1918 - 2014 : Η Ουκρανία στο μεταίχμιο. Μια αναδρομή στην κριτική της Rosa Luxemburg, για το ουκρανικό ζήτημα και στην ανολοκλήρωτη ουκρανική εθνογένεση, με αφορμή τις σύγχρονες γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις Η.Π.Α. - Ρωσίας - Κίνας και το περιφρονητικό "Fuck EU".
Rosa Luxemburg (5/3/1871 - 15/1/1919). Η γερμανοπολωνίδα επαναστάτρια, μέσα από την φυλακή, το 1918, τα είχε "ψάλει", στον Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν , για το ζήτημα της "περιοχής των συνόρων" (της "Ουκρανίας"). Και ιστορικά, είχε δίκιο. Αυτό πληρώνει, τώρα, η μετα"σοβιετική" (η μετα"συμβουλιακή") Ρωσία. Και θα το πληρώσει, πολύ ακριβά, εν όψει της επιχειρούμενης, από τις Η.Π.Α. και την Ε.Ε., απόσπασης της Ουκρανίας, από κάθε ρωσική επιρροή. Αν και η αλήθεια είναι ότι η τωρινή ρωσική ελίτ, την οποία κουμαντάρει ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η ηγετική του ομάδα, δεν έχει πει τον τελευταίο της λόγο, ο οποίος, δικαιωματικά, της ανήκει. Και τον οποίο, εξ ανάγκης και μόνον, θα τον πει και θα δείξει της προθέσεις της, αφού η Ουκρανία αποτελεί, ιστορικά και γεωπολιτικά, τμήμα της, του οποίου, ούτε καν η διχοτόμηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, αφού αντιστρατεύεται, ευθέως, τα άμεσα συμφέροντα της ίδιας της Ρωσίας και της ελίτ, που την
