Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2024

Από την Αθήνα του 1896-1920-1960, στην Σμύρνη του 1900, στην Θεσσαλονίκη του 1902, στον Η.Σ. Μοναστηρακίου, με επιστρατευμένους και στην Ρόδο και την Κάρπαθο, το 1912, στο Φάληρο του 1924, στα «Καλουτάκια», το 1928, στην Ρένα Βλαχοπούλου, το 1930, στην Έλλη Λαμπέτη, το 1954-1958, στην Σαντορίνη, το 1956, στον Σκλαβενίτη το 1960-1975, στον Michel de Grece, το 1965, στην Τζένη Χειλουδάκη, την δεκαετία του 1990, στην Viridiana του Luis Buñuel, το 1961 και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (66).

Εικόνα
1920. Η Αθήνα, μέσα από μια βιντεοσκοπημένη κινηματογράφηση εκείνης της εποχής. 1896 Αθήνα. Η εκκίνηση του τελικού των 100 μέτρων, στην πρώτη Ολυμπιάδα. 1900 Σμύρνη. Όχι η Νέα. Η παλαιά, η αυθεντική Σμύρνη, από την οποία έχουν μείνει, μόνον, οι μνήμες και τώρα, πλέον, τα ντοκουμέντα, για αυτήν. 1902 Θεσσαλονίκη. Το κτίριο της Οθωμανικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης Ιδαδιέ, η Ροτόντα και μέρος του εβραϊκού νεκροταφείου. Το κτίριο αυτό, έγινε, αργότερα, κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ, στο εβραϊκό νεκροταφείο, μεταπολεμικά, αφού οι Γερμανοί αφάνισαν τον εβραϊκό πληθυσμό της πόλης, οικοδομήθηκαν τα υπόλοιπα κτίρια των Σχολών και των λοιπών Υπηρεσιών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. 1912. Ηλεκτρικός σταθμός Μοναστηρακίου. Στρατιώτες, με στολές εποχής των βαλκανικών πολέμων, στον σταθμό περιμένουν, για επιβίβαση. 1912. Ρόδος. Η παραλία των Τριαντών. Διακρίνεται το τζαμί της συνοικίας των Τουρκοκρητικών. 1912. Κάρπαθος. Η δημογεροντία και οι παπάδες του νησιού.

2023 “Λαϊκή Δημοκρατία” της Κίνας : Το εφαρμοσμένο λενινιστικό μοντέλο γραφειοκρατικής κρατικοκαπιταλιστικής λειτουργίας, με οικονομική ανάπτυξη 5,2%, πληθωρισμό 0,23%, μηδενισμό του πληθυσμού, που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας και επενδύσεις παγίων κεφαλαίων, στο 44,4% και οι ΗΠΑ, με την Δύση, που βρίσκονται, προ αδιεξόδου, ενώ όλα αυτά καθιστούν τις εξελίξεις, εξαιρετικά, κρίσιμες. (Ο κινεζικός πραγματοποιημένος κομμουνισμός δεν έχει πέσει, στην παγίδα των χωρών του μεσαίου εισοδήματος).

Εικόνα
  Η κρισιμότητα των περιστάσεων, που ζούμε, στην δεκαετία του 2020 και η, ακόμη, περισσότερο κρίσιμη κατάσταση, που πρόκειται να προκύψει, στην επόμενη δεκαετία, εξ αιτίας του γεγονότος ότι η “Λαϊκή Δημοκρατία” της Κίνας, μέσα από μια διαρκή διαδικασία ραγδαίας μετεξέλιξης, που συνδυάζεται, με την στιβαρή σταθερότητα του λενινιστικού μοντέλου διοίκησης, στην αχανή χώρα, με ένα μέγεθος συνολικού ΑΕΠ, το 2023, της τάξεως των 31,227 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, υπολογισμένα σε επίπεδα ισοδυναμίας των αγοραστικών δυνάμεων, με βάση το δολάριο του 2021 (που μεταφράζεται, σε ένα μέσο, κατά κεφαλήν, ΑΕΠ της τάξεως των 22.100 δολαρίων και με - το σημαντικότερο, κατά την γνώμη μου όλων - τον  μηδενισμό του πληθυσμού, που βρίσκεται, κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε συνδυασμό, με έναν πληθωρισμό ίσο, με 0,23%, με ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης 5,2% και ακαθάριστες επενδύσεις παγίων κεφαλαίων, που φθάνουν, στο 44,4% του ΑΕΠ) , έχει καταστεί, οικονομικά, μια υπερδύναμη, η οποία έχει αποσπάσει την πρωτο