Σκληρός και ανελέητος πόλεμος Ελεγκτικού Συνεδρίου - κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, για την κατάργηση του Ν. 4387/2016 (πρόκειται, για τον νόμο του Γιώργου Κατρούγκαλου, αλλά και της Έφης Αχτσιόγλου), όσον αφορά τις συντάξεις των δικαστικών, λόγω ανατροπής της κυβερνητικής δημοσιονομικής πολιτικής. «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη» και η απόφαση του Ε. Σ. αντιδημοφιλής, αλλά κινείται, εντός των ορίων του Συντάγματος, αφού ο συγκεκριμένος νόμος είναι, κατάφορα, αντισυνταγματικός. (Ο “5046c”, ο Κωστής Χατζηδάκης επικαλείται ότι υφίσταται “δημοσιονομικό εκβιασμό”, ενώ ο Άδωνις Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι “τα δικαστήρια δεν μπορούν να ασκούν δημοσιονομική πολιτική”. Mόνο που αυτά τα επικαλούνται, όταν τους συμφέρουν)…
Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης χαζοχαμογελάει, αυτοφωτογραφιζόμενος, αλλά η αλήθεια είναι ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο του «έβαλε φωτιά στα πατζάκια του», με τις αποφάσεις που έβγαλε, με συντριπτική πλειοψηφία 28-3), σχετικά με τις συντάξεις των δικαστών, καταργώντας τις μνημονιακές περικοπές του Ν. 4387/2016 - δηλαδή του νόμου του Γιώργου Κατρούγκαλου και της Έφης Αχτσιόγλου -, όσον αφορά τις συντάξεις των δικαστών, οι οποίες εκρίθησαν ότι είναι (και πράγματι, είναι) αντισυνταγματικές.
Δυστυχώς, αυτές οι αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν εκτείνονται, παραπέρα και δεν αφορούν τις περιπτώσεις των συνταξιούχων των άλλων κατηγοριών, δηλαδή του Δημοσίου και του Ιδιωτικού Τομέα, για τους οποίους οι περικοπές των συντάξεων, έχουν κριθεί, εδώ και πολλά χρόνια, από το Συμβούλιο της Επικρατείας της Κατερίνας Σακελλαρόπουλου, της Μαίρης Σαρπ και των υπολοίπων δικαστών του ΣτΕ (αλλά, δυστυχώς και από το Ελεγκτικό Συνέδριο), ως συνταγματικές.
Πάντως, για να ζορίζονται, τόσο πολύ, ο Κωστής Χατζηδάκης, ο Άδωνις Γεωργιάδης (αυτός ζορίζεται, επειδή ο e-ΕΦΚΑ θα κληθεί να καταβάλει τα αναλογούντα αναδρομικά ποσά και να αυξήσει τις τρέχουσες και μέλλουσες συντάξεις, στους δικαστές) και οι λοιποί οικονομικοί παράγοντες κυβερνητικοί παράγοντες, για τις συγκεκριμένες αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που το Δημόσιο, δηλαδή η κυβέρνηση υποχρεούται να πληρώσει, είναι προφανές ότι τα ποσά που θα πρέπει να καταβληθούν είναι πάρα πολύ μεγάλα και επηρεάζουν τα μακροοικονομικά μεγέθη, όχι, μόνο του φετινού και του επόμενου κρατικού προϋπολογισμού, αλλά και τους κρατικούς προϋπολογισμούς των πολλών επόμενων ετών.
«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», όπως λέει, ως ατάκα, ο πεθαμένος, πλέον, καλός ηθοποιός Σπύρος Καλόγηρου, στην πασίγνωστη ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου “Λόλα”, που γυρίστηκε, το 1964.
Αυτό, ουσιαστικά, λέει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο, όμως, αδιαφορεί και περνάει, στην αντεπίθεση, με μια πρωτοφανή ανακοίνωσή του, που απαντά, ευθέως και χωρίς περιστροφές, στις κυβερνητικές ανακοινώσεις, εκτοξεύοντας και τις δικές του απειλές, εάν τα κυβερνητικά και τα αρμόδια όργανα του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, που είναι ο e-ΕΦΚΑ, ο οποίος, ως ασφαλιστικός οργανισμός καθίσταται υπόχρεος, με βάση τις δικαστικές αυτές αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου να αναθεωρήσεις τις κανονιστικές συνταξιοδοτικές αποφάσεις των δικαστών, τις οποιες εξέδωσε, στο παρελθόν και να συμμορφωθεί, με τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, εκδίδοντας νέες αρχικές κανονιστικές συνταξιοδοτικές πράξεις και στην συνέχεια, να καταβάλει, αναδρομικώς, τα ποσά, που αναλογούν.
Ας δούμε αυτό το Δελτίο Τύπου της 6/10/2023, που εξέδωσε, επισήμως, το Ελεγκτικό Συνέδριο :
«ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ
ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ 1330, 1331, 1332/2023
Με τρείς πιλοτικές της αποφάσεις (1330/2023, 1331/2023 και 1332/2023), η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου επέλυσε ζητήματα που εγέρθηκαν σχετικά με την εκτέλεση των 255/2021 και 2/2022 αποφάσεων του ειδικού κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος Δικαστηρίου (Μισθοδικείου).
Το ειδικό αυτό Δικαστήριο (1) έκρινε στις εν λόγω αποφάσεις του ότι η υπαγωγή για τον υπολογισμό των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών στη νομοθεσία περί ΕΦΚΑ είναι αντισυνταγματική λόγω του υπερβολικά χαμηλού ποσοστού αναπλήρωσης που προκύπτει και ότι, μετά τη θέση εκποδών ως αντισυνταγματικής της εν λόγω νομοθεσίας, εφαρμόζεται για τον υπολογισμό των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών η προϊσχύσασα νομοθεσία (2).
Υπενθυμίζεται ότι με τις πιλοτικές δίκες ως οι ανωτέρω επιλύονται ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχουν συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων και όχι διαφορές που αφορούν ειδικώς τον συγκεκριμένο διάδικο, το δικόγραφο του οποίου, φέροντας τα εν λόγω χαρακτηριστικά, έδωσε απλώς λαβή για την επίλυση των εν λόγω ζητημάτων.
Ασκώντας την παρακολουθηματικού χαρακτήρα έναντι του ειδικού κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος Δικαστηρίου δικαιοδοσία του, το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε τα εξής στο πλαίσιο των ήδη επιλυθέντων από το ειδικό αυτό Δικαστήριο ζητημάτων:
Η εκ του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος υποχρέωση για παροχή πλήρους δικαστικής προστασίας από την προσβολή των συνταξιοδοτικής φύσης δικαιωμάτων των δικαστικών λειτουργών και η εντεύθεν διασφάλιση της πρακτικής αποτελεσματικότητας του δικαιώματος του οποίου η προσβολή διαγνώστηκε με απόφαση του ειδικού Δικαστηρίου, επιβάλλει όπως η συνταξιοδοτική Διοίκηση, μετά τη δικαστική διάγνωση της αντισυνταγματικότητας μειώσεων σε σύνταξη δικαστικού λειτουργού, προβεί, εφ’ όσον τούτο ζητηθεί και ανεξαρτήτως αν η απόφαση του εν λόγω Δικαστηρίου αφορούσε στον ίδιο τον αιτούντα, σε νέο, σύμφωνο με το Σύνταγμα, υπολογισμό της σύνταξης, εκδίδοντας νέα εκτελεστή διοικητική πράξη· τυχόν δε άρνηση να ενεργήσει σχετικώς αποτελεί απορριπτική εκτελεστή διοικητική πράξη που προσβάλλεται με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Σε υποθέσεις συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών, το Ελεγκτικό Συνέδριο υποχρεούται κατά το Σύνταγμα να σέβεται τις επί νομικών ζητημάτων κρίσεις του ειδικού Δικαστηρίου, που έχει τη σχετική πρωτογενή εκ του Συντάγματος δικαιοδοσία. Μη νόμιμη και ακυρωτέα η σιωπηρή άρνηση της συνταξιοδοτικής Διοίκησης για επανακανονισμό της σύνταξης δικαστικού λειτουργού, αφού αυτή όφειλε να υπολογίσει τη σύνταξή του μη εφαρμόζοντας τις κριθείσες αρμοδίως ως αντισυνταγματικές ρυθμίσεις, αλλά τις προϊσχύσασες αυτών. Εφαρμοστέες για τον κανονισμό της σύνταξης των δικαστικών λειτουργών εκκαλούντος είναι οι προϊσχύσασες του ν. 4387/2016 διατάξεις, ενώ το καταβλητέο ποσό της σύνταξής τους υπόκειται μόνο στις περικοπές και τις κρατήσεις που δεν αντίκεινται σε υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες, σύμφωνα με όσα έχουν κριθεί από το εν λόγω ειδικό Δικαστήριο και το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Το ζήτημα της συμπερίληψης στις αποδοχές που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της αναλογίας μεταξύ αποδοχών ενεργείας και συντάξιμων αποδοχών, του ποσού της αποζημίωσης λόγω της συμμετοχής δικαστικών λειτουργών στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, ανήκει, ως εκ της φύσης του ζητήματος και ενόψει του ότι δεν έχει αυτό επιλυθεί με προηγούμενη απόφασή του, στην αρμοδιότητα του κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος ειδικού Δικαστηρίου».
«1 Το ειδικό κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος Δικαστήριο, όταν δικάζει μεταξύ άλλων διαφορές από συντάξεις δικαστικών λειτουργών, συγκροτείται κατά πλειοψηφία από μη δικαστικούς λειτουργούς.
2 Σε προηγούμενη απόφασή του (1/2018) το ως άνω Δικαστήριο είχε κρίνει ότι η αναπλήρωση σε ποσοστό ίσο ή κατώτερο του 60% σε σύνταξη δικαστικού λειτουργού είναι επίσης αντίθετη στο Σύνταγμα».
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Το Δελτίο Τύπου και τα σκεπτικά των αναφερόμενων αποφάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, πολύ απλά, εδράζονται, στο γεγονός, ότι οι διατάξεις του «νόμου Γιώργου Κατρούγκαλου - Έφης Αχτσιόγλου» αντίκεινται, στις διατάξεις του άρθρου 26 του Συντάγματος και στις λοιπές συνταγματικές, διατάξεις των άρθρων 87 παρ. 1 και 88 παρ. 2 του Συντάγματος, που εξειδικεύουν το άρθρο 26 και οι οποίες υποχρεώνουν το Δημόσιο και την κυβέρνηση να χορηγούν, στους δικαστικούς λειτουργούς συντάξεις, που να μην αποκλίνουν, ουσιωδώς από τις αποδοχές των, εν ενεργεία, δικαστών, που έχουν τους ίδιους βαθμούς, στην δικαστική ιεραρχία, με εκείνους, τους οποίους κατείχαν οι συνταξιούχοι, όταν αυτοί εξέρχονται, από την ενεργό υπηρεσία. Και αυτό συμβαίνει, επειδή, κατά το Σύνταγμα, πρέπει να διασφαλίζεται στους συνταξιούχους, επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, ανάλογο με το κύρος και την υψηλή σημασία του έργου, που ασκούσαν.
Αυτή είναι η απλή, ωμή, σκληρή αλήθεια.
Αυτή η αλήθεια είναι, φυσικά, κατάφορα, άδικη, για τους υπόλοιπους συνταξιούχους του Δημοσίου και του Ιδιωτικού Τομέα της οικονομίας. Αλλά αυτά η πολιτική τάξη της χώρας, από πάντοτε, έχει ορίσει, συνταγματικώς, να ισχύουν, για να έχουν τους δικαστές, ως υποχείρια.
Και όντως, οι δικαστές έπραξαν, όταν ήλθαν τα καταστροφικά, για την ελληνική κοινωνία και ειδικά, για τους συνταξιούχους, οικονομικά μέτρα, με τις θηριώδεις περικοπές των Μνημονίων, έπραξαν ό,τι επιθυμούν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, εξαιρώντας, φυσικά, τους εαυτούς τους, από αυτές τις περικοπές.
Αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης που προέκυψε, δηλαδή της αντιδικίας των δικαστών, με την παρούσα κυβέρνηση, η οποία αντιμετωπίζει αυτές τις δικαστικές αποφάσεις, που εξέδωσε το Ελεγκτικό Συνέδριο, ως «δημοσιονομικό εκβιασμό», όπως ανακοίνωσε ο “5046c” Κωστής Χατζηδάκης, για να συμπληρώσει την προηγηθείσα ρήση του Άδωνι Γεωργιάδη ότι τα «δικαστήρια δεν μπορούν να ασκούν δημοσιονομική πολιτική».
Μόνο, που αυτά οι κυβερνητικοί παράγοντες δεν τα επικαλούνται, όταν οι δικαστές έκδωσαν, επανειλημμένως, αποφάσεις ότι οι μνημονιακές περικοπές, για τους υπόλοιπους συνταξιούχους, είναι, συνταγματικά, επιτρεπτές, ασκώντας, δι’ αυτού του τρόπου και πάλι, δημοσιονομική πολιτική, η οποια, όμως, αποδέχεται και συμβαδίζει, με την, εκάστοτε κυβερνητική δημοσιονομική πολιτική.
Σχόλια