5/2025 Η πολυδιάσπαση του καθεστωτικού χώρου της αριστεράς κρατάει ζωντανή την παρούσα αδύναμη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

 

Η κατάσταση, που επικρατεί, στον χώρο της κεντροαριστεράς και της κομμουνιστογενούς αριστεράς είναι, που με απασχολεί, στο σημερινό δημοσίευμα. 

Η διαλυτική κατάσταση, που επικρατεί, μετά την σαρωτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, στις διπλές βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2023, εξακολουθεί, πάντα, να προσδιορίζει το τοπίο, μαζί με την παρατεινόμενη αδυναμία και καχεξία του ΠΑΣΟΚ να μπορέσει να υποκαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός είναι ότι η ελληνική κοινωνία δεν συγχωρεί την καταστροφική πολιτική κυβερνητική πολιτική και του ΠΑΣΟΚ, το οποίο οδήγησε, στην ελληνική κρατική χρεοκοπία του Απριλίου του 2010, την χώρα και έφερε τα Μνημόνια και την πολιτική της αέναης λιτότητας, που κατέστρεψε το επίπεδο ζωής των Ελλήνων, αλλά και την κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, αν και υποσχέθηκε ότι πρόκειται να αναιρέσει όλες τις δεσμεύσεις, που επέβαλε πολιτική, που ασκείτο, μέχρι το 2015, όταν ανέλαβε την κυβερνητική εξουσία, στη χώρα, τελικά, αυτό, που έκανε, είναι να συνεχίσει αυτή την καταστροφική πολιτική, με αποτέλεσμα, φυσικά, να υποστεί τα επίχειρα της πράξης με τη συντριβή του, στις διπλές βουλευτικές εκλογές του 2023 και την πολυδιάσπασή του, ως πολιτικού χώρου, ο οποίος διαλύθηκε, στα εξ ων συνετέθη.

Αυτή είναι η γενική πολιτική κατάσταση, που επικρατεί, στον χώρο της ελληνικής κεντροαριστεράς, όπως και της κομμουνιστογενούς αριστεράς και δεν φαίνεται, δεν είναι ορατή μια διαφοροποίηση της παρούσας κατάστασης, εν όψει, της διαρκούς καρεκλομαχίας, στον χώρο του παλαιού ενιαίου κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ και οι δυσχέρειες, που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ, που, με την σειρά του, βέβαια, δεν πείθει ότι μπορεί να αποτελέσει έναν εναλλακτικό πόλο συσπείρωσης. 

Αυτή την κατάσταση περιγράφω στο αρχικό βίντεο, το οποίο είναι καλό να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες, η οποία κατάσταση χαρακτηρίζεται, από το γεγονός ότι μια, πραγματικά, αδύναμη κυβέρνηση, όπως η σημερινή, μπορεί και επιβιώνει, ακριβώς, επειδή η δύναμη, που διαθέτει, πηγάζει, από την τραγική αδυναμία των αντιπάλων της, στον χώρο της συστημικής και καθεστωτικής κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης να αποτελέσουν έναν πόλο συσπείρωσης των, σαφέστατα, τον αντικυβερνητικό διαθέσεων της ελληνικής κοινωνίας. 

Αυτή είναι η κατάσταση, που επικρατεί και η οποία θα συνεχίσει να επικρατεί, εν όψει, του γεγονότος ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αρχίσει να προσανατολίζεται, στην διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών, πιθανότατα, εντός του 2026, με σκοπό να ξεφύγει, από τα χαμηλά επίπεδα γύρω, στο 30%, στις εκτιμήσεις ψήφου, που προκύπτει να καταφέρνει, με τεράστια δυσχέρεια, να αποσπά από το ελληνικό εκλογικό σώμα και να μπορέσει να ανεβάσει τα ποσοστά του κυβερνητικού κόμματος σε κάποια ευπρόσωπα επίπεδα. 

Λέγεται ότι το κυβερνητικό επιτελείο επιδιώκει μια νέα αυτοδύναμη κυβέρνηση και θητεία, αλλά η δική μου πεποίθηση είναι ότι αυτό, που, πραγματικά, αυτή επιδιώκει, είναι η κατοχύρωση της σημαντικής απόστασής, της από το όποιο δεύτερο κόμμα, στη σειρά της κατάταξης, που θα προκύψει μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές και η μεγέθυνση της διαπραγματευτικής της ισχύος, στην συγκρότηση μιας μετεκλογικής κυβέρνησης συνεργασίας με όποιο κόμμα, ή όποια κόμματα σταθεί δυνατόν να σχηματισθεί η κυβέρνηση αυτή, ως προς την οποία θεωρώ ότι το κυβερνητικό επιτελείο έχει αποδεχθεί ότι θα υποχρεωθεί να σχηματίσει, αφού η επίτευξη της αυτοδυναμίας, δεν φαίνεται, απλώς, αλλά είναι αδύνατη. 

Με αυτή την κατάσταση έχουν συμβιβαστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελείο του και αυτό τους είναι αρκετό, δεδομένων των επικρατουσών συνθηκών, οι οποίες δεν μπορούν να ανατραπούν, μέχρι την διεξαγωγή των επόμενων βουλευτικών εκλογών. Έτσι, έχουν τα πράγματα και με αυτή την κατάσταση και τις επιδιώξεις του κυβερνητικού επιτελείου πρόκειται να προχωρήσουμε. 

Δεν χρειάζεται να συνεχίσω το κείμενο της παρούσας δημοσίευσης και επαναλαμβάνω την προτροπή, στο αναγνωστικό κοινό να παρακολουθήσει το αρχικό βίντεο.