ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Τα ερωτήματα  στην πολιτική  όπως και σε κάθε τομέα της ζωής, πρέπει να τίθενται και φυσικά, να απαντώνται. Στο παρόν δημοσίευμα, που αφορά το ΚΙΝΑΛ, εν όψει των ερχόμενων εκλογών για την αρχηγία, σε αυτόν τον κομματικό χώρο, η απάντηση, στο ερώτημα, για την τύχη αυτού του κόμματος, περιέχεται, στον τίτλο του αρθρογραφήματος.  Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ πρέπει να απαρνηθεί το μνημονιακό παρελθόν του. Πολλά λέγονται και πολλά γράφονται, εν όψει των εκλογών, για την αρχηγία, στο ΚΙΝΑΛ, για το εάν το κόμμα αυτό μπορεί να ξαναγίνει σαν το παλαιό κραταιό ΠΑΣΟΚ και να υποσκελίσει τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, που είναι κολλημένος, σε δημοσκοπικά ποσοστά, τα οποία εξασφαλίζουν την άνετη μακροημερευση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην κυβέρνηση. Θα το ξαναγράψω : Αυτό είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Πάρα πολύ δύσκολο, αλλά δεν είναι είναι, θεωρητικά, αδύνατο. Απλώς, η παρούσα συγκυρία, που καθορίζεται από τους υποψήφιους, για την αρχηγία  στον χώρο, δεν επιτρέπει την μετατροπή αυτής της θ

Ο καιρός περνάει και ζώντας, μέσα στο φθαρτό του διάβα, εμείς, τις περισσότερες φορές, δεν το καταλαβαίνουμε. Ζούμε το καθημερινό παρόν, σαν να μην τρέχει τίποτε, πέρα από τα τετριμμένα γεγονότα των ημερών, που έρχονται και παρέρχονται και μόνο σε κάποιες στιγμές αναλογισμού, γυρνάμε πίσω, στον χρόνο και αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος των διευρυνόμενων διαφόρων, που έχει φέρει, στην ζωή μας, αυτό το αργό και συνάμα, γοργό πέρασμά του. Κάπως έτσι και εγώ, αναμένοντας την συνταξιοδοτησή μου, μόλις κατάλαβα ότι παρηλθαν 3 μήνες, από την απόσυρσή μου, από την ενεργό υπηρεσία του δημοσίου υπαλλήλου και ξαφνιάστηκα από το εύρος του διαρρεύσαντος χρονικού διαστήματος,  το οποίο πέρασε πολύ περισσότερο γρήγορα, από ό,τι περίμενα, αν και από την άλλη πλευρά, μου φαίνεται, πια, μακρινή η εποχή της ενεργού δράσης. Η ζωή μου έχει αλλάξει, δραματικά και φυσικά, προς το πολύ καλύτερο, από τότε και μπορώ να είμαι πολύ περισσότερο αυτεξούσιος, στις πράξεις μου και στην απλή καθημερινότητά μου, χωρίς τις

Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα  των ρωσικών βουλευτικών εκλογών της 17-19/9/2021, πέρα από την τρέχουσα συγκυρία, πρέπει να γνωρίζουμε την σκληρή πραγματικότητα της βαριάς κληρονομιάς της "σοβιετικής" εποχής και την καταλυτική επίδρασή της, στα μυαλά των Ρώσων πολιτών, αν και από την αυτοκατάρρευση της "Ε.Σ.Σ.Δ.", έχουν περάσει 30 χρόνια.  Αλλά ας δούμε, πρώτα, τα εκλογικά αποτελέσματα, στο 99,3% των καταμετρημενων ψήφων : Ενιαία Ρωσία (Βλαντιμίρ Πούτιν - Ντμίτρι Μεντβέντεφ) 49,82%.  Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας 19,00%   Κόμμα Ζιρινόφσκυ 7,49%  Δίκαιη Ρωσία-Πατριώτες-Για την Αλήθεια 7,42%  Νέοι Άνθρωποι 5,35%  Τα κόμματα αυτά εισέρχονται, στην Ανωτάτη Δούμα, με πλήρεις κοινοβουλευτικές ομάδες. Από εκεί και πέρα, ακολουθούν : Κόμμα Συνταξιούχων 2,5%  Γιάμπλοκο 1,31%  Κομμουνιστές της Ρωσίας 1,31% Πράσινοι 0,92%  Ρωσικό Κόμμα για την Δικαιοσύνη 0,8% Πατρίδα 0,68%  Πράσινη Εναλλακτική 0,57%  Κόμμα Ανάπτυξης 0,35% Πλατφόρμα Πολιτών 0,15%.  Στις 225 μονο

Αποτελεί κοινό μυστικό, πλέον, ότι, βαδίζοντας προς το φθινόπωρο, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ασθμαίνει, έχοντας ξεπεράσει τα δύο έτη της θητείας της. Αυτό, άλλωστε, είναι και φυσιολογικό, δεδομένης αυτής της χρονικής περιόδου, κατά την οποία η - οποιαδήποτε - κυβέρνηση μόλις έχει ξεπεράσει την διετία, από την εκλογή της. Αν και λοιπόν, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένος, από τις εξελίξεις, στην πραγματικότητα, έχει πέσει, στου Μαξίμου, ένας μη δικαιολογημενος πανικός, όπως έδειξε ο κωμικοτραγικός κυβερνητικός ανασχηματισμός της τελευταίας ημέρας του Αυγούστου, με την ανοησία της επιλογής του Ευάγγελου Αποστολάκη   την οποία ο ίδιος ο υπουργοποιούμενος απέρριψε, μετά την επίσημη ανακοίνωσή της, από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Οι εκτεταμένες πυρκαγιές του καλοκαιριού είναι, προφανώς, η αφορμή για την επίδειξη αυτού του πανικού, που επικράτησε, στο επιτελείο του Μαξίμου, αλλά οι αιτίες βρίσκονται, στην έμφυτη ανασφάλεια του Κυριάκου Μητσοτάκη και στην επιδεικνυόμενη

Γιατί, παρά τα όσα, εδώ και χρόνια, λέγονται, δεν χρεωκοπούν το τουρκικό κράτος και η τουρκική οικονομία;  Παρά τα λόγια του συρμού και τις προβλέψεις των διαφόρων Κασσανδρών, αυτό συμβαίνει επειδή η Τουρκία έχει εθνικό νόμισμα, παραγωγική βάση και ικανή διαπραγματευτική δύναμη, έναντι των δανειστών της, τους οποίους μπορεί και να εκβιάζει, με την υλοποίηση των διάφορων εξωτερικών απειλών, για χρεωκοπία, αφού η τουρκική ελίτ δεν είναι διατεθειμένη να μετατρέψει την χρεωκοπία, σε κρατική και κοινωνική πτώχευση. Αυτό σημαίνει ότι η τουρκική ελίτ, σε περίπτωση αδυναμίας ξένου δανεισμού, δεν θα συμπεριφερθει, όπως συμπεριφερθηκε η ελληνική ελίτ, το 2010 και δεν πρόκειται να μεταφέρει το τεράστιο βάρος, στις πλάτες της τουρκικής κοινωνίας. Θα κηρύξει στάση πληρωμών και θα προχωρήσει, σε αναδιαπραγματευση του ιδιωτικού χρέους (το οποίο είναι το πρόβλημα, αφού πρέπει να πληρωθεί, σε σκληρό ξένο νόμισμα), με τις ξένες τράπεζες, που κυρίως, είναι ευρωπαϊκές - γερμανικές, ισπανικές και γαλλικές