28/6/2023 Καθώς αναλαμβάνει δράση το νέο υπουργικό συμβούλιο, ας γράψω λίγα λόγια, για την μετεκλογική “νέα” κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος και πάλι ξεκινά, με την παραδοσιακή δήλωση υποταγής, στους μνημονιακούς όρους των ευρωθεσμικών δανειστών : Η χειρότερη δυνατή κυβέρνηση, που έχει, απέναντί της, την χειρότερη δυνατή (με λίγες εξαιρέσεις) αντιπολίτευση, ετοιμάζεται για την λήψη σκληρών μέτρων, στην οικονομία και στην κοινωνία.

 

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σχημάτισε την υποτιθέμενη, ως νέα, κυβέρνησή του, με την οποία ξεκινά την δεύτερη θητεία του, στον πρωθυπουργικό θώκο και η οποία, στην πραγματικότητα, αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης, με ένα, σχεδόν, πλήρες rotation, ως προς τους ρόλους, που καλούνται να υπηρετήσουν οι προηγούμενοι υπουργοί, με την προσθήκη λίγων νέων προσώπων, κυριότερο των οποίων είναι ο παλαιός σημιτικός υπουργός και έμπιστος άνθρωπος του αμερικανικού παράγοντα Γιώργος Φλωρίδης, που αναλαμβάνει το υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο, άλλωστε, γνωρίζει πολύ καλά.

Ας δούμε, τώρα, αναλυτικά, το υπουργικό συμβούλιο της μονοκομματικής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, στην δεύτερη τετραετία, που της εξασφάλισαν οι βουλευτικές εκλογές της 25/6/2023 :

Πρωθυπουργός: Κυριάκος Μητσοτάκης

Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Υπουργός: Κωστής Χατζηδάκης

Αναπληρωτής Υπουργός: Νίκος Παπαθανάσης

Υφυπουργός: Χάρης Θεοχάρης

Υφυπουργός: Θάνος Πετραλιάς

Υπουργείο Εξωτερικών

Υπουργός: Γιώργος Γεραπετρίτης

Υφυπουργός: Γιώργος Κώτσηρας

Υφυπουργός: Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου

Υφυπουργός: Κώστας Φραγκογιάννης

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Υπουργός: Νίκος Δένδιας

Υφυπουργός: Γιάννης Κεφαλογιάννης

Υφυπουργός: Νίκος Χαρδαλιάς

Υπουργείο Εσωτερικών

Υπουργός: Νίκη Κεραμέως

Αναπληρωτής Υπουργός: Θοδωρής Λιβάνιος

Υφυπουργός αρμόδιος για Θέματα Μακεδονίας – Θράκης: Στάθης Κωνσταντινίδης

Υφυπουργός: Βιβή Χαραλαμπογιάννη

Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Υπουργός: Κυριάκος Πιερρακάκης

Αναπληρωτής Υπουργός με αρμοδιότητα τον Αθλητισμό: Γιάννης Οικονόμου

Υφυπουργός: Ζέττα Μακρή

Υφυπουργός: Δόμνα Μιχαηλίδου

Υπουργείο Υγείας

Υπουργός: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης

Αναπληρώτρια Υπουργός: Ειρήνη Αγαπηδάκη

Υφυπουργός: Δημήτρης Βαρτζόπουλος

Υφυπουργός: Μάριος Θεμιστοκλέους

Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών

Υπουργός: Χρήστος Σταϊκούρας

Υφυπουργός: Χριστίνα Αλεξοπούλου

Υφυπουργός: Νίκος Ταχιάος

Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Υπουργός: Θεόδωρος Σκυλακάκης

Υφυπουργός: Νίκος Ταγαράς

Υφυπουργός: Αλεξάνδρα Σδούκου

Υπουργείο Ανάπτυξης

Υπουργός: Κώστας Σκρέκας

Υφυπουργός: Μάξιμος Σενετάκης

Υφυπουργός: Άννα Μάνη – Παπαδημητρίου

Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Υπουργός: Άδωνις Γεωργιάδης

Υφυπουργός: Βασίλης Σπανάκης

Υφυπουργός: Πάνος Τσακλόγλου

Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Υπουργός: Νότης Μηταράκης

Υφυπουργός: Κώστας Κατσαφάδος

Υπουργείο Δικαιοσύνης

Υπουργός: Γιώργος Φλωρίδης

Υφυπουργός: Γιάννης Μπούγας

Υπουργείο Πολιτισμού

Υπουργός: Λίνα Μενδώνη

Υφυπουργός: Χρίστος Δήμας

Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου

Υπουργός: Δημήτρης Καιρίδης

Υφυπουργός: Σοφία Βούλτεψη

Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας

Υπουργός: Σοφία Ζαχαράκη

Υφυπουργός: Μαρία Κεφάλα

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Υπουργός: Λευτέρης Αυγενάκης

Υφυπουργός: Διονύσης Σταμενίτης

Υφυπουργός: Σταύρος Κελέτσης

Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής

Υπουργός: Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης

Υφυπουργός: Γιάννης Παππάς

Υπουργείο Τουρισμού

Υπουργός: Όλγα Κεφαλογιάννη

Υφυπουργός: Έλενα Ράπτη

Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης

Υπουργός: Δημήτρης Παπαστεργίου

Υφυπουργός: Κωνσταντίνος Κυρανάκης

Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας

Υπουργός: Βασίλης Κικίλιας

Υφυπουργός: Χρήστος Τριαντόπουλος

Υφυπουργός: Ευάγγελος Τουρνάς

Υπουργός Επικρατείας: Μάκης Βορίδης

Υπουργός Επικρατείας: Σταύρος Παπασταύρου

Υπουργός Επικρατείας: Άκης Σκέρτσος

Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και Διευθυντής Γραφείου Πρωθυπουργού: Γιάννης Μπρατάκος

Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ: Θανάσης Κοντογεώργης

Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Παύλος Μαρινάκης

 

Ο επανεκλεγείς πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πρώτη του ανάρτηση, μετά την επιστροφή του, στο Μέγαρο Μαξίμου, γράφει τα γνωστά τετριμμένα, ότι δηλαδή «ξεκινά άλλος ένας κύκλος σκληρής δουλειάς, για να κάνουμε πράξη τις μεγάλες αλλαγές, τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος». Πρόκειται για την γνωστή και διαρκώς, επαναλαμβανόμενη αφηγηματική αποστήθιση και απαγγελία των περιεχομένων και βαρετών χωρίων της Βίβλου των, κοινωνικά και οικονομικά, οπισθοδρομικών μυθιστοριών, που, με τον ιδεοψυχαναγκαστικό καταναγκασμό, που έχουν επιβάλει οι μνημονιακές “υποχρεώσεις” της χώρας, οι οποίες είναι προσδιορισμένες και, ανά εξάμηνο, επιθεωρούνται, από την τρόικα των ευρωθεσμικών δανειστών, οι οποίοι κρατούν και τα κλειδιά των ποσών, που, το καλοκαίρι του 2018, στην “μεταμνημονιακή” συμφωνία, που υπέγραψε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με τους δανειστές και η οποία επεξέτεινε τις μνημονιακές δεσμεύσεις, ως ένα, εν τοις πράγμασι, “ντροπαλό” 4ο Μνημόνιο, του οποίου οι συντάκτες δεν ήθελαν και απέφυγαν να ονομάσουν, με την ουσιώδη πραγματική του ονομασία, προκειμένου να διευκολυνθεί η, τότε, κυβέρνηση της αριστεροδεξιάς του ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα και των ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου, για να μην ακολουθήσει τις γνωστές διαδικασίες, μέσα, από την βουλή, που απαιτούσε η επίσημη υπογραφή ενός Μνημονίου, του οποίου την επίσημη θεσμοθέτηση απέφυγαν και οι ευρωθεσμικοί δανειστές, δι’ αυτής της τεθλασμένης οδού και μαζί με αυτήν, έθεσαν, εκτός συζητήσεως και την ενοχλητική και δυσάρεστη υποχρέωση, που και αυτοί θα είχαν, εάν ονόμαζαν, επίσημα, ως 4ο Μνημόνιο, αυτή την άτυπη δημιουργία της συγκεκριμένης ιδιόμορφης πιστοληπτικής γραμμής των 37 δισεκ. €, που παρείχαν (υπό όρους και προϋποθέσεις, βέβαια, με κυριότερη όλων, την απαίτηση της προϋπογραφής της οποιασδήποτε εκταμίευσης ποσών, από αυτήν την πιστοληπτική γραμμή, την οποία θα χρησιμοποιούσε η ελληνική κυβέρνηση, από την τρόικα των ευρωθεσμικών δανειστών), δηλαδή να περάσουν, προς ψήφιση, στα κοινοβούλια όλων των κρατών της ευρωζώνης, αυτό το 4ο Μνημόνιο, που, ως συμφωνία, προϋποθέτει νέα χρηματοδότηση του ελληνικού Δημοσίου.

Ως εκ τούτου, οι, ως άνω, κοινοτοπίες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, περί “μεγάλων μεταρρυθμίσεων”, που, από την εποχή της ελληνικής κρατικής χρεωκοπίας του Απριλίου του 2010, έως σήμερα και έως το βαθύτατο μέλλον (τουλάχιστον, έως το 2070), όλοι οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί, επαναλαμβάνουν και στις οποίες ομνύουν ακολουθώντας το σύνηθες τελετουργικό, αποτελούν την κουραστική, αλλά απαιτούμενη, ως δεδομένη, δήλωση υποταγής, στους επικυρίαρχους δανειστικούς ευρωθεσμούς, των, κατ’ όνομα (φυσικά, ουδόλως, κατ’ ουσίαν) και τύποις “κυβερνητών” του καθεστώτος της σύγχρονης ελληνικής νεοαποικιακής χρεωδουλείας, το οποίο λειτουργεί, ως μια ετεροδιοικούμενη ευρωζωνική επαρχία, υπό την εμφανή πολιτειακή μορφή της νομιζόμενης αστικής δημοκρατίας.

Αυτό έπραξαν όλοι οι προκάτοχοί του, έτσι έπραξε και ο ίδιος, στην έναρξη της πρώτης του κυβερνητικής τετραετίας, τον Ιούλιο του 2019, έτσι πράττει και τώρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως, άλλωστε, θα συνεχίσουν να πράττουν και οι διάδοχοί του, οψέποτε, εις το μέλλον.

Από όλες τις αλλαγές, που έχει κάνει ο Μητσοτάκης, στο υπουργικό του συμβούλιο, οι σημαντικότερες είναι τρεις :

Πρώτη και χειρότερη, είναι η ανάθεση, από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, στον πασίγνωστο, ανωτέρω, εικονιζόμενο γερασμένο “μπούλη” και παλαιό κομματόσκυλο της ΟΝΝΕΔ και της Νέας Δημοκρατίας Κωστή Χατζηδάκη, που, όπως γνωρίζουμε, τον είχε, ως υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, στην προηγούμενη κυβέρνηση και τον οποίο, μάλιστα και προφανώς, καθόλου τυχαία, αφού είχε τους λόγους του, για να το κάνει, παρακολουθούσε, με τον κωδικό 5046c, μέσω των αποκαλυφθεισών “νόμιμων επισυνδέσεων” της ΕΥΠ, ο πρωθυπουργός, ενώ ο αφιλότιμος  - και προφανώς, έχοντας χεσμένη την φωλιά του - Κωστής Χατζηδάκης, όταν πληροφορήθηκε ότι, επί μακρύ χρονικό διάστημα, τον παρακολουθούσε το Πρωθυπουργικό Γραφείο (δηλαδή ο Γρηγόρης Δημητριάδης, ο ανεψιός του ίδιου του Μητσοτάκη) και η ΕΥΠ του πρωθυπουργικού κολλητού Παναγιώτη Κοντολέοντα, παρίστανε, στα τηλεοπτικά κανάλια, τον έκπληκτο (μπορεί και να ήταν), αλλά έκανε το κορόιδο, δεν παραιτήθηκε, από τον υπουργικό θώκο και παρέμεινε, στην θέση του, σαν να μην συνέβη τίποτε. “Business as usual”, που λένε και οι Αγγλοσάξωνες. 

Βέβαια, το κακό ποιόν του, εν λόγω, υπουργού, το έχω ζήσει, στο πετσί μου, όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες του παρόντος μπλογκ, στην γνωστή υπόθεση των, περίπου, 300 κριθεισών, ως παράνομων επικουρικών συντάξεων των πρατηριούχων υγρών καυσίμων του, τέως, ΤΕΑΠΥΚ, που, τώρα, χορηγούνται, από τον e-ΕΦΚΑ και κατά του οποίου υπουργού Κωστή Χατζηδάκη, έχω υποβάλει πειθαρχικές αναφορές, στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη [ενδεικτικά, δείτε το δημοσίευμα, στο μπλογκ αυτό, με τίτλο : Η υποβολή, στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη της ηλεκτρονικής αναφοράς μου, για το ζήτημα των παράνομων επικουρικών συντάξεων, στους βενζινοπώλες, που καρκινοβατεί. Η καταγγελία αυτή διαβιβάστηκε και στον Συνήγορο του Πολίτη, με αριθμό πρωτοκόλλου : 15759/29-3-2023. (Οψόμεθα)…]. Φυσικά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει το κορόιδο, αλλά αυτή η υπόθεση αφορά άλλη συζήτηση.

Τώρα, ο πρωθυπουργός ρίχνει τον Κωστή Χατζηδάκη, στα βαθιά νερά του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, όπου ο τωρινός υπουργός, παρά τις νεοφιλελεύθερες πεποιθήσεις του, θα υποχρεωθεί, από την τρόικα των ξένων δανειστών να μαζέψει πολύ περισσότερους φόρους, από τις τσέπες των πολιτών, ενώ, ως αποτέλεσμα των σκληρών μέτρων λιτότητας, που πρόκειται να επιβάλει και με δεδομένη σχετική απόφαση των θεσμών της ευρωζώνης, πρόκειται να είναι, κατηγορηματικά, αρνητικός σε νέες παροχές προωθώντας μέτρα μείωσης των κρατικών δαπανών, αλλά, μέσα στα πλαίσια των σαρωτικών “μεταρρυθμίσεων”, που λογικό είναι να έχουν ένα μεγάλο πολιτικό κόστος, θα περιέχεται, ως ενισχυτικό στοιχείο και ο νέος τρόπος φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών.

Στην ουσία, αυτό, που πρόκειται να συμβεί, στα τέλη του 2023 και από το 2024 και στην συνεχεία, είναι ότι η τρόικα, θα απαιτήσει να εφαρμοστούν, με την λήξη της τριετούς χαλάρωσης των οικονομικών μέτρων λιτότητας, όσα προβλέπει η συμβατική μνημονιακή υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης και η, εκ νέου, εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο έχει ανασταλεί, από το 2020, λόγω των ανοησιών, με την λεγόμενη πανδημία του COVID2019 και το κλείσιμο ολόκληρων τομέων της ελληνικής παραγωγικής διαδικασίας και τον πόλεμο, στην Ουκρανία. 

Με τον Κωστή Χατζηδάκη, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, το ερώτημα, που τίθεται, είναι το ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό. Και για την ακρίβεια, ποιοί θα πληρώσουν τον λογαριασμό, ο οποίος, φυσικά, πρόκειται να είναι βαρύτατος και πολύ αλμυρός, ενώ το ελληνικό δημόσιο χρέος να έχει εκτοξευθεί, στα 403 δισεκ. € και στην πραγματικότητα, εφόσον προστεθούν και οι καταπτώσεις των κρατικών εγγυήσεων, που έχουν δοθεί, σε άλλους φορείς, το ελληνικό δημόσιο χρέος φθάνει και ξεπερνά το επίπεδο των 428 δισεκ. €.

Με αυτό το δεδομένο, με την λήξη της παροχολογίας των περασμένων τριών ετών, με το γεγονός ότι το παραγωγικό μοντέλο της χώρας δεν αποδίδει, ενώ η αύξηση του ΑΕΠ, όταν δεν είναι, απλώς, ονομαστική και προϊόν του πληθωρισμού, είναι αποτέλεσμα του δανεισμού των κεφαλαίων, από το λεγόμενο Ταμείο Ανάκαμψης και προϊόν των λογιστικών τρικς, αφού η Ελλάδα αυτό που πουλάει, είναι ο τουρισμός, ενώ η, ουσιαστικά, καταρρακωμένη, από την υιοθέτηση του ευρώ, παραγωγική της ικανότητα είναι, εξαιρετικά και δραματικά, πτωχή, εξ αιτίας του ανοίγματος της ελληνικής οικονομίας, στον διεθνή ανταγωνισμό, μέσα στον οποίο, απλούστατα, κατακρημνίστηκε, επειδή έπαυσε να προστατεύεται η εντόπια παραγωγή.

Αυτό το “κακό σπυρί” της ελληνικής οικονομίας πρόκειται να σπάσει, αρχίζοντας, από τώρα, πρόκειται να ενταθεί, μέσα, στην πορεία του χρόνου και ιδιαίτερα, μέσα στην δεύτερη διετία της παρούσας τετραετούς θητείας της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Κάπως έτσι η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία πρόκειται να βαδίσουν και να επιστρέψουν, στην παλαιά μνημονιακή λιτοτιακή “κανονικότητα”, ενώ ο Κωστής Χατζηδάκης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ολόκληρη η κυβέρνηση θα αρχίσουν να μιλούν, για την άμεση ανάγκη της διαχείρισης του διογκωμένου δημόσιου χρέους και για τις παροχές των 50 δισεκ. €, από τους πάσης φύσεως και προελεύσεως δανεισμούς.

Όλα αυτά, συν τα πολλά αλλά, που πρόκειται να απαιτήσει η τρόικα των ευρωθεσμικών δανειστών, είναι που καλείται να διαχειριστεί ο Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος και δεν πρόκειται να διστάσει να πράξει, αυτά που του ζητούν να πράξει και τα οποία είναι περισσότερο, από σαφές ότι πρόκειται να γονατίσουν, οικονομικά, τα ελληνικά νοικοκυριά, αλλά και οι, πάσης φύσεως, επιχειρήσεις, μέχρι να παγώσει η κόλαση.

Η δεύτερη χειρότερη ανάθεση υπουργικών καθηκόντων, στην παρούσα κυβέρνηση, είναι αυτή του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, στον πασίγνωστο πολιτικό αγύρτη Σπυρίδωνα - Άδωνι Γεωργιάδη, τον οποίο θα βρω μπροστά μου και θα αντιμετωπίσω, για τα γνωστά θέματα, τα οποία άφησε πίσω του, ως εκκρεμότητες, ο απελθών Κωστής Χατζηδάκης. Αλλά αυτό, που έχει σημασία, και το οποίο θα κληθεί, με χαρά, να εφαρμόσει ο Άδωνις Γεωργιάδης, στα νέα υπουργικά του καθήκοντα, είναι η εξειδικευμένη εφαρμογή της μνημονιακής ατζέντας των ξένων δανειστών, στον χώρο ευθύνης του, ήτοι την συνέχιση και την, περαιτέρω, απορρύθμιση των σχέσεων εργασίας, στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα της οικονομίας, αλλά και την ζητούμενη, από τους ευρωθεσμικούς δανειστές, μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Σε αυτούς τους τομείς είναι, που θα δράσει και πρόκειται να πρωταγωνιστήσει ο Γεωργιάδης, ο οποίος, όπως είναι γνωστό, δεν πρόκειται να διστάσει να πράξει κάθε τι, που πρόκειται να του ζητηθεί, από την τρόικα και από τον πρωθυπουργό, που, πρέπει να ομολογήσω ότι, διορίζοντας τον Γεωργιάδη, σε αυτό το υπουργικό πόστο, τον υποβάθμισε, σημαντικά, σε σχέση, με το αναβαθμισμένο υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο του είχε δώσει, στην πρώτη του κυβέρνηση. 

Φυσικά, ο Άδωνις Γεωργιάδης θα αναγκασθεί, από τα νέα υπουργικά του καθήκοντα, να ζυμωθεί, με ευρύτατα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, κάτι, που, βέβαια, δεν είναι ένα γεγονός, το οποίο τον φοβίζει. Κάθε άλλο. Το μόνο πρόβλημα, που θα έχει ο υπουργός, στο πόστο αυτό, είναι ότι ο συγκεκριμένος χώρος ευθύνης του δεν αφήνει πολλά περιθώρια, για “αδιευκρίνιστα” ποσά· δηλαδή για σκοτεινά ποσά, τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν και ως επιλήψιμα δώρα.

Η τρίτη χειρότερη υπουργική τοποθέτηση, στην οποία προέβη ο πρωθυπουργός είναι αυτή του Γιώργου Γεραπετρίτη, στο υπουργείο Εξωτερικών, με δεδομένη την γνωστή μειοδοτική τοποθέτηση του οποίου, για τα έξι μίλια, στο Αιγαίο, τα οποία αποτελούν την “κόκκινη γραμμή” του ελληνικού, οιονεί, κράτους, απέναντι, στην γειτονική Τουρκία, η οποία δήλωση εκφράζει και την προφανή προσωπική θέση και στάση του σημερινού πρωθυπουργού, του οποίου ο Γιώργος Γεραπετρίτης εναι έμπιστος συνεργάτης και αποτελεί την φωνή του Κυριάκου Μητσοτάκη και ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών, για τον πρωθυπουργό, όπως έχει καταδειχθεί, στο πρόσφατο παρελθόν και στο θέμα των πρωθυπουργικών τηλεφωνικών υποκλοπών, μέσω της ΕΥΠ, αλλά και στην σκοτεινή υπόθεση της εμπλοκής του Γιώργου Γεραπετρίτη, στην απόπειρα του παρασυνταγματικού και σαφώς, εκτός της κείμενης νομοθεσίας, επηρεασμού της κρίσης του, τότε, προέδρου του ΑΙ Τμήματος του Αρείου Πάγου Χρήστου Τζανερρίκου, ως διοικητικού οργάνου, σχετικά με την μη έγκριση της συμμετοχής, στις βουλευτικές εκλογές της 21/5/2023, του φασίζοντος κόμματος του φυλακισμένου, ως ηγετικού μέλους εγκληματικής οργάνωσης, παλαιού χρυσαυγίτη βουλευτή Ηλία Κασιδιάρη, κάτι, που κατήγγειλε, δημοσίως, ο Χρήστος Τζανερρίκος, εμπλέκοντας, στην βρωμερή αυτή εισπήδηση της κυβέρνησης, στην δικαστική εξουσία, έστω και αν τα όργανα της οποίας ενεργούν διοικητικές πράξεις και κρίσεις και το πρόσωπο του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Από εκεί και πέρα, όλες οι άλλες τοποθετήσεις υπουργών στην κυβέρνηση της δεύτερης τετραετίας της Νέας Δημοκρατίας, είναι, εξ ορισμού κακές, απλούστατα, επειδή κακή είναι ολόκληρη η νέα κυβέρνηση.

Το δυστύχημα είναι ότι έχουμε όχι μόνο την χειρότερη δυνατή κυβέρνηση, αλλά και την χειρότερη δυνατή αντιπολίτευση. 

Εξαίρεση αποτελούν το μετασοβιετικό και νεοσταλινικό (για να ειμαι ακριβής, το επανασταλινισμένο) ΚΚΕ, που άντεξε και ανέβασε τα ποσοστά και τον αριθμό των ψήφων του, σε σχέση, με τις βουλευτικές εκλογές της 7/7/2019 και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που κατάφερε, τελικά, να εισέλθει, στην παρούσα βουλή και έχει όλο τον χρόνο μπροστά της, αλλά και τις δυνατότητες, για να ξεδιπλώσει την αντιπολιτευτική της ατζέντα και δραστηριότητα.

Εδώ θα είμαστε, για να δούμε και να κρίνουμε. Όμως, κακά τα ψέμματα. 

Τώρα αρχίζουν τα πολύ δύσκολα. Τα πάρα πολύ δύσκολα (έως τα νομιζόμενα, ως ακατόρθωτα, άσχημα), για την ελληνική κοινωνία…