4/2022 Γαλλικές προεδρικές εκλογές : Πρέπει να ηττηθεί ο εκπρόσωπος της μπατιροτραπεζοκρατίας Emmanuel Macron. (Αυτό είναι που επιθυμώ εγώ, αλλά το τι θα γίνει είναι κάτι, που θα πρέπει να περιμένουμε να το δούμε).

 

Ο πόλεμος, στην Ουκρανία και η αυξανόμενη, αλματωδώς, επέλαση της ακρίβειας και του πληθωρισμού, έχουν επισκιάσει όλα τα άλλα, που αφορούν την τρέχουσα εσωτερική και διεθνή κατάσταση και κυρίως, το πολύ σημαντικό γεγονός ότι, μέσα στον Απρίλιο (στις 10 και στις 24 του μηνός), έχουμε, στην Γαλλία, προεδρικές εκλογές δύο γύρων, τις οποίες θα ακολουθήσουν και οι βουλευτικές εκλογές.

Και ενώ όλα έδειχναν ότι η επικράτηση του Emmanuel Macron επρόκειτο να είναι μία απλή διαδικασία, ξαφνικά, τα πράγματα άλλαξαν. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, περίπου, μία εβδομάδα, πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, που πρόκειται να γίνουν σε μερικές ημέρες, δείχνουν ότι το εκλογικό παιχνίδι, μετατρέπεται, από έναν υποτιθέμενο περίπατο του Γάλλου προέδρου, σε ένα εκλογικό ντέρμπι, το οποίο είναι ανοικτό, ως  προς το αποτέλεσμά του, αφού ο Macron φθάνει, στο 26,5%, η Marine Le Pen, που εμφανιζόταν, ως ξοφλημένη, φθάνει, στο 20%, ο Jean-Luc Melenchon, στο 16%, ο Eric Zemmour, στο 11% και η Valerie Pecress, στο 9,5%, ενώ οι προβολές, για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, προβλέπουν ότι ο νυν ενεργός πρόεδρος θα λάβει το 54% και η Le Pen το 46%, αν και το κοινωνικό κλίμα είναι επιβαρυμένο, για τον Macron, εξ αιτίας της πενταετούς διακυβέρνησής του, η οποία κρίνεται, ως αρνητική, από την μεγάλη πλειοψηφία ενός εκλογικού σώματος, το οποίο λειτουργεί  ως κινούμενη άμμος. 

Παρά τα όσα λέγονται, όμως, δεν είναι βέβαιο το ζευγάρι που θα περάσει, στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών και με δεδομένη την κοινωνική δυσαρέσκεια, απέναντι στην διακυβέρνηση Macron, όλα είναι πιθανά να συμβούν, στον πρώτο γύρο των εκλογών αυτών. Ο Jean-Luc Melenchon βρίσκεται, δημοσκοπικά, πολύ κοντά,στο ποσοστό του 19,5%, που είχε πάρει τον Απρίλιο του 2017, ενώ η Marine Le Pen, από την άλλη πλευρά, έχει έναν ισχυρό αντίπαλο, στον χώρο της ακροδεξιάς, ο οποίος είναι ο Eric Zemmour, που είναι πιθανό να της αποσπάσει ένα ποσοστό, το οποίο να την φέρει - όσο και αν αυτό φαίνεται ότι είναι δύσκολο -, στην τρίτη θέση.

Το πρόβλημα είναι ότι γαλλική αριστερά κατεβαίνει, στις προεδρικές εκλογές, πολυδιασπασμένη και αυτό είναι που στενεύει την δεξαμενή των ψηφοφόρων του Jean-Luc Melenchon, στον πρώτο γύρο των εκλογών αυτών. Αυτή η κατάσταση είναι που ανοίγει τον δρόμο, στην Marine Le Pen, για να περάσει, στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, απέναντι στον Emmanuel Macron, ο οποίος φαίνεται, ως το ακλόνητο φαβορί, για την πρώτη θέση, στον πρώτο γύρο της 10ης Απριλίου. 

Μπορεί ο εκπρόσωπος της γαλλικής μπατιροτραπεζοκρατίας να χάσει την πρωτιά, στον πρώτο γύρο και να βρεθεί, ακόμη και εκτός δεύτερου γύρου, τρίτος; Θεωρητικά, μπορεί. Είναι τόσο βαρύ το κοινωνικό και το πολιτικό κλίμα, για αυτόν, που κάτι τέτοιο δεν φαίνεται απίθανο. Φυσικά, αυτό δεν είναι το πιο πιθανό σενάριο, αλλά δεν πρέπει να αποκλείουμε, εκ των προτέρων, την έκπληξη. Και στο παρελθόν, οι γαλλικές προεδρικές εκλογές μας έχουν επιφυλάξει τέτοιου είδους εκπλήξεις, όπως, παραδείγματος χάριν, έγινε, το 2002, με τον Lionel Jospin, ο οποίος, παρά τα όλα όσα προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις, βρέθηκε, εκτός δεύτερου γύρου. 

Βέβαια, άλλες ήσαν οι καταστάσεις, στο γαλλικό πολιτικό σκηνικό, το 2002 και άλλες είναι σήμερα, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ψήφος του γαλλικού εκλογικού σώματος είναι, εξαιρετικά, ρευστοποιημένη και ως εκ τούτου, είναι αβέβαιη και απρόβλεπτη, με δεδομένο ότι και η γαλλική δεξιά κατέρχεται και αυτή πολυδιασπασμένη, ενώ το νέο πολιτικό κέντρο, που επιχειρεί να εκφράσει ο Emmanuel Macron και το κόμμα του "En Marche" , έχουν απογοητεύσει την γαλλική κοινωνία και ειδικά, το κόμμα του Γάλλου προέδρου αναμένεται να πατώσει, στις βουλευτικές εκλογές, που θα ακολουθήσουν. 

Η πικρή αλήθεια, για τον Emmanuel Macron, είναι ότι η γαλλική κοινωνία δεν έχει ξεχάσει την εμπειρία, που έζησε, με την βίαιη καταστολή που χρησιμοποίησαν ο Γάλλος πρόεδρος και ο αστυνομικός κρατικός μηχανισμός, απέναντι στο κίνημα των κίτρινων γιλέκων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εκτεταμένη βία, που χρησιμοποίησε η αστυνομία, για να αντιμετωπίσει το κίνημα των κίτρινων γιλέκων, κυριολεκτικά, σακάτεψε κόσμο και φυσικά, η μνήμη αυτών των γεγονότων δεν έχει σβηστεί, από το κοινωνικό σώμα, το οποίο δεν έχει συγχωρήσει αυτή την συμπεριφορά του Emmanuel Macron και φυσικά, αυτό θα εκφραστεί στις κάλπες. 

Μπορεί, μέχρι πρόσφατα, να φαινόταν ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα έκανε περίπατο στις εκλογές. Τώρα, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο Emmanuel Macron έχει αποσταθεροποιηθεί και δεν έχει ουσιαστικά ερείσματα, στην γαλλική κοινωνία· και αυτό το 26%, που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις, στον πρώτο γύρο, φαίνεται να είναι - και είναι. - πολύ, πιθανότατα, λόγω της τρέχουσας συγκυρίας του πολέμου, στην Ουκρανία και στις πρωτοβουλίες, που αναλαμβάνει ο Γάλλος πρόεδρος, στο ζήτημα αυτό. Οπότε πρέπει να περιμένουμε το άνοιγμα της κάλπης, την 10η Απριλίου, για να δούμε, κατά πόσον αυτή η δημοσκοπική πρόβλεψη έχει βάση και κατά πόσον αποτελεί μια προσπάθεια να ωραιοποιηθεί η εικόνα του Γάλλου προέδρου. 

Σε κάθε περίπτωση, όμως, τα πράγματα, για τον Emmanuel Macron, πρόκειται να είναι δύσκολα, στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της 24 Απριλίου, οπότε και θα κριθεί η τύχη του, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα καταφέρει να περάσει, έστω και ως δεύτερος, από τον πρώτο γύρο. 

Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, αν και θα έπρεπε να μου είναι αδιάφορη, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ο Emmanuel Macron πρέπει να ηττηθεί, για όσα έχει πράξει κατά την διάρκεια της πενταετούς θητείας του, αλλά και ως υπουργός Οικονομικών, στην κυβέρνηση του Francois Hollande. Και φυσικά, αυτό είναι που επιθυμώ και περιμένω να συμβεί. 

Όμως, άλλο πράγμα είναι η επιθυμία και άλλο πράγμα είναι η πραγματικότητα. Ο Emmanuel Macron έχει πιθανότητες, για να επιβιώσει ως πρόεδρος, στην Γαλλία και αυτό επειδή οι αντίπαλοί του δεν έχουν τον απαραίτητο βαθμό αποδοχής, από την γαλλική κοινωνία, η οποία επαναλαμβάνω ότι είναι απογοητευμένη, γενικώς, από την πολιτική, αφού η γαλλική οικονομία, από το 2008 και μετά, βρίσκεται σε ένα τέλμα και σε μια διαρκή οπισθοχώρηση, η οποία επιβαρύνει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, γεγονός το οποίο είναι ορατό στην καθημερινότητα της μεγίστης πλειοψηφίας των Γάλλων πολιτών. 

Παρά ταύτα, δεν έχει δημιουργηθεί μια σοβαρή εναλλακτική κατάσταση και πρόταση, απέναντι, σε όσα πράττει ο Γάλλος πρόεδρος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλα αυτά δεν μπορούν να ανατραπούν. Μπορούν να ανατραπούν. Το αν αυτό θα συμβεί, ή όχι, πρέπει να περιμένουμε, για να το δούμε. Και αυτό θα φανεί και στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών αλλά και στον κρίσιμο δεύτερο γύρο των εκλογών αυτών, που θα αναδείξουν τον πρόεδρο της Γαλλίας, για το χρονικό διάστημα 2022 - 2027. 

Θα πρέπει να μοχθήσει πολύ ο Emmanuel Macron, για να κρατήσει την θέση του. Το αν τα καταφέρει είναι αμφίβολο, αλλά παρ’ όλα αυτά, έχει κάποιες πιθανότητες, που δεν μπορούν να αγνοηθούν. Αυτό, όμως, που είναι σίγουρο, είναι ότι, καθώς το πολιτικό σύστημα της Γαλλίας είναι ημιπροεδρικό, στις βουλευτικές εκλογές, που θα ακολουθήσουν, μέσα στον Ιούνιο, το κόμμα του Emmanuel Macron πρόκειται να βουλιάξει και αυτό θα υποχρεώσει τον Γάλλο πρόεδρο, εάν επανεκλεγεί, να βρει συμμάχους, για να μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση. Το ποιοί θα είναι αυτοί μένει να το δούμε. 

Αλλά, πρώτα απ’ όλα, πρέπει να περιμένουμε το αποτέλεσμα της εκλογικής μάχης των δύο γύρων των προεδρικών εκλογών. Εκεί είναι που θα παιχτούν όλα. Και γι’ αυτό ελπίζω ότι ο Emmanuel Macron, στον πρώτο γύρο και κυρίως, στον δεύτερο, θα υποστεί ήττα. 

Αν και όπως έγραψα, άλλο πράγμα είναι η επιθυμία και άλλο πράγμα είναι η πραγματικότητα.