ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Για το γεγονός ότι οι ευρωελίτ (με επί κεφαλής, τις γερμανικές), αποτελούνται από έναν σωρό ηλιθίων, ουδέποτε είχα αμφιβολία. Αυτό ήταν, πάντοτε, δεδομένο και μάλιστα ένα κομβικό και συνάμα, απαραίτητο στοιχείο όλων των αναλύσεων, στις οποίες έχω προβεί όλα αυτά τα χρόνια της εξέλιξης της ευρωζωνικής κρίσης και φυσικά, της ιδιαίτερης και καρκινικής μορφής, που έλαβε αυτή η κρίση, στην περίπτωση της Ελλάδας.   Έτσι, όλοι αυτοί οι "λεβέντες" οδήγησαν την ελληνική οικονομία, στην χρεωκοπία του Απριλίου του 2010 και στην σκοπούμενη και άτυπη, μεν, πλην όμως, ουσιαστική πτωχευτική διαχείρισή της, μέσω των Μνημονίων του 2010 και του 2012 και των επί μέρους, "διορθώσεων" και (πάντοτε, επί τα χείρω) μεταβολών τους, με αποτέλεσμα να διαλύσουν, άκριτα, το παλαιό πολιτικό σύστημα της χώρας, καθοδηγούμενοι, κυρίως, από μιαν εκδικητική και στενά συμφεροντολογική λογική, αν και στην πορεία του χρόνου και ιδίως, από τις αρχές του 2014, έβλεπαν ότι αυτή η τακτική οδηγούσ

Μπορεί να κάνει ό,τι είναι δυνατόν και να συνεχίζει να προσπαθεί να αποφύγει να το ομολογήσει, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα επιθυμούν να υπογράψουν μια νέα συμφωνία, με τους ευρωζωνίτες, που θα κρατάει την Ελλάδα, μέσα στην ευρωζώνη, ανεξάρτητα, από το πόσο καλή, ή λιγότερο καλή, ή από το πόσο περισσότερο, ή λιγότερο κακή θα είναι αυτή η συμφωνία. Άλλωστε, οι λενινιστικές και οι σταλινικές καταβολές αυτής της ηγεσίας της επιτρέπουν να γνωρίζει, πολύ καλά, τα παιχνίδια της εξουσίας και την ίδια την φύση της τρέχουσας πολιτικής πρακτικής, ως μιας τέχνης του κάθε φορά παρουσιαζόμενου, ως εφικτού. Ως εκ τούτου, δεν είναι,  απλώς και μόνο, το περιεχόμενο της όποιας συμφωνίας, αυτό που απασχολεί τον Αλέξη Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ . Προφανώς, το περιεχόμενο της συμφωνίας δεν τους είναι καθόλου αδιάφορο. Κάθε άλλο. Τους ενδιαφέρει και πολύ, μάλιστα. Όμως, δεν είναι αυτό, που τους εμποδίζει να προχωρήσουν, στην υπογραφή τ