ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Ο καταστροφέας της ελληνικής οικονομίας Κώστας Σημίτης , το 2002, λίγο μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη κομπορρημονεί, σε συνέντευξη τύπου, για τα επιτεύγματα της κυβέρνησής του και προδιαγράφει το λαμπρό μέλλον της χώρας στην ευρωζώνη. Τα πραγματικά αποτελέσματα των στρατηγικών επιλογών αυτού του μοιραίου και ανίκανου ανθρώπου και της καταστροφικής του παρέας τα ζούμε σήμερα, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο... Η άσκηση των ποινικών διώξεων, από τον οικονομικό εισαγγελέα κ. Γρηγόρη Πεπόνη , για την τεχνητή διόγκωση του ελληνικού κρατικού ελλείμματος του 2009, με σκοπό την επιτάχυνση της ελληνικής χρεωκοπίας και την ένταξη της χώρας στον προχειροφτιαγμένο μηχανισμό στήριξης και στο πρώτο Μνημόνιο και οι οποίες διώξεις στράφηκαν, κατά του Ανδρέα Γεωργίου και των άλλων δύο στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ, με αναφορά και στον Walter Radermacher , που ήταν το στέλεχος της Eurostat, το οποίο συντόνιζε την όλη επιχείρηση, επαναφέρει στο προσκήνιο το κλίμα και τις συζητήσεις που έγιναν ε

  Η αντιπαλότητα για τα ευρωομόλογα καλά κρατεί, ήδη από την έναρξη της κρίσης της ευρωζώνης, που εκφράστηκε ως ελληνική δημοσιονομική κρίση και κρίση δανεισμού στα τέλη του 2009 και στις αρχές του 2010. Η Γερμανία αρνείται, σταθερά και επίμονα, την θέσπισή τους επικαλούμενη την αύξηση του κόστους του γερμανικού δανεισμού και τις δημοσιονομικές αποκλίσεις ανάμεσα στα μέλη της ευρωζώνης. Στην πραγματικότητα, αυτό που θέλει να αποφύγει είναι την συμμετοχή της στο κόστος που συνεπάγεται η επάνοδος της ολικής ζήτησης στην ευρωζώνη, μέσα από την ενίσχυση των χωρών που βρίσκονται σε κρίση, σε τέτοια μεγέθη, τα οποία θα επαναφέρουν σε τροχιά ανάπτυξης τις χώρες αυτές και την ευρωζώνη, ως σύνολο. Από κοντά, σύμμαχό τους οι φρίτσηδες έχουν την Ε.Κ.Τ., η οποία αντιτάσσεται σε μια προοπτική εφαρμογής των προτάσεων για την θέσπιση των ευρωομολόγων επειδή αυτά οδηγούν σε μια πολιτική, η οποία υπονομεύει το ευρώ ως σκληρό νόμισμα και επαναφέρει, από την πίσω πόρτα, την άσκηση της νομισμα