Ευρωεκλογές 9/6/2024 : Full, για αποχή του εκλογικού σώματος της τάξεως του => 60%, ενώ ο Στέφανος Κασσελάκης "πουλάει τρέλα", η οποία η αλήθεια είναι ότι βρίσκει εκλογικό ακροατήριο και φαίνεται ότι θα κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, σε ποσοστά 15% και άνω. Φυσικά, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο, πλην αυτόν της πολιτικής απονομιμοποίησης, που, όμως, αφορά το σύνολο του πολιτικού συστήματος και ως εκ τούτου, μπορεί να θεωρηθεί, ως δευτερεύων και αμελητέος.

 

“Πουλάει τρέλα” ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης, στο πάτωμα με τον σκύλο· και όχι, μόνον, σε αυτήν την περίπτωση. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό το επικοινωνιακό τρικ βρίσκει εκλογικό ακροατήριο· η “τρέλα”, ως πολιτικό θέαμα, “πουλάει” και βρίσκει “αγοραστές”…

Ο προεκλογικός αγώνας, για τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, ξεκίνησε, χωρίς κανείς - πλην των κομματόσκυλων, που έχουν κίνητρα - να ενδιαφέρεται, χωρίς, καν, να το έχει αντιληφθεί η ελληνική κοινωνία, ενώ όσοι ενδιαφέρονται και λένε ότι θα ψηφίσουν, ισχυρίζονται, σε ποσοστά, άνω του 60%, ότι θα το πράξουν, για να στείλουν ένα αρνητικό και αποδοκιμαστικό μήνυμα, στον Κυριάκο Μητσοτάκη, λες και ο πρωθυπουργός ενδιαφέρεται, για την γνώμη του καθενός, ακόμη και αν σχηματισθεί μια σαφής αποδοκιμαστική της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής πλειοψηφία, στο εκλογικό σώμα.

Μπορεί η διαπίστωση, στην οποία προβαίνω να είναι ωμή και απεχθής, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης  ουδόλως, ενδιαφέρεται, για τις ευρωεκλογές και το εκλογικό αποτέλεσμα, που θα προκύψει, επειδή γνωρίζει - έχει λάβει - το μήνυμα της κοινωνίας, το οποίο, απλούστατα, πρόκειται να γράψει, στα παλιά του τα παπούτσια, διότι την επόμενη ημέρα των ευρωεκλογών αυτός θα εξακολουθεί να είναι κυρίαρχος των πολιτικών εξελίξεων, για την επόμενη τριετία, στην χώρα, αφού, ακόμη και στην περίπτωση (που δεν είναι απίθανη), κατά την οποία το εκλογικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας είναι μικρότερο του 30%, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει τα πολιτικά δεδομένα, διότι ο πρωθυπουργός θα εξακολουθήσει να παίζει, χωρίς αντιπάλους και θα παραμείνει κυρίαρχος, στην ελληνική πολιτική και κομματική σκηνή, εν όψει του γεγονότος ότι οι επόμενες εκλογές, οι οποίες θα είναι βουλευτικές, έχουν χρονικό ορίζοντα τριετίας και θα διεξαχθούν, το 2027, αφού, όπως δήλωσε, χθες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα εξαντλήσει την τετραετία και θα διεκδικήσει μια τρίτη θητεία, ως πρωθυπουργός.

Πάντως, πρέπει να παρατηρήσω ότι αυτό το φάντασμα του 60%, που τοποθετείται, ως αρνητικό, στην διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν είναι κάτι το καινοφανές. Έχει μετρηθεί, ήδη, από τον Οκτώβριο του 2023 [δείτε το δημοσίευμά μου της 28/10/2023, σε αυτό, εδώ, το μπλογκ, με τίτλο : Το “ελληνικό πολιτικό παράδοξο” : Ενώ το 60% των πολιτών κρίνει ότι η Ελλάδα κινείται, προς την λάθος κατεύθυνση, η κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία κυριαρχούν! Μια ανάλυση των αιτίων και των αιτιών, με βάση τα στοιχεία της δημοσκοπικής έρευνας της Metron Analysis, τον Οκτώβριο του 2023. (Οι δημοσκοπήσεις φαίνεται πως έχουν στρώσει), το οποίο αξίζει να διαβαστεί, διότι το κλίμα εκείνης της εποχής, έναν μήνα πριν την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, με την δημιουργία της Νέας Αριστεράς, φαίνεται ότι επανεγκαθίσταται, την τρέχουσα περίοδο] και άφησε τα αρνητικά του αποτυπώματα, για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στον δεύτερο γύρο των εκλογών, για την περιφερειακή και την τοπική διοίκηση. 

Παραμένοντας, ως καταγραφόμενο και ενεργό, αυτό το 60%, που εμφανίζεται και δηλώνει, ως αποφασισμένο να αποδοκιμάσει την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και στις ευρωεκλογές της 9/6/2024, περισσότερο, από ότι έπραξε, στον δεύτερο γύρο των τοπικών (περιφερειακών και δημοτικών) εκλογών της 15/10/2023, είναι σαφές ότι έχει την σημασία του, όσον αφορά τις πολιτικές εξελίξεις, στον χώρο της αντιπολίτευσης, από την 10/6/2024 και εφεξής, αλλά, έως εκεί. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να επηρεαστεί· εκτός, εάν η εκλογική της επίδοση μετρηθεί, πολύ κάτω του 30%, κάτι, που δεν προκύπτει ότι επίκειται να συμβεί. 

Έτσι οι εξελίξεις, στον δρόμο, προς τις ευρωεκλογές, δεν είναι, απλώς, βουβές, φαίνονται ως ανύπαρκτες, διότι το εκλογικό αποτέλεσμα θεωρείται προδιαγεγραμμένο (αν και έχει πολλές παγίδες και θολά τοπία) και το εκλογικό σώμα έχει γυρίσει την πλάτη του, στην εκλογική διαδικασία, αφού οι ψηφοφόροι δεν ενδιαφέρονται. 

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, προφανώς, ως συνταγματολόγος, θα ισχυρισθεί ότι, τούτων δοθέντων, υπάρχει κρίση αντιπροσώπευσης (εγώ την ονομάζω ουσιώδη κρίση νομιμοποίησης του ελληνικού πολιτικού προσωπικού, η οποία, ως φαινόμενο, δεν είναι κάτι το νέο, αφού έχει εντοπισμένη την αφετηρία της, στην ελληνική κρατική και την ευρύτερη οικονομική χρεωκοπία του τόπου μας, τον Απρίλιο του 2010) και θα έχουμε και οι δυο δίκιο, αλλά αυτό το δίκιο μένει, άνευ αντικρίσματος και πολιτικών επιπτώσεων, διότι αυτές δεν θα παρουσιάζουν κανέναν σοβαρό κίνδυνο, για την Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού ο “κίνδυνος” αυτός, μένει περιορισμένος, εντός των πλαισίων του δευτερεύοντος και του αμελητέου, επειδή, σε τελική ανάλυση, τα όποια εκλογικά αποτελέσματα, σε κάθε εποχή, είναι ζητήματα, που επιλύονται, στην βάση των απλών μαθηματικών, δηλαδή με τα αριθμητικά δεδομένα, που εξάγονται, από τις κάλπες και από την καταμέτρηση των έγκυρων ψήφων, η οποία προσδιορίζει τον αριθμό των ψήφων και των εκλογικών ποσοστών, που αντιστοιχούν, σε κάθε κόμμα, επί τη βάσει του συνόλου των ψηφισάντων, εγκύρως, ψηφοφόρων.

 Βέβαια, η κατάσταση, τώρα, πρόκειται να είναι σοβαρή και το, κατά την γνώμη μου, αναμενόμενο ρεκόρ αποχής, από τις κάλπες της 9/6/2024, πιθανότατα, θα φθάσει και θα ξεπεράσει το 60% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων (οι εκλογικοί κατάλογοι των οποίων, πιθανότατα,  δεν έχουν εκκαθαρισθεί).

Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο ουδεμία ουσιαστική αναφορά και προσέγγιση, γίνεται, για το αναμενόμενο, τεράστιων διαστάσεων, φαινόμενο της αποχής, από την ψηφοφορία των ευρωεκλογών της 9/6/2024. Τα κομματικά επιτελεία προσποιούνται ότι το αγνοούν, ενώ, επίσης, θέλουν να ελπίζουν ότι, καθώς περνούν οι ημέρες και πλησιάζουμε, στην ημέρα των ευρωεκλογών, η τάση, για την συμμετοχή των εκλογέων, στην ψηφοφορία, θα τονωθεί και ότι, τουλάχιστον, θα ανακοπεί το ευρύ ρεύμα, υπέρ της αποχής, από τις ευρωεκλογές.

Αλλά, όπως προανέφερα, όλα αυτά, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι αδιάφορα, αφού - και για όσο - στερείται αξιόλογου πολιτικού αντιπάλου.

Στα πλαίσια αυτά, αυτό, που, πραγματικά, αξίζει να μετρηθεί, είναι το τί θα γίνει, στον χώρο της, πέραν της Νέας Δημοκρατίας, δεξιάς, όπως και οι ισορροπίες, ανάμεσα, στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που αφορούν έναν αγώνα, στον οποίο φαίνεται ότι, μετεκλογικά, ο χαμένος χάνεται, σύμφωνα, με όσα εκτιμώνται, καθ’ ολοκληρίαν, από τους διάφορους αναλυτές, αν και εγώ είμαι πολύ επιφυλακτικός, σε αυτού του είδους τις εκτιμήσεις, αφού, όπως φαίνεται, ο χαμένος (δηλαδή, πιθανώς, ο Νίκος Ανδρουλάκης), στην εκλογική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ, με το ΠΑΣΟΚ, θα έχει και αυτός την ευκαιρία να εκμεταλλευθεί την τριετή χρονική περίοδο, έως τις βουλευτικές εκλογές του 2027 και να παραμείνει, στην θέση του, ελπίζοντας ότι, έως τότε, θα έλθουν καλύτερες ημέρες.

Με αυτά τα δεδομένα, ο Στέφανος Κασσελάκης, μέχρι στιγμής πραγματοποιεί έναν πρωτότυπο προεκλογικό αγώνα, που, επικοινωνιακά, είναι πολύ λογικό να στηρίζεται, στο να “πουλάει τρέλα” στο εκλογικό ακροατήριο, διότι, σωστά, διαπιστώνει ότι υπάρχει ένα τέτοιο ακροατήριο το οποίο είναι διατεθειμένο να δεχτεί την επικοινωνιακή εκστρατεία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επιχειρεί, εν κινήσει, την αλλαγή του εκλογικού σώματος του κόμματος, κάτι, που είναι, τρομερά, δύσκολο, όταν επιχειρείται να πραγματοποιηθεί, μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες μιας εκλογικής αναμέτρησης.

Ως εκ τούτου, ο Στέφανος Κασσελάκης αναγκάζεται να λειτουργήσει ως showman, που αγγίζει τα όρια του διασκεδαστή, διότι αυτό είναι αρεστό, σε ένα ικανοποιητικό τμήμα των ψηφοφόρων, δηλαδή, στο εκλογικό κοινό, στο οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται. 

Όμως, στο τέλος της κρίσιμης ημέρας (της 9/6/2024) θα εκκαθαρισθεί και θα έλθει ο τελικός εκλογικός λογαριασμός και για τον Στέφανο Κασσελάκη και για τον καθένα και την καθεμία, από τους πολιτικούς αρχηγούς.

Οψόμεθα…