Δεν υπάρχει κανένα έλεος, για το καθεστώς του Κιέβου, όπως ξεκαθάρισε ο Βλαντίμιρ Πούτιν, στον Steve Witkoff. Το Κρεμλίνο παραμένει αμετακίνητο, στους αρχικούς στόχους, που έχει, από τότε, που ξεκίνησε την εισβολή, στην Ουκρανία. (Οι ΗΠΑ δεν φεύγουν, από τον πόλεμο. Θα παραμείνουν).
Δεν υπάρχει κανένα έλεος, για το ουκρανικό καθεστώς.
Όπως φαίνεται, το Κρεμλίνο έχει προσδιορίσει τους στόχους του, οι οποίοι έχουν καταστεί γνωστοί, στον απεσταλμένο του Αμερικανού προέδρου Donald Trump, Steve Witkoff και προϋποθέτουν την αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας, στο Ντόνιετσκ στο Λουγκάνσκ στην Ζαπορίζια και στην Χερσώνα και φυσικά, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία συμφωνία, χωρίς την ικανοποίηση αυτών των προϋποθέσεων.
Με δεδομένη την συνταγματική κατοχύρωση της ενσωμάτωσης, στην ρωσική επικράτεια των κατακτημένων περιοχών, μαζί με την Κριμαία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν διαπραγματεύεται την εδαφική ακεραιότητα της Ρωσίας, αλλά, πολύ απλά, την επιβάλλει.
Φυσικά, αυτή η απαίτηση της ρωσικής ηγεσίας είναι ένα πολύ σοβαρό πλήγμα, στις προσπάθειες του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump, για μια κατάπαυση του πυρός, αφού, σύμφωνα, με όσα αποκαλύπτει, το Bloomberg, ο Steve Witkoff, απέτυχε να πείσει τον Ρώσο πρόεδρο να συμφωνήσει, σε μια εκεχειρία, που θα παγώνει τον πόλεμο, στις τρέχουσες γραμμές αντιπαράθεσης, στα μέτωπα των μαχών.
Αυτή την σκληρή πραγματικότητα, για το Κίεβο, περιγράφει το αρχικό βίντεο, που τράβηξα, χθες 30 Απριλίου 2025 και το οποίο είναι αναλυτικό και προφανώς, χρειάζεται να παρακολουθηθεί, από τους αναγνώστες, τους οποίους προτρέπω να παρακολουθήσουν το περιεχόμενό του.
Ενόψει αυτής της σκληρής στάσεις του Κρεμλίνου η Ουάσιγκτον επαναφέρει στην επιφάνεια με έναν υποτιθέμενο εκβιασμό οποίος είναι εξαιρετικά αδύναμος και πρακτικά επιδιωκτέος Από την ρωσική πλευρά με την τοποθέτηση του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών Marco Rubio, ότι, δηλαδή, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο αμερικανός υπουργός : «Αυτή η εβδομάδα είναι, εξαιρετικά, κρίσιμη. Πρέπει να αποφασίσουμε, αν αξίζει να συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια, ή, αν ήλθε η ώρα να στραφούμε, σε άλλα ζητήματα».
Βέβαια, στην πραγματικότητα, πιθανότατα, η αμερικανική πλευρά μπλοφάρει, κραδαίνοντας το υποτιθέμενο διαπραγματευτικό χαρτί της αποχώρησής της, από την διαδικασία της υποτιθέμενης διαμεσολάβησης του προέδρου Donald Trump.
Άλλωστε, μόλις, χθες υπογράφηκε η πολύπαθη συμφωνία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και της Ουκρανίας, για την εκμετάλλευση του ορυκτού και λοιπού πλούτου της τελευταίας, που αποτελεί ένα ξεπούλημα της χώρας αυτής, αλλά, όμως, το πραγματικό αντικείμενο της συμφωνίας είναι και αμφισβητούμενο και κυρίως, ομιχλώδες, αφού δεν είναι γνωστές οι λεπτομέρειες των κειμένων, που περιέχει (δυο εξ αυτών, είναι, υπό εξέταση) και απολύτως, αόριστο, επειδή βρίσκεται, σε εκκρεμότητα η εδαφική έκταση της μεταπολεμικής Ουκρανίας (εφόσον και για όσο αυτή υπάρξει), αν και η σύναψη αυτής της συμφωνίας αποτελεί ένα σημαντικό κίνητρο, για την Ουάσινγκτων να μην εγκαταλείψει το Κίεβο.
Πάντως, βασικό στοιχείο της συμφωνίας ειναι ότι η Ουκρανία διατηρεί την εξουσία των μετάλλων της, αλλά μοιράζεται την εκμετάλλευση. Έτσι, αποφασίστηκε η ίδρυση ενός Κοινού Ταμείου Επενδύσεων Ανασυγκρότησης, που θα χειρίζονται, από κοινού, τα δυο κράτη και θα χρηματοδοτεί νέες άδειες, για την εξόρυξη ουκρανικών ορυκτών, πετρελαίου και φυσικού αερίου, την ανοικοδόμηση και τις υποδομές της επόμενης δεκαετίας. Αναφέρεται ότι κανένα άτομο, ή έθνος, που στηρίζει την Ρωσία, στον πόλεμο, δεν θα μπορεί να επωφεληθεί, από την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, ή από αυτήν τη συμφωνία και ότι οι ΗΠΑ μπορούν να συνεισφέρουν μελλοντική στρατιωτική βοήθεια, στο Κιέβο, ως μέρος της επένδυσής τους, στο ταμείο, ενώ η προηγούμενη βοήθεια δεν συνυπολογίζεται στην συμφωνία.Το 50% των κερδών και των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης από τις άδειες που θα χρηματοδοτεί το Ταμείο, θα επιστρέφεται στο Ταμείο, του οποίου η εποπτεία θα είναι εξ ημισείας -καμία χώρα δεν έχει καθοριστική ψήφο, τουλάχιστον στα γραπτά και προστέθηκαν λεπτομερή μέτρα διακυβέρνησης και καταπολέμησης της διαφθοράς.
Αλλά όλα όσα προβλέπει αυτή η συμφωνία είναι, στον αέρα, όσο η Ρωσία συνεχίζει τον πόλεμο. Και θα τον συνεχίσει.
Έτσι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, εδώ, στην περίπτωση του ρωσοουκρανικού πολέμου, η αμερικανική πλευρά δεν είναι ο διαμεσολαβητής, ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είναι η σημαντικότερη όλων αιτία του πολέμου αυτού, στον οποίο συμμετέχει, ενεργά, με την χορήγηση των απαραίτητων στρατιωτικών πληροφοριών και την καθοδήγηση, σε καθημερινό πρακτικό επίπεδο της διεξαγωγής των μαχών, στα πολεμικά μέτωπα, μέσα από το αμερικανικό αεροδιαστημικό δορυφορικό πλέγμα, το οποίο διευκολύνει και καθοδηγεί τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, στην δράση τους και στην διεξαγωγή, σε καθημερινό πρακτικό επίπεδο, του πολέμου, κατά των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και τα πλήγματα τους ρωσικούς στρατιωτικούς και λοιπούς στόχους και στα μέτωπα του πολέμου, στην Ουκρανία, αλλά και εντός της ρωσικής επικρατείας. Και η, ανωτέρω, συμφωνία διασφαλίζει ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να είναι μέρος του πολέμου.
Η Ουάσινγκτων, παρά ταύτα, θέλει να εμφανίζεται, ως διαμεσολαβητής, στον διεξαγόμενο πόλεμο, κάτι που στην παρούσα φάση συμφέρει και την Μόσχα η οποία μπορεί να απολαμβάνει, ευχάριστα, την πεζή πραγματικότητα, η οποία έχει διαμορφωθεί, υπέρ της και έχει οδηγήσει, σε ένα βαθύ ρήγμα, εντός των Δυτικών δυνάμεων, που, ειδικά, στον δυτικοευρωπαϊκό χώρο, προξενεί φαινόμενα πανικού και σύγχυσης, αφού οι δυτικοευρωπαϊκές εμφανίζονται, πλέον, ως αδύναμες να αντιπαρατεθούν, στην ρωσική πολεμική μηχανή, χωρίς την υποστήριξη της Ουάσινγκτων.
Οι ουκρανικές απώλειες, τον Απρίλιο 2025, σε όλα τα μέτωπα του πολέμου.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτή την πραγματικότητα περιγράφω, αναλυτικά, στο αρχικό βίντεο, που έχω αναρτήσει, στην παρούσα δημοσίευση, το οποίο βίντεο, ξανά, παροτρύνω τους αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, με προσοχή.
Για να μην κουράσω περισσότερο το αναγνωστικό κοινό, το αφήνω να επεξεργαστεί τον όγκο των πληροφοριών που παραθέτω και στο κείμενο, αλλά και στο βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος. Και φυσικά, θα μας δοθούν πολλές άλλες ευκαιρίες, για να συνεχίσω την ενασχόληση, με τις εξελίξεις του ουκρανικού πολέμου, ο οποίος, δυστυχώς πρόκειται να συνεχίσει να εξελίσσεται, για πολύ καιρό, ακόμη, μέσα στο προβλεπτό μέλλον.
Αυτό φυσικά, είναι το τραγικό δυστύχημα, για την ουκρανική κοινωνία, η οποία έχει χάσει και εξακολουθεί να χάνει το καλύτερο και κυριολεκτικά, το παρόν πολυτιμότερο τμήμα του πληθυσμού της· την νεολαία, που αφανίζεται, στα μέτωπα του πολέμου, ο οποίος αποδεικνύεται ότι είναι, εξαιρετικά, ανθρωποβόρος, αφού οι ανθρώπινες απώλειες της ουκρανικής πλευράς ξεπερνούν το 1.000.000 νεαρούς στρατιώτες, ενώ, παράλληλα και οι ρωσικές ανθρώπινες απώλειες δεν είναι καθόλου μικρές.
Δυστυχώς.
Σχόλια