ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

  Ο παραπάνω χάρτης, που δείχνει τις στρατηγικές κινήσεις της αμερικανικής υπερδύναμης είναι, απολύτως, χαρακτηριστικός και αποκαλυπτικός, ως προς τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της Ουάσινγκτων. Σταδιακά, με αργούς, αλλά και επιταχυνόμενους ρυθμούς, οι Η.Π.Α. αποπειρώνται να ολοκληρώσουν και να σφραγίσουν, ερμητικά, έναν κλοιό γύρω από την Κίνα. Σύμφωνα, με τον αναθεωρημένο και επικαιροποιημένο στρατηγικό σχεδιασμό, που εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα αμερικανικά συμφέροντα, τα οποία συγκεκριμενοποιούνται, στην διατήρηση της πλανητικής πρωτοκαθεδρίας των Η.Π.Α., η περικύκλωση, η σταδιακή αποδυνάμωση, η ανάσχεση και η πλήρης εξουθένωση του ανερχόμενου κινεζικού γίγαντα είναι απαραίτητες. Οι ραγδαίες εξελίξεις και οι ρηγματικές μεταβολές της γεωπολιτικής ισχύος, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί, κατά την διάρκεια και εξ αιτίας της παγκοσμιοποίησης, οδηγούν την Κίνα, στο να βρεθεί στην θέση, που βρισκόταν η, αλήστου μνήμης, "Σοβιετική Ένωση", πριν από την αυτοκατάργησή της, κα

Επιτέλους ... ανάπτυξη, μας λέει η ΕΛΣΤΑΤ , κάνοντας, όπως φαίνεται από τον παραπάνω πίνακα, μία πρώτη και φυσικά, προσωρινή εκτίμηση των στοιχείων που έχουν συλλέξει οι οικονομέτρες της, για την πορεία και το συνολικό μέγεθος του ελληνικού ΑΕΠ, το 2016! Σύμφωνα, με αυτά τα προσωρινά στοιχεία, το 2016, το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε, σε τρέχουσες τιμές, σε σχέση με το 2015, κατά 191 εκατομμύρια ευρώ και από τα 175,697 δισ. €, το 2015, έφθασε, το 2016, στα 175,888 δισ. €, με αποτέλεσμα να προκύψει​, μετά από πολλά χρόνια κάμψης, μία ποσοστιαία αύξηση της τάξεως του 0,1%. Πέραν τούτου, μάλιστα, αυτά που η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου έχει αποδεχθεί, ως ένα πακέτο μέτρων, στα πλαίσια ενός, εξαιρετικά, αμφίβολου προσύμφωνου, που έχει ονομασθεί ως Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο της περιόδου 2018-2021 και το οποίο εξέρχεται των χρονικών ορίων του 3ου Μνημονίου, που η ίδια κυβέρνηση έχει υπογράψει με τους ξένους δανειστές (πλην του Δ.Ν.Τ. ), προβλέπουν μια διαρκή πορεία

Όπως διαπιστώσαμε, στο πρόσφατο δημοσίευμά μας, που αφορούσε τον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, ο παρατεταμένος γαλλικός οικονομικός και κοινωνικός μαρασμός, έχει οδηγήσει την γαλλική κοινωνία, σε μια διαδικασία εντεινόμενης διαίρεσης, η οποία, όμως, προς το παρόν, δεν έχει εξελιχθεί, σε έναν σαφή και ανοικτό κοινωνικό διχασμό. Βέβαια, αυτή η διαδικασία, που εντείνει την κοινωνική πόλωση και οδηγεί προς την κατεύθυνση μιας - όχι και πολύ μακρινής - κοινωνικής αντιπαράθεσης,  βρίσκεται, σε εξέλιξη, προφανώς, εμβαθύνεται και η εκλογική διαδικασία δεν πρόκειται να την σταματήσει, αλλά, ακόμη, δεν έχει μετεξελιχθεί, σε κοινωνικό διχασμό, του οποίου, όμως, η έλευση έχει δρομολογηθεί, χωρίς να είναι βέβαιος ο χρόνος της άφιξής του. [Όποιος επιθυμεί, μπορεί να δει το δημοσίευμα αυτό, στο παρόν μπλογκ, με τίτλο : Η Γαλλία στην κόψη του ξυραφιού, ανάμεσα στον "αυγουλά" Macron και την σωβινίστρια Lepen. (Η ραγδαία pasokisation του PSF, η κατάρρευση του γαλλικού πολι

Εν όψει του 4ου Μνημονίου, τα προκαταρκτικά του οποίου, μόλις συμφωνήθηκαν, ανάμεσα στον Ευκλείδη Τσακαλώτο (που διαδέχθηκε τον Γιάννη Βαρουφάκη , στην θέση του υπουργού Οικονομικών) και το κουαρτέτο των ευρωθεσμών και του Δ.Ν.Τ., τα όσα συνέβησαν, όσον αφορά τις εφιαλτικές διαπραγματεύσεις του επιτελείου της ελληνικής κυβέρνησης, με την γερμανική κυβέρνηση, τους θεσμούς της ευρωζώνης και το σύνολο των ξένων δανειστών, κατά την περίοδο του πολλά υποσχόμενου πρώτου επταμήνου του 2015, από τότε, που σχηματίστηκε η πρώτη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα , μετά την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ , στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015 μέχρι και το δημοψήφισμα της 5/7/2015 και την άδοξη παράδοση στις απαιτήσεις των ευρωζωνιτών, θα εξακολουθούν, πάντοτε να κεντρίζουν το ενδιαφέρον και να απασχολούν, όχι μόνο, τους ιστορικούς του παρόντος και του μέλλοντος, αλλά και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Η μνημειώδης και πρωτοφανής, σε μέγεθος, αλλά και σε έκταση, καταστροφή, την οποία υπέστη η ελληνική οι