ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

  Με δεδομένες τις τεράστιες απαιτήσεις των ευρωθεσμικών δανειστών και της γερμανικής κυβέρνησης, για μια θηριώδη αύξηση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού και για τον περιορισμό, μέχρι εξαφανίσεως, του ελληνικού εξωτερικού δανεισμού, με αποτέλεσμα την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας μέσα από την αυτοχρηματοδότηση των δανείων, που έχει να αποπληρώσει το ελληνικό Δημόσιο λ, από τα μη δανειακά κρατικά έσοδα, αντιλαμβανόμαστε ότι η φοροκαταιγίδα, που έρχεται, από την ψευδοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και ειδικά, του … φιλελεύθερου υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη (του γνωστού 5046c, που παρακολουθούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσω της ΕΥΠ και τον οποίο, προφανώς, τον έχει στο χέρι, διότι η παρακολούθησή του, από τον πρωθυπουργό, δεν έγινε τυχαία, αφού κράτησε πολύ καιρό και θα έχει να κάνει, με, τουλάχιστον, ύποπτες “δουλειές” του παρακολουθούμενου υπουργού) , πρόκειται κι αυτή να είναι θηριώδης.  Ήδη η ΑΑΔΕ και το υπουργείο Οικ

  Η ιστορία της Συνθήκης της Λωζάνης, πριν 100 χρόνια, με την υπογραφή της, στις 24 Ιουλίου 1923, είναι μια πολύ κακή (χείριστη) ιστορία. Και είναι πολύ κακή και χείριστη ιστορία, διότι, με αυτήν την Συνθήκη ολοκληρώθηκε, με μια σειρά εθνοκαθάρσεων και έγινε αποδεκτή και επισημοποιήθηκε, από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, όπως και από το ελληνικό κράτος, η γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, αλλά και των άλλων χριστιανικών πληθυσμών αυτής της περιοχής, από το οθωμανικό και το μεταοθωμανικό κεμαλικό τουρκικό κράτος.  Και όμως, ο πρωταίτιος αυτού του κακού, ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε το απαραίτητο θράσος, εκείνη την αποφράδα ημέρα της 24/7/1923, να ισχυρισθεί ότι :   “Ευχαρίστως αγγέλλω υμίν ότι σήμερον μ.μ. Εις την μεγάλην αίθουσαν του Πανεπιστημίου της Λωζάννης υπεγράφη η συνθήκη της ειρήνης μετά πασών των σχετικών συμβάσεων, δηλώσεων και πρωτοκόλλων. Η συνθήκη αυτή, συναφθείσα μετά την Μικρασιατικήν Καταστροφήν, δεν σημειώνει, ατυχώς, Ελληνικόν θρίαμβον. Αλλ’ η Επανάστασις δύν

Μιχαήλ Αλεκσάντροβιτς  Μπακούνιν (30/5/1814 - 1/7/1876). Richard Nikolaus Eijiro von Coudenhove-Kalergi (16/11/1894 - 27/7/1972). Ο Ιούλιος ήταν και εξακολουθεί, πάντα, να είναι ο μήνας του Μιχαήλ Μπακούνιν. Είναι ο μήνας, στην αρχή του οποίου ο ακούραστος Ρώσος αντιεξουσιαστής επαναστάτης, άφησε την τελευταία του πνοή, σε ένα νοσοκομείο, στην Βέρνη της Ελβετίας, αφού, προηγουμένως, αν και είχε, πολιτικά, ηττηθεί, προς το τέλος του βίου του, τελικά, κατάφερε, μέσα, σε, ιστορικά, αντίξοες συνθήκες, να περάσει, στην Ιστορία, ως μια πολύ σημαντική προσωπικότητα του ευρύτερου κοινωνικού απελευθερωτικού κινήματος, που αναγνωρίζει και υποδεικνύει, χωρίς περιστροφές και μισόλογα, την εξουσία, ως ανειρήνευτο αντίπαλο και πηγή υπαρξιακών κινδύνων, για αυτό, που αποκαλούμε ανθρωπότητα και ο οποίος υπήρξε, είναι και θα παραμείνει, από γενιά, σε γενιά, ως αυθεντικός εκφραστής των επαναστατικών ριζοσπαστικών ιδεών και πρακτικών του διεθνούς και του παγκόσμιου αντιεξουσιαστικού/αναρχικού χώρου, που,

  Πραγματικά αυτό, που έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ, στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου του 2023, είναι ένα πολύ μεγάλο χουνέρι, μια ανείπωτη εκλογική καταστροφή. Δεν είναι, απλώς, το γεγονός ότι κατέρρευσε, από το 31,53%, που είχε λάβει στις βουλευτικές εκλογές της 7/7/2019, στο 20,07%, στις 21/5/2023 και στο 17,83% και στις 930.013 ψήφους, στις 25/6/2023.  Αυτό που είναι πρωτοφανές, στα παγκόσμια εκλογικά χρονικά, που κάθισα και έψαξα, είναι το γεγονός ότι αυτή η κατάρρευση, αυτός ο εκλογικός καταποντισμός ήλθε, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κυβερνούσε, αλλά ήταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο υποτίθεται ότι διεκδικούσε την πρώτη θέση, από το κυβερνητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και ενώ, επίσης, όπως αποδείχτηκε, από τις εκλογές, δεν υπήρξε άλλο κόμμα, που να απορροφήσει την μαζική φυγή των πρώην - και των νυν - ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που απομακρύνονται τρέχοντας. Το ΠΑΣΟΚ στάθηκε, παντελώς, ανίκανο να εκμευταλευθεί την πρωτοφανή εκλογική κατάρρευση του Σ

  Μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ και την επερχόμενη αλλαγή της ηγεσίας του, μετά την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, ας ξεκαθαρίσουμε, εν συντομία, κάποια πράγματα, τα οποία είναι βασικά, όσον αφορά το κόμμα αυτό, το οποίο έχει κατεδαφισθεί, ως μεγάλο κόμμα, διότι, με το 17,83% και τις 930.013 ψήφους, που πήρε, ο ΣΥΡΙΖΑ, πια, δεν μπορεί να ονομάζεται μεγάλο κόμμα.  Έχει περιπέσει, στην κατηγορία ενός μεσαίου κόμματος, το οποίο βρίσκεται, σε διαδικασία νέας κατεδάφισης, με, άκρως, πιθανό αποτέλεσμα, να πέσει, ακόμη, πιο κάτω· να μετατραπεί, σε ένα μικρομεσαίο και μικρό κόμμα, ή και να εξαφανισθεί· αν και κάποιοι θα βρεθούν, για να κρατήσουν την ταμπέλα. (Άλλωστε, ποιός ξέρει ότι η ΕΔΗΚ, ως κόμμα-ταμπέλα, υπάρχει, ακόμη; Και όμως, υπάρχει). Οι Συριζαίοι δεν έχουν καταλάβει - ή αρνούνται να αποδεχθούν, αν και οι, εξ αυτών, νουν έχοντες το γνωρίζουν (με πολύ πιθανότερο το δεύτερο) - ότι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι, ταυτοτικό και συγκροτητικό πρόβλημα.   Τέτοιο πρόβλημα παρουσιάστηκε, στην ΕΔΗΚ, το 1

  Είναι γνωστή, στο αναγνωστικό κοινό, η υπόθεση, με τον e-ΕΦΚΑ, από τον οποίο απαιτούνται συγκεκριμένες απαντήσεις, οι οποίες εκκρεμούν, πάνω από ένα έτος, ενώ υπάρχουν δικά μου γραπτά αιτήματα και γραπτές καταγγελτικές αναφορές, για τις παράνομες επικουρικές συντάξεις 300, περίπου, βενζινοπωλών του ΤΕΑΠΥΚ και αναζήτηση, εκ μέρους μου, κρίσιμων υπηρεσιακών εγγράφων, για την υπόθεση αυτή, που θα χρησιμοποιηθούν, στην δικαστική μου αντιμαχία, με μια (εκ των διαφόρων άλλων) δράστρια των συνεχιζόμενων πληρωμών αυτών των παράνομων επικουρικών συντάξεων, που γίνονται, εις βάρος της χρηματικής περιουσίας του e-ΕΦΚΑ. Οι απαιτούμενες απαντήσεις του e-ΕΦΚΑ, που εκκρεμούν, έχουν ζητηθεί - εκτός από εμένα -, όπως, επίσης, είναι γνωστό και από τον Συνήγορο του Πολίτη, στον οποίο, εδώ και καιρό, έχω καταφύγει και ο οποίος έχει απευθύνει τα, από 30/1/2023 και 13/7/2023 έγγραφά του, προς τις αρμόδιες Υπηρεσίες του e-ΕΦΚΑ (Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού/Τμήμα Πειθαρχικών Διαδικασιών και Υποθέσεων, όπ