Η Ουκρανία ενώπιον της κατάρρευσης : Η Δύση, σε αδιέξοδο, ενώ οι Ρώσοι μπορούν, πλέον, να καταλάβουν μεγάλες εκτάσεις του ουκρανικού εδάφους. (Ο “petit” Emmanuel Macron λέει ότι μπορεί χώρες του ΝΑΤΟ να στείλουν στρατό, στο ουκρανικό μέτωπο, ενώ η Μόσχα ομιλεί, για θετικό γεγονός)!

  

Ενώ, στην Δύση, οι στρατιωτικοί αναλυτές βλέπουν ότι το ρωσικό εκστρατευτικό σώμα, στην Ουκρανία, το οποίο έχει, πια, διευρυνθεί, αριθμητικά,  μπορεί, πλέον, να καταλάβει τεράστιες εκτάσεις της χώρας αυτής, αλλά και να την θέσει, υπό κατοχή, όμως, βαυκαλίζονται, με την ψευδαίσθηση ότι, προς το παρόν, ο Βλαντιμίρ Πούτιν το αποφεύγει για να μην υποχρεώσει την αμερικανική κυβέρνηση,  σε μια απονενοημένη όξυνση των πραγμάτων, η ηγεσία της Μόσχας φαίνεται να το διασκεδάζει, ακούγοντας τον πρόεδρο της Γαλλίας Emmanuel Macron, τον “petite Manu”, να εκστομίζει, προχθές Δευτέρα 26/2/2024, ότι “η αποστολή δυτικών στρατευμάτων, στα πεδία των μαχών, στην Ουκρανία, στο μέλλον, δεν μπορεί να αποκλειστεί", απλούστατα, επειδή μια τέτοια ανόητη δραστική παρέμβαση θα οδηγήσει, σε μια, απευθείας, σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων, αφού η Δύση γνωρίζει, πολύ καλά, ότι η Μόσχα θα χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα, στο πεδίο των μαχών, κάτι, που δεν έχει πράξει, ως τώρα, αν και μπορούσε να το είχε πράξει, ευθύς εξ αρχής, αλλά προτίμησε να εξοντωθούν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνθρωποι (γίνεται λόγος, για 500.000 Ουκρανούς νεκρούς και τραυματίες-σακατευμένους και για, τουλάχιστον, 72.000 Ρώσους), γεγονός, για το οποίο, κάποια στιγμή, στο μέλλον, θα υποχρεωθεί να δώσει εξηγήσεις, στην ρωσική κοινωνία.

Έτσι, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, έβαλε, χθες 27/2/204, τον Ντμίτρι Πεσκώφ να δηλώσει ότι «μια τέτοια ενέργεια δεν είναι, σε καμία περίπτωση, προς το συμφέρον των χωρών αυτών. Θα πρέπει να το γνωρίζουν. Το ίδιο το γεγονός ότι γίνεται συζήτηση, για το ενδεχόμενο αποστολής στρατευμάτων, στην Ουκρανία, από χώρες του ΝΑΤΟ, είναι ένα πολύ σημαντικό - η ρωσική λέξη, που χρησιμοποίησε ο Πεσκώφ ερμηνεύεται και ως - θετικό νέο στοιχείο».  Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε για το εάν υπάρχει κίνδυνος άμεσης σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, στην περίπτωση αποστολής δυτικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, ο Πεσκόφ απάντησε ότι «σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να συζητήσουμε, όχι για το αν είναι ενδεχόμενη η σύγκρουση, αλλά για το αν είναι αναπόφευκτη».

Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι πλησιάζουμε, στα πρόθυρα μίας στρατηγικής ήττας των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, παρά τα όσα λέγονται, στην Δύση. Όμως, το μήνυμα έχει φθάσει και είναι πάρα πολύ πικρό. Η θέση του καθεστώτος του Κιέβου γίνεται, ολοένα και πιο μειονεκτική και πρόκειται και επίκειται να υποστεί ολοκληρωτική ήττα. 

Φυσικά, το Κρεμλίνο δεν είναι διατεθειμένο, επί του παρόντος, να προχωρήσει, σε διαπραγματεύσεις, παρά, μόνον, την διαδικασία συνθηκολόγησης του Κιέβου. Κάπως έτσι η σίγουρη στρατηγική ήττα των Ουκρανών, αναμφισβήτητα, πρόκειται να αποτελέσει και στρατηγική πολιτική ήττα της Δύσης, η οποία, συνειδητά, ψυχρά και με απαθή όμορη την τα, έσπρωξε την κατάσταση, στα άκρα, με σκοπό να προκαλέσει την οικονομική, στρατιωτική αιμορραγία και την κατάρρευση της Ρωσίας.

Εδώ, βέβαια, πρέπει να επαναλάβω ότι η ευθύνη της Μόσχας είναι βαρύτατη, για το γεγονός ότι οι εξελίξεις, μετά την εισβολή του ρωσικού εκστρατευτικού σώματος, στις 24/2/2022, έφθασαν, στο σημερινό σημείο, διότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έκοψε τον «βήχα» της Ουάσινγκτων και των ευρωπαϊκών πρωτευουσών, ευθύς εξαρχής, επιτρέποντας, τώρα, στον, ανωτέρω, εικονιζόμενο κοκορόμυαλο “μικρό Manu» να λέει ότι "Δεν υπάρχει συναίνεση σήμερα για την αποστολή, επισήμως, χερσαίων στρατευμάτων. Όμως, τίποτε δεν πρέπει να αποκλειστεί. Θα κάνουμε ό,τι απαιτείται, ώστε η Ρωσία να μην μπορέσει να κερδίσει τον πόλεμο αυτόν. Δεν είπα ότι η Γαλλία δεν τάσσεται υπέρ. Δεν αίρω την αμφισημία, λέγοντας ονόματα. Λέω ότι ήταν μια από τις επιλογές που συζητήθηκαν. Πολύς κόσμος, που λέει ‘ποτέ’, σήμερα, είναι ο ίδιος, που έλεγε ‘ποτέ άρματα μάχης, ποτέ αεροσκάφη, ποτέ πύραυλοι μακράς εμβέλειας’, πριν από δυο χρόνια". Ας έχουμε την ταπεινότητα να διαπιστώσουμε ότι, συχνά, δρούμε, με έξι ως δώδεκα μήνες, καθυστέρηση. Αυτός ήταν ο σκοπός της αποψινής συζήτησης : όλα είναι δυνατά, αν χρησιμεύουν, για να επιτύχουμε τον στόχο μας. Έχουμε την πεποίθηση ότι η ήττα της Ρωσίας είναι, απολύτως, απαραίτητη, για την ασφάλεια και την σταθερότητα της Ευρώπης".

Εννοείται ότι ο Enmanuel Macron λέει μπούρδες. Ούτε η Γαλλία είναι κάποια αξία λόγου στρατιωτική δύναμη, ούτε η Ουάσινγκτων έχει την τόλμη να συμμετάσχει, ή να δώσει την συγκατάθεσή της, για μια τέτοια στρατιωτική επιχείρηση, ούτε κάποιο άλλο ευρωπαϊκό κράτος, η ομάδα ευρωπαϊκών κρατών πρόκειται να αναλάβει οποιαδήποτε τέτοια στρατιωτική επιχείρηση, αλλά και μόνο το γεγονός ότι ο Γάλλος πρόεδρος λέει αυτά, που λέει, αποτελεί απόρροια της ρωσικής ανοχής και αποδοχής της ρωσικης πλευράς, στον εξοπλισμό της Ουκρανίας, από την Δύση.

Αν είχαν πέσει οι αρμόζουσες, στις περιστάσεις, ρωσικές “φάπες”, στις χώρες του ΝΑΤΟ, που συνορεύουν, με την Ουκρανία και την ενισχύουν, με οπλικά συστήματα και λοιπό πολεμικό υλικό, όπως και στις χώρες, που στέλνουν όπλα, στο ουκρανικό κράτος, όλη αυτή η παρατεταμένη αρρωστημένη κατάσταση δεν θα είχε υπάρξει και ο πόλεμος θα είχε λήξει, προ πολλού, με σαφώς, πολύ λιγότερες απώλειες ανθρωπίνων ζωών.

Μάλιστα, ειδικά, στην ουκρανική πλευρά του πολεμικού μετώπου, οι απώλειες είναι ένα τεράστιο πλήθος νέων ανδρών, που είναι και έμπειροι πολεμιστές, ενώ όσοι, ανεπαρκώς και μερικώς, πλέον, τους αναπληρώνουν είναι, στην πλειοψηφία τους, άνδρες, άνω των 40-45 ετών και ουσιαστικά, ανεκπαίδευτοι. Και ενώ, πριν δυο χρόνια, ο μέσος όρος ηλικίας των Ουκρανών στρατιωτών ήταν, ελάχιστα, πάνω από τα 30 έτη, τον Οκτώβριο του 2023, έφθανε τα 43 έτη, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι, ενώ οι δυτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι,  στην πραγματικότητα, ο μέσος όρος ηλικίας του ουκρανικού στρατού είναι, αρκετά, υψηλότερος.

Το ρωσικό στρατιωτικό δόγμα προβλέπει ότι, όταν οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν φθαρεί επαρκώς, θα πραγματοποιηθεί γενική αντεπίθεση, εναντίον των αποδυναμωμένων και ανοχύρωτων, πλέον, αντιπάλων μονάδων και ευθύς ως η κατάσταση, στις πολεμικές ισορροπίες, πάρουν αυτή την τροπή, η ρωσική αντεπίθεση θα προχωρήσει, στην μορφή πολέμου ελιγμών, με σκοπό την περικύκλωση και καταστροφή των μεγάλων ουκρανικών μονάδων και αμέσως μετά, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, στο έδαφος, οι ρωσικές δυνάμεις ευρισκόμενες, σε, απολύτως, πλεονεκτική θέση θα αφανίσουν κάθε ουκρανική στρατιωτική άμυνα.

Όλα αυτά, όμως, όσον αφορά τις τεράστιες απώλειες των Ουκρανών, όπως και οι ευμεγέθεις απώλειες του ρωσικού στρατού, ουδόλως, ενδιαφέρουν την ηγεσία της Μόσχας.

Ατυχώς και δυστυχώς…