Φορολογία; OXI, ευχαριστώ. (2023 - 2024 : Τα καταστροφικά αποτελέσματα μιας αδιέξοδης και περιττής πηγής κρατικών εσόδων).

 

Με τα καταστροφικά αποτελέσματα της φορολογίας ασχολούμαι, στο σημερινό δημοσίευμα, με αφορμή την ανάλυση των φορολογικών δηλώσεων του 2024, συγκριτικά, με τις αντίστοιχες φορολογικές δηλώσεις, που υποβληθήκαν το 2023.

Όπως είναι γνωστό, από παλαιότερα δημοσιεύματά μου, όσον αφορά την φορολογία, ως μέσο χρηματοδότησης των αναγκών του κράτους, και η θέση μου είναι αρνητική και δεν έχει αλλάξει. Εξακολουθώ, πάντα, να έχω την άποψη ότι η φορολογία των εισοδημάτων του πληθυσμού, ως μια σημαντική πηγή των κρατικών εσόδων, μαζί με τις, πάσης φύσεως, άλλες πηγές χρηματοδότησης των κρατών, δηλαδή τις ασφαλιστικές και οποισσδήποτε άλλες εισφορές τα διάφορα τέλη και τα λοιπά έσοδα του Δημοσίου, στην πραγματικότητα, βλάπτουν την οικονομία, εξαιτίας του γεγονότος ότι αφαιρούν εισόδημα, από τον πληθυσμό της χώρας και έτσι καταλήγουν να υπονομεύουν την αναπτυξιακή πορεία των οικονομίων. Και φυσικά, αυτό δεν αφορά, μόνο, το ελληνικό κράτος, διότι είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, αφού όλα τα κράτη - λιγότερο ή περισσότερο - έχουν, ως πηγή της χρηματοδότησης των αναγκών τους, την φορολογία, επί των εισοδημάτων των πληθυσμών των κρατών, όπως και αν ονομάζεται αυτή, διότι, κατ’ ουσίαν, φορολογία δεν είναι, μόνον, τα, υπό στενή έννοια, ονομαζόμενα φορολογικά έσοδα, αλλά και τα, πάσης φύσεως, έσοδα των κρατών, που προέρχονται από τους πολίτες, είτε αυτά τα έσοδα ονομάζονται τέλη, είτε εισφορές (ασφαλιστικές και άλλες), είτε οπωσδήποτε αλλιώς. 

Αυτό, που συμβαίνει, στην πράξη, είναι, τελικά, η αφαίρεση εισοδήματος, από την κοινωνία, γεγονός το οποίο, σε γενικές γραμμές, λειτουργεί ανασταλτικά, για την οικονομική ανάπτυξη και αυτό συμβαίνει, ενώ υπάρχει η εύκολη εναλλακτική λύση, για την χρηματοδότηση του συνόλου των αναγκών των κρατών, μέσα από την νομισματοκοπή, η οποία αποτελεί προνόμιο των κρατών, τα οποία, βέβαια, δεν είναι ενταγμένα, σε οποιαδήποτε μορφή νομισματικών ζωνών, σαν την ευρωζώνη, παραδείγματος χάριν. Και τούτο, διότι στις νομισματικές ζώνες, συνήθως, τα κράτη δεν έχουν το δικαίωμα της, νομισματοκοπής,  όπως συμβαίνει, άλλωστε, στην ευρωζώνη, γεγονός το οποίο αποτελεί μια βασική αναπηρία των κρατών που συμμετέχουν σε αυτήν και η οποία αλλοιώνει ένα βασικό συστατικό στοιχείο των κρατών, που έχει να κάνει με την κυριαρχία τους επί των νομισμάτων, με τα οποία διεξάγονται οι συναλλαγές, στις οικονομίες τους. 

Όμως, σε κάθε νομισματική ζώνη, που στηρίζεται, σε ένα κοινό νόμισμα, το οποίο δεν εκδίδουν τα κράτη, αλλά κάποια άλλη κεντρική αρχή, η οποία δεν αποτελεί ομοσπονδιακό κράτος  αλλά είναι μια λεγόμενη κεντρική τράπεζα, η οποία έχει τον έλεγχο, για την έκδοση και την κυκλοφορία του κοινού νομίσματος, των οικονομιών, που είναι ενταγμένες, σε αυτή την νομισματική ζώνη, εκ των πραγμάτων, δημιουργείται ένα κενό χρηματοδότησης των αναγκών των κρατών, που συμμετέχουν σε αυτήν την νομισματική ζώνη, με το κοινό νόμισμα, γεγονός το οποίο έχει, ιστορικά, οδηγήσει τις νομισματικές ζώνες, αυτής της φύσεως, σε αδιέξοδο και στην εξαφάνισή τους, από το ιστορικό προσκήνιο, κάτι που πρόκειται να συμβεί και στην ευρωζώνη, όσο κι αν αυτό αργήσει.

Εδώ, βρίσκεται και η κακοδαιμονία, που έχει κτυπήσει το ελληνικό κράτος, το οποίο χρεοκόπησε, εξαιτίας της χρήσης του κοινού νομίσματος της ευρωζώνης, του ευρώ, διότι, χάνοντας το δικαίωμα της νομισματοκοπής, που είχε, στην εποχή, που λειτουργούσε, με εθνικό νόμισμα, τελικά, έχει αποτύχει να μπορεί να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του, με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει οκτώ χρόνια, μετά την ένταξή του, στην ευρωζώνη, μια κατάσταση, η οποία εξακολουθεί να ισχύει, μέχρι σήμερα.

Φυσικά το φαινόμενο της υποχρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας, εξαιτίας των αλυσιτελών φορολογικών επιδρομών του ελληνικού κράτους, στις περιουσίες και στα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών, είναι, άμεσα, ορατό, στα συγκριτικά αποτελέσματα των επεξεργασιών, που έχουν γίνει, στις φορολογικές δηλώσεις του 2024, που αφορούν τα εισοδήματα του 2023 και στις φορολογικές δηλώσεις του 2023, που αφορούν τα εισοδήματα του 2022, τα οποία αναλύω, εξαντλητικά και παραστατικά, στο αρχικό βίντεο της παρούσας δημοσίευσης, το οποίο βίντεο είναι απαραίτητο να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες, προκειμένου να διαπιστώσουν τα ακραία φαινόμενα φοροδιαφυγής, στην οποία καταφεύγει ο πληθυσμός της χώρας, που φορολογείται, παράλληλα, με την σαφή υποχρηματοδότηση των αναγκών του Δημοσίου, που, τελικά, εκφράζεται και από την αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας, μέσω των λεγομένων πρωτογενών πλεονασμάτων των κρατικών προϋπολογισμών, τα οποία, ευθέως, αφαιρούν εισόδημα, από την πραγματική οικονομία, γεγονός το οποίο οδηγεί, στην οικονομική στενότητα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται, στα πλαίσια της ελληνικής οικονομίας. 

Δεν πρόκειται να επεκτείνω το παρόν κείμενο, παρουσιάζοντας, αναλυτικά, τους αριθμούς και τα μεγέθη των φορολογικών επιδρομών του ελληνικού κράτους, σε βάρος του πληθυσμού της χώρας και τελικά, σε βάρος της ελληνικής οικονομίας, διότι όσα περιγράφω, στο αρχικό βίντεο, είναι λεπτομερειακά και περιγράφουν την πραγματική κατάσταση, οπότε είναι περιττό να επαναλάβω, εδώ, τα παρατιθέμενα, στο βίντεο, μεγέθη, τα οποία μπορούν να δουν και να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες, στο στο βίντεο αυτό· κάτι, που και πάλι, προτρέπω να πράξουν, διότι είναι, απολύτως, χρήσιμο. 

Έτσι, όλα όσα παραθέτω, στο παρόν κείμενο, σε συνδυασμό, με τα εκτιθέμενα, στο αρχικό βίντεο, καθιστούν, τελικά, περιττή την συνέχιση του κειμένου του σημερινού δημοσιεύματος. 

Ως εκ τούτου, σταματώ, εδώ, προκειμένου να μην καταστεί το κείμενο κουραστικό κάτι το οποίο δεν χρειάζεται να συμβεί.