ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

  "Μια φορά γεννιόμαστε, δεν γίνεται να γεννηθούμε δυό φορές και ούτε θα υπάρξουμε ξανά ποτέ πιά, στον αιώνα τον άπαντα. Και συ, χωρίς να έχεις το αύριο στο χέρι σου, αφήνεις την χαρά για άλλοτε και στο μεταξύ, η ζωή - από αναβολή, σε αναβολή – χάνεται και ο θάνατος βρίσκει τον καθένα μας απασχολημένο".   (Επικούρου Προσφώνησις 14).  Ένα από τα πολύ σημαντικά προβλήματα, τα οποία καταταλαιπωρούν και βαραθρώνουν την ελληνική οικονομία, όπως προκύπτει, από τον παραπάνω πίνακα, είναι ο επίμονος αποπληθωρισμός, που έχει προκύψει, εδώ και πολλά έτη και είναι αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών και της πολυετούς οικονομικής κρίσης, στην οποία έρριψαν την ελληνική κοινωνία, αυτές οι εφαρμοζόμενες πολιτικές.  Ως εκ τούτου, ο αποπληθωρισμός – δηλαδή η μείωση των τιμών – δεν αποτελεί ένα τυχαίο φαινόμενο. Αποτελεί ένα εργαλείο, το οποίο χρησιμοποιείται, προκειμένου να προσαρμοσθεί, με βίαιο τρόπο, η ελληνική οικονομία, στην επιδίωξη και στην φιλοδοξία της μπατιροτραπεζοκρατίας της Ε.Κ

Με αφορμή την δίκη και την καταδίκη της Χρυσής Αυγής , ως εγκληματικής οργάνωσης, γεγονός το οποίο θέτει ένα κόμμα, σαν κι αυτό - έστω και αν είναι ναζιστικό -, εκτός νόμου, για πρώτη φορά, μετά την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, το 1974, το τωρινό δημοσίευμα γυρίζει 73 χρόνια πίσω, στην αντίστοιχη νομοθετημένη κήρυξη του ΚΚΕ , ως παράνομου κόμματος, μέσω της θέσπισης ενός ιδιώνυμου αδικήματος, δια του παραπάνω εικονιζόμενου τμήματος του αναγκαστικού νόμου 509/1947, ο οποίος καθιστούσε, τότε, το ΚΚΕ εγκληματική οργάνωση. Βέβαια, οι συνθήκες της 27/12/1947, που το ΚΚΕ κηρύχθηκε παράνομο, ουδεμία σχέση έχουν, με τις συνθήκες της 7/10/2020, που κηρύχθηκε παράνομη η Χρυσή Αυγή , η οποία ήταν, στρατιωτικά, νεκρή, από τον Σεπτέμβριο του 2013, με την δολοφονία του  Παύλου Φύσσα  και επίσης, πολιτικά, νεκρή, με την αποτυχία της να εισέλθει, στην βουλή, στις εκλογές της 7/7/2019.  Τον Δεκέμβριο του 1947, το ΚΚΕ , παρά την πολιτική νεκροφάνειά του, εξ αιτίας της παιδαριώδους πολιτικ

Μιλώντας, για τις νέες ενέργειες της Άγκυρας, στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, είναι πολύ φυσικό να τονίσω ότι δεν αποτελεί έκπληξη ο νέος πλους του Oruc Reis έξω από το Καστελλόριζο. Ήταν αναμενόμενος, από την στιγμή, που η ηγεσία των κρατών της "Ευρωπαϊκής Ένωσης", στην σύνοδό της, στις αρχές Οκτωβρίου, δεν αποφάσισε την εφαρμογή κυρώσεων, που να δαγκώνουν την τουρκική οικονομία και την ισλαμοφασιστική ελίτ, που κυβερνά την γειτονική χώρα.  Αλλά, γιατί η τουρκική κυβέρνηση προβαίνει, τώρα, σε αυτή την κίνηση; Φαίνεται πολύ πιθανό ότι η Άγκυρα θέλει να εμπλέξει την Αθήνα, σε μια πολεμική αναμέτρηση, η οποία, όμως θα την χρεωθεί η ελληνική πλευρά και - υποτίθεται ότι - θα έχει την εκκίνησή της, σε μια έμπρακτη στρατιωτική δράση του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, κατά του Oruc Reis. Αυτή η πρόθεση της τουρκικής κυβέρνησης θα φανεί, εάν και μόλις, το Oruc Reis βρεθεί, στην "γκρίζα" περιοχή, μεταξύ των 6 και 12 ναυτικών μιλίων, από το Καστελλόριζο.  Αλλά την ίδια στιγμή, π

Η ολοκλήρωση της δίκης της ¨Χρυσής Αυγής¨ και η δικαστική ανακήρυξή της, ως εγκληματικής οργάνωσης, μας δίνει την ευκαιρία να δούμε τα πράγματα, με έναν τρόπο περισσότερο νηφάλιο και ψύχραιμο και αποφεύγοντας τους συναισθηματισμούς, τον προσωπικό υποκειμενισμό και τις πολιτικές σκοπιμότητες. Και αυτό καθιστά την δικαστική απόφαση, βαθύτατα, προβληματική. Αυτό συμβαίνει διότι, πέραν από τις βραχυπρόθεσμες πολιτικές και λοιπές επιπτώσεις αυτής της δικαστικής απόφασης, πρέπει να εξετάσουμε, τις μακροπρόθεσμες προοπτικές και τους δρόμους, που αυτή ανοίγει - προοπτικές και δρόμους, που, αν ανασκαλεύσουμε το απώτερο παρελθόν της ελληνικής πολιτικής ζωής, δεν αποτελούν κάτι το πρωτόγνωρο και πρωτοφανές, αφού η ανακήρυξη πολιτικών κομμάτων, ως εγκληματικών οργανώσεων είναι κάτι, που έχει ξανασυμβεί, με χαρακτηριστική περίπτωση, αυτή του ΚΚΕ, το 1947. Και αν, το 1947, το μεταπολεμικό κράτος της κολοβομένης δημοκρατίας και της εντόπιας ολιγαρχίας, που προσδιόριζε τον χαρακτήρα του, ως αποικιοκρα

Η ωμή αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη  δεν κατάφερε τίποτε το ουσιαστικό, ως προς το τελικό κείμενο των συμπερασμάτων της συνόδου των ηγετών της "Ευρωπαϊκής Ένωσης" της 1 και 2/10/2020. Απέτυχε, πλήρως, να περάσει οποιοδήποτε μέτρο κυρώσεων, σε βάρος της Τουρκίας - εάν και εφόσον ο στόχος της ήταν αυτός, που διακήρυσσε, ότι δηλαδή επεδίωκε την δημιουργία ενός μηχανισμού αυτόματων κυρώσεων, εις βάρος της Άγκυρας, για όσα έπραξε και πράττει, στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.  Το τελικό κείμενο των συμπερασμάτων της συνόδου, όσον αφορά την Τουρκία, αναλώθηκε, σε πολλά λόγια, χωρίς ουσία, την στιγμή, που η τουρκική ηγεσία παρακινεί το Μπακού και συμμετέχει, στον πόλεμο, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο οποίος θα οδηγήσει, σε μια σύγχρονη αρμενική γενοκτονία, εάν οι Αζέροι Τούρκοι καταφέρουν να επιτύχουν τους στόχους τους, οι οποίοι συνοψίζονται στην κατάληψη αυτής της περιοχής, που κατοικείται από αρμενικό, στην μέγιστη πλειοψηφία του, πληθυσμό. Και αυτό είναι