ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Και όμως, όσο και αν θέλει να το αποφύγει, η Γερμανία θα υποχρεωθεί να προβεί σε μεταβιβαστικές πληρωμές, προς τις χώρες της περιφέρειας της ευρωζώνης (και όχι μόνον σε αυτές), αν θέλει να σώσει το ευρώ, όπως και αν μεταμφιέσει αυτές τις πληρωμές και όποιο σχήμα, ή μηχανισμό, επιλέξει να χρησιμοποιήσει. Στο τέλος της διαδικασίας, θα αναγκαστεί να προβεί σε μια συγκαλυμμένη διαγραφή των χρεών των χωρών αυτών, δια της πληθωριστικής πληρωμής τους. (Αυτό το έχω γράψει επανειλημμένως :  Δείτε στο μπλογκ μου το θέμα : "Η συμφωνία της 25/3/2010 για τον Μηχανισμό Στήριξης της Ελλάδας : Μια αργή γραφειοκρατική απόκριση μπροστά σε πιεστικές ανάγκες"   http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/04/2532010_23.html   , το οποίο είναι μια αναδημοσίευση παλαιότερου σχολίου μου στο άρθρο που δημοσίευσε στο e - rooster ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος , με τίτλο : "Οι κακοί ξένοι" http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129951   ).     Τελικά, μένοντας στο ευρώ, η γερμανική πολιτι

Το 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς έπραξε αυτό που επέβαλαν οι περιστάσεις και αρνήθηκε την πληρωμή του δανείου, που είχε πάρει η Ελλάδα από την βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique , επειδή, απλούστατα, δεν μπορούσε και δεν έπρεπε να πληρώσει, αυτό το δάνειο, ύστερα από την πτώχευση του 1931. Το 2010, όμως, ο ΓΑΠ έπραξε αυτό που δεν έπρεπε : Υπέγραψε το Μνημόνιο της ντροπής και υπέταξε την χώρα στους δανειστές της και τους εκπροσώπους τους... " Το προς Μουτσόπουλο επιστολόχαρτο αποτελεί μια όχι ασήμαντη πλευρά του ξεπεσμού της ελληνικής κοινωνικής ελίτ, αλλά αυτή ωχριά, μπροστά σε όσα άλλα εγκλήματα, απίστευτης εκτάσεως και μεγέθους, έχει διαπράξει ένα μεγάλο τμήμα της (για να μην πω το σύνολό της), σε βάρος αυτού του τόπου. Το ότι η ελληνική κοινωνική ελίτ (και στην έννοια αυτή συμπεριλαμβάνω όλες τις εκφάνσεις της) είναι διεφθαρμένη δεν είναι κάτι νέο και ουδείς κομίζει γλαύκα εις τας Αθήνας, όταν αναφέρεται στην ενδημική διαφθορά της ελληνικής ελίτ. Αυτό που φαίν

Η ευρωπαϊκή τραπεζική φούσκα, σε όλη της την έκταση. Οι 40 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες και το ενεργητικό τους σε σχέση με το ΑΕΠ των χωρών από τις οποίες προέρχονται. Τα μεγέθη του ενεργητικού τους είναι εξωπραγματικά, μέσα στις παρούσες συνθήκες της ύφεσης. Προφανώς, το ενεργητικό αυτό είναι πολλαπλώς υπερτιμημένο και αναμένει το ξεφούσκωμά του, ενώ οι εντελώς ανεπαρκείς κεφαλαιακές τους καλύψεις χρηματοδοτούνται από τα κράτη της ευρωζώνης και την Ε.Κ.Τ., με χαμηλότοκο δανεισμό. Το ξεφούσκωμα, που θα ακολουθήσει, όλοι φοβούνται ότι θα είναι παταγώδες... Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μια ουσιαστική ενότητα δύο άρθρων μου ( http://www.phpbbserver.com/pfor/viewtopic.php?p=9628&mforum=pfor#9628 και http://www.phpbbserver.com/pfor/viewtopic.php?p=9638&mforum=pfor#9638 )  στο PETROUPOLIS FORUMS , που δημοσιεύτηκαν στις 24/10/2010 και στις 25/10/2010 , στο θέμα που άνοιξε εκεί, εκείνη την εποχή, ο αγαπητός μου φίλος Γιάννης Μιχαλόπουλος , με τίτλο : "Η άνοδος του ε

Ένα ακόμα πολύ καλό σκίτσο του ΤΣΙΟΛΑΚΗ , που απεικονίζει την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση του ΓΑΠ και η χώρα, ως αποτέλεσμα των ανόητων στρατηγικών επιλογών της ελληνικής πολιτικοοικονομικής ελίτ να εντάξει την χώρα μας στην ευρωζώνη και να καταργήσει την δραχμή, γεγονός το οποίο, με την έλευση της διεθνούς οικονομικής ύφεσης και των βλακωδών χειρισμών του ΓΑΠ, την οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο. Όμως, υπό τις παρούσες συνθήκες και με την επιμονή των Γερμανών να αρνούνται να συμβάλουν στην χρηματοδότηση της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους της ευρωζώνης (παρά το γεγονός ότι η άνοδος του γερμανικού ΑΕΠ το 2010 έφθασε στο 3,6%, το εξωτερικό πλεόνασμα τον Σεπτέμβριο του 2010 έφθασε στα 182,7 δισ. €, ο πληθωρισμός διατηρήθηκε στο 1,1%, αν και η ανεργία έμεινε στο 7,5% του ενεργού πληθυσμού, με ένα δημοσιονομικό έλλειμμα που ίσως φθάνει στο 3,7% του ΑΕΠ)    η επιστροφή της Ελλάδας στην δραχμή καθίσταται αναπόφευκτη, διότι η γερμανική πολιτική, που αποκοπεί στο να μην