29 Μαΐου 1453 : Η άλωση της Κωνσταντινούπολης, που οδήγησε την Ευρώπη, στον δυτικό δρόμο, προς τις Ινδίες και στην απρόσμενη εύρεση της αμερικανικής ηπείρου, που άλλαξε, ριζικά, τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας.
572 χρόνια μετά της άλωση της Κωνσταντινούπολης, στις 29 Μαΐου 1453, η σημερινή ιστορική αναδρομή και στο, παραπάνω, βίντεο, το οποίο είναι απαραίτητο να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες, επικεντρώνεται όχι τόσο, στις λεπτομέρειες της εξιστόρησης των γεγονότων της πολιορκίας της Πόλης, από τους Οθωμανούς Τούρκους του σουλτάνου Μεχμέτ Β’, αλλά, στις απώτερες κοσμοϊστορικές επιπτώσεις της πτώσης της Κωνσταντινούπολης, που, κυριολεκτικά, άλλαξε τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας.
Πράγματι, η άλωση της Κωνσταντινούπολης σήμανε, για την δυτική Ευρώπη, το κλείσιμο των εμπορικών δρόμων της Ανατολής, προς τις Ινδίες, γεγονός που αποτέλεσε ένα τεράστιο πλήγμα, για τα δυτικοευρωπαϊκά κράτη, κάτι που οδήγησε τον ευρωπαϊκό χώρο, σε μεγάλη οικονομική στενότητα. Ως εκ τούτου, αυτό, που έπρεπε να γίνει, είναι να διερευνηθεί η ύπαρξη του δυτικού δρόμου, προς τις Ινδίες κάτι το οποίο δεν είχε επιχειρηθεί, ποτέ στο, παρελθόν, διότι δεν ήταν αναγκαίο.
Τώρα, ο αποκλεισμός του παραδοσιακού ανατολικού δρόμου προς τις Ινδίες, από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησε, εξ αιτίας της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, από τους Τούρκους, τους Ισπανούς βασιλείς, τον Φερδινάνδο και την Ισαβέλλα, να στηρίξουν, οικονομικά, το φιλόδοξο σχέδιο του Χριστόφορου Κολόμβου. σχεδόν 40 χρόνια, μετά την πτώση της Πόλης για την εύρεση του δυτικού δρόμου, προς τις Ινδίες, με την δημιουργία ενός μικρού στόλου, με τον οποίο θα επεχειρείτο η διάβαση του Ατλαντικού ωκεανού, όπου, στο τέλος της οποίας, πιστευόταν ότι βρίσκονταν οι Ινδίες.
Πράγματι, ο Κολόμβος, με τρία πλοία, διέσχισε, το 1492, τον Ατλαντικό ωκεανό και συνάντησε κάτι, που ουδείς, στον δυτικό ευρωπαϊκό κόσμο και γενικά, σε όλο τον, τότε γνωστό κόσμο, γνώριζε. Δηλαδή την ύπαρξη μιας άγνωστης, έως τότε, ηπείρου.
Έτσι. όταν ο Κολόμβος έφθασε, στο αμερικανικού νησιωτικό έδαφος, θεώρησε ότι είχε φθάσει, στις Ινδίες γι’ αυτό και οι γηγενείς πληθυσμοί της ηπείρου αυτής, που ουδείς αντιληφθεί ότι υπήρχε, αποκλήθηκαν, ως Ινδιάνοι.
Δεν ήσαν έτσι. τα πράγματα.
Ο Κολόμβος βρήκε μια νέα ήπειρο, το 1492, κάτι, που, αργότερα, έγινε αντιληπτό. Έτσι, άλλαξε, δραματικά, ο ρους της παγκόσμιας ιστορίας, εξαιτίας της πτώσης της Κωνσταντινούπολης, υπό την οθωμανική κυριαρχία, σχεδόν, 40 χρόνια, νωρίτερα, από το ταξίδι του Κολόμβου.
Αυτή είναι η απώτερη και σημαντικότερη επίπτωση της άλωσης της Κωσταντινούπολης που έχει παγκόσμιο κοσμοϊστορικό χαρακτήρα, αφού άλλαξε ολόκληρη η ροή της παγκόσμιας Ιστορίας.
Η εύρεση της αμερικανικής Ηπείρου υπήρξε, απολύτως, καθοριστική και χωρίς αυτήν, σήμερα, τα πράγματα θα ήσαν, εντελώς, διαφορετικά. Βέβαια, κάποια στιγμή στο μέλλον, η αμερικανική Ήπειρος θα ανακαλυπτόταν, από τους Ευρωπαίους, αλλά αυτό θα συνέβαινε, αιώνες μετά, γεγονός το οποίο και πάλι, θα άλλαζε τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας, πολύ καθυστερημένα και σήμερα, τα πράγματα, ούτως ή άλλως, θα ήσαν, εντελώς, διαφορετικά.
Αυτή η κοσμοϊστορική διάσταση της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στα χέρια των Τούρκων είναι κάτι που δεν συζητείται, ευρύτερα. Κακώς, δεν έχει επισημανθεί, όπως θα έπρεπε να έχει επισημανθεί, με αποτέλεσμα το ευρύ κοινό να βρίσκεται σε άγνοια, αυτής της διάστασης, με το οριστικό κλείσιμο, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, των ανατολικών εμπορικών δρόμων, προς τις Ινδίες.
Στο παρόν αφιέρωμα, στην άλωση της Πόλης, στέκομαι σε αυτήν την διάσταση, κυρίως, διότι αυτό το κρίσιμο σημείο, είναι, που δεν έχει διερευνηθεί, όπως και όσο πρέπει.
Άλλωστε, στην εξιστόρηση των γεγονότων της πτώσης της Πόλεως στα χέρια, των Τούρκων, έχω κάνει αρκετές ιστορικές αναφορές, κατά το παρελθόν, στο παρόν μπλογκ, με κυριότερη αυτή της 29ης Μαΐου 2010, υπό τον τίτλο : 29/5/1453 : Ο επίλογος της "Βασιλίδος των Πόλεων". Η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων.
Οι αναγνώστες θα βρουν όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες, για την πολιορκία και την άλωση της Πόλης, γι’ αυτό και δεν επιμένω, στην αφήγηση των γεγονότων της άλωσης. αφού άλλωστε, κι αυτή έχει καταγραφεί, στο παραπάνω δημοσίευμα, όπως, επίσης, τα γεγονότα αναφέρονται και στο αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος, το οποίο προτρέπω και πάλι, τους αναγνώστες να το παρακολουθήσουν.
Αυτό, που θα επαναλάβω, εδώ, έχει να κάνει, με τον αφανισμό των κατοίκων της κατακτημένης Πόλης, από τους Οθωμανούς, κάτι, που αποτελεί επιλογή και ευθύνη της ηγεσίας των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης, δηλαδή του Κωσταντίνου Παλαιολόγου και της ελίτ της Πόλεως, που πήραν την απόφαση να αντισταθούν, στην πολιορκία, από τον στρατό του σουλτάνου Μεχμέτ Β’, αντί να παραδοθούν.
Καθώς είμαστε πολύ μακριά, από εκείνη την εποχή, αυτό που μένει ως ιστορικό συμπέρασμα, το οποίο έχει περισσότερο συναισθηματική βάση είναι, φυσικά, η αντίσταση και το “όχι” που είπε ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος, στον Μεχμέτ Β’, με αποτέλεσμα η πτώση της Πόλης να οδηγήσει και στην εξαφάνιση του πληθυσμού της, μέσα από τις σφαγές και τον εξανδραποδισμό όσων επέζησαν και οι οποίοι πουλήθηκαν, στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Για αυτό είναι που κρίνεται ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος και η κωνσταντινουπολιτική ελίτ.
Τα συμπεράσματα αφήνονται στους αναγνώστες.
Σχόλια