9/2021 : Γιατί η Τουρκία δεν χρεωκοπεί και αναπτύσσεται, αλματωδώς; (Θεωρητικά, θα μπορούσε να χρεωκοπήσει, αλλά...).

Γιατί, παρά τα όσα, εδώ και χρόνια, λέγονται, δεν χρεωκοπούν το τουρκικό κράτος και η τουρκική οικονομία; 

Παρά τα λόγια του συρμού και τις προβλέψεις των διαφόρων Κασσανδρών, αυτό συμβαίνει επειδή η Τουρκία έχει εθνικό νόμισμα, παραγωγική βάση και ικανή διαπραγματευτική δύναμη, έναντι των δανειστών της, τους οποίους μπορεί και να εκβιάζει, με την υλοποίηση των διάφορων εξωτερικών απειλών, για χρεωκοπία, αφού η τουρκική ελίτ δεν είναι διατεθειμένη να μετατρέψει την χρεωκοπία, σε κρατική και κοινωνική πτώχευση.

Αυτό σημαίνει ότι η τουρκική ελίτ, σε περίπτωση αδυναμίας ξένου δανεισμού, δεν θα συμπεριφερθει, όπως συμπεριφερθηκε η ελληνική ελίτ, το 2010 και δεν πρόκειται να μεταφέρει το τεράστιο βάρος, στις πλάτες της τουρκικής κοινωνίας. Θα κηρύξει στάση πληρωμών και θα προχωρήσει, σε αναδιαπραγματευση του ιδιωτικού χρέους (το οποίο είναι το πρόβλημα, αφού πρέπει να πληρωθεί, σε σκληρό ξένο νόμισμα), με τις ξένες τράπεζες, που κυρίως, είναι ευρωπαϊκές - γερμανικές, ισπανικές και γαλλικές - και αμερικανικών συμφερόντων. 

Αλλά, με δεδομένο το γεγονός ότι η τουρκική οικονομία των 2,417 τρισ. $ (το 2020), ξεπερνώντας τον στασιμοπληθωρισμό της τελευταίας διετίας - καθαρή ανάπτυξη 0,98%,το 2019 και 1,8%, το 2020, με μέσο πληθωρισμό 15% -, δεν διατρέχει καμία πραγματική απειλή χρεωκοπίας, αφού, το 2021, ο τρέχον ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας της, με εξαγωγές της τάξεως των 350 δισ. $, βαίνει προς το 10%, σε ετήσια βάση, γεγονός το οποίο θα ανεβάσει το τουρκικό ΑΕΠ, στα 2,630 τρισ. $ και το, κατά κεφαλήν, ΑΕΠ στα 32.200 $, περίπου. 

Αυτή η εξέλιξη γίνεται φανερή, διότι, όπως ανακοίνωσε η τουρκική στατιστική υπηρεσία, ο ρυθμός ανάπτυξης του δευτέρου τριμήνου της τουρκικής οικονομίας υπολογίζεται, σε ετήσια βάση, σε 21,7% (ενώ, σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, σε 0,9%, με πρωτουργό την αύξηση της κατανάλωσης των νοικοκυριών, κατά 22,9%, των δαπανών παγίου κεφαλαίου των επιχειρήσεων, κατά 20,3%, την ίδια στιγμή, που οι εξαγωγές αυξήθηκαν, κατά 59,9% και οι εισαγωγές έχουν μειωθεί, κατά πολύ, λόγω της προστασίας, από την υποτίμηση της τουρκικής λίρας. 

Από την ελληνική πλευρά, όταν η ελληνική οικονομία εισήλθε, στο ευρώ, το 2002 και πραγματοποιήθηκε η τελική αποτίμηση του χρεους, η Ελλάδα χρωσταγε μονο το 25% του ΑΕΠ της, σε ξενο νομισμα, γεγονός  που έκανε την δραχμή αξιόπιστο νόμισμα, ενώ την ίδια χρονική περίοδο η Τουρκια προχωρούσε, στην εναρξη της οικονομικης της ανάπτυξης και η Ελλάδα χρεωκοπουσε, αφανώς, με την πλήρη μετατροπή των χρεών της, σε ευρώ. Δηλαδή, σε ξένο νόμισμα. 

Στην ουσία η τουρκική λίρα δεν έχει αποταμιευτική αξία, διότι λειτουργεί περισσότερο, ως συναλλακτικό μέσον. Έτσι η ακρίβεια, στην Τουρκία, που παράγει κσι καταναλώνει το παραγόμενο προϊόν είναι αναγκαία για να ισορροπήσει την παραγωγή με την κατανάλωση. Ως εκ τούτου, η αναφερόμενη χρεωκοπία της Τουρκίας είναι προπαγάνδα.

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι, αυτές οι οικονομικές εξελίξεις δεν μπορούν να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις, στον πρόεδρο Ερντογάν και στον ισλαμοεθνικιστικό κυβερνητικό συνασπισμό. Μπορεί να έχουν.

Αλλά οι εκλογές αργούν ακόμη, αφού θα γίνουν, στα μέσα του 2023 και οι κυβερνώντες θα κριθούν τότε, εντός του κλίματος, που θα επικρατεί εκείνη την εποχή.

Και μέχρι τότε, οποιαδήποτε πρόβλεψη είναι πάρα κινδυνευμένη...