Η αναχρηματοδότηση του παλαιού χρέους, το ευρώ και ο ΓΑΠ χρεωκόπησαν το κράτος και όχι οι μισθοί και οι συντάξεις. (Ένα οδοιπορικό στα στοιχεία του κρατικού δανεισμού των 105,2 δισ. €, μέσα στο 2009).
"Το να υπερασπισθεί κάποιος τις προσλήψεις και τους μισθούς των υπαλλήλων της Βουλής είναι ένα βαρύ έργο, μέσα στην τρέχουσα καταθλιπτική συγκυρία, στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, λόγω της επιβολής του νεοκατοχικού Μνημονίου και της μετατροπής της κυβέρνησης του ΓΑΠ από εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου, σε ανδρείκελο των μοντέρνων μεταναζιστών κατακτητών.
Όμως, εδώ δεν πρόκειται περί αυτού. Η επιχειρηματολογία του κ. Χαρίδημου Τσούκα στηρίζεται σε εσφαλμένες παραδοχές, οι οποίες είναι του συρμού και έχουν ένα μυθολογικό περιεχόμενο, αφού δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να στηρίζουν την επιχειρηματολογία των νέων κατακτητών της χώρας, των επιτηρητών τους και των εντόπιων υποτακτικών τους, όπως επίσης και των συναφών δημοσιογραφικών τους παπαγαλακίων.
Λέει π.χ. ο κ. Τσούκας, προκειμένου να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του, ότι "οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων πληρώνονται με δανεικά".
Εδώ, ακριβώς, συγκεντρώνεται η πεμπτουσία της μυθολογικής επιχειρηματολογίας των κατοχικών δυνάμεων του τόπου και της συμμαχίας των εθελόδουλων προθύμων, οι οποίοι τους συνδράμουν.
Ας δούμε, όμως, την τελευταία προκατοχική κρατική διαχείριση του 2009 και τον δανεισμό της κυβέρνησης Καραμανλή (τον οποίο Καραμανλή αδικεί ο κ. Τσούκας και ο οποίος Καραμανλής, προφανώς θα μιλήσει - μόνο που θα επιλέξει εκείνος το πότε θα το πράξει), έτσι όπως αυτή προκύπτει, μέσα από την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου :
Το 2009 το σύνολο του νέου δανεισμού του ελληνικού δημοσίου ανήλθε στα 105,2 δισ. €, δηλαδή στο 44,3% του ΑΕΠ. Το ποσόν αυτό αντιστοιχεί στο διπλάσιο των τακτικών εσόδων του κράτους και ανέρχεται στο 158,4% των αρχικών προβλέψεων της κυβέρνησης Καραμανλή, για δανεισμό, παρουσιάζοντας επιπλέον πιστωτικά έσοδα της τάξης των 64,5 δισ. €.
Που πήγαν τα δανεικά; Μήπως πήγαν για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις; Όχι, βέβαια! Πήγαν αλλού.
Ιδού που πήγαν :
1) Από τα 105,2 δισ. €, του νέου κρατικού δανεισμού, μέσα στο 2009, τα 81,3 δισ. €, πήγαν για την αποπληρωμή - αναχρηματοδότηση του παλαιού χρέους (34,2% του ΑΕΠ) για το 2009.
2) Ακόμα, 5,5 δισ. € από τον κρατικό δανεισμό του 2009, πήγαν για την ενίσχυση των τραπεζών και την παροχή ρευστότητας σε αυτές, όπως, επίσης, για ενίσχυση του μετοχικού κεφαλαίου του ΤΕΜΠΜΕ (κλασσική περίπτωση επιδότησης του τραπεζικού δανεισμού από το κράτος) και για συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου του Ταχυδρομικού Ταμιευτήριου.
3) Τέλος, περί τα 9,14 δισ. €, πήγαν στον Προϋπολογισμό Δημοσίων Επενδύσεων, ως εθνική συμμετοχή για την συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου στην απορρόφηση κονδυλίων της Ε.Ε.
Το σύνολο των τριών αυτών ποσών (95,94 δισ. €, εκ του συνόλου των 105,2 δισ. €) αντιστοιχεί στο 91,2% του δημόσιου δανεισμού του 2009 και ουδεμία σχέση έχει με τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων.
Μένουν, λοιπόν, 9,26 δισ. €, από το σύνολο του δανεισμού των 105,2 δισ. €. Αυτά αντιπροσωπεύουν το πρωτογενές έλλειμμα του ελληνικού δημοσίου, κατά το 2009, το οποίο ανέρχεται στο ύψος του 3,9% του ΑΕΠ. Δηλαδή, μόλις το 8,8% του συνόλου του νέου κρατικού δανεισμού, κατά το έτος 2009, χρηματοδότησε το πρωτογενές έλλειμμα του ελληνικού δημοσίου.
Το συγκεκριμένο έλλειμμα είναι απόλυτα διαχειρίσιμο και πλήρως ελέγξιμο, ακόμα και για τα δεδομένα ενός αντιπαραγωγικού, σπάταλου και μικρού κράτους, όπως είναι το ελληνικό και μπορούσε να αντιμετωπισθεί χωρίς καμμία περικοπή μισθών και συντάξεων.
Αυτό το απολύτως διαχειρίσιμο πρωτογενές δημόσιο έλλειμμα στάθηκε ανίκανος να διαχειρισθεί ο ΓΑΠ, ο Παπακωνσταντίνου και όλος αυτός ο εσμός των ανίκανων, οι οποίοι οδήγησαν την χώρα στην ουσιαστική χρεωκοπία δια της διακοπής της ομαλής ροής των πιστώσεων προς το ελληνικό δημόσιο.
Καλό, λοιπόν, είναι να ακριβολογούμε και να γνωρίζουμε τα στοιχεία, όταν γράφουμε κάποια πράγματα.
Δεν είναι οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων που χρεωκόπησαν το κράτος. Το αντίθετο μάλιστα.
Το ελληνικό δημόσιο ουσιαστικά χρεωκόπησε:
1) Από την καταστροφική ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη (το μεγαλύτερο έγκλημα της συμμορίας του Κώστα Σημίτη), που μετέτρεψε το ελληνικό δημόσιο χρέος από κατά 86% δραχμικό, σε κατά 100% χρέος σε ευρώ. Δηλαδή από ένα νόμισμα (δραχμή) του οποίου την έκδοση και την κυκλοφορία έλεγχε απολύτως το ελληνικό κράτος, σε ένα άλλο νόμισμα (ευρώ), ουσιαστικά, ξένο, του οποίου την έκδοση και την κυκλοφορία δεν την έλεγχε πλέον αυτό, αλλά ξένα πολιτικά και τραπεζικά γραφειοκρατικά κέντρα (Βρυξέλλες, Φραγκφούρτη, Βερολίνο, Παρίσι), επί των οποίων η χώρα μας ουδεμία πραγματική επιρροή έχει και χωρίς να έχει εξασφαλίσει η ελληνική πολιτική και οικονομική ελίτ το παραμικρό εχέγγυο για την οποιασδήποτε προστασία της χώρας (έκτακτη έκδοση νομίσματος, δανεισμό του ελληνικού δημοσίου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κλπ).
2) Από τις βλακείες των νέων κυβερνητών της χώρας, οι οποίοι, ενώ οι διεθνείς αγορές, μετά την ύφεση του 2008 και την χρεωκοπία του Ντουμπάϊ περίμεναν ότι κάπου θα "σκάσει κανόνι", διεκτραγώδησαν, για μικροκομματικούς λόγους, την ελληνική οικονομία και φούσκωσαν την διαχείριση του τελευταίου τριμήνου του 2009, κατά 10 δισ. €, διογκώνοντας το δημόσιο έλλειμμα κατά, περίπου, 4% του ΑΕΠ, ανακοινώνοντας ότι αυτό θα φθάσει στο τέλος του έτους στο 12,7% του ΑΕΠ και παρουσιάζοντας την ελληνική οικονομία, ως Τιτανικό. Και όλα αυτά, για να δυσφημίσουν την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, πιστεύοντας, βλακωδώς, ότι οι αγορές θα αδιαφορήσουν.
Αυτή είναι, δυστυχώς, η αλήθεια. Και προφανώς δεν φταίνε οι μισθοί και οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, ούτε οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα.
Όλα τα άλλα αποτελούν παραπλανητική παραφιλολογία των μεταναζιστών κατακτητών της χώρας και των υποτακτικών τους, προς τρομοκράτηση και ενοχοποίηση του πληθυσμού της χώρας, για να μπορεί να βγαίνει το χρεωκοπημένο μαγαζί και να πληρώνει τις δόσεις των χρεών των δανειστών της χώρας, οι οποίοι έστειλαν τους κατακτητές και συντηρούν τους εδώ υποτακτικούς τους (και τους εθελόδουλους πρόθυμους πολιτικούς υποστηρικτές τους), προκειμένου να μην βρεθούν μπροστά σε μια ανεπιθύμητη (γι' αυτούς) στάση πληρωμών και να εξασφαλισθεί η απρόσκοπτη καταβολή των χρεωστούμενων δόσεων.
(Αλλά ο λογαριασμός δεν φαίνεται να βγαίνει και γι' αυτόν τον λόγο, το μέλλον δεν φαίνεται να είναι ρόδινο για τους δανειστές και τους εκπροσώπους τους. Θα μας βγάλουν την ψυχή, βέβαια, αλλά - αυτά που θεωρούν λεφτά τους - δεν θα τα πάρουν όλα. Θα πάρουν πολύ λιγότερα από αυτά...)"
(Σχόλιά μου http://htsoukas.blogspot.com/2010/12/blog-post.html?showComment=1292089568762#c7278986423801910919 και http://htsoukas.blogspot.com/2010/12/blog-post.html?showComment=1292091518899#c4647958698908785480 της 11/12/2010 στο άρθρο που δημοσίευσε ο κ. Χαρίδημος Τσούκας στο μπλογκ του "ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ", με τίτλο : "Μικροί άνθρωποι…" http://htsoukas.blogspot.com/2010/12/blog-post.html ).
Σχόλια