18/11/2024 Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Jo Biden (τουλάχιστον, με την ανοχή του Donald Trump), επιτρέπει στο καθεστώς του Κιέβου, που, τώρα, ζητεί την αποστολή και δυτικών στρατιωτικών δυνάμεων, να χρησιμοποιήσει πυραύλους ATACMS, κατά στόχων, βαθύτατα, μέσα στην ρωσική επικράτεια, αλλά “το μοιραίον, φυγείν, αδύνατον”, διότι, «στο τέλος της ημέρας», η Ουκρανία θα υποχρεωθεί να συνθηκολογήσει.
Παρά τα όσα, περί του αντιθέτου, λέγονται, για λόγους εντυπωσιοθηρίας, από τα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ, στο παραπάνω, βίντεο περιγράφω, αναλυτικά, τους λόγους, για τους οποίους, παγκόσμιος πόλεμος δεν πρόκειται να υπάρξει, στην παρούσα φάση, εξ αιτίας της χθεσινής άδειας, που έδωσε ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Jo Biden - με την (τουλάχιστον) ανοχή του Donald Trump -, στο καθεστώς του Κιέβου, να χρησιμοποιήσει τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ATACMS, που μπορούν, υποτίθεται, να κτυπήσουν στόχους, που βρίσκονται, στα βάθη της ρωσικής επικράτειας.
Αυτό το βίντεο είναι χρήσιμο και απαραίτητο οι αναγνώστες του παρόντος δημοσιευματος είναι χρήσιμο και απαραίτητο να το παρακολουθήσουν.
Έτσι, αντί του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ρώσος αξιωματούχος Βλαντιμίρ Τζαμπάροφ, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας, κινδυνολογώντας, προειδοποίησε ότι η απόφαση του Jo Biden να επιτρέψει. στην Ουκρανία, να πλήξει την Ρωσία, βαθιά, μέσα στο έδαφός της, συνιστά τέτοια κλιμάκωση, που θα μπορούσε να οδηγήσει, στον Γ’ παγκόσμιο πόλεμο, υποσχόμενος γρήγορη απάντηση, από την Ρωσία.
Το Κρεμλίνο, στην ανακοίνωση, που εξέδωσε, ήταν, ακόμη, πιο, σαφές : “Αν οι πύραυλοι, που παρέχουν οι ΗΠΑ, στην Ουκρανία, πλήξουν περιοχές, βαθιά μέσα, στην Ρωσία, η Μόσχα θα θεωρήσει ότι η επίθεση δεν προέρχεται, από την Ουκρανία, αλλά από τις ΗΠΑ”.
Κάπως έτσι, τα όρια έχουν τεθεί.
Με σκόντο της Μόσχας, βέβαια, αλλά έχουν τεθεί.
Ταυτόχρονα, το Παρίσι και το Λονδίνο - όχι, όμως, το Βερολίνο, που δεν παραδίδει τους αντίστοιχους πυραύλους Taurus - επιτρέπουν χτυπήματα, στο εσωτερικό της Ρωσίας. Έτσι, το Κίεβο «θα μπορεί να χρησιμοποιήσει πυραύλους SCALP/Storm Shadow για τους σκοπούς αυτούς» Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο εξουσιοδότησαν τη χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς τους για πλήγματα στο εσωτερικό της Ρωσίας, αναφέρει η Le Figaro.
Οι πολεμικές κεφαλές όλων αυτών των πυραύλων ζυγίζουν, γύρω, στα 450 κιλά, αλλά η πικρή αλήθεια, για το καθεστώς του Κιέβου και τους δυτικούς, είναι ότι οι πύραυλοι αυτοί είναι ανεπαρκείς, ως όρος τον αριθμό τους, αφού συνολικά, όλοι μαζί, αυτού του είδους οι πύραυλοι φτάνουν, το πολύ, στα 100 τεμάχια, τα οποία, λίγο-πολύ, στοιχίζουν, πολύ ακριβά, δηλαδή, γύρω στο 1.000.000 $ ο καθένας, από αυτούς και ως εκ τούτου, δεν αποτελούν “στραγάλια”, που μπορούν, εύκολα, να βρεθούν και να κατασκευασθούν, διότι τον κάθε πύραυλο, αυτών των ειδών, να τον παραγγέλνεις, σήμερα, αλλά θα τον παραλάβεις, αφού κατασκευασθεί, μετά από λίγα έτη.
Και φυσικά, οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, όπως και οι ένοπλες δυνάμεις των ευρωπαϊκών χωρών, δεν είναι διατεθειμένες να αδειάσουν τα αποθέματά τους, σε πυραύλους αυτού του μεγέθους, για χάρη της Ουκρανίας και ούτε είναι δυνατόν να τους προμηθευτούν, τόσο εύκολα, όσο πολλοί άνθρωποι, που δεν γνωρίζουν τα πράγματα, νομίζουν ότι είναι δυνατόν.
Υπό αυτήν την έννοια, η Ρωσία δεν έχει κανέναν λόγο να κλιμακώσει, υπέρμετρα, την απάντησή της, σε αυτήν την ενέργεια του Jo Biden, η οποία έχει, απλώς, ως τακτική αιτία, την, κατά το δυνατόν, αντιμετώπιση του ρωσικού και του βορειοκορεατικού στρατού, στο πεδίο της μάχης, στην μικροσκοπική περιοχή του Κουρσκ, που έχει καταληφθεί, από τον ουκρανικό στρατό.
Φυσικά, το καθεστώς του Βολοντιμίρ Ζελένσκι γνωρίζει, πάρα πολύ καλά, το τί συμβαίνει και ποιές είναι οι δυνατότητες της χρήσης αυτών των των πυραύλων, στα πεδια των μαχών και αντιλαμβάνεται ότι η κατάσταση παραμένει αδιέξοδη, για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.
Ως εκ τούτου, το καθεστώς του Κιέβου επαναφέρει το αρχικό αίτημά του, στις χώρες της Δύσης να αποστείλουν νατοϊκά στρατεύματα, στην Ουκρανία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ρωσική εισβολή, αλλά το αίτημα αυτό γίνεται, ματαίως.
Η Ουάσινγκτων και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν είναι διατεθειμένες να εισέλθουν, σε μία τέτοια επικίνδυνη περιπέτεια, η οποία, άλλωστε, δεν είναι αποδεκτή, από τις κοινωνίες τους, όπως, άλλωστε, απέδειξαν και οι, προ μιας εβδομάδος, διεξαχθείσες αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
Η ουσία της όλης υπόθεσης είναι ότι, «στο τέλος της ημέρας», αργότερα ή γρηγορότερα, το καθεστώς του Κιέβου - πιθανότατα, υπό άλλη σύνθεση - θα υποχρεωθεί να συνθηκολογήσει, άνευ όρων, και να παραδώσει, ουσιαστικά, την ουκρανική επικράτεια, που θα έχει, σημαντικά, κολοβωθεί, στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες θα δημιουργήσουν και θα επιτηρήσουν την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη, πέραν των εδαφών, που η Μόσχα θα προσαρτήσει, στην ρωσική επικράτεια.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, η οποία δεν πρόκειται να αλλάξει, από την χθεσινή απόφαση του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου.
Δεν έχω σκοπό να κουράσω, περισσότερο, τους αναγνώστες του παρόντος δημοσιεύματος, τους οποίους, για μία ακόμη φορά, προτρέπω να παρακολουθήσουν το πολύ χρήσιμο και απαραίτητο, για την πληροφόρηση τους, όσον αφορά τις ισορροπίες δυνάμεων, στα πεδία των μαχών, στα ουκρανικά εδάφη και για τις εξελίξεις, που πρόκειται να ακολουθήσουν.
Έχουμε πολύ χρόνο, ακόμη να διανύσουμε, στον ρωσοουκρανικό πόλεμο και πάρα πολύ αίμα, ακόμη, να χυθεί. Όμως, «το μοιραίον, φυγείν, αδύνατον».
Δυστυχώς.
Σχόλια