5/2023 Από την Alco, στην Pulse : Ενίσχυση της Νέας Δημοκρατίας, που προσεγγίζει και ίσως να ξεπερνά το 33%, ενίσχυση των εμφανιζόμενων, ως αναποφάσιστων, στο 12,2%, στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος, ως αναξιόπιστος, πληρώνει τον Ιούλιο του 2015), πτώση ΜΕΡΑ25 (3,2%) και άνοδος των εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων, με την Πλεύση Ελευθερίας στο 1,2%-1,3%. (Η γνώμη μου είναι ότι οι τάσεις, στο εκλογικό σώμα, δεν ευνοούν τα κοινοβουλευτικά κόμματα).

 

Μετά την, πολλαπλώς, κρίσιμη - και χρήσιμη, για τα κοινοβουλευτικά κόμματα και ιδίως, για την προπορευόμενη Νέα Δημοκρατία - απαγόρευση, από το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου, της καθόδου του κόμματος του Ηλία Κασιδιάρη (όπως και άλλων κομμάτων), οι παρουσιαζόμενες, από εδώ και πέρα, δημοσκοπήσεις έχουν ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον, με δεδομένο, πάντοτε, το γεγονός ότι όλες τους είναι προπαγανδιστικές, ή, έστω, χειριστικές της κοινής γνώμης και κυρίως, του εκλογικού σώματος, το οποίο οι χρηματοδότες αυτών των ερευνών προσπαθούν να επηρεάσουν, ακόμη και όταν τα παρουσιαζόμενα δημοσκοπικά μεγέθη, δηλαδή τα ποσοστά των κομμάτων τυχαίνει, τελικά, να προσεγγίζουν τα τελούντα, στην παρούσα φάση, υπό διαμόρφωση, εκλογικά ποσοστά των κομμάτων και ενώ το αναδυόμενο εκλογικό κλίμα, καθώς οι ημέρες περνούν και πλησιάζουμε, στην 21η Μαΐου 2023, έτσι όπως αυτό φαίνεται να διαμορφώνεται, δεν είναι ευνοϊκό για τα κοινοβουλευτικά κόμματα.

Η, υπό εξέταση, δημοσκόπηση της Alco, που πραγματοποιήθηκε, μετά την Τρίτη 2/5/2023, οπότε και απαγορεύτηκε το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη, αλλά και άλλων κομμάτων, όσο και αν προσπαθεί να “καλλωπίσει” την γενική εικόνα, για τα κοινοβουλευτικά κόμματα (με εξαίρεση τον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου η εικόνα φαίνεται ότι, δύσκολα, μπορεί να καλλωπισθεί) πρέπει να συσχετισθεί, με την προηγούμενη δημοσκόπηση της ίδια εταιρείας, που έγινε τον Απρίλιο του 2023 και την οποία παρουσίασα, σε αυτό, εδώ, το μπλογκ, [δείτε το δημοσίευμα, με τίτλο : 4/2023 Μια δημοσκόπηση της Alco, που φαίνεται, ως “πειραγμένη” : Μπροστά η ΝΔ, που μπορεί να μην ξεπεράσει το 33% (βία το 34%). Ασθενικός ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με “σιωπηλούς” ψηφοφόρους και μια καμουφλαρισμένη φιλοναζιστική ακροδεξιά, στην επόμενη βουλή], για να σταθεί δυνατό να παρατηρήσουμε την εξέλιξη των παρουσιαζόμενων δημοσκοπικών δεδομένων, τα οποία - επαναλαμβάνω - δεν είναι τόσο καλά (και για να είμαι ακριβής, δεν είναι καλά) για τα κοινοβουλευτικά κόμματα, αν θελήσουμε να “ξύσουμε” το λούστρο, με το οποίο θέλουν να τα παρουσιάσουν οι δημοσκόποι. 

Αλλά ας κάνω, εδώ, μια ενδιαφέρουσα παρεμβολή μιας άλλης προπαγανδιστικής, ή, έστω, χειριστικής δημοσκόπησης της εταιρείας Pulse, η οποία διεξήχθη το ίδιο χρονικό διάστημα, με αυτήν της Alco, για να δούμε και τις διαφορές τους, αλλά, κυρίως, το σαθρό υπόβαθρο αυτών των δημοσκοπήσεων, ιδιαίτερα, αυτής της χρονικής περιόδου. 

Αυτό, που έχει ενδιαφέρον να υπογραμμιστεί, δεν είναι η σημαντική διαφοροποίηση των σταθμισμένων δημοσκοπικών ποσοστών, που κατανέμονται, τα κόμματα, από τις μετρήσεις των δυο εταιρειών. Αυτό που είναι, άκρως, ενδιαφέρον είναι το εύρος της βεντάλιας των ποσοστών του κάθε κόμματος, από το κατώτερο όριο, μέχρι το ανώτερο όριο αυτών των, για κάθε κόμμα, υπολογιζομένων ποσοστών.

Η Alco δεν παρουσιάζει τα ανώτερα και τα κατώτερα όρια των ευρών των ποσοστών κάθε κόμματος. Δεν ξέρω αν έχει προχωρήσει, σε μια τέτοια εκτίμηση και απλώς, αποφεύγει να την παρουσιάσει. Δεν αποκλείεται, αλλά, εν πάση περιπτώσει, ο παλαιός νεοδημοκράτης Κώστας Παναγόπουλος παίρνει τα ρίσκα του και παρουσιάζει, σταθερά ποσοστά. Η Pulse, όμως, προχωρεί ένα σημαντικό βήμα, παραπέρα και παρουσιάζει και τα εκτιμώμενα εύρη της βεντάλιας των ανώτερων και των κατώτερων ορίων των ποσοστών κάθε κόμματος.

Και εδώ εντοπίζεται το ουσιώδες πρόβλημα της αξιοπιστίας των δημοσκοπήσεων και ιδίως, αυτής της συγκεκριμένης δημοσκόπησης, η οποία παρουσιάζει τεράστιες αποστάσεις, ανάμεσα, στα εκτιμώμενα κατώτερα και στα ανώτερα όρια του ανοίγματος της βεντάλιας των ποσοστών για κάθε κόμμα.

Έτσι, ενώ, στην Νέα Δημοκρατία, αποδίδεται ένα εκτιμώμενο σταθερό ποσοστό 36,5%, η Pulse εμφανίζει ένα άνοιγμα, ανάμεσα, στο κατώτερο και στο ανώτερο ποσοστό της, ίσο με 5,8 ποσοστιαίες μονάδες (από 32,1%, έως 37,9%). Στον ΣΥΡΙΖΑ, με σταθερό ποσοστό, στο 29,5%, το άνοιγμα της ψαλίδας, ανάμεσα στο κατώτερο και στο ανώτερο όριο, φθάνει στις 5,6 ποσοστιαίες μονάδες (από 25,7%, μέχρι 31,3%). Στο ΠΑΣΟΚ, το σταθερό ποσοστο υπολογίζεται, στο 10,5% και το αντίστοιχο άνοιγμα της βεντάλιας του κατώτερου και του ανώτερου ποσοστού του κόμματος φθάνει, στις 3,8 ποσοστιαίες μονάδες (από 8,6%, έως το 12,4%). Στο ΚΚΕ, το σταθερό ποσοστό του εκτιμάται, στο 7%, ενώ το άνοιγμα της βεντάλιας, ανάμεσα, στο κατώτερο, μέχρι το ανώτερο όριο των ποσοστών του κόμματος φθάνει, στις 3,2 ποσοστιαίες μονάδες (από 5,4%, έως 8,6%). Στην Ελληνική Λύση, το σταθερό ποσοστό της εκτιμάται στο 3,5%, ενώ το άνοιγμα ανάμεσα στο κατώτερο και το ανώτερο όριο του κόμματος, φθάνει στις 2,4 ποσοστιαίες μονάδες (από 2,3%, έως 4,7%), αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο η Ελληνική Λύση να μείνει, εκτός βουλής. Το ΜΕΡΑ25 εμφανίζεται με ένα σταθερό ποσοστό 4,5% και το άνοιγμα της ψαλίδας, ανάμεσα στο κατώτερο και το ανώτερο όριο φθάνει, στις 2,6 ποσοστιαίες μονάδες (από το 3,2%, έως το  5,8%). Τέλος, τα άλλα κόμματα, συνολικά, εκτιμώνται ότι θα φθάσουν το 8,5%, ενώ το άνοιγμα της ψαλίδας, ανάμεσα στο κατώτερο και το ανώτερο όριο θα φθάσει, στις 3,8 ποσοστιαίες μονάδες (από το 9,1%, έως το 12,9%).

Εννοείται ότι αυτού του είδους η δημοσκοπική μέτρηση, με αυτές τις τεράστιες, έως χασματικές αποστάσεις των υπολογιζομένων κατώτερων και ανώτερων ορίων των ποσοστών των κομμάτων, δεν μπορώ να τις λάβω, στα σοβαρά υπόψη μου, έστω και αν, στο τέλος της εκλογικής διαδικασίας το βράδυ της 21/5/2023, τα τελικά αποτελέσματα των εκλογικών ποσοστών των κομμάτων πλησιάσουν τις εκτιμήσεις  των σταθερών ποσοστών των κομμάτων. Ως εκ τούτου, καταγράφοντας όσα αναφέρει η εταιρεία Pulse, ως εκτιμώμενα, ως σταθερά ποσοστά των κομμάτων, για να τα συγκρίνουμε, με τα τελικά εκλογικά ποσοστά των κομμάτων, το βράδυ των προσεχών βουλευτικών εκλογών της 21/5/2023.

Η Νέα Δημοκρατία είναι γεγονός, όπως είναι και αναμενόμενο, ότι βελτιώνει τα δημοσκοπικά ποσοστά της, όπως προκύπτει, βασικά, από τα πρωτογενή στοιχεία της καθαρής πρόθεσης ψήφου, όπου, για πρώτη φορά, ξεπέρασε το φράγμα του 30% και, από 29,6%, τον περασμένο Απρίλιο, τώρα, τον Μάιο, καταγράφει ένα όχι ασήμαντο τίναγμα, στο 30,8%, ποσοστό το οποίο, εκλογικά, στην πορεία των 11 ημερών, που απομένει, μέχρι την 21/5/2023, πρόκειται να αυξηθεί και να καταλήξει, πιθανώς, κάπου ανάμεσα, στο 32%, με 34%, κάτι, που προκύπτει και από το 32,3%, το οποίο υπολογίζει η Alco, ως εκτίμηση ψήφου, επί των έγκυρων (ή, στο 36,5%, που είναι η εκτίμηση της Pulse, την οποία θεωρώ ότι είναι υπερβολική) και με δεδομένο το μέγεθος των εμφανιζόμενων, ως αναποφάσιστων ψηφοφόρων του δημοσκοπικού δείγματος.

Βέβαια, το υποτονικό εκλογικό κλίμα, που επικρατεί, δεν συνάδει, με αυτά τα ποσοστά του κυβερνητικού κόμματος, αλλά, στην παρούσα στιγμή, παρά την δεδομένη υπαρκτή κακή προεκλογική εικόνα της ΝΔ, δεν έχουμε κάποιο άλλο χειροπιαστό στοιχείο, για να αντιλέξουμε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι, προφανώς, πολύ κακός, στον ρόλο του, ως αρχηγού της προεκλογικής εκστρατείας της Νέας Δημοκρατίας και εμφανώς, ανεπαρκής, όπως προκύπτει και από την, παραπάνω, παρουσιαζόμενη δημοσκοπική πίτα (που, βέβαια, δεν αφορά, μόνον, αυτόν), αλλά η αλήθεια ήταν, όπως, εδώ και χρόνια, αναφέρω, είναι και προφανώς, θα παραμείνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ βρίσκονται, χωρίς σοβαρό αντίπαλο. Αυτή η, εξ αντικειμένου, σκληρή πραγματικότητα είναι και το δυνατό στοιχείο του ίδιου του πρωθυπουργού και του κόμματος, στο οποίο ηγείται.

Από την άλλη πλευρά, η δεδομένη καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, στα ποσοστά της τάξεως του 24,5% - 25,7%, παρά το γεγονός ότι πρόκειται, εκλογικά, να αυξηθούν, η κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει, είναι δραματική και υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε να είναι και απελπιστική. Για πρώτο κόμμα, δεν πάει και από τα δεδομένα της σκληρής πραγματικότητας, δεν προκύπτει να πάει. Το πρόβλημα του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα δεν βρίσκεται στην κακή εμφάνιση του αρχηγού του. Αντίθετα, η προεκλογική παρουσία του Αλέξη Τσίπρα είναι δραστήρια και σχετικά, καλή (πάντως, πολύ καλύτερη, από εκεινη του Κυριάκου Μητσοτάκη), αλλά έχει δυο βασικά μειονεκτήματα :

1) Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχει προσωπικό πρόβλημα αξιοπιστίας, απευθυνόμενος στο εκλογικό σώμα, στο οποίο δεν αρκεί η καλή παρουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για να πεισθεί, ως προς όσα αυτός λέει και υπόσχεται. Το 2023 δεν είναι το 2015 και δεν είναι ούτε και το 2019. 

2) Ομοίως, τεράστιο πρόβλημα αξιοπιστίας, αν και οργανωτικά, βρίσκεται, σε καλύτερη θέση, από εκείνη, στην οποία βρισκόταν, στην προεκλογική περίοδο των βουλευτικών εκλογών της 7/7/2019, παρουσιάζει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, υπό προϋποθέσεις, το εκλογικό ποσοστό του κόμματος, στις τωρινές εκλογές μπορεί να πλησιάσει, κοντά, σε εκείνο του 2019, αλλά αυτή την στιγμή, είμαστε μακρυά, από κάτι τέτοιο. Το έχω γράψει πολλές φορές, αλλά πρέπει να το επαναλάβω και εδώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζουν ένα τεράστιο, ένα βαρύτατο πρόβλημα αξιοπιστίας, στο εκλογικό σώμα. (Και φυσικά, πχ, το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του κόμματος “ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ” είναι άχρωμο, αδιάφορο και ανεπίκαιρο, όσον αφορά τα ενδιαφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος).

Αυτό συμβαίνει, απλούστατα, λόγω της διάψευσης των ελπίδων και των δεσμεύσεων, που, κατά την περίοδο 2012 - 2015, ανέλαβαν ο Αλέξης Τσίπρας, κυρίως και ο ΣΥΡΙΖΑ να εκπληρώσουν και φυσικά, εξ αιτίας της προδοτικής, στην ουσία της, ανατροπής του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5/7/2015, ανασταίνοντας τα πολιτικά πτώματα της μνημονιακής αντιπολίτευσης και κατά πρώτο λόγο της Νέας Δημοκρατίας, μετά την βραχεία περίοδο ουσιαστικής ανοχής, στον ΣΥΡΙΖΑ που επέδειξε το εκλογικό σώμα, κατά το χρονικό διάστημα Αυγούστου 2015 - Ιανουαρίου 2016, οπότε, με την ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας άλλαξαν τα δημοσκοπικά δεδομένα και η κομματική ναυαρχίδα της συντηρητικής παράταξης πήρε την δημοσκοπική πρωτοπορεία, από τον ΣΥΡΙΖΑ και έκτοτε, η αλήθεια είναι ότι την κρατεί, μέχρι σήμερα, άνετα.

Το μέσο εκτιμώμενο, κατά την γνώμη μου, εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να φθάσει και να ξεπεράσει το 29% (στο 29,5% το υπολογίζει η Pulse, κάτι που δεν θα με εκπλήξει) και εφόσον η προεκλογική εκστρατεία του Αλέξη Τσίπρα συνεχίσει να είναι καλή και δεν ξεφουσκώσει, στη τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου, το εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προσεγγίσει το 31%, αλλά, έτσι όπως έχουν, τώρα, τα πράγματα, δεν φαίνεται ότι μπορεί να ξεπεράσει αυτά τα όρια και να ανεβεί, σε επίπεδα μεγαλύτερα του 31,53%, που έλαβε, στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. 

Και φυσικά, το να μην φθάσει σε αυτό το ποσοστό, θα αποτελεί μια προφανή αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, ως προς την οποία το μόνο, που μπορεί να γίνει, είναι να περιορισθεί το μέγεθός της, στην διάρκεια των τελευταίων ημερών της τωρινής προεκλογικής περιόδου, με εισροή των εμφανιζόμενων, ως αναποφάσιστων, όπως έγινε το 2019, αλλά και με την αλλαγή προτίμησης ψήφου, από ψηφοφόρους, οι οποίοι, τώρα, εμφανίζονται να ψηφίζουν άλλα κόμματα, κυρίως, της αριστεράς, κάτι, που φαίνεται ότι είναι πιθανό να συμβαίνει, με τα ποσοστά του ΜΕΡΑ25, όπως δείχνει η Alco. Αυτή είναι και η ύστατη ελπίδα του εκλογικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία παρουσιάζει αληθοφανή στοιχεία, την εξέλιξη των οποίων πρέπει να περιμένουμε, μέχρι το βράδυ της 21/5/2023, οπότε και θα γίνει ταμείο και θα μπορέσει να βγει ο τελικός εκκαθαριστικός λογαριασμός.

Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη αποτελεί άλλον ένα γρίφο, σε αυτές τις εκλογές. Έχει εξασφαλίσει το 8% και προσπαθεί να φθάσει το 10%, κάτι το οποίο δεν φαίνεται να μην μπορεί να επιτευχθεί. Άλλωστε, η Pulse, θεωρεί αυτή την κατάληξη αυτή, ως δεδομένη, υπολογίζοντας το τελικό εκλογικό ποσοστό του, στο 10,5%. Παρά ταύτα και καθώς βαίνουμε προς το τέλος της προεκλογικής περιόδου, τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ θα δεχθούν πίεση, λιγότερο, εξ αριστερών, από τον ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο, εκ δεξιών, από την Νέα Δημοκρατία, γεγονός το οποίο καθιστά απροσδιόριστη την τελική εκλογική κατάληξη των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ. 

Όμως, αυτό, που καθίσταται βέβαιο, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, όσο και αν έχει συρρικνωθεί, έχει έναν σαφή και αδιάσπαστο σκληρό πυρήνα ψηφοφόρων των γερασμένων ηλικιακών ομάδων, που το συντηρεί, σε ένα ορισμένο επίπεδο, το οποίο δεν πέφτει κάτω από το 8%. Αυτό σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ θα επιβιώσει και πρόκειται να βελτιώσει, έστω και λίγο και πιθανώς, έως και πολύ, το εκλογικό ποσοστό του, αν καταφέρει να προσεγγίσει, ή και να ξεπεράσει το 10%.

Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου φαίνεται ότι περνάει μια δύσκολη φάση, αλλά δείχνει ότι αντέχει και την πίεση, που δέχεται, από την Νέα Δημοκρατία και εξ αιτίας της εσωτερικής κρίσης, που προέκυψε, από την αποχώρηση τριών βουλευτών του, με την υποψία του χρηματισμού και του πιθανού μετεκλογικού προσεταιρισμού τους, από το καθεστώς του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όμως, παρά τους κινδύνους, που ελλοχεύουν, το κόμμα αυτό είναι προσωποπαγές και θα καταφέρει, στην παρούσα φάση, να επιβιώσει, κοινοβουλευτικά, ελπίζοντας και στην εισροή μιας, έστω μικρής, μερίδας ψηφοφόρων του κόμματος Εθνικό Κόμμα Έλληνες του Ηλία Κασιδιάρη, στο οποίο απαγορεύτηκε η κάθοδος, στις εκλογές.

Το ΜΕΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη παρουσιάζει μια αντιφατική εικόνα, αφού, η Pulse παρουσιάζει, ως βέβαιη και ακμάζουσα την παρουσία του, στην βουλή, ενώ η Alco δείχνει ότι το ΜΕΡΑ25 χάνει ένα σημαντικό τμήμα των εισροών του, σε σχέση με τον περασμένο Μάρτιο, προσγειωνόμενο, στο επίπεδο του 3,2%, καθώς δέχεται την πίεση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων, όπως πχ η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Στην δημοσκόπηση της ίδιας χρονικής περιόδου, που έκανε η Pulse, δεν προκύπτει μια τέτοια αρνητική εξέλιξη, για το ΜΕΡΑ25, που συμμαχεί, εκλογικά, με τα απομεινάρια της παλαιάς ΛΑΕ του Δημήτρη Στρατούλη και της Μαριάννας Τσίχλη. Αντιθέτως, μάλιστα, η Pulse εμφανίζει ότι το ΜΕΡΑ25 διατηρεί την δυναμική του πορεία, με ένα ποσοστό 4,5%, το οποίο υποτίθεται ότι έχει δυνατότητα ανόδου, έως το 5,8%, με σίγουρη την κοινοβουλευτική του παρουσία, αφού το εμφανιζόμενο, ως κατώτερο όριο των ποσοστών του φθάνει το 3,2%.

Από εκεί και πέρα, η απαγόρευση, στο κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη, να συμμετάσχει, στις εκλογές έχει φέρει μια αναστάτωση του γκρίζου χώρου των αποκαλούμενων αναποφάσιστων, ο οποίος έχει μεγεθυνθεί, στην μέτρηση της Alco, ενώ στην μέτρηση της Pulse έχει διευρυνθεί το συνολικό ποσοστό των εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων, στο επίπεδο του 9,1%, έως 12,9%, ενώ εμφανίζεται και μια αντίφαση, στο εμφανιζόμενο, ως σταθερό ποσοστό των αναποφάσιστων, το οποίο, με ένα 8,5%, απέχει σημαντικά από τα εμφανιζόμενα ανώτερα και κατώτερα όρια, που μόλις ανέφερα. Και αυτό το σημείο αποτελεί ένα πλήγμα, στην αξιοπιστία της συγκεκριμένης δημοσκόπησης, το οποίο αξίζει να το σημειώσουμε.

Σε αυτά τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, τρία ανιχνεύονται, με ποσοστά μεγαλύτερα και ίσα του 1%, με προπορευόμενη την Πλεύση Ελευθερίας της πρωην προέδρου της βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου (1,2% - 1,3%) και τα κόμματα Εθνική Δημιουργία των Θάνου Τζήμερου και Φαήλου Κρανιδιώτη, όπως και του ΕΑΝ του πρώην Αρεοπαγίτη Αναστάσιου Κανελλόπουλου, που κινούνται, ανάμεσα στο 0,9%, έως το 1%, ενώ άξιο παρατήρησης είναι και το φαινόμενο του σημαντικού αριθμού ψήφων, το οποίο αθροίζουν όλα τα υπόλοιπα μικρά κόμματα, το συνολικό ποσοστό των οποίων, σύμφωνα με την δημοσκόπηση της Alco, φθάνει στο ύψος του 4,3%, με πιθανή τάση ανόδου.

Μπορεί κάποιο από όλα αυτά τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα να κάνει/κάνουν την έκπληξη και να φθάσει/φθάσουν, στο εκλογικό όριο του 3% και έτσι να εισέλθουν, στην βουλή;

Δύσκολο. Πολύ δύσκολο, αλλά όχι απίθανο, αφού τα αθροιζόμενα ποσοστά τους είναι υψηλά και η αβεβαιότητα της ψήφου, που επικρατεί, στο εκλογικό σώμα, λόγω και του εκλογικού συστήματος της περιορισμένης απλής αναλογικής, είναι πολύ σημαντική.

Βέβαια, στις 11 ημέρες, που απομένουν, μέχρι την ημέρα των βουλευτικών εκλογών, την 21/5/2023, μένουν, ακόμη, πολλά να δούμε, παρά το γεγονός ότι οι γενικές τάσεις, στο εκλογικό σώμα και στην εκλογική σειρά και κατάταξη των κομμάτων είναι δεδομένη.

Εδώ θα είμαστε, για να τις δούμε.