5/2024 Ράφα, στην Γάζα : Το σύγχρονο “Μεσολόγγι του 1826”, πρέπει να αποτραπεί. Και φυσικά, το κράτος (όχι η κοινωνία) του Ισραήλ πρέπει να ηττηθεί.

 

Τον αδικεί, τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αυτό το ευρηματικό φωτογραφικό κολάζ, με την αντικριστή απεικόνισή του, με τον Adolf Hitler. Ο “Μπίμπι” δεν είναι Hitler και απέχει, πολύ, από το να γίνει Hitler. Αλλά, επίσης, η αλήθεια είναι ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός κάνει ό,τι περνάει, από το χέρι του, για να δικαιώσει το μήνυμα, που οι κατασκευαστές αυτού του κολάζ επιχειρούν να προπαγανδίσουν, αφού τα εγκλήματα πολέμου, για την διάπραξη των οποίων είναι ο ηθικός αυτουργός, αποτελούν μια εξελισσόμενη γενοκτονία.

Είναι προφανές ότι η ισραηλοπαλαιστινιακή πολεμική αντιπαράθεση αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο ισοδυναμεί, με το άλυτο μαθηματικό πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου και όσο τα χρόνια περνούν και καθώς έχουμε απομακρυνθεί, κατά πάρα πολύ, από το μοιραίο 1948, οπότε τέθηκε, στο περιθώριο, με ευθύνη των, τότε, μεγάλων δυνάμεων, η συγκρότηση ενός ενιαίου πολυεθνικού και πολυθρησκευτικού κράτους, στην Παλαιστίνη, τα πράγματα χειροτερεύουν, με τον διωγμό, που έχει υποστεί ο αραβικός παλαιστινιακός πληθυσμός, την κατάληψη των παλαιστινιακών εδαφών, από το Ισραήλ, το οποίο, με την συντονισμένη πολιτική του εποικισμού της Παλαιστίνης, από ξενόφερτους εβραϊκούς πληθυσμούς, που ξεκίνησε, αρχικά, με το σιωνιστικό κίνημα, από το 1890 και εντατικοποιήθηκε, μετά το τέλος του Β’ παγκόσμιου πολέμου και συνεχίζεται, ακάθεκτα, έως τις ημέρες μας, από την κατοχική δύναμη, την οποία αποτελεί το κράτος του Ισραήλ, αλλάζοντας, πλήρως, τις δημογραφικές ισορροπίες, στην Παλαιστίνη. 

Πέραν, όμως, της ιστορικής ανάδρομης, αυτό, που έχει, σήμερα, σημασία, είναι οι πολύμηνες εντατικές πολεμικές επιχειρήσεις του κράτους του Ισραήλ, στην Γάζα, όπου έχουν, κυριολεκτικά, στριμωχθεί και βομβαρδίζονται, ανηλεώς, πάνω από 1.000.000, ίσως κοντά, στα 2.000.000 Παλαιστίνιοι, με επίκεντρο αυτές τις ημέρες, την Ράφα, η οποία, εκ των πραγμάτων οδηγείται, στο να γίνει ένα σύγχρονο “Μεσολόγγι του 1826”, την εποχής του ελληνικού πολέμου, για την Ανεξαρτησία. Και φυσικά, τώρα, τα πράγματα είναι, απείρως χειροτερα, διότι δεν έχουμε να κάνουμε, όπως, τότε, με μερικές χιλιάδες πολιορκουμένων, αλλά με τεράστια μεγέθη.

Η ανείπωτη καταστροφή, στην Γάζα και αυτή, που αναμένεται να συμβεί, στην Ράφα, εάν το Ισραήλ, δηλαδή η κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και η ισραηλινή ελίτ, δεν φύγει ηττημένη, από το πεδίο της μάχης, ή, εάν δεν εμποδιστεί να προχωρήσει, σε μια πλήρη στρατιωτική επιχείρηση, στην πόλη αυτή. 

Αυτή η απαραίτητη ήττα του ισραηλινού στρατού Κατοχής, μπορεί και πρέπει να ακολουθηθεί, από μια εκτεταμένη δια πραγμάτευση, η οποία θα πρέπει, κατά την γνώμη μου, να οδηγήσει, σε ένα καθεστώς δυο κρατών, στην Παλαιστίνη, με έναν εδαφικό διαχωρισμό, με βάση τα σύνορα, που προβλέπονταν, για το Ισραήλ, το 1948, με τις απαραίτητες τροποποιήσεις, που πρέπει να γίνουν, με βάση τις πραγματικότητες, που έχουν, κατά το χρονικό διάστημα, που διέρρευσε, από τότε, με δεδομένη την επιστροφή των Παλαιστινίων προσφύγων και των απογόνων τους, στα εδάφη, που τους ανήκαν.

Αλλά, πριν φθάσουμε, σε αυτό το τελικό χρονικό σημείο, πρέπει, τώρα, επειγόντως, να ρυθμιστεί η παρούσα κατάσταση, ως προς την οποία, τα αραβικά και μουσουλμανικά κράτη δεν πρέπει να αρκεστούν, στα λόγια και στην διπλωματία, αλλά πρέπει να προωθήσουν και μια ενεργή στρατιωτική ανάμειξη απόκρουσης της ισραηλινής επιθετικότητας, η οποία, εάν καταστεί αποτελεσματική, οδηγεί, στην εθνοκαθάρσια και γενοκτονική απομάκρυνση του παλαιστινιακού πληθυσμού, από τις εστίες του, στην Γάζα, αλλά και στην Δυτική Όχθη του Ιορδάνη.

Και φυσικά, δεν είναι, μόνον, τα αραβικά και μουσουλμανικά κράτη, που πρέπει να δραστηριοποιηθούν, στρατιωτικά. 

Είναι οι ΗΠΑ, και η Δύση, που πρέπει να παύσουν να χαϊδεύουν το ισραηλινό κράτος και την εβραϊκή ελίτ, είτε του Ισραήλ, είτε της εβραϊκής διασποράς.

Και καθώς, κάτι τέτοιο, από την πλευρά της Ουάσινγκτων και των ευρωπαϊκών πρωτευουσών, φαίνεται να είναι δυσχερές, λόγω της απροθυμίας της αμερικανικής και της Δυτικής ελίτ, είναι και οι υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις, που πρέπει να δραστηριοποιηθούν, εντατικά, για να αναχαιτίσουν οι ισραηλινές δυνάμεις Κατοχής, στην Παλαιστίνη.

Και οι μεγάλες αυτές μη δυτικές δυνάμεις, που πρέπει να δραστηριοποιηθούν, εντατικά, στην τρέχουσα κατάσταση, στην Γάζα, είναι, φυσικά, η Κίνα, η Ρωσία (παρά τον πόλεμο της Ουκρανίας), αλλά και η Ινδία. 

Εάν αυτές οι δυνάμεις εμπλακούν, στην κατεπείγουσα τρέχουσα κατάσταση, στην Γάζα, τότε, είναι και η Ουάσινγκτων και οι μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Παρίσι, Λονδίνο, Βερολίνο), που θα αναγκασθούν να παρέμβουν και να υποχρεώσουν τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και την εβραϊκή ελίτ να λογικευθούν και προσαρμοσθούν, στις τρέχουσες αναγκαιότητες, που αφορούν την Παλαιστίνη.

Προφανώς, για την ισραηλινή Ιερουσαλήμ, αυτή η προσαρμογή δεν της είναι αρεστή. Αυτό είναι κατανοητό, αλλά έχει έλθει ο καιρός, για να αναμετρηθεί μαζί της, καθώς και με τις βαρύτατες ευθύνες, που το κράτος του Ισραήλ έχει και να την αποδεχθεί…