ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

  61 πΧ - 60 πΧ. Το σωζόμενο τμήμα της ενεπίγραφης στήλης, από το σπήλαιο του Πάνα. Η ενεπίγραφη μαρμάρινη στήλη, που χαράχθηκε από τρεις Αθηναίους εφήβους και βρέθηκε, μπροστά σε μια σπηλιά, που χρησιμοποιούνταν, ως κατοικία, από κάποιες ομάδες, κατά την Νεολιθική Εποχή. Πρόκειται, για το σπήλαιο στην Οινόη , αλλιώς γνωστό, ως σπήλαιο του Πανός. Τον 5ο αιώνα πΧ, το σπήλαιο άρχισε να λατρεύεται, ως ιερό του Πάνα, προς τιμήν του οποίου εναπόθεταν προσφορές, όπως ειδώλια και πήλινα αγγεία. Πιο συγκεκριμένα, στην επιγραφή αναφέρεται ότι στήθηκε, από τους νέους, «ἐπὶ Θεοφήμου ἄρχοντος», δηλαδή κατά την περίοδο, που ο Θεόφημος ήταν επώνυμος άρχων, στην Αθήνα, που ανταποκρίνεται στο 61 πΧ - 60 πΧ.  Η λατρεία του Πάνα έγινε, ιδιαίτερα, δημοφιλής, στην Αττική, μετά την μάχη του Μαραθώνα, καθώς διαδόθηκε ο μύθος ότι ο Πάνας, μαζί με άλλες θεότητες, πολέμησαν, στο πλευρό των Αθηναίων και συνέδραμαν στην νίκη τους. Η επιγραφή αποδεικνύει ότι η λατρεία αυτή διήρκεσε, πάνω από 3 αιώνες. Στο τμήμ

  Πάντα η γνώμη μου, για την Ντόρα Μητσοτάκη - Μπακογιάννη ήταν η κάκιστη· από τότε, που πάτησε πάνω, στο πτώμα του, τότε, συζύγου της Παύλου Μπακογιάννη, για να κάνει πολιτική καριέρα, στην θέση του, με την επίβλεψη του μπαμπά της βεβαίως-βεβαίως, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του οποίου ήταν το χαιδεμένο τέκνο και το δεξί του χέρι.  Παρά ταύτα, θεωρούσα ότι ήταν καλύτερη, από τον αδελφό της, τον τωρινό πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά, όπως φαίνεται, έσφαλα. Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι πολύ χειρότερη, από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και δεν είναι ζήτημα εξυπνάδας, ούτε εμπειρίας, είναι ζήτημα ότι είναι διατεθειμένη να πράξει ο,τιδήποτε, προκειμένου να ικανοποιήσει τα αφεντικά της, ακόμη και σε ζητήματα, που δεν χρειάζεται να το πράξει αυτό. Και τα οποία αφεντικά, στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η γερμανική κυβέρνηση και ευρύτερα, η γερμανική ελίτ. Αυτό έπραξε και στο Συμβούλιο της Ευρώπης, ως εισηγήτρια, στο ζήτημα της ένταξης του αλβανοκρατούμενου Κοσόβου, σε αυτόν τον παλαιό οργανισμό

  Όλον αυτόν το καιρό, που μας πέρασε, συνειδητά, δεν σχολίασα καμμία, από τις δημοσκοπήσεις, που διενεργήθηκαν, από τις 18 Απριλίου 2024 και μετά, επειδή είμαι, έντονα, δύσπιστος, σε όσες δημοσκοπήσεις παρουσιάστηκαν, έχοντας την γνώμη ότι οι δημοσκοπικές εταιρείες, φούσκωναν τα δημοσκοπικά ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας και πιθανώς, σε έναν βαθμό και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ, παράλληλα, υπάρχει ένας σημαντικός βαθμός απροσδιοριστίας του εκλογικού κοινού, που πρόσκειται, στον υπερακροδεξιό (φιλοναζιστή) πολιτικό κρατούμενο Ηλία Κασιδιάρη και το οποίο κοινό η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μάχεται, κυριολεκτικά και προσπαθεί, με κάθε τρόπο και μεταχειριζόμενη κάθε αθέμιτο μέσον, να αποτρέψει την εκλογική του καταγραφή, ή, έστω, να την περιορίσει, σε ποσοστά, πολύ κάτω του 3% και παράλληλα, να περιορίσει και την αποχή, από την ψηφοφορία των ευρωεκλογών της 9/6/2024, η οποία, όπως έχω γράψει, πρόκειται να είναι θηριώδης, φθάνοντας, στο 60% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, ή και περισσότερο. Κάπου εκε

  1504. Leonardo da Vinci και Lisa Gerardini (Gioconda, Μόνα Λίζα). Μια εκπληκτική φωτογραφική αναπαράσταση, από τον σύγχρονο φωτογράφο Keith Richards, του τεράστιου Ιταλού ζωγράφου και του μοντέλου του, που, ως φωτογραφία, απεικονίζει, επακριβώς, το πώς ήσαν, τότε, οι άνθρωποι αυτοί. 1842. Σύνταγμα. Η Αθήνα και η θέα, από τα Ανάκτορα (σημερινή βουλή), στον λόφο Μπουμπουνίστρας.  Ο χωματόδρομος, μπροστά, είναι η σημερινή λεωφόρος Βασιλίσσης Αμαλίας. Η πάνω και η κάτω πλατεία Συντάγματος (μέχρι το 1843, περιβολάκια), είναι, ακόμη, ένας ανηφορικός λόφος. Το κάτω μέρος της πλατείας είναι μια χωμάτινη αλάνα. Δεξιά, είναι το σημείο, που θα κτισθούν, πολύ αργότερα (το 1873), τα μέγαρα Σκουλούδη, Βούρου, ενώ, για το Μέγαρο Αντωνίου Δημητρίου, είναι η χρονιά ανέγερσής του (το αρχικό κτίριο το 1842), το σημερινό Ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρεταννία". Απέναντι, στο μέσο, είναι η οδός Ερμού, στο βάθος, ο γνωστός ελαιώνας και το όρος Αιγάλεω. Αριστερά, στο βάθος, διακρίνεται ο Ναός του Ηφαίστου