Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2013

Πού το πάει η Τρόϊκα; (Η διεύρυνση της εισοδηματικής ανισοκατανομής, η κεϋνσιανή συνάρτηση κατανάλωσης, ως μηχανισμός απομόχλευσης της ελληνικής οικονομίας, οι αντιπαραθέσεις Δ.Ν.Τ. - ευρωζώνης για την διαχείριση του δημόσιου χρέους, οι παρασκηνιακές συζητήσεις για ένα Grexit και τα γερμανικά σενάρια διάλυσης της ευρωζώνης).

Εικόνα
Η εξέλιξη των δεικτών κατανομής του εισοδήματος στην Ελλάδα Gini και S80/S20 , κατά την χρονική περίοδο 1960 - 2009, που απεικονίζει, ατελώς και με ανεπάρκειες, ο ανωτέρω πίνακας, παρουσιάζει, ανάγλυφα, την αύξουσα και ραγδαία επιταχυνόμενη ανισότητα, στην κατανομή του εισοδήματος, μέσα στα πλαίσια της οικονομίας της χώρας, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το γεγονός αυτό δείχνει την, περίπου, πλήρη ισχύ της ανάλυσης του John Maynard Keynes , για την συνάρτηση κατανάλωσης και τις παραδοχές της, για την οριακή και την μέση ροπή της κατανάλωσης και την πτωτική τους πορεία, μέσα στο διάβα του χρόνου, ιδίως όταν αυτές κινούνται μέσα σε ένα οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο αυξανόμενης εισοδηματικής ανισοκατανομής.  Με δεδομένο ότι, όσον αφορά τον δείκτη Gini , το μηδέν ισούται με την, απολύτως, ίση κατανομή του εισοδήματος, σε όλα τα μέλη του πληθυσμού και η μονάδα ισούται, με την απόλυτη ανισότητα, αφού, στην ιδεατή αυτή περίπτωση, ένα άτομο καρπούται το σύνολο του εισοδήματο

2010 - 2013 : Η προκρούστεια παγίδευση της Ελλάδας ανάμεσα στην εξίσωση του μηδενισμού του δημοσιονομικού και του εμπορικού ελλείμματος και της ραγδαίας πτώσης των επενδύσεων. Οι υστερόβουλες προθέσεις της τρόϊκας των εκπροσώπων των δανειστών, οι ιδεοληψίες της για την ελληνική "κρίση υπερεπένδυσης" και η συνάρτηση της κατανάλωσης του John Maynard Keynes.

Εικόνα
Η συνάρτηση της κατανάλωσης στην βραχυχρόνια και στην μακροχρόνια περίοδο, κατά την τρέχουσα οικονομική θεωρία. Η συνάρτηση της κατανάλωσης (η σχέση της κατανάλωσης, με το εισόδημα) στην βραχυχρόνια και στην μακροχρόνια απεικόνισή της, εμφανίζει μια σημαντική απόκλιση στην συμπεριφορά. Στην βραχυχρόνια διάστασή της (απεικονίζεται με την ελαφρά πράσινη γραμμή) συμφωνεί με τις παρατηρήσεις του John Maynard Keynes , για την φθίνουσα, μέσα στον χρόνο, μέση ροπή προς κατανάλωση ( Average Propensity to Consume ). Όμως, όταν εξετάζονται οι μακροχρόνιες περίοδοι (έντονη πράσινη γραμμή) , διαπιστώνεται ότι η μέση ροπή προς κατανάλωση δεν πέφτει όταν αυξάνεται το εισόδημα, γεγονός το οποίο στηρίζει την κλασική και νεοκλασική θεωρία, η οποία δίνει προτεραιότητα στην συνάρτηση της παραγωγής. Έτσι στην περίπτωση της βραχυχρόνιας συνάρτησης κατανάλωσης, η μέση ροπή προς κατανάλωση φθίνει και δικαιώνει τον Κέϋνς , ενώ στην περίπτωση της μακροχρόνιας συνάρτησης κατανάλωσης η μέση ροπ