Η ισραηλινή κοινωνία δεν πρόκειται να επιβιώσει, στην Μέση Ανατολή. Θα αφανισθεί. Ασφαλής λύση είναι η οργανωμένη μεταφορά του ισραηλινού πληθυσμού, στην Γερμανία, σε μια αντίστοιχη εδαφική έκταση, με αυτή, που έχει, τώρα και η οποία ισούται, με την Πελοπόννησο (μιλάμε, δηλαδή, για 22.000 km²).

 

Ενώ είναι δεδομένο ότι η πολεμική αντιπαράθεση και οι αντίστοιχες πυραυλικές επιθέσεις, ανάμεσα στο Ισραήλ και στην Περσία, πρόκειται να συνεχιστούν, αυτό, που έχει σημασία, είναι το γεγονός ότι, παρά την απελπισμένη προσπάθεια της ισραηλινής ηγεσίας να εξουδετερώσει το πυραυλικό δυναμικό της Περσίας και να οδηγήσει τις εξελίξεις, προς την κατεύθυνση μιας εσωτερικής εξέγερσης του περσικού λαού, κατά του ισλαμικού καθεστώτος της Τεχεράνης, ουδεμία, από όλες αυτές τις επιδιώξεις των Ισραηλινών, πρόκειται να επιτευχθεί. 

Είναι σαφές, βέβαια, και το έχω ξαναγράψει, πολλές φορές ότι το Ισραήλ αντιμετωπίζει, άμεσα και μακροπρόθεσμα, πρόβλημα επιβίωσης, στον χώρο της Μέσης Ανατολής και οι προοπτικές, για το κράτος αυτό, όπως και για την ισραηλινή κοινωνία, είναι ζοφερές. Όσες και όποιες επιτυχίες και αν έχει, μέσα στην πορεία του χρόνου, δεν θα μπορέσει να ανακόψει την ανάπτυξη του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος και ως εκ τούτου, κάποια στιγμή, στο κοντινό, ή στο μακρινό μέλλον, θα υποστεί μια σειρά από πυρηνικά πλήγματα, τα οποία θα εξαφανίσουν το Ισραήλ. 

Αυτή είναι η πραγματικότητα, που αντιμετωπίζουμε, σήμερα και αυτήν την πραγματικότητα προσπαθούν να αποτρέψουν οι Ισραηλινοί και η Δύση, αλλά δεν πρόκειται, φυσικά, να το καταφέρουν. 

Υπό αυτές τις συνθήκες, αυτό, που, πρέπει να γίνει, είναι το να οργανωθεί η απομάκρυνση της ισραηλινής κοινωνίας, από την Μέση Ανατολή.

Ακούγεται αυτό εξωπραγματικό, ως πρόταση, την οποία έχω ξανακάνει και άλλες φορές, αλλά, στο, παραπάνω, αρχικό βίντεο του σημερινού δημοσιεύματος, προβαίνω, σε μια εκτεταμένη ανάλυση, για το πού και πώς μπορεί να γίνει αυτή η οργανωμένη φυγή και μεταφορά των Ισραηλινών, σε μακρινούς χώρους, από την Μέση Ανατολή. 

Όπως περιγράφω, στο αρχικό βίντεο, το οποίο οι αναγνώστες είναι πολύ χρήσιμο να παρακολουθήσουν, αυτό, που πρέπει να γίνει, είναι η οργανωμένη μεταφορά του ισραηλινού πληθυσμού, σε μια αντίστοιχη εδαφική έκταση, με αυτή, που έχει, τώρα και η οποία ισούται, με την Πελοπόννησο (μιλάμε, δηλαδή, για 22.000 km²). 

Αυτή η εδαφική έκταση, που θα πρέπει να συμφωνηθεί, θα πρέπει να αφαιρεθεί, από την Γερμανία και να παραχωρηθεί, στην ισραηλινή κοινωνία. 

Αυτό έπρεπε να έχει γίνει, από το 1946, αλλά, δυστυχώς, δεν έγινε, επειδή οι νικητές σύμμαχοι του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου αποδέχτηκαν την πρακτική του σιωνιστικού κινήματος να εποικιστεί η Παλαιστίνη, από διαδοχικά κύματα Εβραίων, κυρίως, από την Ευρώπη, αλλά και τις άλλες περιοχές του πλανήτη. Αυτή είναι η αιτία, για τα αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν, ήδη, εξαρχής, από την ίδρυση του ισραηλινού κράτους, το 1947.

 

Όμως, όλα όσα έγιναν υπήρξαν καταστροφικά. Ακολούθησαν διαδοχικοί πόλεμοι και αέναες συγκρούσεις, που έχουν καταλήξει, σε αυτό, που βλέπουμε, σήμερα, να εξελίσσεται, στην Μέση Ανατολή και που πρόκειται να οδηγήσει, στην καταστροφή της ισραηλινής κοινωνίας. 

Ως εκ τούτου, επανέρχομαι, στην πρόταση, που παραθέτω και η οποία συνίσταται, στο να παραχωρηθεί μια έκταση, στην Γερμανία, προκειμένου να μεταφερθεί, εκεί, η ισραηλινή κοινωνία, προκειμένου να καταφέρει να επιβιώσει, ως ανεξάρτητο κράτος. 

Εννοείται, βέβαια, ότι το εγχείρημα είναι δύσκολο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Είναι κατορθωτό και η Γερμανία θα υποχρεωθεί να προσαρμοσθεί, σε αυτή την πραγματικότητα.

Δεν χρειάζεται να επεκτείνω το παρόν κείμενο. Όλα όσα έγραψα είναι κατανοητά και βέβαια, γίνονται, ακόμη, πιο κατανοητά, με την παρακολούθηση του αρχικού βίντεο, που τράβηξα χθες 15 Ιουνίου 2025 και το οποίο προτρέπω τους αναγνώστες, για μία ακόμη φορά, να παρακολουθήσουν. 

Η πρόταση  που κάνω, είναι ρηξικέλευθη, δεν έχει γίνει, μέχρι τώρα, από οποιονδήποτε άλλον, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Ούτε διεκδικώ κάποια πρωτιά, σε αυτή την πρόταση. Απλώς, παρατηρώ το αδιέξοδο, που έχει δημιουργηθεί, από το 1947, μέχρι τις ημέρες μας, στην Μέση Ανατολή και θεωρώ αυτή την πρόταση, ως την μόνη, η οποία μπορεί να σώσει την ισραηλινή κοινωνία.

 

Καθετί άλλο, που έχει να κάνει, με την παραμονή του Ισραήλ, στην Μέση Ανατολή, απλώς, επιτείνει το αδιέξοδο και οδηγεί, στον αφανισμό της ισραηλινής κοινωνίας.