές. Οι επιλογές, για τις οποίες μιλάω, ήσαν οι εξής :

Ή θα θεωρούσε ότι ο Ρώσος πρόεδρος μπλοφάρει και θα προχωρούσε στον αρχικό σχεδιασμό, προκειμένου να διαπιστωθεί η υποχώρηση της ρωσικής ηγεσίας και να πραγματοποιηθεί η αποχώρηση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, από την Συρία.

Ή θα αντιμετώπιζε την ρωσική απειλή, ως πραγματική και άμεση και θα φρόντιζε να απεγκλωβισθεί, μέσω ενός συμβιβασμού, με την ρωσική ηγεσία.

Πολύ γρήγορα - μπορώ να ισχυρισθώ, περίπου, άμεσα -, το αμερικανικό επιτελείο, στην μεγάλη πλειοψηφία του, κατέληξε, στο πικρό συμπέρασμα ότι η ρωσική ηγεσία δεν λέει λόγια του αέρα και ότι εννοεί τα όσα διαμήνυσε. Και φυσικά, παρά τα (ή και δια των) tweets του Donald Trump, η αμερικανική ηγεσία ήταν διατεθειμένη να συμβιβασθεί, με τον Ρώσο πρόεδρο, ο οποίος (κατά την γνώμη μου, εσφαλμένα - αλλά, προφανώς, δεν είμαι εγώ αυτός, που αποφασίζει) ήταν διαθέσιμος, στο να βρει ένα πεδίο συμβιβασμού, με τις Η.Π.Α. - προφανώς, με ένα μικρό κόστος, για τους Σύρους, των οποίων οι κενές εγκαταστάσεις κτυπήθηκαν, από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς.

Έτσι, τελικά, οι ισορροπίες των δυνάμεων, στο συριακό μέτωπο, όχι μόνο δεν άλλαξαν, αλλά, από, εδώ και πέρα, έρχονται τα χειρότερα, αφού η Ρωσία και το Ιράν, που, στην πράξη, διοικούν την Συρία, βρήκαν την δέουσα αφορμή και δεν πρόκειται να δεχθούν κάποιο συμβιβασμό, με την συριακή αντιπολίτευση και δεν θα προχωρήσουν, σε κάποια μορφή πολιτικής λύσης.

Στην ουσία, οι Δυτικοί χειροτέρευσαν την, ήδη, τραγική, για τα συμφέροντα των συμμάχων τους, αλλά και τα δικά τους συμφέροντα, κατάσταση, στην Συρία. Παρά τις υστερικές κραυγές της Αμερικανίδας πρέσβειρας, στον Ο.Η.Ε., Nikki Haley, οι Αμερικανοί και οι Δυτικοί θα τα μαζέψουν και θα φύγουν, από την Συρία. Mission not accomplished.

Δυστυχώς, όλοι αυτοί, οι οποίοι αποτελούν τα σκουπίδια της Δύσης, οδεύουν, αργά, βασανιστικά, αιματηρά, αλλά και πολύ διασκεδαστικά, προς τον σκουπιδότοπο της Ιστορίας.

Βεβαίως, έχουν τον χρόνο να διορθώσουν τα πράγματα, αλλά όσο περνάει ο καιρός, η κατάσταση χειροτερεύει και τείνει να καταστεί, ανεπίστρεπτη...