Αξίζει, άραγε, να ασχολούμαστε με τον ΣΥΡΙΖΑ; ΟΧΙ, αλλά… (Στέφανος Κασσελάκης, “Oμπρέλλα” και λοιπή εσωκομματική αντιπολίτευση, στον ΣΥΡΙΖΑ : Ή θα τον «φάνε», ή θα τους «φάει». Το διακύβευμα αφορά την “ταμπέλα του μαγαζιού”, το οποίο θα ισορροπήσει, σε χαμηλά επίπεδα ποσοστών και ψήφων, κάτι που, είναι αποδεκτό και από τις δυο πλευρές. Όμως, αυτός που κρατάει την “σφραγίδα”, είναι, πάντα, ο επικρατέστερος).

Αξίζει πραγματικά κάποιος σήμερα να ασχολείται με τον ΣΥΡΙΖΑ; Όχι. Δεν αξίζει. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα παρελθόν ως μεγάλο κόμμα. Μπορεί, ως μεσαίο, προς μικρό κόμμα, να έχει κάποιες ελπίδες να παίξει έναν παρακολουθηματικό ρόλο, στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά πέραν τούτου ουδέν. 

Και αυτό δεν άρχισε τώρα. 

Θα επαναλάβω, για μια ακόμη φορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε τον “δρόμο της απώλειας”, που λένε και οι χριστιανοί, με την ανοικτή προδοσία του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 και την ενσυνείδητη άρνηση να υπηρετήσει το «ΟΧΙ, στο Μνημόνιο», που ψήφισε η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού εκλογικού σώματος. 

Δυστυχώς, όμως, αυτή η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων, απλώς, εξουσιοδότησε τον Αλέξη Τσίπρα και την, τότε, κυβέρνηση να εφαρμόσουν το αποτέλεσμα της αρνητικής της ψήφου, στα Μνημόνια, χωρίς, από εκεί και πέρα, να εισέλθει, στην ελληνική πολιτική σκηνή, με έναν ριζοσπαστικό τρόπο, και να ανατρέψει τα δεδομένα. 

Το εκλογικό σώμα περίμενε από τον ΣΥΡΙΖΑ, να εφαρμόσει την εντολή, που του έδωσε. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με όλη την κυβέρνηση εκείνης της εποχής, αρνήθηκαν να εφαρμόσουν την εντολή, που έλαβαν και υπέγραψαν το 3ο Μνημόνιο και στην συνέχεια, το 2018, το 4ο “ντροπαλό” Μνημόνιο, που ισχύει και σήμερα.

Δεν το κατάλαβε, τότε, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ή έλπιζε ότι θα το αποφύγει, αλλά η αλήθεια είναι ότι με την άρνηση της εφαρμογής του «Όχι στο Μνημόνιο», που ψήφισε το ελληνικό εκλογικό σώμα, στο δημοψήφισμα, τέθηκαν και τα θεμέλια της αργόσυρτης, αλλά και αναπόφευκτης συρρίκνωσης του κόμματος αυτού, στα επίπεδα, που έχει φθάσει, τώρα και πιθανότατα, και σε, ακόμη, μεγαλύτερα, στο ερχόμενο μέλλον.

Ότι, στον συρρικνωμένο ΣΥΡΙΖΑ, πρόκειται να γίνουν μαλλιά-κουβάρια ο Στέφανος Κασελάκης, η παλιά “προεδρική φρουρά” του Αλέξη Τσίπρα και οι αυλικοί της νέας γενιάς, με την “Ομπρέλλα” και την λοιπή εσωκομματική αντιπολίτευση, είναι δεδομένο και προφανώς, είναι ζήτημα χρόνου το να προκύψει η ανοικτή πολιτική σύγκρουση, ανάμεσα, στο νέο προεδρικό μπλοκ και στην εσωκομματική αντιπολίτευση, που, προφανώς, πρόκειται να αναταράξει, θεμελιακά, τον ΣΥΡΙΖΑ, όποιος και αν επικρατήσει, στην σύγκρουση αυτή, η οποία, ως επίδικο διακύβευμα έχει, βέβαια, την «ταμπέλα του μαγαζιού», το brand name “ΣΥΡΙΖΑ”, αλλά διατηρεί και κάποια πολιτικοϊδεολογικά χαρακτηριστικά· αυτά της ξεθυμασμένης και παραπαίουσας καθεστωτικής αριστεράς που θέλει να κρατάει κάποια στοιχειώδη και ελάχιστα ιδεολογικά προσχήματα.  

Η προχθεσινή διαγραφή του Στέφανου Τζουμάκα, από τον από τον εκλεγμένο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη - που, ενώ  η διαδικασία των “αυτοδιοικητικών” εκλογών έφθανε, στο τέλος της, αυτός σηκώθηκε και έφυγε, για τακτοποιήσει, στην Νέα Υόρκη, κάποια δικαστική του υπόθεση, με χρηματικές διεκδικήσεις και για να τελέσει τον επίσημο γάμο του, με τον Tyler McBeth -, είναι, σαφώς, η επίσημη δήλωση πρόθεσης του Στέφανου Κασσελάκη και της ηγετικής ομάδας να ξεκαθαρίσουν το εσωκομματικό τοπίο και απευθύνεται, όχι τόσο, προς τον ίδιο τον Στέφανο Τζουμάκα, που αποτελεί ένα μικρό μέγεθος μέσα στον κομματικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προς τους υπόλοιπους εσωκομματικούς αντιπάλους του, στην λεγόμενη “Ομπρέλλα” καθώς και όλους τους άλλους. 

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - δηλαδή, ουσιαστικά, αυτοί, που γράφουν, όσα σε αυτόν αποδίδονται, διότι ο ίδιος δεν νομίζω ότι μπορεί να έχει ουσιαστική άποψη, για τα εσωκομματικά τεκταινόμενα - προειδοποιεί, λοιπόν, όσους συνεχίζουν να τον αμφισβητούν, ευθέως όπως κάνουν μέχρι τώρα ότι θα έχουν την τύχη του Στέφανου Τζουμάκα. 

Την αφορμή, για την διαγραφή του, την έδωσε ο ίδιος ο Στέφανος Τζουμάκας, χθες το πρωί, με τις δηλώσεις του, στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση, κατά του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αμφισβητώντας τον ευθέως, λέγοντας ότι : «Αυτός δεν ήρθε. Τον φέρανε, τίποτε δεν έρχεται, από μόνο του. Εν γνώσει του Τσίπρα, ήρθε (άλλο τί στάση κρατάει), το παιδί δεν κάνει, υπάρχει κανείς που δεν το ήξερε; Ψυχραιμία. Ο Αλέξης Τσίπρας είπα ότι δεν έπρεπε να παραιτηθεί και θα έχουμε κρίση ηγεσίας και κρίση πολιτικής ενότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διχασμένος, πια, γιατί η ηγεσία δεν γίνεται αποδεκτή. Ήδη, έχει την πρώτη της πολιτική ήττα, στις δημοτικές εκλογές. Πολιτικά, έχω πλήρη διαφωνία, με την ηγεσία, δεν μπορεί να οδηγήσει. Υπέστη την πρώτη ήττα τώρα πάει για τη δεύτερη στις ευρωεκλογές, αυτή είναι η άποψή μου. Γι’ αυτό, έθεσα, προχθές, στην συνεδρίαση (εννοεί της Πολιτικής Γραμματείας) ότι πρέπει να εξετάσουμε θέμα πολιτικής ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ Μπορεί να αμφισβητηθεί η ηγεσία του κ. Κασσελάκη στο συνέδριο, θα αναληφθούν πρωτοβουλίες. Τι βγήκε και είπε η πολιτική ηγεσία, το βράδυ των δημοτικών… Λέξη, για την πολιτική απομόνωση και το πολιτικό στραπάτσο… ‘’τι έγινε, με τον δήμαρχο, τάδε και τον τάδε’’ για να αποφύγει το πρόβλημα … Ορισμένοι θέλουν διάσπαση και όχι, μόνο, μέσα από το κόμμα, και από έξω. Η ολιγαρχία και η διαπλοκή εγκαταστάθηκαν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ» κατέληξε ο Στέφανος Τζουμάκας, που είπε ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεργασθούν.

Η απάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε άμεση, ανακοινώνοντας την διαγραφή, από το κόμμα, του Στέφανου Τζουμάκα :

«Τιμώ τους αγώνες του Στέφανου Τζουμάκα τόσο κατά την περίοδο της Χούντας όσο και στη Μεταπολίτευση. Δεν μπορώ όμως να επιτρέψω στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζουν στα κανάλια ένα ολόκληρο κόμμα, που έχει μόνη του δύναμη τα μέλη και τους ψηφοφόρους του, ως «ολιγαρχικό» και «διαπλεκόμενο». Ο κ. Τζουμάκας έθεσε σήμερα τον εαυτό του εκτός ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Με λύπη τον παραπέμπω στην επιτροπή δεοντολογίας για τα περαιτέρω. Η παρουσία στα κανάλια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που αντί να αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιπολιτεύονται το κόμμα τους - προς μεγάλη ικανοποίηση των μεγαλοδημοσιογράφων - σταματάει εδώ».

Ο Στέφανος Κασελάκης όμως και η προεδρική φρουρά του ΣΥΡΙΖΑ, ουδόλως, αντέδρασαν, σε πολύ πιο εκτεταμένες, εμπεριστατωμένες και απειλητικές, για επερχόμενη διάσπαση του κόμματος, φαπό τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, οι οποίες υπήρξαν πολύ πιο ουσιαστικές και φυσικά, εάν υπήρχαν ίσα μέτρα και ίσα σταθμά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε, πριν τον Στέφανο Τζουμάκα, να παραπέμψει στην επιτροπή πειθαρχικής δεοντολογίας του κόμματος, μιλώντας, για διαγραφή, τον Ευκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος, στις 18/10/2023, άσκησε κριτική στον τρόπο με τον οποίο ο Στέφανος Κασσελάκης διεκδίκησε την ηγεσία αλλά και για όσα έπραξε, μετά την εκλογή, ως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ας δούμε τί είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος : 

«Πολιτικά, αλλά και ανθρώπινα, με επηρέασε πολύ η ίδια η ομιλία του προέδρου εκείνο το βράδυ, όπου αφού ευχαρίστησε τους χιλιάδες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που προσήλθαν στις κάλπες, μας είπε ότι κέρδισε το φως. Τι ήθελε να πει; Ότι η Έφη Αχτσιόγλου ή εγώ αντιπροσωπεύαμε το σκοτάδι; Σημαντικότερο ακόμα είναι ότι η ομάδα που τον υποστήριζε – και σε επίπεδο κεντρικών στελεχών, αλλά και σε επίπεδο μεσαίων στελεχών – έκανε έναν απαράδεκτο πόλεμο ενάντια σε άλλες υποψηφιότητες. Μαθαίναμε ότι ο ίδιος ήταν ο εκλεκτός του Αλέξη Τσίπρα, ότι πρέπει το κόμμα να προβεί σε αποπαρασίτωση – γλώσσα προερχόμενη ευθέως από τη ρητορική της ακροδεξιάς. Άλλοι μας εύχονταν καλή μετανάστευση. Δεν τις λες και παρεμβάσεις που στόχευαν στην ενότητα». « (Ο Αλέξης Τσίπρας) θα μπορούσε, πριν από την πρώτη εκλογή, να κάνει μια ανάρτηση, που θα ξεκαθάριζε δύο πράγματα, χωρίς να “σπάει” την ουδετερότητά του, αλλά απεναντίας, θα την ενίσχυε : πρώτον ότι “παραμένω ουδέτερος, σε αυτή την εκλογική διαδικασία” και δεύτερον ότι “δεν επιτρέπω σε κανέναν υποψήφιο ή υποστηρικτές κάποιου υποψήφιου να λένε ότι τους στηρίζω, αλλά ούτε θεωρώ ότι κάποιοι άλλοι υποψήφιοι με υπονόμευαν”. Δεν ξέρω γιατί δεν το έκανε, αλλά και αυτό είναι μέρος του τραύματος …. Να πω μόνο τούτο : αν ο νέος πρόεδρος επιμένει στην αδιαμεσολάβητη σχέση του με το λαό, στην ουσία καταργούνται όλα τα ενδιάμεσα όργανα, καταργείται και η σημασία της Πολιτικής Γραμματείας, καταργείται η δυνατότητα μιας μειοψηφίας να έχει λόγο. Εν κατακλείδι, η ενότητα θα δοκιμαστεί τις επόμενες εβδομάδες. Δεν θεωρώ ότι χάθηκε η υπόθεση, αλλά ούτε είμαι και αισιόδοξος μετά από τις πρώτες κινήσεις της νέας ηγεσίας. Παραμένω στρατευμένος στην υπόθεση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Την επόμενη περίοδο θα φανεί αν αυτή η υπόθεση έχει μέλλον εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις είναι μπροστά μας».

Η ουσία της υπόθεσης, όμως, βρίσκεται στο γεγονός ότι η εσωκομματικοί αντίπαλοι του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγετικής ομάδας δεν πτοήθηκαν, από την διαγραφή Στέφανου Τζουμάκα τον οποίο ανέλαβαν και να υπερασπιστούν επιτιθέμενοι, ανοικτά, κατά του Στέφανου Κασσελάκη, γεγονός, το οποίο δείχνει ότι πρόκειται να υπάρξει, εκ μέρους τους, συνέχεια, στην αντιπαράθεσή τους, με τον ίδιο τον πρόεδρο του κόμματος και την ηγετική ομάδα (την παλαιά προεδρική φρουρά του Αλέξη Τσίπρα και τους νεοεισερχόμενους σε αυτήν) και ως εκ τούτου, η κόντρα και οι προκλήσεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης πρόκειται να συνεχιστούν.

Αυτή η πραγματικότητα θα φέρει, σε δύσκολη θέση την ηγεσία του κόμματος, η οποία λογικό είναι ότι δεν μπορεί να αφήσει να σέρνεται αυτή η κατάσταση.

Ας δούμε τωην αντίδραση του Νίκου Φίλη, στην ανακοίνωση, για την διαγραφή του Στέφανου Τζουμάκα, από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ :.

«Ο Στέφανος Κασσελάκης προχώρησε σε μια απαράδεκτη ενέργεια απέναντι στον Στέφανο Τζουμάκα που βαθαίνει την κρίση στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Προφανώς δεν γνωρίζει το καταστατικό και τη δημοκρατική κουλτούρα του κόμματός μας. Στην ουσία επιθυμεί τη διαγραφή του αγωνιστή της Δημοκρατίας Στέφανου Τζουμάκα για την πολιτική κριτική που ασκεί και για όσα είχε αναφέρει την εποχή που διεκδικούσε την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά και προχθές στην Πολιτική Γραμματεία χωρίς να λάβει οποιαδήποτε απάντηση. Με ανάρτηση από το Μαϊάμι ο κ. Κασσελάκης δείχνει πως εννοεί την περιβόητη "αδιαμεσολάβητη εκπροσώπηση" των μελών του κόμματος. Δείχνει επίσης πως εννοεί το Συνέδριο τη διεξαγωγή του οποίου συνεχώς αναβάλλει. Με διαγραφές διαφωνούντων! Είναι χρέος όλων μας να στηρίξουμε τον Στέφανο Τζουμάκα και να μην επιτρέψουμε τον περαιτέρω εκφυλισμό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Μια τέτοια εξέλιξη αποτελεί το καλύτερο δώρο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη». 

Δεν ήταν όμως, μόνο, ο Νίκος Φίλης αυτός, που αντέδρασε, ανοικτά, στην απόφαση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, για την διαγραφή του Στέφανου Τζουμάκα. Ακολούθησε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος προέβη, σε μία ολιγόλογη ειρωνική ανάρτηση στο διαδίκτυο, στην οποία αναφέρει τα εξής : 

«Υπάρχει το "θέτει τον εαυτό του εκτός κόμματος". Υπάρχει επίσης η "παραπομπή στην επιτροπή δεοντολογίας". Δυσκολεύομαι να κατανοήσω πως τα δυο μπορούν να ισχύουν την ίδια στιγμή. Σημείο των καιρών και αυτό».

Αυτές δεν είναι οι μόνες αντιδράσεις της “Ομπρέλλας” και της λοιπής εσωκομματικής αντιπολίτευσης, απέναντι, στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο Πάνος Σκουρλέτης είπε τα δικά του, ενώ οι αντιπαραθέσεις, γύρω από την νέα ηγεσία και την ικανότητά της να διαχειρισθεί το κόμμα και την κατάσταση δίνουν και παίρνουν, μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Και η αλήθεια είναι ότι οι οποίες αιτιάσεις, κατά του Στέφανου Κασσελάκη και της ηγετικής ομάδας, πίσω από την οποία βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας, δεν είναι αβάσιμες. 

Ο Στέφανος Κασελάκης, όπως δείχνουν τα πράγματα και όπως συμπεριφέρεται ο ίδιος, με δεδομένες τις αντιλήψεις που επικρατούν, στον λεγόμενο μέσο ψηφοφόρο, στον οποίο υποτίθεται ότι ήρθε να απευθυνθεί και να προσελκύσει ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ικανός να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους στο κόμμα. Αντίθετα, μάλιστα, φαίνεται ότι θα απωθήσει την μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων, στους οποίους απευθύνεται και οι οποίοι, κακά τα ψέματα, είναι, όχι αναγκαστικά, πολιτικά, ιδεολογικά ακόμη και κοινωνικά, αλλά, σίγουρα, στην μέγιστη πλειοψηφία τους, κυρίως, βιωματικά, συντηρητικοί. 

Αυτή η κατάσταση φαίνεται ότι θα οδηγήσει, σε μια μεγαλύτερη συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση, με τις προηγηθείσες, προ τριμήνου, βουλευτικές εκλογές. Αυτό είναι γνωστό, προφανώς, στην ηγεσία, η οποία αρκείται (δεν το λέει βέβαια αλλά πρόκειται να αρκεστεί), στο να μπορέσει να μετριάσει, κατά το δυνατόν περισσότερο, την δεδομένη εκλογική συρρίκνωση του κόμματος. 

Το ίδιο αντιλαμβάνονται, βέβαια και οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Στέφανου Κασσελάκη και πίσω από αυτόν, του Αλέξη Τσίπρα, οι οποίοι αμφισβητούν τον Στέφανο Κασσελάκη, αν και απέτυχαν να αποτρέψουν την αναβολή του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, από τον Νοέμβριο του 2023, που είχε προγραμματισθεί, στον Φεβρουάριο του 2024, που, τελικά, πέρασε, έστω και με οριακή πλειοψηφία, η ηγετική ομάδα, στην προσπάθεια της, βέβαια, να κερδίσει χρόνο και να αποδυναμώσει, ή να οδηγήσει την εσωκομματική αντιπολίτευση, σε μια πρόωρη ρήξη, πριν την διεξαγωγή του συνεδρίου. 

Η μάχη, όπως είναι κατανοητό, ανάμεσα, στις αντίπαλες εσωκομματικές παρατάξεις γίνεται, για την “ταμπέλα του μαγαζιού”. Εδώ, όμως, είναι, που ο Στέφανος Κασσελάκης και η ηγετική ομάδα υπερέχουν, σαφώς, της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, διότι, πάντα, σε αυτού του είδους τις καταστάσεις εσωκομματικών αναταραχών, επικρατούν εκείνοι, που κατέχουν την «σφραγίδα» του κόμματος και μπορούν να οδηγήσουν τους αντιπάλους στην έξοδο την οποία, εάν οι αντίπαλοι αποφύγουν τελικά να διαβούν, με την θέλησή τους, τότε  είναι ηγεσία που μπορεί να τους πετάξει έξω απόν ΣΥΡΙΖΑ, με οποιοδήποτε πρόσχημα και αφορμή. 

Αυτό, λοιπόν, που θα συμβεί, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει την συρρικνωτική του πορεία. 

Το ερώτημα είναι, μέχρι που μπορεί να γίνει ανεκτή να φτάσει αυτή η συρρίκνωση. 

Παρά τα όσα λέγονται, ο Στέφανος Κασελάκης έχει καταφέρει, προς το παρόν, αν και είναι πολύ νωρίς, ακόμη, για να μιλήσουμε, για μια οριστική κατάσταση, να αποφύγει μια μεγάλη συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρώτες βιαστικές δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κρατιέται, σε επίπεδα εκλογικής επιρροής, αρκετά, πάνω από το 10%, κάπου γύρω στο 15%. 

Αυτή η επίδοση η δημοσκοπική επίδοση δεν είναι κακή, εάν λάβουμε υπόψη μας, όσα μεσολάβησαν, μετά τη διεξαγωγή των διπλών βουλευτικών εκλογών, τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2023, την εκλογική συντριβη του ΣΥΡΙΖΑ και την δραματική κατάσταση, στην οποία βρέθηκε το κόμμα αυτό, μέχρι την εκλογή νέου προέδρου, ύστερα από την παραίτηση, από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Τσίπρα, η οποία, προφανώς, έχει παρασκήνιο, αλλά, κατά την γνώμη μου, εκεί που είχαν φθάσει τα πράγματα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε άλλη επιλογή, αφού στο ευρύτερο παιχνίδι της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ήταν, πλέον, καμμένο χαρτί και φυσικά, χρειαζόταν έναν αντικαταστάτη. 

Τον βρήκε, ή, σωστότερα, του τον υπέδειξαν και τον αποδέχτηκε, στο πρόσωπο του Στέφανου Κασσελάκη. Η δική μου άποψη είναι ότι και αυτοί που υπέδειξαν, στον Αλέξη Τσίπρα, τον Στέφανο Κασσελάκη - και ουσιαστικά, μιλάμε, δηλαδή, για την Ουάσινγκτων - αλλά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, που αποδέχτηκε αυτή την υπόδειξη, σφάλλουν, διότι βρίσκονται, εκτός της ελληνικής πραγματικότητας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον με Στέφανο Κασσελάκη, στην καλύτερη περίπτωση, είναι να μείνει ένα κόμμα, πάνω από τα 10% του εκλογικού σώματος, ενώ, ουδόλως, αποκλείεται και η βουτιά, προς τα κάτω από το 10%,  με δεδομένη την αξιοπρεπή, κατά τα αλλά, προσωπική συμπεριφορά του νέου προέδρου του κόμματος, η οποία, όμως, φέρει την βαριά σκιά της αμφισεξουαλικότητας του Στέφανου Κασσελάκη και του γάμου του, με τον Tyler McBeth,  μια κατάσταση, η οποία, δύσκολα, θα γίνει αποδεκτή, από τον μέσο Έλληνα ψηφοφόρο, ο οποίος, μην ξεχνάμε, είναι, πλειοψηφικά, μεγάλων ηλικιών, που είναι και πιο συντηρητικές. σε τέτοιου είδους προσωπικές συμπεριφορές και επιλογές.

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή υπόθεση, γύρω από τις σεξουαλικές επιλογές των ανθρώπων και ιδιαίτερα των πολιτικών, προωθούνται από την ευρύτερη δυτική ελίτ. Γι’ αυτό, άλλωστε και η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πιέζεται, για να θεσπίσει τον γάμο των ομοφυλοφίλων, στην Ελλάδα. Κάτι τέτοιο, όμως, βρίσκεται πολύ μακριά, από τις εμπεδωμένες πεποιθήσεις (όχι μόνο) των δεξιών ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, που είναι η εκλογική ραχοκοκαλιά της.

 Εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει την ανοησία να θεσπίσει έναν τέτοιο νόμο - εγώ είμαι αδιάφορος -, πραγματικά θα αντιμετωπίσει την Κόλαση, από τους ψηφοφόρους και τα στελέχη του κόμματος του. Θα τον φάει το μαύρο φίδι. 

 Πήρε, άλλωστε, ένα ηχηρότατο μήνυμα, από αυτούς, στις πρόσφατες “αυτοδιοικητικές” εκλογές. Και θεωρώ ότι το έχει λάβει το μήνυμα, το οποίο λέει, με λίγα λόγια ότι “έχετε μπατάρει, προς τα αριστερά και την πολυπολιτισμική ανεθνική (έως αντεθνική) και αντιχριστιανική ανηθικότητα,”. 

 Θα μου πείτε ότι αυτή η εμπεδωμένη πεποίθηση, σε ευρύτατα στρώματα των ψηφοφόρων της δεξιάς και όχι, μόνο, αυτής, είναι εσφαλμένη. 

 Αν το δούμε, ψυχρά και αντικειμενικά, δεν είναι εσφαλμένη. 

Αυτό θέλει να το κάνει ο Μητσοτάκης (και ο κάθε Μητσοτάκης, στην θέση του), διότι, έτσι επιτάσσει η πρακτική του political correctness των δυτικών ελίτ. Εδώ, όμως - καλώς ή κακώς - υπάρχουν σοβαρότατες κοινωνικές αντιστάσεις, που εδράζονται, στην εμπεδωμένη ελληνοχριστιανική παιδεία των πολιτών, που δεν αφορά, μόνον, ζητήματα θρησκευτικής πίστης, αλλά και ένα συμπλέγμα βασικών ιδεών, ως συγκροτημένων πεποιθήσεων και κυρίως  βιωμάτων, που επηρεάζει (αυτό το σύμπλεγμα ιδεών και κυρίως, βιωμάτων) και πάρα πολλούς, εκ μεταγενέστερης πεποιθήσεως, αδιάφορους, ως προς τις ηθικές και δεοντολογικές διδαχές της χριστιανικής πίστης και θρησκείας, αλλά και άθεους. 

Ως εκ τούτου, ο Μητσοτάκης, υπό συνθήκες πολιτικού ορθολογισμού, δεν θα πράξει αυτο, που του ζητούν, εκ του εξωτερικού, να πράξει. 

Όσον αφορά τον Στέφανο Κασσελάκη, αυτός είναι “πεταμένα λεφτά” και χαμένος, ήδη, από τα αποδυτήρια. Και αν καταφέρει αυτό το καλύτερο, για τον ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα μικρομεσαίο κόμμα, αυτό θα είναι μεγάλο επίτευγμά του. Αυτό είναι και το μόνο, που μπορεί να καταφέρει· και μάλιστα, με πολύ μεγάλη δυσκολία. 

Αλλά αυτό είναι το ζητούμενο. 

Θα τα καταφέρει; 

Τείνω να σχηματίσω την άποψη, πως όχι. 

Αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς.