Η πανέμορφη Ελληνίδα, στην Σμύρνη, το 1857 και η πόλη, το 1907, ο αρχαιολογικός χώρος της Ελευσίνας, το 1860, ο, υπό κατασκευή, Ισθμός της Κορίνθου, το 1890, οι Δελφοί, πριν τις ανασκαφές, το 1893, η Αθήνα (1900-1970), ο Πειραιάς, το 1905, οι αχθοφόροι τσαγιού, στο Σιτσουάν της Κίνας, το 1908, οι ανασκαφές, στην Κέρκυρα, το 1911, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (1938-1946), τα «κατορθώματα» του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στις 5/4/1946, η Brigitte Bardot και η Αλίκη Βουγιουκλάκη, το 1950, καλοκαίρι, στην DDR, το 1980 και μετέπειτα (156).

 

1857 Σμύρνη. Μια νεαρή Ελληνίδα καλλονή, με φορεσιά Αμαλίας.

1860 (δεκαετία). Ελευσίνα. Ο αρχαιολόγος χώρος.

1890. Πριν το νερό κυλήσει, στον, υπό κατασκευή, Ισθμό της Κορίνθου.

1893 Δελφοί. Το χωριό Καστρί, πριν από την ανασκαφή, στην περιοχή. Το χωριό αυτό ήταν κτισμένο, εξ ολοκλήρου, επάνω, στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών. Χρειάστηκε να μεταφέρουν τους κατοίκους και να το γκρεμίσουν όλο, για να ολοκληρωθούν οι ανασκαφές.

1900 Αθήνα. Η Βασιλίσσης Σοφίας (Κηφισίας, τότε) και το ηππίλατο τραμ.

1905 Πειραιάς. Η Λεωφόρος Βασιλέως Γεωργίου Α’.

8/1907 Σμύρνη.

1908, Σιτσουάν, Κίνα. Βαθιά, στα άγρια βουνά της επαρχίας, μια ομάδα εξαιρετικών εργατών γνωστών, ως «αχθοφόροι τσαγιού», αψήφησαν μία από τις πιο ύπουλες εμπορικές διαδρομές, στον κόσμο : τον Δρόμο του Tea Horse. Η αποστολή τους ήταν, τόσο ζωτικής σημασίας, όσο και τιμωρητική - να μεταφέρουν τσάι  εκατοντάδες μίλια, στο Θιβέτ, όπου το τσάι δεν ήταν, μόνο, καθημερινή, αλλά και πολιτιστική ανάγκη. Αυτοί οι αχθοφόροι, συχνά, αναφέρονται, ως ανθρώπινα θηρία, μετέφεραν τεράστια φορτία, που μπορούσαν να ζυγίσουν, έως και 100 κιλά. Με ξύλινα ράφια δεμένα, στις πλάτες και κορμιά σκυμμένα, κάτω από την πίεση, βάδιζαν, ακούραστα, μέσα από απομακρυσμένο, ορεινό έδαφος, ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας στενά μονοπάτια σκαλισμένα, σε γκρεμούς. Το μονοπάτι εκτείνεται, σε υψόμετρα, που ξεπερνούν τα 5.000 πόδια, με λασπωμένους, καταρρέοντες δρόμους. Κατά μέσο όρο, ένας αχθοφόρος θα ταξίδευε 10 χιλιόμετρα την ημέρα, με αργό, αλλά σταθερό ρυθμό, που υπαγορεύεται, από το βάρος του φορτίου του και τις ύπουλες συνθήκες. Τα σανδάλια τους, φτιαγμένα, από άχυρο, ή δέρμα, προσέφεραν μικρή προστασία, από τα αιχμηρά βράχια και το τσουχτερό κρύο. Παρά τις δυσκολίες, το εμπόριο τσαγιού ήταν απαραίτητο.  Σε αντάλλαγμα, άλογα, φαρμακευτικά βότανα και άλλα θιβετιανά αγαθά επέστρεψαν, στην ίδια εξαντλητική διαδρομή. Αυτοί οι άνδρες ήσαν κάτι περισσότερο, από απλοί εργάτες - ήσαν σανίδες σωτηρίας, που συνέδεαν δύο αρχαίους πολιτισμούς, σε μερικές, από τις σκληρότερες  διαδρομές, στην Γη. Ο δρόμος του Tea Horse Road δεν ήταν, απλώς, μια εμπορική διαδρομή, ήταν μια απόδειξη της ανθρώπινης αντοχής, της πολιτιστικής ανταλλαγής και της αποφασιστικότητας, για επιβίωση και ευημερία, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Σήμερα, η κληρονομιά τους ζει σε ιστορίες, φωτογραφίες και τα μονοπάτια που εξακολουθούν να ανεβαίνουν, μέσα από τα υψίπεδα του Σιτσουάν.

1911 Κέρκυρα. Ανασκαφές, στους Αγίους Θεοδώρους. Κομμάτια, από τα Λεοντάρια. Καρτ ποστάλ που εκδόθηκε, από τον Ασπιώτη.

1923 Αθήνα. Η Λεωφόρος Αθηνών και ο Κόλπος της Ελευσίνας.

1925 Κρήτη. Κρητικοί, με παραδοσιακές φορεσιές.

 1926 Θεσσαλονίκη. Λαδάδικα. Το ξενοδοχείο “Central”, που σχεδιάστηκε, από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ζακ Μοσέ.

1930 Αθήνα. Εργάτες των ανασκαφών, στην Αρχαία Αγορά. Οι ανασκαφές, στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας, άρχισαν, το 1931, από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών. Για να πραγματοποιηθούν, χρειάστηκε να απαλλοτριωθεί και να κατεδαφιστεί μια ολόκληρη συνοικία της πόλης. Η περιοχή κάλυπτε, περίπου, 24 στρέμματα, που ήσαν κατειλημμένα, από 365 σύγχρονα σπίτια, τα οποία έπρεπε να αγοραστούν και να κατεδαφιστούν.

1938 Καστελλόριζο. Αποχαιρετισμός, για το ταξίδι, στην Αυστραλία.

4/10/1938 Friedland, Reichsgaus. Σουδητία. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, με λουλούδια, υποδέχεται Γερμανούς στρατιώτες.

1940 (αρχές δεκαετίας). Frauenkirche, Γερμανία. Φρουτοπωλείο.

1940 Γαλλία. Γερμανοί μοτοσικλετιστές, σε στιγμές ανάπαυσης.

1941 Καλαμάτα. Ο βρετανικός στρατός διαβαίνει την οδό Αριστομένους.

1941-1942 (χειμώνας). Περιφέρεια Λένινγκραντ, “ΕΣΣΔ” Εκπαίδευση Γερμανών στρατιωτών κοντά στο πρώην αρχηγείο της αστυνομίας Στο βάθος, φαίνεται ο τρούλος του καθεδρικού ναού της Μαρίας της Προστασίας και της Πρόνοιας.

4/6/1942 Βρετανοί Commandos, στο Hastings, μετά την επιστροφή τους ,από την Επιχείρηση Bristle Raid, στο St. Cécile Plage, κοντά ,στο Le Touquet στην κατεχόμενη Γαλλία. Η Επιχείρηση Bristle ήταν μια βρετανική επιδρομή των Commandos την νύχτα της 3ης/4ης Ιουνίου 1942, κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στόχος της επιδρομής ήταν μια γερμανική βάση ραντάρ.

22/3/1943 Άουσβιτς-Μπίρκεναου, Η ημέρα που ολοκληρώθηκε το Αποτεφρωτήριο IV.

 

1945 Λειψία. Νεαροί Γερμανοί στρατιώτες - μικρά παιδιά -, στο τέλος του πολέμου.

5/4/1946 Η επιστολή, για τον Μητσοτάκη

Σχεδόν 4 δεκαετίες μετά, ο Θανάσης Σκουλάς έφερνε στο «Κρητικό Φως» την επιστολή που έδειχνε τις σχέσεις του υψηλόβαθμου ναζί με τον Κων. Μητσοτάκη. Πρόκειται, για μια επιστολή του ΓΓ του υπουργείου Αμύνης, προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων, με ημερομηνία 5 Απριλίου του 1946. Ο Αναστασόπουλος μεταφέρει το αίτημα του Brauer να είναι Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ο δικηγόρος του! Φυσικά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, τότε, δεν είχε, πλέον, κανέναν λόγο να τον υπερασπιστεί. Δεν ήταν, πλέον, ο πανίσχυρος ναζί, που τον απελευθέρωσε και εκείνος τον επισκέφτηκε να τον ευχαριστήσει, αλλά ήταν ένας εγκληματίας πολέμου, μπροστά στο απόσπασμα.

Δείτε την επιστολή του, τότε, εκπροσώπου του υπουργείου, προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων, για τον Μητσοτάκη :

«Κατόπιν υποβληθείσης ημίν σχετικής αιτήσεως μέσω του Δ/του των Φυλακών Αβέρωφ, του κρατουμένου Γερμανού στρατηγού Brauer παρακαλούμεν όπως ερωτηθή ο αυτόθι δικηγόρος κ. Μητσοτάκης εάν επιθυμή ν’ αναλάβη την υπεράσπισιν του ειρημένου κατηγορουμένου συμφώνως τη εκφρασθείση επιθυμία του, και γνωρίσητε τω Υπουργείω σχετικώς όσον το δυνατόν ταχύτερον.

Εντολή Υπουργού

Ο Γεν. Γραμματεύς

Α. Αναστασόπουλος».

Η δήλωση, προς την στρατιωτική δικτατορία.

Σε μια, ακόμη, κρίσιμη καμπή της Ιστορίας, τις πρώτες ημέρες της δικτατορίας της 21/4/1967, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συλλαμβάνεται, όπως, σχεδόν, όλα τα πολιτικά πρόσωπα. Σε αντίθεση, με άλλους, ο Μητσοτάκης βρίσκει τρόπο να μείνει ελεύθερος. Δηλώνει αυτό, που ήθελαν οι δικτάτορες, ότι δεν θα έκανε κάτι, που να ενοχλήσει το καθεστώς. Την επιστολή είχε αποκαλύψει, με προκήρυξη, στην οποία είχε και ιδιόχειρη αναφορά, ο Θανάσης Σκουλάς. «Για να γνωρίσετε τον άνθρωπο, που υπέγραφε ταπεινωτικές δηλώσεις, στον Παττακό, όταν εμείς βασανιζόμασταν, στο ΕΑΤ/ΕΣΑ», γράφει ο αείμνηστος Σκουλάς.

  

1946 (άνοιξη). Βερολίνο. Σε αλλαγή η Potsdamer Platz - άποψη, από το Vaterland House, στο βομβαρδισμένο Columbus.

1949 Debrecen, Nagyerdei Stadion, Ουγγαρία-Πολωνία 8-2. Ο εμβληματικός Ούγγρος αθλητικογράφος György Szepesi (1922-2018) - πιθανώς, ο αρχαιότερος Ευρωπαίος αθλητικογράφος - παίρνει συνέντευξη, από τον Sandor II Balogh, ενώ, στη, photo, επίσης, διακρίνονται οι Karoly Lakat, Ferenc Puskas και Zoltan Czibor.

1950 Αθήνα, Γκάζι. Η λαχαναγορά. Το 1959 μεταφέρθηκε, στον Ρέντη.

1950 (αρχές δεκαετίας). Αθήνα. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη αγνώριστη.

 

1950 (δεκαετία). Brigitte Bardot.

1960. Βουλιαγμένη. Κυριακή καλοκαίρι.

1965. Καλαμάτα. Σιδηροδρομικός Σταθμός. Η αυτοκινητάμαξα De Dietrich έτοιμη, για Τρίπολη – Κόρινθο - Αθήνα.

   

7/1968 Αθήνα, Κυψέλη. Ο Μανώλης Χιώτης, στα σκαλοπάτι του σπιτιού του, ντυμένος, «στην πένα», χορδίζει την ηλεκτρική του κιθάρα.

1970 Αθήνα, Μοναστηράκι. Οδός Αθηνάς.

1970 Θεσσαλονίκη. Το λιμάνι και η παραλία.

1970 (αρχές δεκαετίας). Αθήνα. Ο Τόλης Βοσκόπουλος και η Ζωή Λάσκαρη, στα πρώτα χρόνια του έρωτά τους.

1970 (δεκαετία). Αμοργός. Το παλιό λεωφορείο, κατασκευής, ίσως, το 1960.

1980 (αρχές δεκαετίας). «ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ». Διαφήμιση, με τον Νίκο Σταυρίδη.

1980 DDR. Καλοκαιράκι, στην “Λαοκρατική Δημοκρατία” της Γερμανίας.

2025 Ικαρία. Τοπίο μαγευτικό.