ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

" Αγαπητέ rebel, αυτά που λες, για την διαφορετικότητα των περιστάσεων ανάμεσα στον Οκτώβριο του 1993 και την μετεκλογική συγκυρία του Οκτωβρίου του 2009, τα αναφέρω και εγώ στο σημείωμά μου, υπ’ αριθμ 71 (στο τέλος της 5ης παραγράφου με τα πλάγια γράμματα http://e-rooster.gr/05/2010/2538#comment-133080   ). Δείτε και στο μπλογκ μου τα συναφή θέματα : "Mind the GAP! Η καταστροφική διαχείριση από τον ΓΑΠ της δημοσιονομικής κρίσης του Οκτωβρίου του 2009, σε αντίθεση με την επιτυχή διαχείριση της ανάλογης κρίσης του Οκτωβρίου του 1993 από τον Ανδρέα Παπανδρέου" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/06/mind-gap-2009-1993.html   και "Η ελληνική ανάπτυξη της περιόδου 1009 – 1998 και οι ευθύνες των επιγόνων για την διόγκωση του δημόσιου χρέους" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/06/1994-2008.html . Ο Ανδρέας Παπανδρέου κρατάει στην αγκαλιά του τον νεογέννητο ΓΑΠ (ο οποίος δεν διδάχτηκε τίποτε από τον πατέρα του και αυτό το πλήρωσε πο

1998 - 2011 : Η εξέλιξη του ελληνικού δημόσιου ελλείμματος, μέσα από τα αναθεωρημένα στοιχεία, που δόθηκαν το 2009 από την κυβέρνηση του ΓΑΠ στην Eurostat. (Για το 2010 και το 2011 τα στοιχεία αφορούν προβλέψεις). " Αγαπητέ rebel, η ανάπτυξη δεν ήταν επίπλαστη. Ήταν στρεβλωμένη. Προφανώς, δεν μειώθηκε το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ (θα έπρεπε να μειωθεί για λόγους ασφαλείας), αλλά αυτό δεν μειώνει το επίτευγμα, που έγινε (ρυθμοί ανάπτυξης γύρω στο 3,5% με 4%, περίπου, κατά μέσον όρο την περίοδο 1994 – 2008). Απλώς, δείχνει το ότι τα άλλα μακροοικονομικά μεγέθη δεν πήγαν καλά, δηλαδή τα δημόσια έσοδα, τα οποία οι μετέπειτα κυβερνήσεις κατάφεραν να αποδιοργανώσουν, αφού παρουσίασαν πτωτικές τάσεις σε περίοδο ανάπτυξης! Και αυτό ήταν ένα κατόρθωμα του κ. καθηγητή... Και δεν φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ούτε ο Ιωάννης Μπούτος για όσα έγιναν, μετά την εκκίνηση της εντυπωσιακής αναπτυξιακής πορείας της ελληνικής οικονομίας, ύστερα από την κατάρρευση της κυβέρνησης του Κων

Σπαράζει ο Ανδρέας Λοβέρδος. (Ένα πολύ καλό σκίτσο του ΠΑΝΟΥ στο "Ποντίκι" της 23/6/2010). " Γιάννη, τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο από αυτό που λες. Η παγκόσμια φούσκα, με την εκκωφαντική διάρρηξή της και την παγκόσμια ύφεση που ακολούθησε, δεν κτύπησε μόνον αυτές που χαρακτηρίζεις ως "ξεβράκωτες" οικονομίες (η ευρωζώνη, παρεμπιπτόντως, ως σύνολο, είναι μια από αυτές). Τις κτύπησε όλες και κυρίως, τις "βρακωμένες". Στα προηγούμενα σχόλιά μου υπάρχουν τα πλήρη στοιχεία για το 2008, που ήταν το τελευταίο έτος παγκόσμιας ανάπτυξης και το 2009, που ήταν το πρώτο έτος, μετά την ύφεση του Ιουλίου - Σεπτεμβρίου 2008. Ως εκ τούτου, είναι εσφαλμένη η βάση του συλλογισμού σου, ο οποίος θεωρεί ότι το πρόβλημα, που τώρα αντιμετωπίζουμε και έχει να κάνει με την ύφεση, την οποίαν εντατικοποίησαν στην ελληνική οικονομία ο ΓΑΠ και οι σύγχρονοι κατακτητές της χώρας, είναι πρόβλημα διαρθρωτικό (και ηθικό, αν κατάλαβα καλά). Και είναι εσφαλμένη η βά

Η εκτόξευση των ελληνικών ομολογιακών διαφορικών επιτοκίων από κάτι λιγότερο από τις 120 μονάδες βάσης τον Σεπτέμβριο του 2009 σε πάνω από 400 μονάδες βάσης τον Μάρτιο του 2010 (τον Απρίλιο του 2010 το μαγαζί έκλεισε…). " Προφανώς, δεν είναι απλή η απόφαση για την έξοδο από το ευρώ. Και δεν είμαι έτοιμος, αυτήν την στιγμή, να πω ότι πρέπει να γίνει τώρα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει, επ' άπειρον, να μένουμε στο ευρώ, όσο η ευρωζώνη δεν αλλάζει οικονομική πολιτική και όσο δεν προχωρεί στην διαδικασία της αντιμετώπισης των χαωδών θεσμικών της ανεπαρκειών, δηλαδή στην διαδικασία της πολιτικής και κρατικής ομοσπονδιοποίησής της, με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση, που να αντλεί δημοκρατική νομιμοποίηση, άμεσα από τους ευρωπαϊκούς λαούς και να λαμβάνει αποφάσεις, ελέγχοντας και καθοδηγώντας την Ε.Κ.Τ., η οποία, τώρα, είναι ... αδέσποτη και ουσιαστικά ελέγχεται, κυρίως, από τους Γερμανούς και δευτερευόντως τους Γάλλους, αλλά και από την δική της εσωτερική χρηματοπιστωτική γραφε

Τμήμα του αποικιοκρατικού Μνημονίου (Ν. 3845/2010) , με τους μοντέρνους κατακτητές, που αφορά το ασφαλιστικό, το οποίο υπέγραψε η πανικόβλητη "κυβέρνηση" του ΓΑΠ, την αποφράδα Πρωτομαγιά του 2010 και το οποίο αρνήθηκε να επαναδιαπραγματευθεί η "Τρόικα" των κατακτητών... " Το να συνεργαστεί κάποιος, με αυτό το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, που είναι όργανο των μοντέρνων μεταναζιστών κατακτητών της χώρας και να εφαρμόσει το καταστροφικό πρόγραμμά τους, που είναι προϊόν του αποικιοκρατικού μνημονίου και των, επίσης, αποικιοκρατικών δανειστικών "συμβάσεων", που υπέγραψε η αλαφιασμένη κυβέρνηση του ΓΑΠ το πρώτο οκταήμερο του περασμένου Μαΐου, αποτελεί έγκλημα, κατά του τόπου και του λαού αυτής της χώρας. Προϋπόθεση των όποιων συνεργασιών, στην παρούσα φάση, είναι η έξοδος της χώρας από το μνημόνιο και η ακύρωση των δανειστικών "συμβάσεων", που υπέγραψαν, βιαστικά και εντελώς πρόωρα, υπό καθεστώς άφατου πανικού και άνευ οιασδήποτε δια

" Οι συνθήκες, που επικρατούσαν στην Ελλάδα το 2007 - 2008 ήσαν φυσιολογικές και αυτό αποδεικνύεται από τα νούμερα που κατέβασα από το site της CIA. Και δεν κατέβασα τυχαία τα στοιχεία για την Γερμανία και την Ελλάδα. Η Γερμανία - υποτίθεται ότι - είναι το μοντέλο της "καλής" διαχείρισης και η Ελλάδα - υποτίθεται ότι - είναι το μοντέλο της "κακής" διαχείρισης. Όμως, η απλή ανάγνωση των στοιχείων δείχνει του λόγου μου το αληθές. Η οικονομική ύφεση δεν γνωρίζει "καλούς" και "κακούς". Είναι ορμητική και κατακλυσμιαία και κτυπά τους πάντες και αποδεικνύει την σαθρότητα των επιχειρημάτων όσων θέλουν να βλέπουν τις διαρθρωτικές λειτουργίες των οικονομιών, ως αιτία της ύφεσης και των όποιων προβλημάτων προκύπτουν από την οικονομική ύφεση, της οποίας οι αιτίες βρίσκονται αλλού και όχι στις διαρθρωτικές αδυναμίες ή τις δυνατότητες των οικονομιών και των κοινωνιών. (Οι διαρθρωτικές αδυναμίες μπορούν να επιτείνουν τα αποτελέσματα της οικονομική