5/2025 Ουκρανία : Η κατάσταση επιδεινώνεται, ραγδαία, αφού το Κρεμλίνο κλιμακώνει και εντείνει τις πολεμικές επιχειρήσεις. Το καθεστώς του Κιέβου πρέπει να τα μαζέψει και να φύγει, άμεσα, διότι η Δύση, απλώς, δεν μπορεί να το σώσει. Δεν είναι ότι δεν θέλει. Ο Δυτικός Κόσμος θέλει, αλλά, απλούστατα, είναι αδύναμος. Δεν μπορεί να νικήσει μία Ρωσία, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και αυτή ζει την δική της ιστορική παρακμή.

 

Ότι η ηγεσία του Κρεμλίνου κλιμακώνει και εντείνει, παρατεταμένα, τις πολεμικές επιχειρήσεις, σε ολόκληρη την Ουκρανία, είναι του ηλίου φαεινότερον. Αυτό περιγράφω, στο παραπάνω, βίντεο, που ανάρτησα, χθες Κυριακή 25 Μαΐου 2025 και αυτό αναλύω, επεξηγηματικά, στο βίντεο αυτό, που είναι χρήσιμο να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες.

Πράγματι, τις τελευταίες ημέρες η Ουκρανία υφίσταται μια σειρά, από παρατεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν εμφανίζουν κάποια ανάπαυλα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η τεράστια ένταση των κτυπημάτων, με κάθε είδους όπλα και οπλικά συστήματα, σε όλη την ουκρανική επικράτεια, έχει καταστήσει τα συστήματα αεράμυνας των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, αδύναμα, στο να ανταποκριθούν και να αποκρούσουν αυτόν τον πολλαπλό βομβαρδισμό της χώρας με σμήνη, από drones, βαλλιστικούς πυραύλους και πάσης  φύσεως οπλικά συστήματα και βόμβες.

Δεν πρόκειται, για κάποια προσωρινή ένταση στις ρωσικές επιθέσεις στα ουκρανικά εδάφη. Η πραγματικότητα είναι ότι, ανεξάρτητα, από τα τρέχοντα γεγονότα, αυτή η πολεμική ένταση είναι ενταγμένη, στον ρωσικό πολιτικοστρατιωτικό σχεδιασμό και φυσικά, αυτό έχει και θα συνεχίσει να έχει διάρκεια με την, περαιτέρω,, συνέχιση του πολέμου, που στοχεύει, στην έναρξη της μαζικής ρωσικής αντεπίθεσης, σε μεγάλη κλίμακα, μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες, που αποσκοπεί, στην διάρρηξη του όποιου ουκρανικού φράγματος αμύνης έχει παραμείνει όρθιο και στην ταχεία προέλαση του ρωσικού στρατού, στα πεδία των μαχών, με σκοπό την παράδοση, μέσα από μια, άνευ όρων, συνθηκολόγηση του ουκρανικού κράτους, γεγονός που προϋποθέτει ότι το παρόν ουκρανικό καθεστώς δεν πρόκειται να αποτελέσει έναν παράγοντα, στην μεταπολεμική Ουκρανία και για να είμαι περισσότερο ακριβής, σε ό,τι απομείνει, ως Ουκρανία, στο τέλος του πολέμου, το οποίο η Μόσχα επιδιώκει να έλθει, πολύ γρήγορα, εντός του 2025, κάτι το οποίο μένει να δούμε, εάν είναι δυνατόν να επιτευχθεί.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το ουκρανικό καθεστώς πρέπει να τα μαζέψει και να σηκωθεί να φύγει, από την Ουκρανία, κάτι, που έπρεπε να έχει γίνει, ήδη, από την αρχή του πολέμου, τον Φεβρουάριο - Απρίλιο του 2022, προκειμένου τα στελέχη του καθεστώτος να σώσουν, κατ’ αρχήν, το τομάρι τους, φεύγοντας από την χώρα, για να ανοίξουν, έτσι, οι διαδικασίες, για τον σχηματισμό μίας νέας κυβέρνησης, η οποία θα συνθηκολογήσει και θα παραδώσει την Ουκρανία, στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, αφού - κακά τα ψέματα -, η Δύση (το σύνολο των δυτικών κρατών) δεν έχει την δυνατότητα και δεν μπορεί να βοηθήσει το ουκρανικό καθεστώς να επιβιώσει. 

Η Δύση είναι, παντελώς, αδύναμη, απέναντι, στην ρωσική πολεμική μηχανή και ο ουκρανικός πόλεμος αποτελεί ένα παγκόσμιο ιστορικό σημείο καμπής, δείχνοντας ότι, πλέον, ο Δυτικός Κόσμος και η δύναμη του, στα διεθνή πράγματα, έχουν υποβαθμιστεί, σημαντικά και μάλιστα, χαρακτηριστικά και ανεπανόρθωτα. 

Απλούστατα, η Δύση δεν μπορεί· είναι αδύναμη. Δεν είναι ότι δεν θέλει. Θέλει. Όμως, δεν μπορεί, πλέον, να επηρεάσει τις εξελίξεις. Όχι, μόνο, στην Ουκρανία. 

Η αδυναμία της Δύσης εκφράζεται και εκδηλώνεται, σε παγκόσμια κλίμακα, μέσα από πρωτοφανή διάσπασή της και τον ακραίο κανιβαλισμό, στον οποίο επιδίδεται και επιδεικνύει, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, η νέα αμερικανική ηγεσία· δηλαδή το επιτελείο του Donald Τραμπ.

Μέσα, σε αυτή την κατάσταση ζούμε, από τις αρχές του τρέχοντος έτους και από εδώ και πέρα, θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα σε αυτήν, αφού η Δύση, πλέον, έχει αρχίσει, εδώ και δεκαετίες (ήδη, απο το 2008) να συρρικνώνεται και να περιορίζεται, στις πραγματικές της διαστάσεις, μέσα στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον. 

Προφανώς, η Δύση δεν εξαφανίζεται, ως παγκόσμιο μέγεθος, αλλά περιορίζεται, με αυτόν τον τόσο δραματικό τρόπο και με τόσο πολύ αίμα. Αυτή την καθοριστική εξέλιξη είναι, που μας δείχνει ο ουκρανικός πόλεμος. Και δεν είναι το μόνο φαινόμενο αυτής της δυτικής παρακμής.

Με λίγα λόγια, ο συνασπισμένος Δυτικός Κόσμος δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να νικήσει την Ρωσία. Μια Ρωσία, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και αυτή διανύει, εδώ και δεκαετίες, την δική της παρακμή.

Και αφού ο Δυτικός Κόσμος δεν μπορεί να νικήσει την Ρωσία, γίνεται κατανοητό ότι, απέναντι σε άλλες ανερχόμενες δυνάμεις, στο παγκόσμιο στερέωμα, όπου πρωτοστατεί η Κίνα, πόσο περιορισμένες είναι οι δυνατότητες της Δύσης να τις αντιμετωπίσει. 

Έτσι, λοιπόν, το καλύτερο που έχει να γίνει, στην παρούσα φάση, είναι η λήξη του πολέμου, στην Ουκρανία, με την παραδοχή της υπάρχουσας πραγματικότητας, η οποία είναι σκληρή, ωμή αλλά και ταυτόχρονα, απλή.

Η Δύση δεν μπορεί να βοηθήσει το ουκρανικό καθεστώς, το οποίο πρέπει να φύγει από την πολύπαθη χώρα.

Έτσι απλά και χωρίς πολλά λόγια…