5-6/2023 Μετεκλογική δημοσκόπηση της Metron Analysis : Έβαλε μυαλό και απέκτησε τα κατάλληλα μεθοδολογικά εργαλεία ο Στράτος Φαναράς; Θα δούμε, αν και τώρα, είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Η ΝΔ πάει, για 42%+ (κατά την γνώμη μου) και ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει να φθάσει, στο 19%, ενώ το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι δεν μπορεί, για παραπάνω, από όσα έλαβε, στις προηγούμενες εκλογές. Εντός βουλής Πλεύση Ελευθερίας και ΝΙΚΗ, ενώ και το ΜΕΡΑ25 μπορεί να ελπίζει.
Το σκέφτηκα πολύ, για το, αν έπρεπε να αφιερώσω το σημερινό δημοσίευμα, στην πρώτη δημοσκόπηση του Στράτου Φαναρά, μετά τις βουλευτικές εκλογές της 21/5/2023 και εν όψει των βουλευτικών εκλογών της 25/6/2023 (που δεν είναι επαναληπτικές εκλογές, όπως νομίζουν πολλοί· είναι νέες εκλογές, στις οποίες όλα γίνονται, από την αρχή - οι κάλπες είναι άδειες, όπως λέει ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης -, συμμετέχουν όλα τα κόμματα, που θέλουν και μπορούν να συμμετάσχουν, οι ψήφοι πρέπει να πέσουν στις κάλπες και να καταμετρηθούν, εκ νέου και το μόνο, που αλλάζει, είναι ότι δεν χρειάζεται η σταυροδοσία των υποψηφίων βουλευτών, στα ψηφοδέλτια, αφού οι βουλευτές θα εκλεγούν, σύμφωνα με την σειρά εκλογής, που θα επιλέξουν να τους τοποθετήσουν οι αρχηγοί των κομμάτων).
Το σκέφτηκα πολύ, για το αν άξιζε να αναφερθώ, σε αυτήν την δημοσκόπηση της Metron Analysis, λόγω της τραγικής αποτυχίας όλων των δημοσκοπικών εταιρειών να αποτυπώσουν, έστω και εκ του μακρόθεν, τος τάσεις, που επικρατούσαν, στην ελληνική κοινωνία και ειδικά, στο ελληνικό εκλογικό σώμα, όπως νομίζω και όπως φαίνεται, όχι μόνο, κατά την, μόλις, προηγηθείσα προεκλογική περίοδο των βουλευτικών εκλογών της 21ης Μαΐου 2023, αλλά και όλη την τελευταία τετραετία, μετά τις βουλευτικές εκλογές της 7/7/2019.
Οι δημοσκοπικές εταιρείες έπεσαν, εντελώς, έξω, σε αυτό, που κατέγραφαν, όλα αυτά τα χρόνια, ως τάσεις της εκλογικής συμπεριφοράς του εκλογικού σώματος, σε τέτοιο βαθμό και τόσο πολύ, που, ούτε και εγώ, ο οποίος, όπως προκύπτει, από όλα τα προηγούμενα δημοσιεύματά μου, σε αυτό, εδώ το μπλογκ [δειτε ενδεικτικά, τα 5/2023 Metron Analysis (Ο Στράτος Φαναράς είναι αδιόρθωτος, με μια, ακόμη, αντιφατική και αντιεπιστημονική δημοσκόπηση). Διακυμάνσεις ποσοστών ψήφων : Για ΝΔ 34%-39%, για ΣΥΡΙΖΑ 26,5%-30,5%, για ΠΑΣΟΚ 9%-12%, για ΚΚΕ 6%-8%, για Ελληνική Λύση 3,5%-5,5%, για ΜΕΡΑ25 3%-5%, Πλεύση Ελευθερίας 1%-2,5%, ΝΙΚΗ 1%-2%. Άλλα κόμματα 4,5%-7% και Πάνε καλά οι δημοσκόποι; Νομίζω πως όχι. Βαδίζοντας προς τις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου, όλες οι δημοσιευμένες δημοσκοπήσεις δημιουργούν προβληματισμούς και πρέπει να αντιμετωπίζονται, με τον δέοντα σκεπτικισμό…], είμαι, πάντοτε, δύσπιστος, στις δημοσκοπήσεις - και ιδιαίτερα, σε αυτές, που γίνονται, στις προεκλογικές περιόδους -, διότι, όπως έχω γράψει πολλές φορές, τις θεωρώ, ως μέσα χειραγώγησης της κοινωνίας και του εκλογικού σώματος, από εκείνους, που πληρώνουν τις δημοσκοπικές εταιρείες να τις πραγματοποιήσουν (πολιτικά κόμματα, ΜΜΕ, μεγάλες επιχειρήσεις και άλλους).
Και μάλιστα, όλες οι δημοσκοπήσεις έπεσαν, τόσο, καταστροφικά, έξω, που παραπλάνησαν, κυρίως, αυτούς οι οποίοι πλήρωναν, για την διεξαγωγή τους και πρώτα, από όλα, τα προεκλογικά επιτελεία των κομμάτων και την πολιτική ηγεσία, στο σύνολο τους, αποδεικνύοντας, στην πράξη, ότι οι δημοσκοπικές εταιρείες, στην Ελλάδα, είναι, επαγγελματικά, ανεπαρκείς, επειδή στερούνται των κατάλληλων επαγγελματικών εργαλείων και των επαρκών μεθοδολογιών, προσέγγισης των τάσεων, στην κοινωνία και ειδικά, στο εκλογικό σώμα.
Το ερώτημα, τώρα, είναι, αν μετά το συντριπτικό πλήγμα, που υπέστησαν οι δημοσκοπικές εταιρείες, από τα τελικά αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 21/5/2023, ο Στράτος Φαναράς και οι λοιποί δημοσκόποι έβαλαν μυαλό και αν διαθέτουν και πρόκειται να χρησιμοποιήσουν τις μεθοδολογίες και τα απαραίτητα εργαλεία, για να περιγράψουν, ορθά, τις επικρατούσες τάσεις, στο εκλογικό σώμα, εν όψει των βουλευτικών εκλογών της 25/6/2023.
Βέβαια, τώρα, τα πράγματα είναι πολύ εύκολα, οι γενικές τάσεις, που επικρατούν, είναι δεδομένες και είναι, πλέον, πολύ δυσχερές να πέσουν έξω οι δημοσκοπικές εταιρείες. Όμως, παρά ταύτα, τίποτε δεν μπορεί να αποκλεισθεί. Χρήσιμο είναι αυτό να το έχουμε, στην άκρη του μυαλού μας.
Έτσι, με δεδομένες τις επιφυλάξεις μου και με, επίσης, δεδομένη την καταγραφή των ισορροπιών και συμπεριφορών, που επικρατούν, στο εκλογικό σώμα, ας δούμε την τωρινή δημοσκόπηση της Metron Analysis, η οποία εκτιμά, ότι η τελική ψήφος, προς την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη θα δράσει στο 41% και στην απλή πρόθεση ψήφου, καταγράφει το πόστο του 35,8%. Η απόσταση αυτή είναι, κατά την γνώμη μου μη φυσιολογική, αφού η φυσική τάση, που επικρατεί, στο εκλογικό σώμα, μετά τις, αμέσως, προηγηθείσες βουλευτικές εκλογές, στις οποίες η Νέα Δημοκρατία έλαβε 40,79%.
Αυτό, κατά την γνώμη μου, σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία πρόκειται να αυξήσει το εκλογικό ποσοστό της, στις βουλευτικές εκλογές της 25/6/2023, το οποίο θα ξεπεράσει το 41%, που εκτιμά ο Στράτος Φαναράς και θα φθάσει, στο 42% και ίσως και παραπάνω, εάν δούμε το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι η χώρα κινείται, προς την σωστή κατεύθυνση, που φθάνει, στο 46% και ότι το 43% είναι ευχαριστημένο, με το αποτέλεσμα των εκλογών, ενώ το 88% σκοπεύει να ψηφίσει, στις νέες βουλευτικές εκλογές. Μπορεί το 47% του δημοσκοπικού δείγματος να δηλώνει ότι η χώρα πηγαίνει, προς την λάθος κατεύθυνση και επίσης, το 43% να δηλώνει ότι ειναι δυσαρεστημένο, από το εκλογικό αποτέλεσμα, όμως, αυτά τα αρνητικά ποσοστά εκφράζουν ένα πολυδιασπασμένο τμήμα του εκλογικού σώματος και ως εκ τούτου, δεν μπορούν να απειλήσουν την Νέα Δημοκρατία, η οποία δεν πρόκειται να χάσει την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, στην επόμενη βουλή, με μόνο ενδεχόμενο (που είναι δύσκολο, αν και όχι απίθανο) να βρεθεί, κάπου γύρω, στις 158 έδρες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία βαδίζουν, πλέον, με τον αέρα του άνετου νικητή και αυτό αποτελεί ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, που λειτουργεί, ως μαγνήτης, σε ένα ικανό τμήμα του εκλογικού σώματος.
Αυτός, που έχει σοβαρό εκλογικό πρόβλημα, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, που η εκλογική συντριβή του, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2023, αποτελούν ένα τεράστιο βαρίδι, έχοντας ρίξει το κόμμα αυτό, ουσιαστικά, σε κώμα. Βέβαια, η εκτίμηση ψήφου, στην οποία προβαίνει ο Στράτος Φαναράς, του δίνει ένα αξιοσημείωτο ποσοστό, ήτοι 19,1%, το οποίο ειναι πολύ κοντά, στο εκλογικό ποσοστό του 20,07%, που βρέθηκε, στις προηγούμενες εκλογές, όμως, το 16% (το οποίο είναι και το ποσοστό όσων προτιμούν τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης φθάνει, στο 40%), που του καταγράφει, ως ποσοστό της απλής πρόθεσης ψήφου, αποτελεί έναν πολύ σημαντικό κίνδυνο, αν και η εμφανιζόμενη στασιμότητα των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ δείχνουν ότι, τουλάχιστον, δεν υπάρχει κίνδυνος να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ την δεύτερη θέση και το προνόμιο να είναι η κοινοβουλευτική αξιωματική αντιπολίτευση.
Το γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ περιέπεσε, σε αυτήν την, άκρως, δυσχερή, έως απελπιστική, θέση το έχω περιγράψει, όλα τα προηγούμενα χρόνια και εντοπίζεται, στο απλούστατο γεγονός, ότι ουδέποτε, από τον Ιανουάριο του 2016 - πολύ πριν τις βουλευτικές εκλογές της 7/7/2019, όταν έχασε την κυβέρνηση, υπήρξε σοβαρός αντίπαλος, για την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο ανεπαρκής και αν ήταν - και ήταν - ο αρχηγός της ΝΔ.
Γιατί συνέβη αυτό; Η αιτία είναι πολύ απλή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε, από την καταστρεφόμενη, από την βαριά και πολύχρονη οικονομική κρίση, που έφεραν η χρεωκοπία της ελληνικής οικονομίας και τα διαλυτικά Μνημόνια της περιόδου 2010 - 2015, ελληνική κοινωνία, ως ένα νέο ελπιδοφόρο κόμμα της εμφανιζόμενης, ως ριζοσπαστικής αριστεράς, προκειμένου, μέσα από μια ριζοσπαστική διαχείριση του καταρρακωμένου ελληνικού αστικού οικονομικού συστήματος, που θα μπορούσε να φθάσει, ακόμη και στα άκρα, όπως απέδειξε το συντριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5/7/2015, όπου το 61,31% του εκλογικού σώματος, σπάζοντας τις όποιες πολιτικές και εκλογικές προτιμήσεις του, ψήφισε, κατά των Μνημονίων και ουσιαστικά, κατά του ευρώ, αφού ο παλαιός αστικός πολιτικός κόσμος, η μεγίστη πλειοψηφία της ελληνικής ολιγαρχίας και οι ευρωθεσμοί είχαν ξεκαθαρίσει ότι η υπογραφή του 3ου Μνημονίου, από τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, ταυτιζόταν, με την παραμονή στο ευρώ και την ζώνη του.
Η προδοσία αυτού του εκφρασμένου ΟΧΙ, από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η υπογραφή και η εφαρμογή του 3ου Μνημονίου και του άτυπου τέταρτου υπερμνημονίου του 2018, το οποίο εξακολουθεί να ισχύει και η τετραετής μνημονιακή διακυβέρνηση της χώρας, από τον ΣΥΡΙΖΑ, μετέτρεψε αυτό το υποτιθέμενο κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, σε ένα, καθαρά, συστημικό κόμμα, το οποίο ένταξε την ελληνική κοινωνία, στην μνημονιακή διαχείριση, την οποία εμφάνισε, ως μονόδρομο, που οδήγησε την κοινωνία μας, σε μια νέα κάκιστη κανονικότητα.
Έτσι, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως συστημικό κόμμα, έπαυσε να έχει οποιαδήποτε χρησιμότητα, στην ελληνική κοινωνία, η οποία, απλούστατα, σταδιακά, τον εγκατέλειψε, με αποτέλεσμα την τωρινή συντριπτική συρρίκνωσή του, η οποία πρόκειται να έχει και - μικρότερη, η και μεγαλύτερη - συνέχεια.
Σχόλια