Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ αντιμέτωπος με την διασπαστική κίνηση του Φώτη Κουβέλη : Οι καθεστωτικές δυνάμεις συσπειρώνονται, εν όψει της θύελλας.
"Δεν ξέρω αν η Ιστορία καταγράψει τον Αλέξη Τσίπρα σαν πρόεδρο της διάσπασης. Μπορεί και να το κάνει. Σίγουρα, πάντως, θα το κάνει μια σχολή ιστοριογράφων του μέλλοντος και η σχετική αντιπαράθεση θα έχει μια κάποια αξία, ανάλογα με τα επιχειρήματα, που θα παρουσιαστούν.
Αυτό, όμως, που είναι σίγουρο, είναι το ότι η Ιστορία θα καταγράψει τον Φώτη Κουβέλη, ως διασπαστή.
Βέβαια αυτή η διαπίστωση δεν έχει κατ' ανάγκην απαξιωτικό χαρακτήρα, διότι πολλές φορές η διάσπαση αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα και είναι χρήσιμη.
Χρήσιμη, ομολογουμένως, είναι και η διάσπαση, που διαπράττει στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και στον ΣΥΡΙΖΑ, εν ψυχρώ και με πλήρη υπολογισμό ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης και η "ανανεωτική" ομάδα του (τι βίτσιο κι' αυτό να επαγγέλλεσαι τον "ανανεωτισμό" επί 40 χρόνια και να θέλεις έτσι να συγκαλύψεις τον συντηρητικό οππορτουνισμό σου, επαναπαυόμενος σε παλιές δάφνες!).
Το ερώτημα είναι ποιόν ωφελεί η διάσπαση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και σε ποιόν είναι χρήσιμη.
Η παρούσα συγκυρία, με την χώρα μας να τελεί υπό Κατοχή (μια μοντέρνα μεταναζιστική Κατοχή, την οποία προσκάλεσε η κυβέρνηση του ΓΑΠ) και να βρίσκεται στην αρχή μιας μακράς και σφοδρής οικονομικής κρίσης δείχνει και την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να ψάξουμε για να βρούμε τους ωφελούμενους από την διάσπαση που επιχειρούν τα απομεινάρια του παλαιού ευρωκομμουνιστικού "ανανεωτισμού".
Αυτοί που ωφελούνται δεν είναι άλλοι από τις έντρομες καθεστωτικές πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις του τόπου, οι οποίες έχουν αλαφιάσει από την έντονα υπαρκτή πιθανότητα ενός κοινωνικού ξεσηκωμού ενάντια στα μέτρα των κατοχικών δυνάμεων της χώρας και εκείνων, που έχουν αναλάβει την διεκπεραίωσή τους.
Αυτές οι καθεστωτικές δυνάμεις, όπως δείχνει και η διάσπαση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (αλλά και αυτή που θα επιχειρηθεί και στην σαμαρική ΝΔ) επιδιώκουν την συσπείρωσή τους σε ένα ευρύτερο μέτωπο, το οποίο θα επιχειρήσει να αποτρέψει την άκρως πιθανή κοινωνική εξέγερση, αποδυναμώνοντας εκείνους τους φορείς, που μπορεί να της δώσουν μια πολιτική κάλυψη ή έκφραση (και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ είναι ένας τέτοιος φορέας), ή εμποδίζουν την ευρύτατη συσπείρωση των καθεστωτικών δυνάμεων, λόγω διαφοροποιημένης πολιτικής τακτικής (σαν την ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά).
Σε αυτές τις καθεστωτικές δυνάμεις απευθύνονται τα συντηρητικότατα "ανανεωτικά" απολειφάδια του πρώην Υπουργού Δικαιοσύνης και του μέντορά του (του Λεωνίδα Κύρκου) και με αυτές θα αθροιστούν, κάνοντας, ίσως και πραγματικότητα το όνειρο του Λεωνίδα, για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, τώρα που και αυτό και ο αρχηγός του καταρρέουν από απόψεως κοινωνικής βάσης και έκφρασης.
Να προσέξουν μόνον οι "ανανεωτικοί" μας, που γέρασαν και καταξιώθηκαν ως συντηρητικοί, να μην ταυτιστούν με τους κυβερνώντες σοσιαλνεοφιλελεύθερους του ΓΑΠ, για να αποφύγουν να χαρακτηρισθούν, ως όργανα των μοντέρνων κατακτητών...
(Δείτε και στο μπλογκ μου το σχετικό θέμα : "Τα απομεινάρια του αναχρονιστικού ευρωκομμουνιστικού "ανανεωτισμού" διασπούν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Σε τι (και ποιους) εξυπηρετεί η διάσπαση;" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/06/fraudananeotikoi.html )."
(Σχόλιο μου http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=168&aff=3&aft=1390&afv=topic της 10/6/2010, στο θέμα που έχει ανοίξει στο FORUM του protagon.gr ο contenteditor, με τίτλο : "Η διάσπαση του ΣΥΝ" και στο άρθρο που έχει δημοσιεύσει, επίσης, στο protagon.gr ο Γιάννης Σιδέρης, με τίτλο : "Αλέξης Τσίπρας : Ο πρόεδρος της Διάσπασης" http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=75&smid=400&ArticleID=2810&reftab=218&t=Αλέξης-Τσίπρας:-Ο-πρόεδρος-της-Διάσπασης . Δείτε στα εκεί υπάρχοντα σχόλια, το σχόλιό μου της 10/6/2010, με τίτλο : "Οι καθεστωτικές δυνάμεις συσπειρώνονται εν όψει της θύελλας").
Φώτης Κουβέλης (εδώ με τον Δημήτρη Παπαδημούλη, που και αυτός είναι έτοιμος να την ... κάνει).
Αυτό, όμως, που είναι σίγουρο, είναι το ότι η Ιστορία θα καταγράψει τον Φώτη Κουβέλη, ως διασπαστή.
Βέβαια αυτή η διαπίστωση δεν έχει κατ' ανάγκην απαξιωτικό χαρακτήρα, διότι πολλές φορές η διάσπαση αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα και είναι χρήσιμη.
Χρήσιμη, ομολογουμένως, είναι και η διάσπαση, που διαπράττει στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και στον ΣΥΡΙΖΑ, εν ψυχρώ και με πλήρη υπολογισμό ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης και η "ανανεωτική" ομάδα του (τι βίτσιο κι' αυτό να επαγγέλλεσαι τον "ανανεωτισμό" επί 40 χρόνια και να θέλεις έτσι να συγκαλύψεις τον συντηρητικό οππορτουνισμό σου, επαναπαυόμενος σε παλιές δάφνες!).
Το ερώτημα είναι ποιόν ωφελεί η διάσπαση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και σε ποιόν είναι χρήσιμη.
Η παρούσα συγκυρία, με την χώρα μας να τελεί υπό Κατοχή (μια μοντέρνα μεταναζιστική Κατοχή, την οποία προσκάλεσε η κυβέρνηση του ΓΑΠ) και να βρίσκεται στην αρχή μιας μακράς και σφοδρής οικονομικής κρίσης δείχνει και την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να ψάξουμε για να βρούμε τους ωφελούμενους από την διάσπαση που επιχειρούν τα απομεινάρια του παλαιού ευρωκομμουνιστικού "ανανεωτισμού".
Αυτοί που ωφελούνται δεν είναι άλλοι από τις έντρομες καθεστωτικές πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις του τόπου, οι οποίες έχουν αλαφιάσει από την έντονα υπαρκτή πιθανότητα ενός κοινωνικού ξεσηκωμού ενάντια στα μέτρα των κατοχικών δυνάμεων της χώρας και εκείνων, που έχουν αναλάβει την διεκπεραίωσή τους.
Αυτές οι καθεστωτικές δυνάμεις, όπως δείχνει και η διάσπαση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (αλλά και αυτή που θα επιχειρηθεί και στην σαμαρική ΝΔ) επιδιώκουν την συσπείρωσή τους σε ένα ευρύτερο μέτωπο, το οποίο θα επιχειρήσει να αποτρέψει την άκρως πιθανή κοινωνική εξέγερση, αποδυναμώνοντας εκείνους τους φορείς, που μπορεί να της δώσουν μια πολιτική κάλυψη ή έκφραση (και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ είναι ένας τέτοιος φορέας), ή εμποδίζουν την ευρύτατη συσπείρωση των καθεστωτικών δυνάμεων, λόγω διαφοροποιημένης πολιτικής τακτικής (σαν την ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά).
Σε αυτές τις καθεστωτικές δυνάμεις απευθύνονται τα συντηρητικότατα "ανανεωτικά" απολειφάδια του πρώην Υπουργού Δικαιοσύνης και του μέντορά του (του Λεωνίδα Κύρκου) και με αυτές θα αθροιστούν, κάνοντας, ίσως και πραγματικότητα το όνειρο του Λεωνίδα, για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, τώρα που και αυτό και ο αρχηγός του καταρρέουν από απόψεως κοινωνικής βάσης και έκφρασης.
Να προσέξουν μόνον οι "ανανεωτικοί" μας, που γέρασαν και καταξιώθηκαν ως συντηρητικοί, να μην ταυτιστούν με τους κυβερνώντες σοσιαλνεοφιλελεύθερους του ΓΑΠ, για να αποφύγουν να χαρακτηρισθούν, ως όργανα των μοντέρνων κατακτητών...
(Δείτε και στο μπλογκ μου το σχετικό θέμα : "Τα απομεινάρια του αναχρονιστικού ευρωκομμουνιστικού "ανανεωτισμού" διασπούν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Σε τι (και ποιους) εξυπηρετεί η διάσπαση;" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/06/fraudananeotikoi.html )."
(Σχόλιο μου http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=168&aff=3&aft=1390&afv=topic της 10/6/2010, στο θέμα που έχει ανοίξει στο FORUM του protagon.gr ο contenteditor, με τίτλο : "Η διάσπαση του ΣΥΝ" και στο άρθρο που έχει δημοσιεύσει, επίσης, στο protagon.gr ο Γιάννης Σιδέρης, με τίτλο : "Αλέξης Τσίπρας : Ο πρόεδρος της Διάσπασης" http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=75&smid=400&ArticleID=2810&reftab=218&t=Αλέξης-Τσίπρας:-Ο-πρόεδρος-της-Διάσπασης . Δείτε στα εκεί υπάρχοντα σχόλια, το σχόλιό μου της 10/6/2010, με τίτλο : "Οι καθεστωτικές δυνάμεις συσπειρώνονται εν όψει της θύελλας").
Σχόλια