2008 - 2019 Καθ' οδόν προς την τριτοκοσμική υπανάπτυξη : Πώς και γιατί η υπερφορολόγηση, ως αποτέλεσμα του ευρώ, οδηγεί την ελληνική οικονομία, στην συντριπτική αποανάπτυξη.

Για την γοργή και ταραχώδη πορεία της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, προς το τριτοκοσμικό μοντέλο "ανάπτυξης" (περί πραγματικής υπανάπτυξης πρόκειται) έχουμε γράψει ουκ ολίγα και σαφώς υπεραρκετά πράγματα, σε αυτό εδώ το μπλογκ, τα οποία, άλλωστε, προκύπτουν από την εξέλιξη του ελληνικού ΑΕΠ, έτσι όπως αυτή απεικονίζεται, στο παραπάνω σχήμα.

Από τα 234,8 δισ. € του 2008, το ελληνικό ΑΕΠ, έκτοτε κατρακύλισε, αλματωδώς, για να ισορροπίσει, κατά την περίοδο 2017 - 2019, ανάμεσα, στα 180,6 δισ. € και στα 186,3 δισ. €, ενώ, τώρα, το 2020, λόγω των βλακωδών πολιτικών, που ακολουθήθηκαν, για την αντιμετώσιση του κορωνοϊού COVID-2019, το ελληνικό ΑΕΠ υπολογίζεται ότι θα παρουσιάσει μια νέα μεγάλη πτώση και θα φθάσει, κάπου ανάμεσα στα 170 δισ. € και στα 173 δισ. €, χωρίς να αποκλείεται η πτώση του να είναι και μεγαλύτερη.

Τώρα, ήλθε η ώρα να δούμε μια από τις πολύ σημαντικές αιτίας αυτής της καταβαράθρωσης της ελληνικής οικονομίας, κατά την περίοδο της βαριάς οικονομικής κρίσης, που την έπληξε, ως αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών, που της επιβλήθηκαν.

Και φυσικά, αυτή η αιτία της βαριάς οικονομικής κρίσης, στην Ελλάδα, πέραν από την εισαγωγή του ευρώ, εντοπίζεται, στην βαρύτατη υπερφορολόγηση της οικονομίας της χώρας, η οποία υπερφορολόγηση κλιμακώθηκε, σε όλη αυτήν την μακροχρόνια περίοδο και έχει οδηγήσει την ελληνική οικονομία, στην αλματώδη αποανάπτυξη.

Βέβαια, εάν μείνουμε, στους απόλυτους αριθμούς, έτσι όπως παρουσιάζονται, κατά την περίοδο 2008 - 2019, μπορούμε να ξεγελαστούμε, αφού, οι εισπραττόμενοι φόροι, από τα 98,4 δισ. €, το 2008, φαίνεται ότι έπεσαν, στα 89,5 δισ. €, το 2018 (ακολουθώντας, όμως, μια ανοδική πορεία, από το 2015 και μετά). Αλλά αυτή η παρατήρηση  των απόλυτων αριθμών των φόρων είναι παραπαλανητική, όταν και εάν δεν συνδυασθεί, με την αντίστοιχη εξέλιξη των μεγεθών του ελληνικού ΑΕΠ, κστά την ίδια χρονική περίοδο, διότι αυτός ο συνδυασμός είναι εκείνος, ο οποίος θα μας δείξει, κατά πόσον αυτή η αρατηρούμενη μείωση των απόλυτων μεγεθών των φόρων ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της, σε κατάσταση βαριάς οικονομικής κρίσης ευρισκόμενης ελληνικής οικονομίας, ή όχι.

Βλέποντας την συντριπτική πτώση των απόλυτων μεγεθών του ελληνικού ΑΕΠ, σε σχέση, με μικρή, σχετικώς, πτώση των απόλυτων μεγεθών των εισπρατόμμενων, ετησίως, φόρων, κατά την περίοδο 2008 - 2019, καταλαβαίνουμε ότι αυτή η μείωση των εισπραττόμενων φόρων, όχι μόνον δεν ήταν επαρκής, αλλά, συνάμα, λειτούργησε και ως επιταχυντής αυτής της συντριπτικής πτώσης της ελληνικής οικονομίας.

Το γιατί η εξέλιξη των απόλυτων μεγεθών των εισπραττόμενων φόρων λειτούργησε, ως επιταχυντής της συντριπτικής αποανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, το βλέπουμε, στην εξέλιξη της αναλογίας των ετήσιων εισπραττόμενων φόρων, ανά το ελληνικό ΑΕΠ.

Έτσι, από το 42% του ελληνικού ΑΕΠ, που ήσαν, το 2008, οι εισπραχθέντες φόροι και από το 40%, που έπεσαν, το 2009, συγκρατώντας, τότε, την συρρίκωνση του ΑΕΠ της χώρας, η οποία προέκυψε, ως αποτέλεσμα της βαθιάς οικονομικής ύφεσης, που εμφανίστηκε, στον αναπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, στην Νέα Υόρκη, η ποσοστιαία σχέση των εισπραττόμενων φόρων και του ελληνικού ΑΕΠ ακολούθησε μια πολύ σημαντική (πολύ μεγάλη για τα δεδομένα της εποχής) ανοδική πορεία, φθάνοντας, το 2019, στα επίπεδα του 48% - και αφού, το 2012 και το 2015, έφθασε, στο ταβάνι του 50%.

Στην ουσία, λοπόν, ενώ ήταν απαραίτητη η δραστική μείωση της φορολογίας, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η οικονομική κρίση, που έπληξε την ελληνική οικονομία, οι ξένοι δανειστές και οι εντόποιοι εκτελεστές των βουλήσεων των δανειστών αυτών, με τις μνημονιακές πολιτικές, που επέβαλαν, προχώρησαν, στην βαρύτατη υπερφορολόγηση, μιας οικονομίας, που κατέρρεε και την οδήγησαν, στο σημερινό χάλι της αποανάπτυξης και της πορείας της ελληνικής κοινωνίας, προς ένα τριτοκοσμικό μοντέλο "ανάπτυξης", όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει, σε αυτό εδώ το μπλογκ.

Με τον κορωνοϊό, φυσικά, τα πράγματα θα πάνε χειρότερα, παρά το γεγονός ότι, με την (προσωρινή) κατάργηση των απαιτήσεων των ευρωθεσμών, για ετήσια πρωτογενή πλεονάσματα, στους ελληνικούς κρατικούς προϋπολογισμούς του 2020, αλλά και του 2021, θα επιτραπεί, στην ελληνική κυβέρνηση να μειώσει, πολύ σημαντικά, τους εισπραττόμενους φόρους.

Η συνέχιση της δραματικής συρρίκνωσης της ελληνικής οικονομίας, το 2020 (αλλά και το 2021) θα προκύψει, από την αντίστοιχη συρρίκνωση της κατανάλωσης, γεγονός το οποίο παραπέμπει, στην αναγκαιότητα της δραματικής αύξησης των κρατικών δαπανών και της ενίσχυσης της ιδιωτικής κατανάλωσης, με άμεσες κρατικές παροχές.

Οι οποίες, όμως, δεν φαίνεται ότι πρόκειται να υπάρξουν.

Δυστυχώς...