Free Julian Assange, anyway! Βλέποντας την δίκη, για την έκδοσή του, από την Βρετανία, στις ΗΠΑ, με βασική κατηγορία, αυτήν της κατασκοπίας. (Πώς η Ουάσινγκτων και η Δύση κυνηγούν την “ελευθερία του τύπου”, όταν αυτή ασκείται, πραγματικά)…

  

Ο δικαστικός αγώνας, που δίνει το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, στην Βρετανία, για να επιτύχει την έκδοση, του, παραπάνω, εικονιζομενου Julian Assange του εκδότη της διαδικτυακής ιστοσελίδας WikiLeaks, που κρατείται, στις βρετανικές φυλακές, θα απασχολήσει το σημερινό δημοσίευμα, καθώς αυτή η πολυετής και πολυεθνής αυτή υπόθεση, πλησιάζει, προς το τέλος της, όσον αφορά την εξελισσόμενη δικαστική διαδικασία, για την αποδοχή, ή την απόρριψη της έφεσης, που έχει ασκήσει ο Julian Assange, κατά της απόφασης του βρετανικού δικαστηρίου, για την έκδοσή του, στις ΗΠΑ.

Ο Julian Assange διώκεται, για 17 κατηγορίες, με τον νόμο, περί κατασκοπείας και μία για hacking. Αιτία είναι η αποκάλυψη και δημοσιοποίηση στοιχείων και videos, για τα εγκλήματα πολέμου των ΗΠΑ, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, με πιο γνωστό το “video των παράπλευρων δολοφονιών”.

Αν εκδοθεί στις ΗΠΑ, αντιμετωπίζει ποινές, έως και 175 ετών και φυλάκιση, σε απομόνωση· ίσως και την ποινή του θανάτου. Εάν ο Julian Assange χάσει την δίκη, του μένει η δυνατότητα της προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), αλλά και σε αυτή την περίπτωση, η απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου μπορεί να εκτελεσθεί και ο Αυστραλός δημοσιογράφος να εκδοθεί, στις ΗΠΑ, πριν την εκδίκαση της υπόθεσης, από το ΕΔΑΔ.

Αλήθεια, για ποιούς λόγους το αμερικανικό κράτος, διαχρονικά, επί προεδρίας Donald Trump και τώρα, επί προεδρίας Jo Biden, επιδιώκει την έκδοση του ιδρυτή των Wikileaks, συμπεριφερόμενο, ως αυτό, που, πραγματικά, είναι, δηλαδή, ως μια ωμή εξουσία, ως μια αυταρχία, μιας πλανητικής υπερδύναμης, που επιθυμεί την προστασία και την ασυλία των εγκληματικών οργάνων της, τα οποία, προβαίνουν, σε εντεταλμένες, από αυτό πράξεις ωμοτήτων και αγριοτήτων, που εκφεύγουν και από την κλασική έννοια του αστικοδημοκρατικού «κράτους δικαίου»; Τί ισχυρίζονται οι ΗΠΑ, στο βρετανικό δικαστήριο;

Ας δούμε τους - κομψά, ομιλώντας -, άκρως, ασθενείς νομικούς (ο θεός, που δεν υπάρχει, να τους κάνει νομικούς) ισχυρισμούς του επιτελείου των δικηγόρων των ΗΠΑ, στο βρετανικό εφετείο :

1) Δεν πρέπει να αρθεί η απόφαση, για την έκδοση του Julian Assange, γιατί δεν υφίσταται πολιτική του δίωξη, αφού μπορεί να την άρχισε η κυβέρνηση του Donald Trump, αλλά την συνεχίζει και η κυβέρνηση του Jo Biden.

2) Ο Julian Assange δεν εργάστηκε, σαν δημοσιογράφος και δεν πρέπει να αντιμετωπισθεί, με αυτή την ιδιότητα, διότι  αποκάλυψε κρατικά μυστικά των ΗΠΑ, με στόχο να βλάψει την εθνική τους ασφάλεια και τις μυστικές τους υπηρεσίες. Οι “υπεύθυνοι και σωστοί” δημοσιογράφοι δεν θα ενεργούσαν, όπως ενέργησε αυτός.

3) Ο Julian Assange προέτρεψε την bisexual Αμερικανίδα στρατιωτικό Chelsea Manning να χακάρει, εγκληματώντας και υπήρξε συνεργός της, στα κακουργήματά της, κάτι, που του αποστερεί την ιδιότητα του δημοσιογράφου και εκδότη.

4) Με τις εγκληματικές του πράξεις, ο Julian Assange απέβλεπε σε ίδιον όφελος, και κυρίως, σε όφελος των Wikileaks, και όχι, στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος

5) Οι αποκαλύψεις του Julian Assange αποτελούν κατασκοπεία, που πρέπει να διωχθεί, με βάση τον σχετικό αμερικανικό νόμο του 1917, γιατί αυτές οι αποκαλύψεις έβαλαν, σε κίνδυνο, αθώες ζωές, ανθρώπων των οποίων τα ονόματα αποκάλυψαν τα Wikileks και που ανήκαν, σε πληροφοριοδότες και πηγές πληροφοριών των ΗΠΑ (στην πραγματικότητα, ουδείς από τους κατονομασθέντες έπαθε το παραμικρό), ενώ οι για τα σχέδια του  τέως Διοικητή της CIA και πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Michael Pompeo, για την απαγωγή και δολοφονία του Julian Assange, είναι, απλώς, ένα άρθρο.

Ας επιχειρήσω να αποδομήσω τους αμερικανικούς ισχυρισμούς :

1) Το επιχείρημα, που προβάλλει το νομικό επιτελείο των ΗΠΑ είναι αυτοαναφορικό και ως εκ τούτου, απορριπτέο. Εν ολίγοις, το γεγονός ότι οι διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις του Donald Trump και του Jo Biden ακολουθούν την ίδια στάση, ζητώντας την έκδοση του Julian Assange, δεν αναιρεί τον πολιτικό χαρακτήρα της δίωξης του Αυστραλού εκδότη των WikiLeaks, διότι η δίωξή του γίνεται, από το αμερικανικό κράτος, το οποίο, απλώς, επικαλείται τον εαυτό του, για να αποδείξει τον, δήθεν, μη πολιτικό χαρακτήρα αυτής της δίωξης, προβαίνοντας, σε μια, νομικώς, άτοπη αυτό αναφορά.

2) Το επιχείρημα ότι ο Julian Assange δεν εργάστηκε σαν δημοσιογράφος, γιατί αποκάλυψε κρατικά μυστικά των ΗΠΑ, είναι αστείο, διότι αυτού του είδους οι αποκαλύψεις αποτελούν, ουσιωδώς, το δημοσιογραφικό έργο και ως εκ τούτου, οι δημοσιογράφοι (πολύ περισσότερο οι αλλοδαποί δημοσιογράφοι, όπως ο Julian Assange) δεν δεσμεύονται να μην πληροφορήσουν το αναγνωστικό κοινό, με τα αποτελέσματα των ερευνών τους. 

3) Η κατηγορία αυτή ότι ο Julian Assange υπήρξε συνεργός, στις πράξεις της Chelsea Manning, αποτελούν το αντικείμενο της δημοσιογραφικής έρευνας, διότι ο δημοσιογράφος σκοπό έχει την λήψη των κατάλληλων και χρήσιμων πληροφοριών, για την ενημέρωση των αναγνωστών του, γεγονός, που δεν τον καθιστά συνένοχο της πηγής της πληροφόρησής του. Στην περίπτωση του Julian Assange, έχουμε μια κλασική ποινική δίωξη, η οποία ποινικοποιεί τις συνηθισμένες και καθιερωμένες δημοσιογραφικές πρακτικές συλλογής πληροφοριών.

4) Το συμπέρασμα ότι ο Julian Assange δημοσιεύοντας τις πληροφορίες, που έλαβε, ενέργησε, προς το συμφέρον του και προς το συμφέρον του και προς το συμφέρον των WikiLeaks και όχι, για την εξυπηρέτηση κάποιου δημόσιου συμφέροντος, είναι αυθαίρετο και αναληθές, διότι η ύπαρξη του προσωπικού συμφέροντος του δημοσιογράφου και του μέσου μαζικής ενημέρωσης, στην συγκεκριμένη περίπτωση, συνδυάζονται, απολύτως και αποτελούν την δημοσιογραφική έρευνα, αφού, με αυτόν τον τρόπο, αποκαλύφθηκαν οι παράνομες και βάρβαρες δραστηριότητες των κρατικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Λιβύη, στο Guantanamo και αλλού.

5) Για να κατηγορηθεί, για κατασκοπεία, ο Julian Assange, θα πρέπει να ονομασθεί, υπέρ ποίου άσκησε κατασκοπίας. Οι Αμερικανοί, επισήμως, δεν αναφέρουν κάτι περί αυτού. Ανεπισήμως, φημολογείται (προφανώς, από την CIA) ότι ο Αυστραλός δημοσιογράφος έδρασε, ως όργανο των Ρώσων, αλλά αυτός ο ισχυρισμός δεν προβάλλεται, εξ όσων γνωρίζω, επισήμως.

Η προσπάθεια του νομικού επιτελείου των ΗΠΑ εστιάζεται, σε τρία κέντρα :

Α) Να θεωρηθεί άσχετη η δημοσιογραφική ιδιότητα του Julian Assange, από τις κατηγορίες, που του προσάπτουν και

Β) Να μην θεωρηθεί η δίωξη, που του έχει ασκηθεί, ως πολιτική δίωξη.

 Γ) Να σχηματισθεί η πεποίθηση ότι, στις ΗΠΑ, το “Κράτος Δικαίου” λειτουργεί, άψογα δίκαιο και οι δίκαιες δίκες, αποτελούν καθεστώς, αποφεύγοντας κάθε αναφορά, στο Guantanamo, με τους αλλοδαπούς φυλακισμένους, για μια εικοσαετία, χωρίς δίκη.

Από την άλλη πλευρά, το νομικό επιτελείο των ΗΠΑ αρνείται να δώσει γραπτές εγγυήσεις ότι, αν εκδοθεί ο Julian Assange, δεν θα αντιμετωπίσει την θανατική ποινή. Δεν το πράττει, τυχαία, το κράτος των ΗΠΑ. Αν ομολογήσει, αυτό, που είναι αληθές, ότι δηλαδή ο Julian Assange, αν εκδοθεί, από την Βρετανία, στις ΗΠΑ, μπορεί να αντιμετωπίσει την ποινή του θανάτου, τότε, σύμφωνα με τον βρετανικό νόμο, δεν μπορεί να εκδοθεί.

Το χειρότερο όλων είναι ότι το αμερικανικό κράτος παραδέχτηκε ότι αυτά τα όργανά του των οποίων δημοσιεύθηκαν τα ονοματεπώνυμά τους, στα WikiLeaks, έλαβαν μέρος, σε εγκλήματα πολέμου και βασανιστήρια.

Στην πρώτη δίκη, για την έκδοση του Julian Assange, στις ΗΠΑ, έγινε το 2020, και η απόφαση του μονομελούς δικαστηρίου ανακοινώθηκε, τον Ιανουάριο του 2021. Το δικαστήριο δεχόταν όλο το σκεπτικό των ΗΠΑ, αλλά αποφάσιςε τη μη έκδοσή, για λόγους ψυχικής υγείας και τον κίνδυνο αυτοκτονίας του, εάν εκδιδόταν, στις ΗΠΑ.

Οι ΗΠΑ άσκησαν έφεση, στην απόφαση και την κέρδισαν. Η έκδοση αποφασίστηκε, από διμελές δικαστήριο, που αποδέχθηκε όλες τις εγγυήσεις, που έδωσαν οι ΗΠΑ. Ότι, δηλαδή, ο Julian Assange δεν θα φυλακιστεί, στις ειδικες φυλακές και ότι θα εξεταζόταν το ενδεχόμενο να επιτραπεί να εκτίσει την ποινή του, στην πατρίδα του, χωρίς να υπάρχει διαβεβαίωση ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί.

Εννοείται ότι ο Julian Assange δεν πρέπει να εκδοθεί.

Αλλά το τί πρόκειται να συμβεί, πρέπει να περιμένουμε να το δούμε.