(Δως μοι πα στω και ταν γαν κινάσω). Η απόφαση της 26-27/10/2011 και η ... αρχιμήδεια μόχλευση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας οδηγούν την ευρωζώνη σε νέα αδιέξοδα.
2000 - 2009 : Ο φαύλος κύκλος του καταστροφικού ελληνικού δημόσιου δανεισμού πρέπει να σπάσει. Δεν θα σπάσει, όμως, με την αναιμική "μείωσή" του που, απροσδιόριστα, ως προς την διαδικασία και μερικώς, προβλέπει η απόφαση των ευρωζωνιτών της 26-27/10/2011, αφού αυτή γίνεται σε εθελοντική (;) βάση και αφορά μόνο το χρέος του κράτους προς τους ιδιώτες, δηλαδή ένα μικρό κομμάτι του συνολικού ελληνικού δημόσιου χρέους. Το χρέος αυτό εξακολουθεί να παραμένει τεράστιο και με ανεξέλεγκτα ορμητική ανοδικότητα, αφού σε ένα χρόνο, από τώρα, παρά την όποια μείωσή του - ακόμα και αν αυτή η μείωση φθάσει στο "ιδανικό" 50% του χρέους προς τους ιδιώτες -, θα έχει και πάλι, τον σημερινό του όγκο και θα φθάνει στα 380 δισ. €. Ίσως και αρκετά περισσότερο... Τα παρακάτω κείμενά μου, που αναδημοσιεύω εδώ, έχουν γραφεί και δημοσιευθεί λίγο πριν και λίγο μετά την κομφουζιονιστική απόφαση των ευρωζωνιτών της 26-27/10/2011. (Για την προηγούμενη κωμικοτραγική απόφαση των ευρωζωνιτών,