ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

18/12/2008 : Ο Κώστας Σημίτης , από το βήμα της βουλής και ευρισκόμενος, εκτός τόπου και χρόνου, "προβλέπει" και "προφητεύει" μια ελληνική κρατική χρεωκοπία (την οποία είχε ο ίδιος προξενήσει, με την κατάργηση της δραχμή και την ένταξη της ελληνικής οικονομίας, στο ευρώ και την ζώνη του, αφού, υπόκωφα και μακριά από το προσκήνιο, το ελληνικό δημόσιο είχε, από τότε, το 2002, χρεωκοπήσει, με την μετατροπή του ελληνικού δημόσιου χρέους, από, κατά 85% δραχμικό, που ήταν, σε ένα χρέος, καθ΄ ολοκληρίαν, σε ευρώ) και την υπαγωγή της Ελλάδας στο ... ΔΝΤ - τόσο λίγα ήξερε, τόσα έλεγε -. Στην πραγματικότητα, ο πρώην πρωθυπουργός φώναξε, όπως ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης, ή, ορθότερα, όπως ο δολοφόνος των γονέων του, επικαλείται το επιχείρημα ότι είναι ορφανός, αφού τα έλεγε, στον Κώστα Καραμανλή και στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας , που υποτίθεται ότι, στις ημέρες τους, θα έσκαγε η βόμβα της κρατικής χρεωκοπίας, την οποία ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης  και η δικ

Το δημόσιο χρέος των χωρών της "Ευρωπαϊκής Ένωσης". Το ιταλικό δημόσιο χρέος δεν είναι μικρό, αλλά δεν είναι - ακόμη - θανατηφόρο. Μπορεί, όμως, να γίνει. Και όσο η Ιταλία παραμένει, στην ευρωζώνη, βαδίζει, προς αυτή την κατεύθυνση... Τ ώρα που έχει περάσει ένα κάποιο χρονικό διάστημα, από την "συμφωνία", στην οποία κατέληξε η κυβέρνηση του Giuseppe Conte , με την Commission, για το ακανθώδες ζήτημα του ιταλικού κρατικού κρατικού προϋπολογισμού του 2019, μπορούμε, με σχετική ασφάλεια, να προβούμε στις πρέπουσες εκτιμήσεις, όσον αφορά το περιεχόμενο, αλλά και τα αποτελέσματα αυτού του "συμβιβασμού", ο οποίος είναι βλαπτικός και για τις δύο πλευρές. (Μακροπρόθεσμα, περισσότερο, για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και μεσοπρόθεσμα, περισσότερο, για την ιταλική κυβέρνηση). Αλλά για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε την κατάσταση, που διαμορφώνεται, μετά από αυτή την συμφωνία, είναι απαραίτητο να δούμε το περιεχόμενο των συμφωνιών, που είχαν κάνει, με την Commis

Η απόσυρση των μικρών αμερικανικών δυνάμεων, από το συριακό έδαφος, που ανακοίνωσε ο Donald Trump ,  εφόσον πραγματοποιηθεί, παρά το γεγονός ότι δεν έχει ουσιαστική σημασία, για τις εξελίξεις, που θα ακολουθήσουν, στην χώρα αυτή (οι Αμερικανοί ειδικοί στρατιωτικοί που εκπαιδεύουν και συμβουλεύουν τις κουρδικές ανταρτικές δυνάμεις, στην ανατολική Συρία, δεν είναι ικανές να αλλάξουν τον ρου των γεγονότων, στο μέτωπο) , έχει μεγάλη συμβολική αξία. Η κυβέρνηση του Donald Trump αποδέχεται, χωρίς περιστροφές την αποτυχία και την ήττα των Η.Π.Α., στον ενεργειακό πόλεμο - ή, ορθότερα, στην συνέχεια του ενεργειακού πολέμου -, που ξεκίνησαν οι προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις, στο Ιράκ και συνέχισαν, στην Συρία. Από μόνη της εξεταζόμενη αυτή η κίνηση δεν είναι καθόλου μικρή, ή άνευ σημασίας. Το μέγεθός της είναι μεγάλο και περιέχει ένα τεράστιο στρατηγικό βάθος, το οποίο, μέχρι στιγμής, δεν έχει καταγραφεί. Αν δούμε, με την απαραίτητη ψυχραιμία, τα γεγονότα, γίνεται, εύκολα, αντι

2014 : Τα επίπεδα της ανάπτυξης, στις ευρωπαϊκές χώρες (πλην Ρωσίας, Λευκορωσίας, Ουκρανίας, Μολδαβίας). Με το αρνητικό κόκκινο, η Ελλάδα, στην οποία η οικονομική κρίση συνεχίστηκε και το 2014, με επίπεδα υπανάπτυξης της τάξεως του -1,1% του ελληνικού ΑΕΠ. Ένα από τα ζητήματα, με τα οποία τα μνημονιακά πολιτικά κόμματα σκοπεύουν να απασχολήσουν το ελληνικό εκλογικό σώμα και μάλιστα έχουν, ήδη, αρχίσει να το απασχολούν αφορά, το 2014 και την σύγκριση, ανάμεσα στο τί άφησε πίσω της η κυβέρνηση των σαμαρο βενιζέλων και το τί παρέλαβε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ , τον Ιανουάριο του 2015. Έχει, λοιπόν, αρχίσει να γίνεται πολύς ντόρος, για το τί έγινε και το τί δεν έγινε, εκείνη την εποχή και για όσα ακολούθησαν, στην πορεία. Τα εκλογικά επιτελεία των δύο κομμάτων θέλουν να επικεντρώσουν, εκεί την προεκλογική τους ρητορική, εξ αιτίας του γεγονότος ότι επιθυμούν να αποφύγουν την ουσιαστική συζήτηση, για το παρόν και κυρίως, το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και ως εκ τούτου,

Νοτιοανατολική Μεσόγειος : Τα ελληνικά και τα κυπριακά "οικόπεδα" του υποθαλάσσιου (πραγματικού, ή/και μη) πλούτου, για τα οποία "σφάζονται παλικάρια" (ή πρόκειται να "σφαχτούν") . Η Άγκυρα δεν πρόκειται να αφήσει τα πράγματα να προχωρήσουν ερήμην της. Η Ιστορία και η ανθρωπογεωγραφία έχει δημιουργήσει, στην περιοχή, μια ισορροπία, η οποία την αποκλείει και της κόβει την πρόσβαση, σε πιθανές μεγάλες πηγές πλούτου. Η τουρκική ελίτ δεν σκοπεύει να αφήσει αυτή την ισορροπία αδιατάρακτη, αφού το ισχύον διεθνές δίκαιο, για την θάλασσα, δεν της αφήνει μεγάλα περιθώρια διεκδικήσεων, όσες "διαρρυθμίσεις" και αν γίνουν. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνουν διαπραγματεύσεις, με το γειτονικό κράτος. Πρέπει να γίνουν (έχουν γίνει και γίνονται). Αλλά πρέπει αυτές οι διαπραγματεύσεις και να καταλήξουν κάπου, μέσα από μια διαδικασία δούναι και λαβείν. Σε αυτή την διαδικασία, η ελληνική πλευρά μπορεί να έχει το πάνω χέρι. Αρκεί να φανεί ευέλικ

Η συμπλήρωση, εφέτος, των 100 ετών, από την ίδρυση του Κ.Κ.Ε. αποτελεί μια καλή ευκαιρία, για να δούμε και να αποτιμήσουμε την όποια - θετική και αρνητική - συμβολή του κόμματος αυτού, στην πολιτική, την κοινωνική και την οικονομική ιστορία της χώρας μας. Άλλωστε, ό,τι και να πούμε, η αλήθεια είναι ότι το Κ.Κ.Ε. είναι, αναπόσπαστα, δεμένο, με την ελληνική ιστορία, αφού είναι το αρχαιότερο, εν ζωή, πολιτικό κόμμα της χώρας μας και ούτως, ή άλλως, επηρέασε ένα (άλλοτε περισσότερο και άλλοτε, λιγότερο) σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας και ιδίως, στην δεκαετία του 1940, καθόρισε την πορεία του τόπου. Συμμετέχοντες, στο 1ο Συνέδριο του Σ.Ε.Κ.Ε. (Κατ' έδρα και όνομα). Αθήνα Σ. Κομιώτης Φ. Πετρούσκα Ν. Δαμίγος Πειραιάς Μ. Σιδέρης Γ. Πισπινής Βόλος Π. Μπαλαμπανίδης Λ. Χατζής Καβάλα Α. Πεχνά Κέρκυρα Φ. Τζουλάτι Federacion Κ. Αντωνίου Νεολαία Αθήνας Μ. Οικονόμου Π. Χλωμός Νεολαία Πειραιά Δ. Χαραλαμπίδης Νεολαία Βόλου K.Αναγνωστόπουλος