11/5/2025 Μια ματιά, στην αλβανική κοινωνία και οικονομία, με αφορμή τις σημερινές βουλευτικές εκλογές, στην γειτονική χώρα.

 

Με την γειτονική Αλβανία, ασχολούμαι, στο παρόν δημοσίευμα, με αφορμή τις σημερινές βουλευτικές εκλογές, που διεξάγονται στην γειτονική μας χώρα. Το σημερινό δημοσίευμα συνοδεύεται και από το, παραπάνω, βίντεο, το οποίο τράβηξα, χθες 12 Μαΐου 2025, στο οποίο γίνεται εκτεταμένη αναφορά, στην πολιτική στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας αυτής και ως εκ τούτου, προτρέπω τους αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, αφού είναι πολύ ενδιαφέρον, εξαιτίας και του γεγονότος ότι, στην πραγματικότητα, η γειτονική χώρα μας είναι, ουσιαστικά, άγνωστη και εξ αιτίας των στερεοτύπων, που έχουν σχηματισθεί, στην ελληνική κοινωνία, σχετικά, με την σημερινή Αλβανία. 

Σήμερα, λοιπόν, αναμετρώνται, στις κάλπες, η κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Έντι Ράμα και η αντιπολίτευση του γηραιού, πλέον, Σαλί Μπερίσα ο οποίος, στα 81 του χρόνια, επιμένει να ταλαιπωρεί την αλβανική πολιτική ζωή, με την παρουσία του, η οποία περισσότερο κακό κάνει, στο Δημοκρατικό Κόμμα, στο οποίο ηγείται, παρά καλό.

Τα προγνωστικά των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι θα υπάρξει επικράτηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Έντι Ράμα, με αρκετές μονάδες διαφορά, από το Δημοκρατικό Κόμμα και τον Σαλί Μπερίσα, αλλά είναι, τελικά, το εκλογικό σώμα, που θα προσέλθει, σήμερα, στις κάλπες, αυτό, που θα αποφασίσει, για το τί θα συμβεί. 

Το φαβορί, ο Έντι Ράμα, διεκδικεί μία τετάρτη συνεχόμενη πρωθυπουργική θητεία και είναι γεγονός ότι έχει καταφέρει, παρά το ότι προέρχεται, από τον αλβανικό νότο, δηλαδή από τους Τόσκηδες, να σπάσει την μονοκρατορία του Σαλί Μπερίσα, ο οποίος προέρχεται, από τον αλβανικό βορρά και τους Γκέγκηδες, οι οποίοι είναι πολυπληθέστεροι και περισσότερο συντηρητικοί και φατριαστικοί, στις επιλογές τους και εδώ, βρίσκεται το κλειδί της συνεχούς εκλογικής επικράτησης του Έντι Ράμα και του Σοσιαλιστικού Κόμματος, στα τελευταία 12 χρόνια, ενώ είναι πιθανό, μάλιστα, ότι, καθώς το Σοσιαλιστικό Κόμμα αποτελεί συνέχεια και μετεξέλιξη του παλαιού αλβανικού Κομμουνιστικού Κόμματος του Εμβέρ Χότζα, το οποίο ονομαζόταν Κόμμα Εργασίας της Αλβανίας, να προσελκύει ένα μέρος των παλαιών οπαδών του κόμματος αυτού, το οποίο αυτοδιαλύθηκε, το 1992, και η παλαιά κομμουνιστική γραφειοκρατία, ακολούθησε, έστω και λίγο καθυστερημένα, τον δρόμο, που είχαν ακολουθήσει, από το 1989, οι ομότεχνοί γραφειοκρατίες των κυβερνητικών κομμουνιστικών κομμάτων, στις χώρες του πρώην “υπαρκτού σοσιαλισμού”. 

Κάνοντας και μια ανατομία της αλβανικής κοινωνίας πρέπει να σημειώσω και το γεγονός ότι αυτή έχει υποστεί και συνεχίζει να υφίσταται τις σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις, που παρουσίασαν όλες οι χώρες του πρώην “υπαρκτού σοσιαλισμού”, με την εκτεταμένη, την τεράστια φυγή του ενεργότερου και παραγωγικότερου τμήματος των ανθρώπων της, στις χώρες της Δύσης· ένα φαινόμενο, το οποίο συνεχίζεται να υπάρχει, με αποτέλεσμα, σήμερα, η αλβανική κοινωνία να απαρτίζεται, από έναν γηρασμένο πληθυσμό συνταξιούχων, αποτελούμενη, από 3.107.000 ανθρώπους, την στιγμή, που υπολογίζεται ότι, στις σημερινές βουλευτικές εκλογές, θα συμμετάσχουν, γύρω, στους 3.700.000 ψηφοφόροι, αφού ένα μεγάλο τμήμα της σύγχρονης αλβανικής διασποράς θα μεταβεί, στην Αλβανία, προκειμένου να συμμετάσχει, στην σημερινή ψηφοφορία. 

Πάντως, παρά την ενδημική φτώχεια και την στενότητα, στο βιοτικό επίπεδο ενός μεγάλου μέρους της αλβανικής κοινωνίας, η αλήθεια είναι ότι η χώρα αυτή έχει αλλάξει, ριζικά, σε σχέση με την εξαθλιωμένη Αλβανία των αρχών της δεκαετίας του 1990. Έτσι, το αλβανικό ΑΕΠ έχει φθάσει, στα 50,098 δισεκατομμύρια αμερικανικά δολάρια, μετρημένα, σε μονάδες ισοδυναμίας των αγοραστικών δυνάμεων και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει φθάσει στα 16.200 δολάρια, αν και το 22% του πληθυσμού βρίσκεται, κάτω από το όριο της φτώχειας και ο δείκτης της κοινωνικής ανισότητας, που μετριέται, με τον πίνακα index τζίνι Gini Index (το εύρος του οποίου κυμαίνεται ανάμεσα, στο μηδέν, που σημαίνει πλήρη ισότητα, στα εισοδήματα ενός πληθυσμού, έως το 100, που αντιπροσωπεύει την απόλυτη ανισότητα, στα εισοδήματα και φυσικά αυτά τα δύο ακραία μεγέθη δεν υπάρχουν, στην πραγματικότητα, υπάρχουν, όμως, οι ενδιάμεσοι αριθμοί, που χαρακτηρίζουν τον βαθμό της εισοδηματικής ανισότητας των πληθυσμών, στους οποίους αναφέρονται) βρίσκεται, στον αριθμό 29,4.

Συγκρίνοντας, με την Ελλάδα, για να έχουμε μια πληρέστερη εικόνα της αλβανικής κοινωνίας όπως και της αλβανικής οικονομίας, πρέπει να αναφέρω ότι το ελληνικό ΑΕΠ βρίσκεται στα 384,023 δισεκατομμύρια δολάρια, σε έναν πληθυσμό, που φθάνει τους 10.461.091 ανθρώπους, με, κατά κεφαλήν, ΑΕΠ 36.900 δολάρια, ενώ ο πληθυσμός, κάτω από τα όρια της φτώχειας, φθάνει στο 18,8% και η χώρα μας, στον πίνακα Gini Index βρίσκεται, στον αριθμό 32,9. 

Αυτό, που, επίσης, πρέπει να παρατηρηθεί, είναι ότι η αλβανική και οικονομία παρουσιάζει, παρά τα τεράστια προβλήματα, που έχει, μια πολύ μεγάλη αναπτυξιακή δυναμική, η οποία, μάλιστα, είναι πολύ μεγαλύτερη, από την αντίστοιχη ελληνική, αφού οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίων κεφαλαίων, στην Αλβανία, φθάνει, στο 24% του ΑΕΠ, ενώ, στην Ελλάδα, βρίσκεται πολύ χαμηλά, τώρα, στο 15,2% του ελληνικού ΑΕΠ, γεγονός το οποίο φαίνεται, από το ότι η απόσταση ανάμεσα στα συνολικά, όπως και στα, κατά κεφαλήν, ΑΕΠ των οικονομιών Ελλάδας και Αλβανίας, από την εποχή της δεκαετίας του 1990, μετά την αυτοδιάλυση του κομμουνιστικού καθεστώτος, στην Αλβανία, έχει μειωθεί, δραστικά, αφού εκείνη την εποχή, που ξεκίνησε το τεράστιο κύμα μετανάστευσης του αλβανικού πληθυσμού, οι διαφορές και των επιπέδων, στα ΑΕΠ των δύο οικονομιών, ήταν χαώδης και όπως έχουν τα πράγματα, με την πάροδο κάποιων δεκαετιών, η απόσταση ανάμεσα, στα δύο ΑΕΠ, θα σμικρυνθεί, ακόμη, περισσότερο, αφού η αναπτυξιακή πορεία και η δυναμική της αλβανικής οικονομίας, που περιγράφεται, από το ποσοστό, επί του ΑΕΠ, των ακαθαρίστων επενδύσεων παγίων κεφαλαίων, είναι, αποφασιστικά, πολύ μεγαλύτερο, από αυτό της ελληνικής οικονομίας, η οποία έχει εισέλθει, εδώ και 15 χρόνια, τουλάχιστον, σε μια διαδικασία καθοδικής πορείας, που δεν φαίνεται ότι τερματιστεί.

Σε γενικές γραμμές, αυτή είναι η κατάσταση, στην αλβανική κοινωνία και στην αλβανική οικονομία, όπως και στην πολιτική σκηνή της χώρας αυτής, την εξέλιξη της οποίας πρόκειται να την δούμε, σήμερα το βράδυ, μετά το κλείσιμο των καλπών.

Αφού έδωσα ένα σαφές περίγραμμα της κατάστασης της αλβανικής κοινωνίας σήμερα, μιας κοινωνίας η οποία, εν πολλοίς, μας άγνωστη, αν και είναι γειτονική, όπως και ο πληθυσμός της είναι, γενετικά, συγγενής, με τον ελληνικό πληθυσμό, ασχέτως του γεγονότος ότι η πολιτισμική διαφοροποίηση, ανάμεσα στους δύο αυτούς συγγενείς πληθυσμούς, κατέστη χαώδης, εξ αιτίας του γεγονότος, ότι στην περίοδο της οθωμανικής κατοχής, ο αλβανικός πληθυσμός, στην μεγάλη του πλειοψηφία, προσχώρησε στην ισλαμική θρησκεία, κάτι που τον οδήγησε, σε πολύ διαφορετικά πολιτισμικά μονοπάτια, από τον ελληνικό πληθυσμό, δεν έχω και δεν χρειάζεται να γράψω κάτι περισσότερο και ως εκ τούτου, σταματώ, εδώ, το παρόν κείμενο. 

Απλώς καλώ και πάλι, τους αναγνώστες να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο, για μια πληρέστερη ενημέρωση, γύρω από την γειτονική μας χώρα και την κοινωνία της.