ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Στην ηλεκτρονική έκδοση της ' 'ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ'' (23/12/2009) διάβασα ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη, με τίτλο : '' Σταλινισμός, που αποτρελάθηκε'' .   Μπορείτε να το διαβάσετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση :   http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_23/12/2009_1290660 . Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλλι Στάλιν. Το άρθρο αυτό, το σχολίασα, με τα παρακάτω λόγια: '' Δεν νομίζω ότι ο σταλινισμός αποτρελλάθηκε. Κάθε άλλο, μάλιστα. Παραμένει αυτό που ήταν πάντοτε : Μια εξωπραγματική ιδεολογία (με την μαρξοεγελιανή έννοια της ψευδούς συνειδήσεως), η οποία είχε και έχει ένα πολύ συγκεκριμένο μοντέλο κατάληψης της εξουσίας. Βέβαια, η πτώση της ''Ε.Σ.Σ.Δ'' και του ''υπαρκτού'' αποστέρησε από το Κ.Κ.Ε. την δυνατότητα να πάρει την εξουσία, με την βοήθεια των ''σοβιετικών'' τανκς [δες στο μπλογκ μου το θέμα : ‘‘14/12/1944 : Ο ΔΗΜΗΤΡΩΦ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΣΥΡΜΑΤΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΣΤΟ

Στο ''FREE FORUMS'' και στο θέμα για τον προϋπολογισμό του 2010 , που άνοιξα εκεί, έχω κάποια σημαντικά κείμενα, για τους εκβιασμούς, που κάνουν οι ευρωτραπεζίτες (Jean Claude Trichet και σια) και - πίσω από αυτούς - η γερμανική πολιτικοοικονομική ελίτ,   στον ΓΑΠ και το παιχνίδι, που παίζεται με τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, στις διεθνείς γραφειοκρατικές χρηματοπιστωτικες αγορές. Σε αυτές τις αγορές (που είναι πρωταρχικά υπεύθυνες για την τρέχουσα οικονομική ύφεση)   οι γκαουλάϊτερς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και οι ''κολλητοί'' τους διεθνείς οίκοι αξιολόγησης έχουν συντονιστεί και πιέζουν την κυβέρνηση του ΓΑΠ (το ίδιο έκαναν και στον Καραμανλή καλοκαιριάτικα και συνέβαλαν τα μέγιστα στο να τα παρατήσει και να πάει στις εκλογές της 4/10/2009, που ήταν προδιαγεγραμμένο ότι θα τις έχανε), προκειμένου να τον υποχρεώσουν να πάρει εκείνα τα μέτρα άμεσης απόδοσης (πάγωμα μισθών, περικοπές δημόσιων δαπανών, ταχύτατη μείωση του δημόσιου ελλείμμ

Το επιτυχημένο σκιτσάκι με το οποίο δημοσιεύτηκε ο ''Προϋπολογισμός 2010'' στο ''ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ''. ''Ταξίδεψε'' στο ''ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ''   http://kafeneio-gr.blogspot.com/ το μακροσκελές και αναλυτικότατο άρθρο μου   ' 'Προϋπολογισμός 2010 : Ένας προϋπολογισμός μακροχρόνιας αντιαναπτυξιακής λογικής και ομιχλώδους στόχευσης'' http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2009/11/proypologismos-2010.html , όπου αναδημοσιεύτηκε με τίτλο :   ''Προϋπολογισμός 2010 : Η ρηχότητα του ελληνικού κρατισμού'' http://kafeneio-gr.blogspot.com/2009/12/2010_21.html . Και μπορώ να πω ότι πάει πολύ καλά....

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος. Στο μπλογκ του Μίμη Ανδρουλάκη και στο θέμα που εκεί έχει ανοίξει με τίτλο : ''Αύριο θα είναι αργά'' http://mimisandroulakis.blogspot.com/2009/12/blog-post_09.html , ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε για μια ακόμη φορά τις θέσεις του, για την ελληνική εκδοχή της σύγχρονης παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, οι οποίες είναι έντονα επηρεασμένες από την καταστροφολογία των νεοφιλελεύθερων ιδεών και των ευρισκόμενων στην ελληνική πολιτική, οικονομική και κοινωνική ελίτ εκφραστών τους, με τους οποίους ο Μίμης Ανδρουλάκης έρχεται σε επαφή και υπό την πίεση των οποίων βρίσκεται (και στην οποία - δυστυχώς - ενδίδει).                      Μίμης Ανδρουλάκης. Στα πλαίσια του σχολιαστικού διαλόγου, που ακολούθησε την αρχική δημοσίευση, απάντησα στο κείμενο του Μίμη Ανδρουλάκη, το οποίο θεωρώ κινδυνολογικό (αυτό δεν σημαίνει ότι οι κίνδυνοι είναι ανύπαρκτοι), για να ακολουθήσει ένας καλός διάλογος με τον (άγνωστό μου) καλό φίλο Παναγιώτη Μπαζ

[Αναδημοσιεύω, εδώ, έναν καλό και ουσιαστικό διάλογο, που έγινε στο tvxs.gr , στα σχόλια του θέματος, που ανοίχτηκε εκεί στις 24 Οκτωβρίου του 2009, αμέσως μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από τον ΓΑΠ, με τίτλο : ''Προσπάθειες τόνωσης της αγοράς, αλλά η Κομισιόν, πλέον δεν συγχωρεί''   (   http://www.tvxs.gr/v24223 ),  με τον gl_r , για το θέμα της ακολουθητέας οικονομικής πολιτικής, μέσα στις σημερινές συνθήκες ύφεσης, για την φοροδιαφυγή, την λειτουργία της εξίσωσης του Φίσερ στην ελληνική γραφειοκρατική αγορά του χρήματος κλπ. ] Σκληρός μαζύ μου ο Ανδρέας, αλλά - τι να κάνω; - του έχω αδυναμία... Δημοσίευση: 24-10-2009 16:21 από TassosAnastassopoulos Πιστεύω ότι μέσα από τους κινδύνους που περιγράφονται, οι οποίοι είναι υπαρκτοί, δημιουργείται μια κινδυνολογία, η οποία εμποδίζει το όποιο ελληνικό κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο να δει τα πράγματα με καθαρό μυαλό και να πάρει τις πρέπουσες αποφάσεις. Ποιό είναι το πρόβλημα σήμερα; Ο π

Δεν είναι μπαμπούλας η επιστροφή στην δραχμή. Θα ήταν μια λύση, αλλά και αυτή θα ήταν μια δύσκολη λύση. Και είναι μια δύσκολη λύση, διότι δεν έχουμε σοβαρή πολιτικοοικονομική και κοινωνική ελίτ. Αν είχαμε μια σοβαρή στην συμπεριφορά της ηγεμονεύουσα ελίτ, δεν θα χρειαζόταν να μπούμε και στην ζώνη του ευρώ, στην οποία μπήκαμε με απατεωνιές των Παπαδήμου - Γκαργκάνα και Σημίτη, την στιγμή που το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας ήταν πολύ πάνω από το 3% του ΑΕΠ, που απαιτούσε η Συνθήκη (ορθότερα : ο ζουρλομανδύας) του Μάαστριχτ, έχοντας φθάσει πάνω από το 6% του ΑΕΠ το 2001 - 2002. Μπήκαμε με απατεωνίστικες πρακτικές και οι Ευρωπαίοι μας ανέχθηκαν να μπούμε, σε μια εποχή παχιών αγελάδων και με φρούδες υποσχέσεις της ελληνικής ελίτ ότι θα συμμαζέψουμε τα πράγματα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε τότε και μας ζητούν τώρα - σε εποχές ισχνών αγελάδων - να κάνουμε αυτό που δεν κάναμε τότε που όλα ήσαν ευνοϊκά. Φυσικά αυτό που ζητούν είναι λάθος και εξωπραγματικό, διότι δεν μπορείς να ασκείς

(Το άρθρο μου αυτό δημοσιεύτηκε σήμερα στο tvxs.gr στο θέμα ‘‘Τριετές πάγωμα των μισθών στο δημόσιο μελετά ξανά η κυβέρνηση’’   http://www.tvxs.gr/v28116/1/1   , σαν απάντηση στα σενάρια περί παγώματος των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων): Δεν θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη ανοησία, από ένα γενικό πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ανακόλουθο με τις προεκλογικές διακηρύξεις του ΓΑΠ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα ήταν το λιγότερο και ίσως όχι το πιο σημαντικό. Το κυριότερο είναι ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ζημιογόνο για τα ευρισκόμενα σε κάθετη πτώση επίπεδα ολικής κατανάλωσης και συνακόλουθα θα αύξανε, ακόμα περισσότερο, την συρρίκνωση της συναθροιστικής ζήτησης, για αγαθά και υπηρεσίες στην ελληνική οικονομία, βαθαίνοντας την ύφεση, που ήδη είναι ευμεγέθης και άμεσα ορατή. Το άμεσο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας την παρούσα περίοδο δεν έχει να κάνει με το δημόσιο χρέος της χώρας, ούτε με την καταπολέμηση του, κατ' ουσί