Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2025

Tί συμβαίνει, με το Ιράν; Ψυχρότητα, στις σχέσεις, με την Μόσχα, που, σταδιακά, απομακρύνει, το δίπλωματικό της προσωπικό, από την Τεχεράνη, η οποία στρέφεται προς το Πεκίνο. Γιατί; Πάμε, για πόλεμο, στην Μέση Ανατολή και προς πετρελαϊκή κρίση; Ίσως.

Εικόνα
Όπως φαίνεται, οι εξελίξεις, στην Περσία, εξακολουθούν να αποτελούν ένα μυστήριο, το οποίο χρειάζεται δυνατούς λύτες.  Τί, πράγματι συμβαίνει, εκεί; Η Μόσχα έχει αρχίσει να εκκενώνει την πρεσβεία της, στην Τεχεράνη και αυτό είναι μια πολύ κακή ένδειξη, για το τί πρόκειται να ακολουθήσει, όσον αφορά την μεγάλη αυτή χώρα, ενώ, παράλληλα, οι Ιρανορωσικές σχέσεις φαίνεται ότι περνούν μια σοβούσα κρίση, η οποία εκδηλώνεται, με την εσωτερική ρητορική, που αναπτύσσεται, στην ιρανική κυβερνώσα ελίτ. Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Περσία έχει μια εξέχουσα και κρίσιμη θέση, στην παγκόσμια παραγωγή υδρογονανθράκων, με μια ιδιαίτερη και στενή σχέση, με τον κινεζικό δράκο, όπως προκύπτει, από τους δυο, παραπάνω, πίνακες. Παράλληλα και οι αποτρεπτικές, για παραμονή και για ταξίδια των Γερμανών πολιτών, οδηγίες, που εξέδωσε η γερμανική κυβέρνηση, ενισχύει τις δυσμενείς συνθήκες, μέσα, στις οποίες εκτυλίσσονται οι ευρωπαϊκές και οι αμερικανικές συζητήσεις (αν μπορούμε να τις ονομάσουμε, έ...

31-8-1944. Η δολοφονία της Μαρίας Δημάδη. 8ος - 10ος 1944. Ο Άρης Βελουχιώτης, στην Καλαμάτα και στην Πάτρα και η επιστολή του, στον υπουργό Παναγιώτη Κανελλόπουλο. 1ος αιώνας πΧ. Η Ήπειρος, στα «Γεωγραφικά», του Στράβωνα. 24-8-1757. Ο ρωσοτουρκικός πόλεμος, στην Κριμαία 1853-2014. Αθήνα. 1870 Τρίκαλα. 1893-2025. Παναθηναϊκό Στάδιο. 1902-1922 Σμύρνη. 1920-1970. Θεσσαλονίκη (η Διαγώνιος). 1930. Οι Navajo, στην Αριζόνα. 1925-1962. Η Ρόδος. 1935-2025. Το «Παλλάς», στον Πειραιά. 1944. Ο Αττίκ. 1944-1960. Λεμεσός. 1950-1964 Ιωάννινα. 1951. Ο άτυχος 18χρονος ηθοποιός Στράτος Φλώρος. 1953. Το Isetta. 1958. «Μια ζωή την έχουμε». 1960. Ο Γιώργος Σεφέρης. 1961. Άρτα, Πεντέλη. 19-8-2025. To “Ελληνικό”. 2025. τα Καμμένα Βούρλα, το “κοιμητήριο τραίνων”, στην Βολιβία και μετέπειτα. (174).

Εικόνα
1920 - 1930 (δεκαετίες). H Μαρία Δημάδη. 31/8/1944. Αγρίνιο. Δολοφονείται η Μαρία Δημάδη, η ηρωίδα κατάσκοπος της αντίστασης, από τους, εγκληματίες των Ταγμάτων Ασφαλείας. RESPECT. Η Δημάδη γεννήθηκε, το 1907, στο Αγρίνιο. Πατέρας της ήταν ο Κώστας Δημάδης, γνωστός γυναικολόγος του Αγρινίου, με σπουδές στο Παρίσι, ποιητής και διηγηματογράφος. Η μητέρα της ήταν κόρη καπνέμπορου. Μικρό παιδί έπαιζε πιάνο, έμαθε ξένες γλώσσες, ζωγραφική, διάβαζε/έγραφε ποιήματα. Μεγαλώνοντας, σπούδασε  φιλολογία, στο Αμβούργο. Παντρεύτηκε δικαστή του Ελεγκτικού Συνεδρίου και απέκτησε ένα κοριτσάκι, αλλά χώρισε.  Η Δημάδη θα παρέμενε, ίσως, άγνωστη, μια καλλιεργημένη κυρία του σαλονιού. Όμως, ο πόλεμος τα άλλαξε όλα. Η κήρυξη του πολέμου του 1940 την δραστηριοποιεί. Δημιουργεί ομίλους γυναικών, που στέλνουν ρούχα, στους στρατιώτες, στο αλβανικό μέτωπο, εργάζεται η ίδια, σαν εθελόντρια νοσοκόμα, δίπλα, στους τραυματίες.  Έρχεται η Κατοχή και η αντίσταση, κατά των κατακτητών φουντώνει. Οι γείτο...