Τα 4 δισεκατομμύρια χρόνια, από τα πρωτοκύτταρα, στο ανθρώπινο είδος “Homo Sapiens Sapiens” και στην διακλάδωση των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, από την πρωτο-ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και από εκεί, στην “κυρία Κατερίνα” του ελληνικού θεάτρου των δεκαετιών 1930-1970, που είναι άγνωστη, στις νέες γενιές, επειδή επέλεξε, συνειδητά, να μην παίξει σε καμμία κινηματογραφική ταινία και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα. (22).
Πρόκειται, για μεγίστη θεατρική φυσιογνωμία, που έμεινε, στην μνήμη του θεατρικού χώρου, έτσι όπως καθιερώθηκε, μόνο, με το όνομά της ήτοι, ως “κυρία Κατερίνα”.
Υπήρξε τεράστια ηθοποιός, την οποία οι νέες γενιές, μετά την εποχή της δημιουργίας και της δράσης της, από την δεκαετία του 1930 , έως την δεκαετία του 1970, που αποσύρθηκε, από το θεατρικό σανίδι, δεν γνωρίζουν, διότι, συνειδητά, αρνήθηκε, δυστυχώς, να παίξει οποιονδήποτε κινηματογραφικό ρόλο, επειδή είχε και διατήρησε, έως το τέλος, την στέρεη πεποίθηση ότι ο ηθοποιός κρίνεται, καθημερινά, στο θέατρο.
1932. Η κυρία Κατερίνα, στον «Έμπορο της Βενετίας».
1944. Η κυρία Κατερίνα, με τον νεαρό, τότε, Δημήτρη Χορν.
1945. Η κυρία Κατερίνα, με την νεαρή, τότε, Μελίνα Μερκούρη, στο θεατρικό έργο «Το πένθος ταιριάζει, στην Ηλέκτρα».
1952. Η κυρία Κατερίνα, με την Χάρι Καμίλη, την Κυβέλη τον νεαρό, τότε, Αλέκο Αλεξανδράκη, και τον, επίσης, νέο, στην ηλικία, Λάμπρο Κωνσταντάρα, στο θεατρικό έργο «Οι τρομεροί γονείς».
1956. Η κυρία Κατερίνα, με την Κυβέλη, στην θεατρική παράσταση «Αναστασία».
1950 (δεκαετία). Επάνω, η κυρία Κατερίνα, μαζί με την νεαρή, τότε, Αλίκη Βουγιουκλάκη. Διακρίνονται η Παμφίλη Σαντοριναίου και ο νεαρός, τότε, Νίκος Ξανθόπουλος. Εδώ, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, κάνουν βόλτα.
1965. Η κυρία Κατερίνα, με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, στην «Χαρτορίχτρα».
1965. Στο ίδιο θεατρικό έργο, με την Σαπφώ Νοταρά.
1900. Πλατεία Ομονοίας.
2/4/1922 Μικρασιατική εκστρατεία : Βάψιμο αυγών της ΙΧ Μεραρχίας, λόγω του Πάσχα.
Η ακριβής θέση του φράγκικου Πύργου, στην Ακρόπολη, ο οποίος κτίστηκε, από τους Φράγκους, στην παραστάδα της νότιας πτέρυγας των Προπυλών, με την κατάκτηση της Αθήνας, από αυτούς. Όταν η πόλη, έπεσε, στα χέρια των Τούρκων, ο χώρος μετατράπηκε, σε αποθήκη αλατιού, φυλάκισης και βασανιστηρίων. Ο Πύργος κατεδαφίστηκε, το 1874, στα πλαίσια του σχεδιασμού της καταστροφής όλων των μετακλασικών κατασκευών, στην Ακρόπολη.
1950 (δεκαετία). Αθήνα. Λιτανεία, έξω από το ναό του αγίου Διονυσίου, στην Σκουφά.
1950 (δεκαετία). Ασπρόπυργος. Περιφορά επιταφίου του ναού Αγίου Δημητρίου.
Πατησίων και Χάμιλτον.
Το κτίριο αυτό, σήμερα, είναι κατάστημα αθλητικών, «Champion Outlet Store».
Τα κτίρια, πίσω του και δεξιά του, υπάρχουν και σήμερα.
1960. Πλατεία Συντάγματος.
1968. Ελένη Χατζηαργύρη, Άννα Παναγιωτοπούλου, Σταμάτης Φασουλής, στην τραγωδία του Ευρυπίδη «Άλκηστις».
Σχόλια