ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Τάσος Λιώλης (1961 - 2000). Η τωρινή ιταλική πολιτική κρίση και όσα μέλλονται να συμβούν, στην ψευδεπίγραφη "Ευρωπαϊκή Ένωση" - την  παλαιά Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα -, μου φέρνουν, στον νου, τις παλαιές συζητήσεις, που κάναμε, το 1988, με τον εικονιζόμενο, εδώ, μακαρίτη φίλο μου, οι σχέσεις μου, με τον οποίο, λίγο αργότερα, χάλασαν, με δική μου υπαιτιότητα. Οι συζητήσεις αυτές αφορούσαν τους όρους της επιβίωσης, ή της κατάρρευσης της Ε.Ο.Κ., μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, ύστερα, από μια πιθανή ενσωμάτωση της "Σοβιετικής Ένωσης" του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ , στον Δυτικό Κόσμο. Το βασικό συμπέρασμα ήταν ότι ο μόνος δρόμος, για την επιβίωση της Ε.Ο.Κ., ήταν η πολιτική και κρατική ενοποίησή της, με την μορφή της ομοσπονδίας, ενώ ο δρόμος, για την καταστροφή της, ήταν η εμμονή, στην οικονομική διάστασή της και η ολοκλήρωση αυτής της διάστασης, με την δημιουργία μιας νομισματικής ένωσης, με, ή χωρίς, κοινό νόμισμα. Εκείνη την εποχή, στηριζόμασταν, στις επιβεβαιωμένες

Όπως, συνεχώς, γράφουμε, σε αυτό εδώ το μπλογκ, παρά τα παχιά λόγια των υπουργών, των βουλευτών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ , όπως και ίδιου του Αλέξη Τσίπρα , περί του τέλους της μνημονιακής εποχής, που - υποτίθεται ότι - θα έλθει τον ερχόμενο Αύγουστο, με την λήξη του 3ου Μνημονίου, η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή. Μα, πάρα πολύ σκληρή. Είναι, κυριολεκτικά, βάρβαρη. Και φυσικά, ο θανάσιμος εγκλωβισμός της ελληνικής κυβέρνησης είναι πλήρης και ολοσχερής. Οι μάσκες πέφτουν, λοιπόν.   Το 4ο Μνημόνιο είναι, ήδη, εδώ, αφού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε, χθές, στην ιστοσελίδα της, το κείμενο του προσχεδίου του νέου Μνημονίου το οποίο καλείται να υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση, η οποία και προφανώς θα το υπογράψει και θα το ψηφίσει, μαζύ με ένα λεγόμενο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, όπως και ένα ολοκληρωμένο κείμενο αυτού του 4ου Μνημονίου, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει, εντός αυτού - ή και χωριστά -, την συμφωνία για την ρύθμιση του ελληνικού δημόσιου χρέους, η οποία θα παρακολου