Η Γερμανία παραβιάζει τους όρους της 100ετους διάρκειας Συνθηκολόγησης, με τις νικήτριες δυνάμεις του B’ παγκοσμίου πολέμου, το 1945. Και φυσικά, πρέπει να πληγεί, με σκληρότητα, γι’ αυτό, αλλά το Κρεμλίνο, κακώς, την “χαϊδεύει”.

   

Με τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας όπως και με τον εξοπλισμό της Ουκρανίας, από το Βερολίνο, θα ασχοληθώ, στο σημερινό δημοσίευμα, ενώ στο παραπάνω βίντεο επεξηγώ, πλήρως, το θέμα, χωρίς να αφήνω κανένα κενό και ως εκ τούτου, το αναγνωστικό κοινό πρέπει να το παρακολουθήσει.

Πράγματι, μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι το Βερολίνο διακήρυξε τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, από την εποχή της καγκελαρίας του Olaf Sholz, ύψους, όπως είπε, τότε, 400 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ, παράλληλα, το Βερολίνο εξοπλίζει την Ουκρανία, με όπλα και οπλικά συστήματα, από την αρχή του ρωσουουκρανικού πολέμου, τον Φεβρουάριο του 2022 και χωρίς την ουσιαστική αντίδραση της Μόσχας.

Η απορία μου είχε να κάνει με το γεγονός ότι η Γερμανία, στην Συνθηκολόγηση, που, υπέγραψε, με τις νικήτριες δυνάμεις του Β’ παγκοσμίου πολέμου, τον Μάιο του 1945 και έχει διάρκεια 110 ετών (από το 1945, έως το 2045), έχει αποδεχθεί όρους, οι οποίοι είναι σαφείς και συγκεκριμένοι, όσον αφορά το μέγεθος του στρατού, που μπορεί να διαθέτει η μεταπολεμική Γερμανία και για την εξαγωγή όπλων, σε άλλες χώρες. 

Συγκεκριμένα ο πρώτος όρος της Συνθηκολόγησης ορίζει ότι οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις δεν μπορούν να υπερβούν τις 150.000 άνδρες, ενώ ο δεύτερος όρος προσδιορίζει ότι η Γερμανία μπορεί να παράγει και να πωλεί όπλα και οπλικά συστήματα όχι, για τον εαυτό της, αλλά, σε άλλες χώρες, υπό την δέσμευση ότι αυτός ο οπλισμός και αυτά τα οπλικά συστήματα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, από τις άλλες χώρες, στις οποίες πωλούνται, κατά κρατών των νικητριών δυνάμεων του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Δηλαδή των ΗΠΑ, την “Σοβιετική Ένωση”, την Βρετανία και την Γαλλία. 

Το γεγονός ότι η από τον Δεκέμβριο του 1991 έχει πάψει να υφίσταται η “Σοβιετική Ένωση” δεν σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο κενό, όσον αφορά τις νικήτριες δυνάμεις του Β’ παγκοσμίου πολέμου, διότι, νομικά, καθολικός διάδοχος της “Σοβιετικής Ένωσης”, έχει γίνει η μετασοβιετική Ρωσία, η οποία ανέλαβε όλα τα δικαιώματα και όλες τις υποχρεώσεις της αυτοδιαλυθείσας ΕΣΣΔ. Έτσι, η Γερμανία και οποιοσδήποτε άλλος δεν μπορούν να επικαλεστούν την ύπαρξη κενού, μεταξύ των νικητών του Β’ παγκοσμίου πολέμου. 

Εννοείται ότι, από την αρχή του ρωσοουκρανικού πολέμου, το Βερολίνο παραβιάζει τους όρους της Συνθηκολόγησης του 1945, κάτι, που, φυσικά, δεν έχει δικαίωμα να πράττε, διότι αυτή η Συνθηκολόγηση έχει διάρκεια 100 ετών, από το 1945 έως το 2045 και φυσικά, αυτοί οι όροι εξακολουθούν να δεσμεύουν το μεταπολεμικό γερμανικό κράτος. 

Άλλωστε, υπάρχει ένα βαλιτσάκι, το οποίο, από το 1945 και μετά, περιέχει τους όρους της Συνθηκολόγησης της Γερμανίας και παραδίδεται, από τον έναν καγκελάριο, στον επόμενο, φθάνοντας, τώρα, στον Fritz Merz. Ως εκ τούτου, οι Γερμανοί ξέρουν πολύ καλά τις υποχρεώσεις, τους, στις οποίες δεν συμμορφώνονται, διότι εξοπλίζουν την Ουκρανία, η οποία στρέφεται κατά της Ρωσίας, έστω και αν η Ρωσία είναι εκείνη, οι οποία εισέβαλε, στα ουκρανικά, εδάφη γεγονός, που δεν επηρεάζει το καθεστώς των υποχρεώσεων, που έχουν δημιουργηθεί, για το Βερολίνο, με την Συνθηκολόγηση του γερμανικού κράτους, το 1945. 

Εννοείται, βέβαια, ότι η βασική ευθύνη ανήκει, στην Μόσχα, για το γεγονός ότι επιτρέπεται, στο Βερολίνο, να παραβιάζει τους όρους της Συνθηκολόγησης αυτής. Η ευθύνη του Βλαντιμίρ Πούτιν είναι βαρύτατη, διότι έπρεπε, ευθύς εξαρχής, να αντιδράσει, στον εξοπλισμό της Ουκρανίας από το Βερολίνο και φυσικά, να θέσει και το θέμα του επανεξοπλισμού της Γερμανίας, που έχουν διακηρύξει η απελθούσα και η παρούσα γερμανική κυβέρνηση.

Βέβαια, θα μπορούσε να γίνει και σύγκληση των νικητριών δυνάμεων του Β’ παγκοσμίου πολέμου όπου η Ρωσία θα θέσει τα θέματα, που δημιουργούνται, από τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, τον εξοπλισμό της Ουκρανίας, από το Βερολίνο και κατόπιν η Μόσχα είχε το δικαίωμα της μονομερούς τιμωρίας της Γερμανίας, για την παράβαση των όρων της Συνθηκολόγησης και φυσικά, αυτό σημαίνει πολεμικά πλήγματα, σε βάρος της Γερμανίας, τα οποία, φυσικά, θα έπρεπε να είναι πολύ σκληρά και αποτρεπτικά, για τις, περαιτέρω, ενέργειες της γερμανικής πλευράς. 

Έτσι έχουν τα πράγματα αυτό έπρεπε να κάνει η Μόσχα. Δεν το έκανε και έτσι, έδωσε θάρρος, στο Βερολίνο, να διακηρύσσει όσα διακηρύσσει, τώρα, δηλαδή την συμπαραγωγή όπλων και οπλικών συστημάτων, με το ουκρανικό καθεστώς, στο γερμανικό και στο ουκρανικό έδαφος.

 Βέβαια, η Μόσχα έχει αρχίσει να θέτει, άμεσα, το θέμα της παραβίασης των όρων της Συνθηκολόγησης όπως και τα σχεδιαζόμενα πλήγματα, κατά της Γερμανίας, αλλά όλα αυτά, ακόμη, είναι, σε θεωρητικό επίπεδο, την ίδια στιγμή, που η Γερμανία έχει περάσει, από το θεωρητικό, εδώ και πολύ καιρό, από το 2022, στο πρακτικό, δηλαδή, επίπεδο, με τον επανεξοπλισμό της και με τον εξοπλισμό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. 

Το τί θα γίνει, μένει να το δούμε και φυσικά, έχει πολύ ενδιαφέρον. Ως εκ τούτου, επαναλαμβάνω την αρχική προτροπή μου, στους αναγνώστες, να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο της παρούσας δημοσίευσης, για να κατατοπισθούν, πλήρως και για να τους όρους Συνθηκολόγησης του 1945, αλλά και για τις τωρινές παραβιάσεις τον όρο αυτών των όρων, .από το Βερολίνο.

Μ