15 Αυγούστου 2021 Καμπούλ : Από τις ταράτσες, μέσα σε ελικόπτερα φεύγουν οι Αμερικανονατοϊκοί, μετά την διάλυση του αφγανικού στρατού και την πλήρη επικράτηση των Ταλιμπάν.

Πραγματικά, οι Αμερικανοί και οι νατοϊκοί είναι για κλάματα. Φεύγουν, άρον - άρον, με ελικόπτερα, θυμίζοντας την Σαϊγκόν του Απριλίου του 1975,  από τις πρεσβείες τους, στην Καμπούλ, η οποία πέφτει στα χέρια των Ταλιμπάν, μέσα, σε έναν πανζουρλιστικό αιφνιδιασμό, από την εκπληκτική ταχύτητα της κατάρρευσης του στρατού των αφγανικών κατοχικών κυβερνήσεων, που παραδίδονται, μαζικά, στους ισλαμιστές αντάρτες.

Αλλά, εκτός από κλάματα, είναι και για γέλια, διότι αποδεικνύεται, εκ των πραγμάτων, ότι το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ δεν αποτελούν σοβαρούς παίκτες, στην διεθνή σκηνή, αφού, εδώ και πολλά χρόνια, τώρα, είναι ικανοί να καταστρέφουν, αυτοπροσώπως, ή και μέσω δορυφόρων, πολύ υποδεέστερους αντιπάλους (Λιβύη, Ιράκ, Συρία), χωρίς σαφή σχέδια και χωρίς εποικοδομητικές λύσεις.

Προσωπικό μου πιστεύω, το οποίο αντλείται, από αυτή την πραγματικότητα, είναι ότι το ΝΑΤΟ κινείται, στα όρια της ανυπαρξίας και ότι, κακώς, οι Ρώσοι και (λιγότερο) οι Κινέζοι, το υπολογίζουν, ως πραγματική και σοβαρή στρατιωτική απειλή. Δεν είναι κάτι τέτοιο. 

Μέχρι την δεκαετία του 2000 και το πολύ τις αρχές της δεκαετίας του 2010, το ΝΑΤΟ φαινόταν και ήταν μια πραγματική απειλή. Τώρα, μετά την άνοδο των μεγάλων εθνικών κρατών, έχει παύσει να έχει την σημασία, που είχε. 

Και η περίπτωση του Αφγανιστάν - τις εξέλιξεις της οποίας έχω, επαρκώς, περιγράψει -, όπως, προηγουμένως και της Λιβύης, έρχεται να αποδείξει αυτή την σκληρή πραγματικότητα. 

Ως εκ τούτου, το μέλλον, που έρχεται, πρόκειται να είναι πολύ ενδιαφέρον. 

(Όπως μαθαίνω, οι Αμερικανοί πεζοναύτες πυροβολούν, αδιακρίτως, χιλιάδες Αφγανών, που έχουν καταφύγει, στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, για να επιβιβαστούν, στα ξένα αεροπλάνα και να διαφύγουν, το εξωτερικό. Τελικά, την προδοσία πολλοί αγάπησαν. Τους προδότες κανείς. Αν και δεν είναι προδότες όλοι αυτοί οι άνθρωποι)...