Γιατί κέρδισε στις εκλογές της 5-11-2024, με θεσμική παντοδυναμία ο Donald Trump? Μια ανατομία στις αιτίες της ήττας της Kamala Harris και των Democrats.

 

Η Κίνα είναι το πραγματικό πρόβλημα των ΗΠΑ. Και αυτή είναι η πραγματική εξέλιξη και η διάσταση του προβλήματος αυτού. Όλα τα άλλα αποτελούν, σπατάλη δυνάμεων και διαθέσιμου χρόνου (Εντός της ημέρας, άλλωστε, θα αναρτήσω και βίντεο)…

Με την αναμενόμενη και δεδομένη, πλέον, την εύκολη ήττα της Kamala Harris, στις προεδρικές εκλογές και των Democrats, στην Γερουσία και στην Βουλή των Αντιπροσώπων, η κυριαρχία του Donald Trump καθίσταται, περίπου, ανεξέλεγκτη, όχι μόνο στην αμερικανική πολιτική σκηνή αλλά και γενικότερα, στην αμερικανική οικονομική και την εξωτερική πολιτική, προσδιορίζοντας, πλέον και το περιεχόμενο των στρατηγικών επιλογών του αμερικανικού κράτους.  

Έτσι, κατά πάσα πιθανότητα, όσον αφορά το βαθύ κράτος  των ΗΠΑ, αυτό έχει δεχθεί ένα σημαντικό πλήγμα και το θέμα είναι να προσδιορίσουμε το γιατί η εκλογική νίκη του Donald Trump υπήρξε τόσο άνετη και δόθηκε, από το αμερικανικό εκλογικό σώμα, με τόση απλοχεριά, στον ιδιόμορφο πολυεκατομμυριούχο επιχειρηματία, με τον εκρηκτικό και αυθόρμητο χαρακτήρα, που τον καθιστά και απρόβλεπτο.

Προφανώς, η νίκη του Donald Trump είχε τα προσωπικά χαρακτηριστικά, που τον καθιστούν ελκυστικό, στις κατώτερες κοινωνικές και εισοδηματικές τάξεις του πληθυσμού των ΗΠΑ, αλλά συνοδεύτηκε και από τα μεγάλα σφάλματα των αντιπάλων του, στο Δημοκρατικό Κόμμα και στην κυβέρνηση του Jo Biden φυσικά, της ίδιας της Kamala Harris μη εξαιρουμένης. 

Ποιά ήσαν αυτά τα σφάλματα; Ας τα περιγράψω. 

Α) Το Δημοκρατικό Κόμμα έχει χάσει την επαφή του, εδώ και πολλά χρόνια, τον σφυγμό της αμερικανικής κοινωνίας και ιδιαίτερα, των χαμηλών εισοδηματικών κατηγοριών και των εργατών της χώρας και αυτή η επιλογή τους έχει οδηγήσει στην αποξένωση του κόμματος, από την παραδοσιακή κοινωνική του βάση. Αυτό είναι το στρατηγικό πρόβλημα των Democrats, που έχει προσωρινά χαρακτηριστικά. Άλλωστε, αυτό το πρόβλημα υπήρχε και στην προεκλογική εκστρατεία του κόμματος, για την εκλογή του Joe Biden στην προεδρία των ΗΠΑ, το 2020 και δεν απέτραψε η ύπαρξη αυτού τουπροβλήματος την επικράτηση του απερχόμενου, πλέον, προέδρου. Ως εκ τούτου, δεν αρκεί αυτή η επισήμανση, για να δικαιολογήσει την προχθεσινή ήττα.

Β) Η ηγεσία του κόμματος δεν διαθέτει στρατηγική ανάλυση, η οποία θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και την στενή αμερικανική κοινωνία, η οποία δεν είχε την πρέπουσα θέση της, στον σχεδιασμό που ξετυλίγει που η ηγεσία του δημοκρατικού κόμματος, που δεν ενσωμάτωσε ρηγματικές κοινωνικές προτάσεις, οι οποίες θα ήσαν ικανές να κινητοποιήσουν, μέσα, στην, εξαιρετικά, άνιση αμερικανική κοινωνία, αυτές τις κοινωνικές δυνάμεις των ευρέων χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων του πληθυσμού, υπέρ των Δημοκρατικών. Αντιθέτως, αυτό που δεν έπραξε η Kamala Harris, το έπραξε, με τον δικό του τρόπο, ο Donald Trump. (Αν και όπως δείχνει το, παραπάνω, σχήμα, ουδείς ασχολήθηκε, με αυτό το καυτό ζήτημα, το οποίο η παγκοσμιοποίηση επιδείνωσε).

Γ) Η ηγεσία των Δημοκρατικών βρέθηκε αντιμέτωπη με την σύγκρουση συμφερόντων, που έπρεπε να λύσει, ή, έστω, να την εξομαλύνει, η οποία σύγκρουση, αφορούσε την  επιλογή των προτεραιοτήτων, ανάμεσα, στον συντονισμό του στρατηγικού σχεδιασμού του κόμματος και του στρατηγικού σχεδιασμού του βαθύτατου αμερικανικού κράτους και της πλειοψηφίας της αμερικανικής ελίτ. Οι Democrats επέλεξαν να δώσουν προτεραιότητα, στον στρατηγικό σχεδιασμό της ελίτ, με την, πάση θυσία οικονομική και στρατιωτική στήριξη, στο καθεστώς του Κιέβου, προκειμένου να φθείρει και να γονατίσει την Μόσχα.

Δ) Η στρατηγική αυτή επιλογή, στον ρωσοουκρανικό  πόλεμο, δημιούργησε ένα βασικό πρόβλημα, στην διοίκηση του Jo Biden, ήδη, από το 2022 όταν ο στρατηγικός σχεδιασμός της ελίτ της χώρας αυτής οδήγησε, στην ήττα της 5ης Νοεμβρίου 2024. Και το βασικό πρόβλημα είναι, απλά, ότι η κυβέρνηση Biden και το Δημοκρατικό Κόμμα έθεσαν τις βάσεις, για να χάσουν τις εκλογές, ήδη, από το 2022, επειδή δεν είναι, μόνο, ότι στέρησαν, σε έναν σημαντικό βαθμό, τα μέσα, που χρειάζονταν, προκειμένου να στηριχθούν οι κατώτερες εισοδηματικές κατηγορίες του πληθυσμού των ΗΠΑ και να απαλυνθεί η τεράστια ανισοκατανομή του πλούτου, στην χώρα αυτή. 

Ε) Αυτή η επιλογή της κυβέρνησης Biden προώθησε τον πληθωρισμό των τιμών και των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα η καθημερινή άνοδος των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών, για τους Αμερικανούς καταναλωτές, να αποτελέσει ένα συνεχές και εκνευριστικό καμπανάκι κινδύνου και μια πηγή διαρκούς και ακατάπαυστης κοινωνικής δυσαρέσκειας, απέναντι στους κυβερνώντες και κάπως έτσι, τα πράγματα οδηγήθηκαν, στο σημείο, από εκείνη την εποχή, το 2022, να σχηματιστεί μία πεποίθηση, στην αμερικανική κοινωνία - μια πεποίθηση, που απέκτησε ευρύτατη έκταση μέσα στην κοινωνία -, με αποτέλεσμα, από το τέλος του περασμένου έτους και την αρχή της παρούσας χρόνιας, ένα τεράστιο ποσοστό των Αμερικανών να θεωρεί ότι η χώρα τους κινείται σε λάθος κατεύθυνση, για να καταλήξει, πολύ πριν τον τελευταίο μήνα, από την διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών, να διαμορφωθεί, στα επίπεδα του 75% με 78%, κάτι που, ως γεγονός, κατέστησε την εκλογή της Kamala Harris, περίπου, απαγορευτική.

ΣΤ) Πέραν του πολέμου της Ουκρανίας, που, πραγματικά, γονάτισε, πολιτικά, την κυβέρνηση Biden, στο εσωτερικό, με τις επιπτώσεις του πληθωρισμού και των μυθικών διαστάσεων των χρηματικών ποσών, που παρασχέθηκαν στο ουκρανικό καθεστώς, υπήρξε και το πρόβλημα του Ισραήλ, με συνεχιζόμενη σφαγή, στα πεδία των μαχών, στην Γάζα και στον Λίβανο, γεγονότα, τα οποία έπαιξαν και αυτά, τον ρόλο τους, στην αποξένωση των Democrats και της Kamala Harris, από ένα όχι ασήμαντο τμήμα της αριστερής βάσης του κόμματος, το οποίο τμήμα δυσαρεστήθηκε, από την, άνευ όρων, στήριξη του Ισραήλ, στον διεξαγόμενο πόλεμο και στις σφαγές του παλαιστινιακού και του λιβανικού λαού.

ΣΤ) Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι κυβερνώντες και το Δημοκρατικό Κόμμα συνέχισαν να ελπίζουν, σε μία εκλογική νίκη και όχι, στο ενδεχόμενο της ήττας, που ήταν, ενώπιόν τους, γεγονός, που δεν μπορούσαν να το δεχθούν, διότι θεωρούσαν ότι τα πράγματα δεν ήσαν, έτσι όπως, ωμά και ψυχρά, ήσαν και πίστευαν ότι, μέσα από την χειραγώγηση και την προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τα οποία ήσαν με το μέρος τους, μπορούσαν, εύκολα, να κερδίσουν τις προεδρικές εκλογές. 

Ζ) Με δεδομένο ότι, για μία ακόμη φορά, όλες οι δημοσκοπικές εταιρείες και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έπεσαν έξω, σε όλα, όσα, συνειδητά και ψευδώς, διέδιδαν, επί μήνες, για την νίκη της Kamala Harris, υποτίμησαν τον προσωποπαγή δυναμισμό του Donald Trump και την αυξανόμενη δυναμική, που η υποψηφιότητά του ανέπτυσσε. Και την πάτησαν.

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.