ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Brexit, λοιπόν! Πού οδηγούν, όμως, οδηγούν οι, post Brexit, εξελίξεις; Η βρετανική κοινωνία, με βασικούς οδηγούς τους Άγγλους και τους Ουαλλούς, αποφάσισε, με μια πλειοψηφία, που έφθασε, στο 51,9% του εκλογικού σώματος, το οποίο προσήλθε, μαζικά, να ψηφίσει, στο δημοψήφισμα της 23/6/2016, την έξοδο της Βρετανίας, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά την ενορχηστρωμένη, επίμονη και συστηματική προσπάθεια της πλειοψηφίας της βρετανικής ελίτ, της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και της μπατιροτραπεζοκρατίας της Ευρώπης να αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη, η όποια αποτελεί την πιο επίσημη πιστοποίηση της χρεωκοπίας της ιδέας της ευρωπαϊκής ενότητας, μέσα από την έμπρακτη άσκησή της, όπως αυτή (κακώς και ψευδεπιγράφως) εκφράστηκε, με την τοξικοποιημένη, από την ευρωζώνη, Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην πραγματικότητα και παρά τα όσα η διεθνής μπατιροτραπεζοκρατία επιχείρησε να υποστηρίξει, η Βρετανία, με την απόφαση της αυτή, βρίσκεται, σε πλεονεκτική θέση, έναντι της Ε.Ε., η οποία, επωμιζόμενη το βαρύτ

Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε, τα δεδομένα της τωρινής προεκλογικής εκστρατείας, στην Βρετανία, πρέπει να προσέξουμε, ιδιαίτερα, και με πολύ μεγάλη προσοχή, τα στοιχεία, που προκύπτουν, από τον παραπάνω πίνακα, που αφορά την περίοδο 1950 - 2008. Ο πίνακας αυτός αποτελεί μια πολύ χρήσιμη και διαφωτιστική απόπειρα απεικόνισης της συγκριτικής εξέλιξης του βρετανικού ΑΕΠ, έτσι, όπως αυτό το μακροοικονομικό μέγεθος πραγματοποιήθηκε, κατά την χρονική αυτή περίοδο και έτσι όπως το ίδιο μακροοικονομικό μέγεθος θα είχε πραγματοποιηθεί, εάν η Βρετανία, δεν είχε ενταχθεί, το 1973, στην, τότε, Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, την τωρινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνεχόμενη γραμμή του πίνακα περιγράφει την εξέλιξη του βρετανικού ΑΕΠ, έτσι, όπως αυτή πραγματοποιήθηκε, μέσα σε αυτή την χρονική περίοδο των 58 ετών, πριν και μετά την είσοδο της Βρετανίας, στην Ε.Ο.Κ. Η διακεκομμένη γραμμή απεικονίζει την μετρημένη εξέλιξη του βρετανικού ΑΕΠ, κατά την ίδια περίοδο, σύμφωνα, με την  συνθετική, εικο

"Δεν θα ψηφίσουμε, ποτέ, το Σοσιαλιστικό Κόμμα ", λέει η αφίσα των εξεγερμένων των γαλλικών πόλεων. Και δεν θα έχουν άδικο, που δεν θα το ψηφίσουν. Αντιθέτως, θα πράξουν, πολύ καλά... Πού πάει η Γαλλία; Το παλαιό πολιτικό σύστημα της μεγάλης αυτής χώρας καταρρέει και το ερώτημα, που, άμεσα και εκ των πραγμάτων, προκύπτει, είναι, το τί επίκειται και το τί θα ακολουθήσει, αυτήν την κατάρρευση, η οποία μπορεί, παραδοσιακά, να συσκοτίζεται, από την γαλλική εκλογική νομοθεσία, αλλά, όσον αφορά τις προεδρικές και τις βουλευτικές εκλογές, που θα γίνουν, σε λιγότερο, από έναν χρόνο, αυτή η στρέβλωση και ο επιδιωκόμενος αποπροσανατολισμός, είναι, σφοδρότατα, πιθανό να μην μπορέσουν να λειτουργήσουν. Ότι η κατάσταση, στην Γαλλία, διαρκώς, επιδεινώνεται, όσο περνάει ο καιρός, γίνεται, όλο και πιο πολύ, φανερό και φυσικά, δεν κρύβεται, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των γαλλικών ΜΜΕ, να αποσιωπήσουν και να συγκαλύψουν το ενοχλητικό και επίμονο κύμα διαμαρτυρίας, που έχει, εδώ