1974 - 1975 Ποιός Franz Beckenbauer? Μόνον, Γιώργος Δεληκάρης! Αυτός δίδαξε ποδόσφαιρο, στον Γερμανό “libero”…

 

11/10/1975 Δυτική Γερμανία - Ελλάδα 1 - 1.

20/11/1974 Ελλάδα - Δυτική Γερμανία 2 - 2.

Ποιός Franz Beckenbauer; Μόνον, Γιώργος Δεληκάρης! 

Αυτός είναι, που έκανε τον “Kaiser” να μην ξέρει, πού πατά και πού βρίσκεται. Απλώς, ο Γερμανός λίμπερο έψαχνε να βρει την μπάλα και τον Έλληνα ποδοσφαιριστή, αφού, όταν η μπάλα ήταν, στα πόδια του Δεληκάρη ο Beckenbauer έψαχνε και δεν έβρισκε, ούτε τον έναν, ούτε την άλλη.

Πριν δυο ημέρες, την Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2024, το γερμανικό ποδόσφαιρο, ως Ιστορία, έχασε τον Franz Beckenbauer, στα 78 του χρόνια. Δεν ήταν πολύ μεγάλος σε ηλικία, όμως, ήταν, στα νειάτα του, μεγάλος ποδοσφαιριστής. Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς· τουλάχιστον, εμείς, δηλαδή η δική μου γενιά, που τον πρόλαβε, στις καλύτερες ποδοσφαιρικές του στιγμές, στην δεκαετία του 1970. 

Μάλιστα, το καλοκαίρι του 1974 η, τότε, Δυτική Γερμανία, με ηγέτη τον, παραπάνω, εικονιζόμενο Franz Beckenbauer, κατέκτησε το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου και λίγους μήνες μετά, ακολουθούσαν οι δύο, παραπάνω, ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις, ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Δυτική Γερμανία, που έληξαν και οι δύο ισόπαλες, παρά την υποτιθέμενη μεγάλη διαφορά, στην δυναμικότητα των δύο ποδοσφαιρικών εθνικών ομάδων.

Αυτή η υποτιθέμενη διαφορά, βέβαια, στην πραγματικότητα, ήταν πολύ μικρότερη, από εκείνη, που εμφανιζόταν, “στα χαρτιά”, όπως αποδείχτηκε, στα τερέν των γηπέδων των δύο αγώνων. 

Σε αυτά τα παιχνίδια, ο Franz Beckenbauer βρέθηκε, απέναντι, στον, παραπάνω, εικονιζόμενο, σε έναν εκπληκτικό Γιώργο Δεληκάρη, ο οποίος, όπως φαίνεται και από τα στιγμιότυπα των δύο, παραπάνω, videos εκείνων των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων, έκανε τον Γερμανό “Kaiser” να μην ξέρει τί του γίνεται, μέσα στο γήπεδο, αφού ο πραγματικά, εκπληκτικός Γιώργος Δεληκάρης τον είχε ισοπεδώσει, με την εκρηκτική παρουσία του και στα δύο παιχνίδια, στα οποία σκόραρε με απίθανους απίθανους τρόπους.

Στην μία περίπτωση, πέφτοντας, αφού είχε αδειάσει όλη την άμυνα και σουτάροντας, έστειλε την μπάλα, στα δίκτυα και έχοντας εξουδετερώσει τον Γερμανό τερματοφύλακα Sepp Meier και στο δεύτερο παιχνίδι, στο γήπεδο Καραϊσκάκη, σκοράροντας και πάλι με ένα απίστευτο εναέριο tackling, που έστειλε την μπάλα, στα δίκτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Meier. 

Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι, ενώ ο Franz Beckenbauer απόλαυσε, εν ζωή, την αναγνώριση του ποδοσφαιρικού του ταλέντου, το οποίο, όντως, ήταν, πραγματικά, μεγάλο, ο Γιώργος Δεληκάρης, που παραμένει ζωντανός (να είναι καλά ο άνθρωπος), δεν είχε την ίδια αναγνώριση, έξω, από την χώρα μας. 

Αυτό συμβαίνει, επειδή η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα υπήρξε πολύ μικρή χώρα, για να ξετυλίξει και να καταστήσει, παγκοσμίως, γνωστό, ο Γιώργος Δεληκάρης το τεράστιο ποδοσφαιρικό του ταλέντο, το οποίο δεν εμφανίστηκε, στα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια γήπεδα, επειδή, πραγματικά, η Ελλάδα τον “έφαγε”, σαν ποδοσφαιριστή. (Και όχι, μόνον, αυτόν· η, ασφυκτικά, μικρή και τότε, κλειστή ποδοσφαιρική αγορά της Ελλάδας “έφαγε” και πολλούς άλλους, πχ, τον Βασίλη Χατζηπαναγή, τον Μίμη Παπαϊωάννου, τον Γιώργο Κούδα κ.α). Τέλος πάντων. 

Και οι δύο αυτοί παίκτες, μαζί με άλλους, αποτελούν μια ανάμνηση των παιδικών και των εφηβικών μου χρόνων και φυσικά θα μου μείνουν αξέχαστοι, όσο ζω.

Και πραγματικά, το αξίζουν…