23/1/2009 - 28/1/2009 : Στον ''ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ'' η μαμά Ιφιγένεια για μπαλονάκι και στεντ.
Στις 23 Ιανουαρίου 2009, ημέρα Παρασκευή, η αγαπημένη μου μητέρα Ιφιγένεια εισήχθη, εκτάκτως, στην καρδιολογική κλινική του νοσοκομείου ''ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ'', μετά από ένα σοβαρό καρδιακό επεισόδιο στις 2.00 το μεσημέρι στο ιατρείο του καρδιολόγου κ. Αντώνη Θεοδωράκη στο Ίλιον, όπου βρισκόταν για καρδιολογική εξέταση, αφού πάσχει από χρόνια κολπική μαρμαρυγή και μια, μικρής έκτασης, ανεπάρκεια της καρδιάς.
Στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου την μετέφερα εγώ με το αυτοκίνητό μου και αφού προηγουμένως ''περάσαμε από 40 κύματα'', πέφτοντας πάνω στην αυξημένη κίνηση των μεσημεριών της Παρασκευής και στην ... τακτική πορεία που ήταν σε εξέλιξη στο κέντρο της Αθήνας, για να φθάσουμε στο νοσοκομείο μετά τις 4.00 το απόγευμα.
Ύστερα από την εξέταση στο καρδιολογικό εξωτερικό ιατρείο, όπου διαπιστώθηκε ότι δεν υπέστη μεν έμφραγμα του μυοκαρδίου, αλλά η κατάστασή της ήταν σοβαρή, λόγω πιθανότατης στεφανιαίας νόσου, εισήχθη στην καρδιολογική κλινική του νοσοκομείου (στον 4ο όροφο, δωμάτιο 464), με κακή κατάσταση υγείας και άμεσο τον κίνδυνο του εμφράγματος.
Η μαμά Ιφιγένεια με την Χριστίνα.
Οι καρδιολογικές εξετάσεις που έγιναν το Σαββατοκύριακο επιβεβαίωσαν την σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας της μητέρας και την Κυριακή 25/1/2009 αποδεχτήκαμε την πρόταση των θεραπόντων ιατρών, για διενέργεια στεφανιαιογραφίας, προκειμένου να διαπιστωθεί αν και πόσο φραγμένες ήσαν οι αρτηρίες της και η θεραπεία με αγγειοπλαστική (μπαλονάκι), αν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο.
Πράγματι, την Δευτέρα το πρωί (26/1/2009), μου τηλεφώνησε η μητέρα ότι με ψάχνουν οι γιατροί, για να υπογράψω, ώστε να προχωρήσουν, αυθημερόν, στην επέμβαση (αφού υπάρχουν πάντοτε κάποιοι κίνδυνοι, της τάξης του 1 με 2%, όταν γίνονται τέτοιες εξετάσεις).
Περιμένοντας, μαζύ με την Χριστίνα έξω από τον χώρο, που έγινε η στεφανιαιογραφία στην μητέρα μου.
Πήγα, μαζύ με την σύζυγο Χριστίνα και υπέγραψα, για την διενέργεια της εξέτασης, η οποία πραγματοποιήθηκε από τον διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής κ. Αντώνιο Μανώλη, στις 4.00 περίπου το απόγευμα και τελείωσε, με επιτυχία, ένα τέταρτο πριν τις 5.00.
Το πρόβλημα ήταν αυτό που υποψιάζονταν οι γιατροί. Ήταν φραγμένη η στεφανιαία αρτηρία, κατά 80% και ευτυχώς ήταν δυνατή και έγινε η διάνοιξή της με μπαλονάκι και τοποθέτηση στεντ.
[Το πρόβλημα αυτό, που μπορούσε, ανά πάσα στιγμή να εξελιχθεί σε θανατηφόρο, μας ήταν άγνωστο, αν και η μητέρα πριν από το περασμένο καλοκαίρι, είχε παρουσιάσει μια επιβάρυνση της γενικής κατάστασης της υγείας της, με πόνους στο στήθος, συχνή κόπωση και λαχανιάσματα, μετά από βάδισμα μικρών αποστάσεων, γεγονός που έπρεπε να υποψιάσει τον γιατρό της, ο οποίος δεν ήταν ο κ. Θεοδωράκης, στον οποίον, για πρώτη φορά, απευθυνθήκαμε την ημέρα που της συνέβη η κρίση στο ιατρείο του και μάλιστα ευτυχώς, που συνέβη εκεί, διότι έτσι είχε την πρέπουσα αντιμετώπιση (καρδιογράφημα, υπογλώσσιο και σύσταση για άμεση μεταφορά σε εφημερεύον νοσοκομείο)].
28/1/2009 : Η κυρία Ιφιγένεια στο σπίτι της.
Αφού επέστρεψε η μητέρα στο κρεββάτι του θαλάμου της και αφού την κράτησαν και την επόμενη ημέρα στο νοσοκομείο, λόγω μιας επικίνδυνης, αλλά ευτυχώς προσωρινής, διακύμανσης της υγείας της, πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο την Τετάρτη 28/1/2009, με ιατρικές οδηγίες και φαρμακευτική αγωγή. Μετά από αυτήν την ευτυχή εξέλιξη, την φέραμε στο πατρικό μας σπίτι΄, όπου εξακολουθεί να διαμένει, μετά τον θάνατο του πατέρα μου και συζύγου της.
Ευχαριστώ τον διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής κ. Αντώνιο Μανώλη, για την εξαίσια δουλειά, που έκανε, καθώς και όλους του θεράποντες ιατρούς (τον κ. Κοντονασάκη και τους άλλους), όπως επίσης και το νοσηλευτικό προσωπικό της Κλινικής, που έκαναν ό,τι έπρεπε να γίνει, κατά την διάρκεια της νοσηλεία της μητέρας.
Επίσης, ευχαριστώ την σύζυγό μου Χριστίνα, για όσα έκανε για την αγαπημένη μου μητέρα, καθώς και όλους τους φίλους και συγγενείς, που συμπαραστάθηκαν στην δοκιμασία που πέρασε.
Φυσικά, πρέπει να υπογραμμίσω την πολύ καλή κατάσταση της Καρδιολογικής Κλινικής του ''ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ'' και ως προς την επιστημονική κατάρτιση του προσωπικού της, αλλά και τις πολύ καλές συνθήκες νοσηλείας και εξυπηρέτησης των ασθενών.
Αλλά αυτό, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, είναι το γεγονός ότι όλα αυτά έγιναν χωρίς να ζητηθεί και χωρίς να δοθεί ''φακελλάκι''.
Και αυτό είναι, απείρως, σημαντικό, όσον αφορά την κατάσταση του ελληνικού δημοσίου συστήματος υγείας...
Περαστικά κυρία Φιφή.
Στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου την μετέφερα εγώ με το αυτοκίνητό μου και αφού προηγουμένως ''περάσαμε από 40 κύματα'', πέφτοντας πάνω στην αυξημένη κίνηση των μεσημεριών της Παρασκευής και στην ... τακτική πορεία που ήταν σε εξέλιξη στο κέντρο της Αθήνας, για να φθάσουμε στο νοσοκομείο μετά τις 4.00 το απόγευμα.
Ύστερα από την εξέταση στο καρδιολογικό εξωτερικό ιατρείο, όπου διαπιστώθηκε ότι δεν υπέστη μεν έμφραγμα του μυοκαρδίου, αλλά η κατάστασή της ήταν σοβαρή, λόγω πιθανότατης στεφανιαίας νόσου, εισήχθη στην καρδιολογική κλινική του νοσοκομείου (στον 4ο όροφο, δωμάτιο 464), με κακή κατάσταση υγείας και άμεσο τον κίνδυνο του εμφράγματος.
Η μαμά Ιφιγένεια με την Χριστίνα.
Οι καρδιολογικές εξετάσεις που έγιναν το Σαββατοκύριακο επιβεβαίωσαν την σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας της μητέρας και την Κυριακή 25/1/2009 αποδεχτήκαμε την πρόταση των θεραπόντων ιατρών, για διενέργεια στεφανιαιογραφίας, προκειμένου να διαπιστωθεί αν και πόσο φραγμένες ήσαν οι αρτηρίες της και η θεραπεία με αγγειοπλαστική (μπαλονάκι), αν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο.
Πράγματι, την Δευτέρα το πρωί (26/1/2009), μου τηλεφώνησε η μητέρα ότι με ψάχνουν οι γιατροί, για να υπογράψω, ώστε να προχωρήσουν, αυθημερόν, στην επέμβαση (αφού υπάρχουν πάντοτε κάποιοι κίνδυνοι, της τάξης του 1 με 2%, όταν γίνονται τέτοιες εξετάσεις).
Περιμένοντας, μαζύ με την Χριστίνα έξω από τον χώρο, που έγινε η στεφανιαιογραφία στην μητέρα μου.
Πήγα, μαζύ με την σύζυγο Χριστίνα και υπέγραψα, για την διενέργεια της εξέτασης, η οποία πραγματοποιήθηκε από τον διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής κ. Αντώνιο Μανώλη, στις 4.00 περίπου το απόγευμα και τελείωσε, με επιτυχία, ένα τέταρτο πριν τις 5.00.
Το πρόβλημα ήταν αυτό που υποψιάζονταν οι γιατροί. Ήταν φραγμένη η στεφανιαία αρτηρία, κατά 80% και ευτυχώς ήταν δυνατή και έγινε η διάνοιξή της με μπαλονάκι και τοποθέτηση στεντ.
[Το πρόβλημα αυτό, που μπορούσε, ανά πάσα στιγμή να εξελιχθεί σε θανατηφόρο, μας ήταν άγνωστο, αν και η μητέρα πριν από το περασμένο καλοκαίρι, είχε παρουσιάσει μια επιβάρυνση της γενικής κατάστασης της υγείας της, με πόνους στο στήθος, συχνή κόπωση και λαχανιάσματα, μετά από βάδισμα μικρών αποστάσεων, γεγονός που έπρεπε να υποψιάσει τον γιατρό της, ο οποίος δεν ήταν ο κ. Θεοδωράκης, στον οποίον, για πρώτη φορά, απευθυνθήκαμε την ημέρα που της συνέβη η κρίση στο ιατρείο του και μάλιστα ευτυχώς, που συνέβη εκεί, διότι έτσι είχε την πρέπουσα αντιμετώπιση (καρδιογράφημα, υπογλώσσιο και σύσταση για άμεση μεταφορά σε εφημερεύον νοσοκομείο)].
28/1/2009 : Η κυρία Ιφιγένεια στο σπίτι της.
Αφού επέστρεψε η μητέρα στο κρεββάτι του θαλάμου της και αφού την κράτησαν και την επόμενη ημέρα στο νοσοκομείο, λόγω μιας επικίνδυνης, αλλά ευτυχώς προσωρινής, διακύμανσης της υγείας της, πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο την Τετάρτη 28/1/2009, με ιατρικές οδηγίες και φαρμακευτική αγωγή. Μετά από αυτήν την ευτυχή εξέλιξη, την φέραμε στο πατρικό μας σπίτι΄, όπου εξακολουθεί να διαμένει, μετά τον θάνατο του πατέρα μου και συζύγου της.
Ευχαριστώ τον διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής κ. Αντώνιο Μανώλη, για την εξαίσια δουλειά, που έκανε, καθώς και όλους του θεράποντες ιατρούς (τον κ. Κοντονασάκη και τους άλλους), όπως επίσης και το νοσηλευτικό προσωπικό της Κλινικής, που έκαναν ό,τι έπρεπε να γίνει, κατά την διάρκεια της νοσηλεία της μητέρας.
Επίσης, ευχαριστώ την σύζυγό μου Χριστίνα, για όσα έκανε για την αγαπημένη μου μητέρα, καθώς και όλους τους φίλους και συγγενείς, που συμπαραστάθηκαν στην δοκιμασία που πέρασε.
Φυσικά, πρέπει να υπογραμμίσω την πολύ καλή κατάσταση της Καρδιολογικής Κλινικής του ''ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ'' και ως προς την επιστημονική κατάρτιση του προσωπικού της, αλλά και τις πολύ καλές συνθήκες νοσηλείας και εξυπηρέτησης των ασθενών.
Αλλά αυτό, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, είναι το γεγονός ότι όλα αυτά έγιναν χωρίς να ζητηθεί και χωρίς να δοθεί ''φακελλάκι''.
Και αυτό είναι, απείρως, σημαντικό, όσον αφορά την κατάσταση του ελληνικού δημοσίου συστήματος υγείας...
Περαστικά κυρία Φιφή.
Σχόλια