1960 - 2009 - 2025. Η δραματική πτώση του ΑΕΠ, στην ελληνική οικονομία, χωρίς καμμία ωραιοποίηση. (Από τα 253 δισεκατομμύρια ευρώ του 2009, το ελληνικό ΑΕΠ, βρίσκεται, σήμερα, περίπου, στα 200 δισεκατομμύρια ευρώ, 16 χρόνια, μετά την έναρξη της μεγάλης οικονομικής ύφεσης, που η χρεωκοπία του Απριλίου του 2010, την μετέτρεψε, σε μια παρατεταμένη και επίμονη οικονομική καταστροφή).
Με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και ειδικά, του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), ασχολούμαι, στο παρόν δημοσίευμα, όπως και στο, παραπάνω, βίντεο, που ανέβασα, χθες (Κυριακή 7/12/2025), στο κανάλι μου, στο YouTube, το οποίο είναι χρήσιμο να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες.
Η ελληνική οικονομική κρίση (2008-2025) ξεχωρίζει ως μία από τις πιο σοβαρές και οι επίμονα παρατεταμένες κρίσεις στον πλανήτη, με συρρίκνωση του πραγματικού ΑΕΠ συγκρίσιμη, με την Μεγάλη Ύφεση των ηπα (1929-1940).
Αυτό συμβαίνει, επειδή το πραγματικό ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας μειώθηκε κατά 30% στην διάρκεια της ελληνικής οικονομικής κρίσης, που, φυσικά, δεν έχει τερματισθεί, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει, με κομβικά στοιχεία την απότομη μείωση της παραγωγικότητας την εκτίναξη της ανεργίας και την σημαντική αρνητική καθαρή συσσώρευση κεφαλαίου. Οι απώλειες του πραγματικού ΑΕΠ ανήλθαν άνω, τουλάχιστον, του 60%, και ακόμη περισσότερο, σε σχέση με τα αναμενόμενα, πριν την είσοδο της ελληνικής οικονομίας, σε αυτήν την πολύχρονη οικονομική κρίση, που συνεχίζεται, γεγονός το οποίο προκύπτει, αβίαστα, από το αρχικό διάγραμμα, που παρουσιάζει την εξελικτική πορεία του πραγματικού ελληνικού ΑΕΠ, από το 1961 και την δραματική του συρρίκνωση, ιδίως, από την εσκεμμένη “ρίψη της, στην πυρά”, δηλαδή, από την εποχή της ελληνικής χρεωκοπίας τον Απρίλιο του 2010, έως σήμερα και ενώ, ήδη, στα τέλη του 2008 η ελληνική οικονομία παρουσίαζε υφεσιακά προβλήματα, εξ αιτίας της βαθιάς παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, που ξέσπασε, με την κατάρρευση της αμερικανικής κτηματαγοράς και την μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση του Σεπτεμβρίου του 2008, που εμφανίστηκε, στην αμερικανική οικονομία και επεκτάθηκε, στον πλανήτη, ως αποτέλεσμα δυο δεκαετιών της “άναρχης” παγκοσμιοποίησης, που ξεκίνησε, με την αυτοδιάλυση της “Σοβιετικής Ένωσης”.
Άμεση αιτία αυτής της δραματικής οικονομικής κρίσης, η οποία συνεχίζεται, είναι ένταξη της χώρας στην ζώνη του ευρώ, με την αντικατάσταση του εθνικού νομίσματος - της δραχμής -, από το πολυεθνικό νόμισμα, που είναι το ευρώ, το οποίο λειτουργεί, για την ελληνική οικονομία ως ξένο νόμισμα, δηλαδή, ως ξένο συνάλλαγμα, το οποίο είναι πολύ ακριβό, για τα μέτρα της ελληνικής οικονομίας, γεγονός, το οποίο, σε συνδυασμό με το μεγάλο δημόσιο χρέος της χώρας, αποδιοργάνωσε την ελληνική παραγωγή, με την δραματική πτώση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας την τεράστια φυγή κεφαλαίων, προς το εξωτερικό, καθώς και με την απώλεια μεγάλων τμημάτων των ξένων αγορών, όσον αφορά τις ελληνικές εξαγωγές, παράλληλα, με την απώλεια πολύ σημαντικών τμημάτων της εσωτερικής αγοράς, στα πλαίσια της εφαρμογής των κανόνων αυτής της “άναρχης” παγκοσμιοποίησης, τυπικό μοντέλο της οποίας είναι η “Ευρωπαϊκή Ένωση” και πολύ περισσότερο, η ευρωζώνη.
Όπως περιγράφω και στο παραπάνω βίντεο το ελληνικό ΑΕΠ από τα επίπεδα των 253 δισεκατομμυρίων € που βρισκόταν το 2009 έχει καταρρεύσει στο επίπεδο των περίπου 200 δισεκατομμυρίων € σε σταθερές τιμές του 2015 (αλλά και του 2018), με αποτέλεσμα, 16 χρόνια μετά, το ελληνικό ΑΕΠ να υπολείπεται δραματικά, σε σχέση με το ΑΕΠ του 2009.
Έτσι, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα, στην ευρωζώνη και στην “Ευρωπαϊκή Ενωση” των 27 κρατών-μελών, με διαχρονική πορεία απόκλισης, από τον ευρωπαϊκό μέσο, σε όρους αγοραστικής δύναμης και ως προς τους μέσους μισθούς, προσαρμοσμένους στην πλήρη απασχόληση, ανά εργαζόμενο και με (μείωση -21%) στις αμοιβές εργασίας, στους μισθούς, αλλά και (μείωση -34,3%) στους μέσους μισθούς, προσαρμοσμένους, στην πλήρη απασχόληση, ανά εργαζόμενο, στην 16ετη χρονική περίοδο, από το 2009 έως το 2025.
Αυτή είναι η κατάσταση, την οποία αντιμετωπίζουμε και θα εξακολουθήσουμε να αντιμετωπίζουμε, όσο η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να παραμένει στην ευρωζώνη και να χρησιμοποιεί ως νόμισμά της, το πανάκριβο ευρώ, το οποίο διαβρώνει, διαρκώς, την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και συνακόλουθα, οδηγεί και στην συρρίκνωση της ελληνικής παραγωγής.
Επειδή τα παρουσιαζόμενα στοιχεία είναι συντριπτικά, αυτό, που πρέπει να γίνει κατανοητό, είναι ότι όλα όσα ισχυρίζεται ο συστημικός πολιτικός κόσμος της χώρας αποτελούν ψευδείς ισχυρισμούς, που δεν αντέχουν, έστω και σε μια απλή ψηλάφηση της πραγματικότητας.
Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι εξακολουθεί, πάντοτε, να είναι απαραίτητος ο απεγκλωβισμός της χώρας μας και της ελληνικής κοινωνίας, από αυτά τα δεσμά, κατά πρώτον λόγο, του ευρώ και κατά δεύτερο λόγο, από το τεράστιο δημόσιο χρέος, που έχει διογκωθεί, στα επίπεδα των 427 δισεκατομμυρίων ευρώ, γεγονός, το οποίο καθιστά αυτό το ογκώδες δημόσιο χρέος να μην είναι δυνατόν να εξυπηρετηθεί.
Ως εκ τούτου, αυτό, που είναι απαραίτητο, ως πρώτο μετρό, είναι η έξοδος της Ελλάδας, από την ευρωζώνη και η επιστροφή της, σε ένα νέο εθνικό νόμισμα, σε μια νέα δραχμή, ή, όπως αλλιώς και αν ονομασθεί αυτό το απαιτούμενο νέο εθνικό νόμισμα, το οποίο είναι απαραίτητο να αντικαταστήσει το ευρώ στις οικονομικές συναλλαγές της χώρας.
Δεν χρειάζεται να επιμείνω περισσότερο, με δεδομένο ότι τα στοιχεία, που παρουσιάζονται και αφορούν την μακροχρόνια χρονική περίοδο, από το 1960, έως σήμερα, επαναλαμβάνω ότι είναι συντριπτικά και οι όποιοι ισχυρισμοί των πολιτικών, των δημοσιογραφικών, του “πνευματικού κόσμου” και λοιπών οργάνων της ελληνικής ολιγαρχίας, είναι παιδαριώδεις και ψευδείς, εξυπηρετώντας το συμφεροντολογικό παραμυθολογικό αφήγημα του συνόλου της ολιγαρχίας, η οποία επιμένει, στην παραμονή της ελληνικής οικονομίας, στο ευρώ και την ζώνη του, για, εντελώς, ωφελιμιστικούς λόγους, οι οποίοι έχουν να κάνουν, με τον, ανέκαθεν, διακαή πόθο των Ελλήνων ολιγαρχών, για την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων, χωρίς κανέναν συναλλαγματικό περιορισμό, αντίθετα, δηλαδή, από τα ισχύοντα, κατά την εποχή, που η ελληνική οικονομία λειτουργούσε, έχοντας, ως νόμισμά της, την δραχμή.
Σχόλια